- สวัสดีวันหยุดค่ะ
- พรุ่งนี้ก็วันทำงานอีกแล้ว
- สบายดีนะคะ
- ทางโน้นฝนตกหรือเปล่าค่ะ
- รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
วันนี้ได้อ่าน blog ของน้อง กอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ) แล้วเกิดความรู้สึกคิดถึงตัวเองที่เคยมีความรู้สึกน้อยใจ และเสียใจในคำพูดของพ่อและแม่ในบ้างครั้ง ที่ท่านอารมณ์ไม่ดีแล้วพูดบางคำพูดออกมากระทบความรู้สึกของเรา
จึงอยากเล่าเรื่องของตัวเองฝาก น้อง กอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ) และสมาชิกGotoKnow. ที่เป็นเหตุผลให้ทำให้ความน้อยใจต่าง ๆ หายไป
เมื่อวันที่ 3 กัยยายน 2547 เวลา 10.45 น. เป็นวันที่ไม่สามารที่จะลืมได้ตลอดชีวิต นั่นคือ วันที่ตัวเองประสบอุบัติเหตุ เนื่องจากจะไปร่วมประชุมร่วมกับคณะทีมงานของตำรวจ ที่สถานีตำรวจภูธร อำเภอวังจันทร์ในการจัดค่ายอบรมนักเรียน "แกนนำต้านยาเสพติด" ของโรงเรียน และได้โทรศัพท์ขอให้ตำรวจนำรถมารับ และทางตำรวจก็ได้ส่งรถมารับ เมื่อขึ้นรถตำรจออกมาจากโรงเรียนถึงสี่แยก รถติดไฟแดงจึงนั่งหันหน้าคุยกับตำรวจที่ขับรถ
จากนั้นเมื่อไฟเขียวรถเคลื่อนตัว หลังจากนั้นตัวเองก็ไม่ทราบอีกเลยว่าเกิดอะไรขึ้น จนเมื่อรู้สึกตัวรู้แต่ว่ามึนงงมองและเบลอไปหมด เจ็บปวดเหลือเกิน ขยับเขยือนไม่ได้ รู้สึกตัวจริง ๆ ๆ สาย ๆ ของอีกวันหนึ่ง
เมื่อรู้สึกตัวเห็นเพื่อนครูมาเยี่ยม ตัวเองรู้สึกแต่ความเจ็บปวดและสายอะไรระโยงระยางไปหมด สอบถามได้ความว่ามีรถของกรมพัฒนาที่ดินขับผ่าไฟแดงมาชนเข้าตรงที่นั่งพอดี จนรถท่อนหัวรถและกระบะรถที่นั่งหลุดออกจากกัน
สำหรับตัวเอง คือ กระดูกเชิงกรานหักทั้งสองข้าง ซี่โครงหัก ไตช้ำ และเลือดตกใน เพราะบาดแผลภายนอกไม่มี ทุกคนบอกว่าตัวเองซีดมากจนตัวขาวเหมือนไม่มีเลือด ความดันโลหิตลดเหลือ 40 ทำให้ต้องนอนนิ่ง ๆ ทุกครึ่งชั่วโมงพยาบาลจามาจับตะแคงตัว ทุกครั้งที่พยาบาลพลิกตัวให้ รู้เพียงแต่ว่าร้องได้อย่างเดียวว่าเจ็บและน้ำตาไหลทุกครั้ง
ใช้เวลานอนรักษาตัวในโรงพยาบาลถึง 2 เดือนกว่า จึงขอยืมเตียงโรงพยาบาลกลับไปนอนต่อที่บ้าน เพราะเบื่อโรงพยาบาลมาก และเกรงใจผู้ปกครองของนักเรียนที่ส่งนักเรียนมาผลัดกันเฝ้าครูทุกวัน เนื่องจากที่บ้านมีแต่ แม่ที่อายุเกือบ 70 ปี และหลานสาวที่อายุเพียง 3 ขวบ
แม่เล่าว่า ช่วงที่จะส่งตัวจากโรงพยาบาลวังจันทร์ไปโรงพยาบาลระยองนั้น อาการหนักมาก พยาบาลต้องคอยเรียกและเช็คความดันโลหิตและอื่น ๆ ตลอดเวลา แม่และเพื่อนครูอีก 1 คน ที่ไปกับรถพยาบาลด้วยนั้น ได้แต่นั่งสวดมนต์ภาวนาเท่านั้น ทุกคนส่งข่าวกันให้มาดู เพราะอาจจะไม่รอด
จากที่เล่ามานี้เห็นได้ว่า เหมือนตัวเอง "ตายแล้วเกิดใหม่" และสิ่งที่ทำให้ลุกขึ้นมาเดินได้นั้นเพราะกำลังใจของตัวเองที่ทำให้เราสู้ นั่นคือ จากที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาลแล้วตื่นขึ้นมาเห็นภาพแม่นอนหลับอยู่ที่โซฟาข้างเตียงกับหลานตัวเล็ก ๆ แม่ซึ่งอายุมากแล้วต้องมานอนบนโซฟาเพื่อดูแลเรา ทำให้ต้องบอกตัวเองว่า "เราจะตายไม่ได้ เราจะเป็นอะไรไม่ได้ เราจะนอนอยู่อย่างนี้ไม่ได้ เราต้องลุกขึ้นยืนให้ได้ และเร็วที่สุด" ถ้าเราเป็นอะไรไปใครจะดูแลพ่อแม่ และหลาน
ด้วยเหตุผลนี้เองจึงทำให้ปฏิบัติตามที่คุณหมอ พยาบาล และนักกายภาพบำบัดแนะนำทุกอย่าง จนทุกคนชมว่าคนไข้กำลังใจดี ฟื้นตัวเร็วจัง ทุกวันนี้สามารถเดินและออกกำลังกายได้ แต่เล่นกีฬาที่หนัก ๆ มากไม่ได้
จากเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เราคิดว่า แม่ให้กำเนิด หรือสร้างให้เราเกิดอีกครั้ง
ทุกวันนี้จึงรู้แต่เพียงว่า "การเกิดใหม่ครั้งนี้ เราเกิดเพื่อดูแลทุก ๆ คน" จึงทำให้มีกำลังใจในการทำทุกอย่างให้ดีและมีคุณค่าที่สุด ทุกวันเกิดของตัวเองหลังจากทำบุญใส่บาตรแล้ว จึงต้องกราบขอพรพ่อและแม่ทุกครั้ง
อยากบอกว่า "ไม่ว่าใครจะชื่นชม ยกย่องเราสักเพียงไร ก็ไม่เท่ากับ คำที่พ่อแม่ดุหรือว่าเรา เพราะที่ท่านดุ หรือว่า ก็เพราะความรักจริง ๆ ซึ่งเป็นความรักที่บริสุทธิ์และจริงใจ" และพรที่ดีที่สุดสำหรับลูก ๆ ทุกคนก็คือ "พรที่พ่อ แม่ให้เรานั่นเอง"
จึงขอฝาก เนื้อเพลง "อิ่มอุ่น" ซึ่งตรงกับความรักที่พ่อและแม่มีใครลูก ๆ จริง ๆ
เพลง อิ่มอุ่น
อุ่นใดใดโลกนี้ไม่มีเทียบเทียม
อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตะกอง
รักเจ้าจึงปลูกรักลูกแม่ย่อมห่วงใย
ไม่อยากจากไปไกลแม้เพียงครึ่งวัน
* ให้กายเราใกล้กันให้ดวงตาใกล้ตา
ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพันธ์
อิ่มใดใดโลกนี้ไม่มีเทียบเทียม
อิ่มอกอิ่มใจอิ่มรักลูกหลับนอน
น้ำนมจากอกอาหารของความอาทร
แม่พร่ำเตือนพร่ำสอนสอนสั่ง
**ให้เจ้าเป็นเด็กดี ให้เจ้ามี่พลัง
ให้เจ้าเป็นความหวังของแม่ต่อไป
***ใช่เพียงอุ่นท้องที่ลูกร่ำร้องเพราะต้องการไออุ่น
อุ่นไอรัก อุ่นละมุน
ขอน้ำนมอุ่นจากอกให้ลูกดื่มกิน
( ซ้ำ * , ** ,*** )
ฟังแล้วซึ้งจังเลยค่ะ คุณณัฐชานันท์
แวะมาเพราะเห็นชื่อแปลก สาวสวยมวยไทย ก้าวหน้าต่อไปเพื่อการศึกษาไทยได้รุ่งเรือง ด้วยมือครูอย่างเราน๊ะ
ประสบการณ์ในอดีตทำให้เรากล้าแกล่ง ครูมีจิตใจ กล้าเสียสละ และ กตัญญู ขอตั้งชื่อใหม่ให้ได้ไหมว่า หญิงแกล่ง
สวัสดีค่ะพี่ มาให้กำลังใจค่ะ
สู้ๆ
ขอบคุณมาก ๆ น่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ... คุณ Todsapol
* จะทำให้ดีที่สุด เพื่อเด็กไทยค่ะ
* ขอบคุณ และภูมิใจมากกับชื่อใหม่ที่ตั้งให้ค่ะ
สวัสดีครับ สสมท.กำลังใจเป็นสิ่งที่มีพลัง ก่อเกิดการเปลี่ยนแปลงแก่ตัวเองได้หลายประการ
มาให้กำลังใจครับ
ขอบคุณค่ะ... น้อง กอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ)
* สำหรับกำลังใจ
* พี่ก็ขอให้กำลังใจน้องเช่นกันนะคะ
* เรามาสู้ด้วยกันนะ
แวะไปดูแลสุขภาพที่นี่...นะคะ
อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ
คิดถึงเสมอ
พี่สาวคนสวย
เป็นเรื่องที่น่าประทับใจ เพราะไม่ว่าจะฟังหรืออ่านก็ซึ้งเสมอ
รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะ... น้อง °o.O ปลายฟ้า O.o°
* ที่แวะมาพร้อมอาหารเช้าที่น่าทาน
* แวะไปดู การถนอมสายตา .... จากคอมพิวเตอร์ แล้วน่าสนใจมาก...จ้า....
* คิดถึงน้องสาวเช่นกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ...น้องอุ๊... คุณครูจากเมืองพนัส
* คิดถึงน้องสาวเหมือนกัน...
* อยากเจอเพื่อน ๆ จัง
* คงไม่นาน...ต้องนัดพบกัน
สวัสดีจ้ะ... ลูกปลา ปาจัง
* ดีใจจังที่แวะมาอ่าน ทั้งที่เคยฟังแล้ว
* คิดถึงเสมอนะจ๊ะ
* เป็นห่วงมากนะ... จะบอกให้
คิดถึงกั๊บผม....เจี๊ยกๆ....
สวัสดีจ้ะ... ลิงน้อย
* คิดถึงเหมือนกันจ้า....
* ยังหาข่วงว่าง...นัดกันไม่ได้เสียที...ขอโทษด้วยนะ
* หิวหรือยัง...
ฮือ..น้ำตาร่วง..ร่วงจริงๆ...ไม่มีคำบรรยาย
รักแม่ค่ะ...
สวัสดีคุณ สาวสวยมวยไทย
ขอบคุณค่ะ... คุณมหา เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์
* ดีใจที่เข้าใจค่ะ
* นอกจากรักที่พ่อและแม่มีให้...ยังมีความรักที่นักเรียนมอบให้อีกนะคะ...ชื่นใจจังสำหรับคนเป็นครู
สวัสดีค่ะ... น้อง °o.O ปลายฟ้า O.o°
* พี่ยังไม่ได้หยุดเลยจ้ะ...
* เร่งทำหลักสูตร...ศุกร์.เสาร์.อาทิตย์...นอนตี 3 ทุกคืนเลย
* เหนื่อยจัง...
* ฝนก็ไม่ตกค่ะ...
* ขอบคุณที่เป็นห่วงนะจ้ะ...
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วซึ้ง...มากๆ
ขอบคุณค่ะ
ซึ้ง ครับ
ฝากถึงครูทุกท่าน ... รักลูก และ รักลูกศิษย์ ให้เหมือนพ่อแม่ที่รักเรา....
ขอบคุณค่ะ... คุณ ครูเก่า
* ทุกวันนี้ที่เหนื่อย...ก็เพราะคิดถึงลูกศิษย์นี่แหละค่ะ...
* ถ้าเราให้ความรัก... ความห่วงใย...กับลูกศิษย์แล้ว...เด็ก ๆเค้ารับรู้นะคะ...เค้าจะย้อนมาหาเราเอง
คุณครู สาวสวยมวยไทย ขา
ช่วงนี้..ก้อดีขึ้นเยอะพยายามทำใจให้ได้เร็วที่สุด
เพื่ออนาคตข้างหน้า...มีอะไรมากมายที่รอเราอยู่จริงไหมคะ
ขอบคุณกับกำลังใจนะคะ...
ยิ้มค่ะช่วงนี้ต้องยิ้มกว้างๆเพื่อทำใจให้สดชื่น...
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับคุณ สาวสวยมวยไทย
สวัสดีค่ะ ... คุณมหา เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์
* เป็นคุณพ่อที่น่ารักนะคะ... ได้เห็นหน้าลูกสาวก็ชื่นใจ... หายเหนื่อยแล้วค่ะ
* เป็นธรรมดาสำหรับคนที่นาน ๆ เข้ากรุงเทพฯค่ะ...
สวัสดีค่ะ
สบายดีนะคะ
ขออนุญาตนำสาระความรู้ดีๆในบันทึกของคุณครูไปเผยแพร่ในรายการของคุณเบดูอิน...ดูรายละเอียดตอนท้ายhttp://gotoknow.org/blog/somdejmas/250135 ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับสบายดีนะครับ ว่าจะมาขออนุญาติมีคนมาขอแล้ว
ขอบคุณค่ะ ... คุณ mena
สวัสดีจ้ะ ... น้อง °o.O ปลายฟ้า O.o°
* คุณครูช่วงนี้งานยุ่งเหมือนกันหมดเลย...
* เตรียมประเมินสำคัญที่หลังฐานนะจ๊ะ... ถ้าเตรียมไว้พร้อมก็ไม่มีปัญหา...
* พี่ว่าน้องพี่ขยันและทำเพื่อนักเรียนมาตลอด...นั่นแหละความดีที่พี่เจอ...
* ความชอบ อยู่ที่ความพอใจของ ... ต่างหากไม่ใช่เราไม่ดีนะจ๊ะ...
แวะมาบอกว่าคิดถึงค่ะ
ขอบคุณค่ะ... ศน. add
คุณ สาวสวยมวยไทย
เอาแตงแคลตาลูป มาฝากครับ
คุณมหา เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์ คะ
* น่าทานมาก ๆ ...
* ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีค่ะ
สบายดีนะคะ....
แวะมาราตรีสวัสดิ์ หลับฝันดีค่ะ
แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ..ฝันดีนะคะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับคุณ สาวสวยมวยไทย
ฝนที่สระแก้วตกบ้างเหมือนกันไม่แรง
เราอยู่ในภาคการเกษตรแม้ไม่เต็มที่แต่วิถีชีวิตชุมชนนั้นทำให้เรารู้และเข้าคนในชุมชน
ขอบคุณครับที่เป็นกำลังใจให้
สวัสดีค่ะ ... คุณ mena
* ขอบคุณสำหรับน้ำใจและความห่วงใยที่ให้กัน...
* อย่าประมาทนะคะ... ช่วงนี้มีมรสุม...
* วันนี้ได้คุยกับชาวสวนทุเรียน... ที่ต้องพบกับมรสุมครั้งนี้...คือ... ทุเรียนที่ใกล้จะตัดได้ช่วงปลายเดือนเมายนนี้... ถูกลมทำให้โค่นประมาณ 95 % ของทุเรียนที่มีอยู่... น่าเห็นใจมากเลยค่ะ...
* เป็นห่วงนะคะ ... ดูแลและระมัดระวัง ... ตัวเอง... ครอบครัวและที่พักนะคะ...
สวัสดีค่ะ ... คุณมหา เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์
* ชื่นชมกับวิถีชีวิตชุมชนการเกษรเสมอค่ะ ...
* ดูแลสุขภาพทั้งคุณมหาและครอบครัวนะคะ ...
สวัสดีค่ะ ... คุณ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
* ขอให้ลูกทุกคนดูแลให้ความรัก...ความห่วงใย...คุณแม่และคุณพ่อมาก ๆ เช่นกันค่ะ
* ขอบคุณที่มาร่วมแสดงความคิดเห็นนะคะ
สวัสดีคะ พี่คะ พอลล่าชอบเรื่องเล่านี้มากๆ เลยค่ะ
เป็นตัวอย่างการเรียนรู้ได้มากมาย ในเรื่องของชีวิตค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ร้อนไหมค่ะ
ทานน้ำก่อนนะคะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ ศรีธาตุกลางวันค่อนข้างร้อนมาก ขอบพระคุณที่แวะไปทักทายนะครับ
..เห็นน้ำทะเลก็พอ ชุ่มชื่นใจบ้างครับ เอ้อ น้ำทะเลนะครับ...555...
อ่านกี่ครั้งก็ได้ข้อคิดที่ดี ทางเดินชีวิตเหมือนถนนสายนี้แหละต้องก้าวไปสู่จุดหมายให้ได้น๊ะ