คำขอร้อง ๒ ข้อสุดท้าย...ก่อนจากกัน


ขออย่าได้ลืม ที่ขอร้องเอาไว้

  ได้นั่งสนทนากับคุณลุงสมบัติ ราวๆ สองชั่วโมงมีทั้งทบทวนเรื่องที่เคยคุยกันมาแล้ว และเรื่องราวที่ยังไม่เคยรู้กันมาก่อน เป็นความสบายใจในวันนี้ และเป็นการให้กำลังใจแก่กันและกัน ในวาระพิเศษด้วย

 วันอาทิตย์ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2552 คือวันเดินทางจากบ้านเรือน และไปพักเตรียมตัวที่วัดตะโหนด 1 สัปดาห์ จากนั้นวันอาทิตย์ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2552 คุณลงก็จะเข้าสู่ร่มกาสาวพัสดิ์ อีกครั้ง

 ผู้เขียนคิดว่า จากที่เคยพูดคุยกันมา คุณลุงมีประสบการณ์ เคยปฏิบัติธรรม แบบปลีกวิเวกอยู่บ่อยๆ ก็คงเป็นการปฏิบัติธรรม ที่ถูกอัธยาศัย อีกทั้งก็ห่างไกลบ้านเรือนครอบครัวพอสมควร

  ในขณะที่เล่าเรื่องราวกันนั้น ตอนหนึ่งคุณลุงสมบัติ ได้มีคำขอร้องผู้เขียนไว้สองข้อ ท่านยกมือไหว้ และเอ่ยคำขอร้องนั้น

ข้อที่ 1.ขอให้ผู้เขียน ช่วยโปรดเป็นกัลยาณมิตร ดูแลให้กำลังใจแก่ภรรยาท่านด้วย ในขณะที่ท่านเดินทางออกจากบ้านไปแล้ว ช่วยพูดช่วยแจกแจง ให้เห็นความสำคัญ ที่ท่านตัดสินใจ บวชคราวนี้ ภรรยา อาจจะมีความโศกเศร้าโศกาอาดูรบ้าง แต่ไม่นาน ก็คงจะเคยชินรับสภาพได้ ท่านได้ขออนุญาตจากเธอแล้ว แต่เชื่อว่า ขณะนี้ คงจะยังไม่คิดอนุโมทนากับท่าน เต็มร้อยนัก ต่อไปในวันข้างหน้า ฝากคุณหมอด้วย

ข้อที่ 2. สำหรับตัวคุณหมอเอง หากต่อไปในภายภาคหน้า ได้ปฏิบัติธรรมก้าวหน้าขึ้นตามลำดับ ขอร้องไว้อย่างหนึ่งคือ โปรดอย่าติดสุขกับสมาธิจนเกินไป ให้นำข้อธรรมะมาพิจารณาให้เห็นจริง และอย่าได้หลงในฤทธิ์เดช ที่จะได้มา เพราะจะทำให้เสียเวลา ไปมาก วันนี้อาจยังไม่เข้าใจ แต่ถ้าวันข้างหน้า ได้มีประสบการณ์เหล่านี้ ขออย่าได้ลืม ที่ขอร้องเอาไว้

     รู้สึกซาบซึ้งกับการเป็นกัลยาณมิตรที่ดีตลอดมา จนกระทั่งถึงวันนี้ ของคุณลุงสมบัติ ที่มีต่อผู้เขียน สำหรับคำขอร้องทั้งสองข้อนั้น จะจดจำเอาไว้เสมอ

 สุดท้ายก่อนที่จะลาจากมา ผู้เขียนได้เกิดศรัทธา อยากร่วมบุญในการเดินทาง หรือองค์ประกอบในการบวชครั้งนี้ จึงได้มอบปัจจัย ให้แก่คุณลุง จำนวนหนึ่ง ขณะที่ยกมืออธิษฐานดังๆ

 "ขออนุโมทนาบุญกับคุณลุงในการบวชครั้งนี้ ขอให้สิ่งที่ยังค้างคาใจ และยังตัดใจไม่ได้ จงตัดใจได้ และขอให้ได้พบกับความเจริญแห่งจิตใจ ตามที่ปรารถนาทุกประการ"

  คุณลุงสมบัติรับปัจจัย ที่ผู้เขียนขอมีส่วนร่วมบุญในการบวชครั้งนี้ และกล่าวว่า "ผมรับเงินของหมอมานี้ โดยไม่มีความรู้สึกในการละโมบ อยากได้แต่ประการใด แต่รับด้วยความปิติใจ และขอให้คุณหมอ มีส่วนในบุญนี้ทุกประการเช่นกัน"

     การลาจากกันอย่างกัลยาณมิตร ที่มีแต่กำลังใจแก่กัน แต่ขณะนี้ มองดูเหมือนว่า เส้นทางที่กำลังจะเดินจากไปนั้น แยกออกจากกันไปอย่างสิ้นเชิง

 แต่ผู้เขียนคิดว่า บางครั้ง กายกับใจ ก็ไม่ได้เป็นไปตามที่แลเห็น เพราะทางสายธรรมะ มักเป็นเส้นทางเดียวกันเสมอ

   ขอให้คุณลุงสมบัติ เดินไปอย่างก้าวหน้า อย่างสมหวังตั้งใจ และถ้าคำขอร้องทั้งสองข้อ ที่กล่าวมานี้ จะทำให้ คุณลุง สบายใจ ไร้กังวล และเดินบนเส้นทางนั้น อย่างเบาสบายหายห่วง ผู้เขียนก็ได้มอบสิ่งเหล่านั้น ให้ท่านไปแล้ว ด้วยการรับปาก ทั้งสองข้อ ด้วยความเต็มใจ

สาธุ สาธุ  สาธุ 

หมายเลขบันทึก: 241953เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2009 21:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 05:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

สวัสดีครับ หมอ

อ่านตอนแรกอยู่ ตอน 2 ขึ้นมา

ในฐานะกัลยาณมิตรที่ติดตามกันมานาน เห็นด้วยอย่างยิ่งกับ         คำขอร้องข้อ 2 

ลุงนี้อ่านใจคนเก่ง..นี่ไม่ได้ว่านะ ชมคุณลุง

ขอบคุณมากครับ

ผม Comment บล็อกคุณตันติราพันธ์ เรื่อง ขอให้ถึง... เพิ่งเสร็จ กลับมาหน้าหลักของ G2K ก็มีบล็อกใหม่ของคุณตันติราพันธ์ที่เกี่ยวเนื่องกัน อย่างนี้เลยทำให้ผมอยากจะเข้ามา Comment ต่อ ตามความตั้งใจอยากรออ่าน คิๆ

"สำหรับตัวคุณหมอเอง หากต่อไปในภายภาคหน้า ได้ปฏิบัติธรรมก้าวหน้าขึ้นตามลำดับ ขอร้องไว้อย่างหนึ่งคือ โปรดอย่าติดสุขกับสมาธิจนเกินไป ให้นำข้อธรรมะมาพิจารณาให้เห็นจริง และอย่าได้หลงในฤทธิ์เดช ที่จะได้มา"

จากประโยคข้างต้นผมคิดว่าคุณลุงสมบัติ เป็นนักปฏิบัติธรรมคนหนึ่ง

จริงๆ น่าจะดูที่บ้านคุณลุงว่ามีของดี ไว้บูชาอะไรบ้าง เพราะสิ่งเหล่านั้น จะเป็นเครื่องยืนยันในระดับหนึ่งของผู้ฝ่ายธรรม เพราะบางคนที่ฝ่ายธรรมจะได้พระธาตุมาบูชา เป็นต้น

ช่วงหลังๆ ดูคุณตันติราพันธ์ เข้ามาเขียนบล็อกน้อยลงหรือเปล่าครับ หรือว่าผมเข้ามาพบเจอน้อยเอง คิๆ

ธรรมย่อมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรม

ผมขออนุโมทนาบุญกับคุณลุงสมบัติในการบวชครั้งนี้ด้วยคนครับ

สวัสดีค่ะ

- ขอร่วมอนุโมทนา สาธุด้วยคนค่ะ ซาบซึ้งใจค่ะ

- ขอให้มีความสุขวันวาเลนไทม์ และทุก ๆ วันนะค่ะ

โยคีน้อย

เรื่องคำขอข้อ 2 เป็นเรื่องที่ผู้ที่ประสบกับสุขของสมาธิแล้วเท่านั้นจึงจะรู้ว่าอันตรายอย่างไร

โดยเฉพาะฤทธิ์เดช ซึ่งทำได้ง่าย แต่คุมใด้ยาก

ขออนุโมทนากับคุณลุงสมบัติด้วย เมื่อถึงเวลา อะไรก็ฉุดไม่อยู่

เจริญสุข

สวัสดีค่ะคุณเพ็ญศรี(นก)

น่ารักมากๆ

และรู้สึกดีขึ้นมาทันทีเลยค่ะ

ขอให้ทุกวัน

เป็นวันที่ให้ความรักแก่กันนะคะ

มีความสุขมากๆด้วกันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณadd

ได้รับความสุขตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว

อิ่มอกอิ่มใจ

ที่มีคนระลึกถึงในวันที่ดีๆ

คนadd เองก็คงสุขไม่น้อยไปกว่ากัน

ในฐานะผู้ให้ค่ะ

ขอบคุณมาก

สวัสดีค่ะพี่เกษตรยะลา

คุณลุงคงมีประสบการณ์มาแล้ว

จึงเตือนไว้ตั้งแต่หัววัน

รับปากไปแล้วละค่ะ

ขอคงต้องตามนั้น

ขอบคุณพี่มากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณAndrew

วันหนึ่งเมื่อเข้าพรรษาปีที่แล้ว

ดิฉันได้ไปเยี่ยมที่บ้านคุณลุง

ท่านบอกว่ากำลังนึกถึง

เพราะมีของจะให้

ว่าแล้วก็ตักพระธาตุโดยไม่ได้นับจำนวนมาให้บูชา

กลับถึงย้านนับดู ๑๘ องค์ค่ะ

คุณลุงบอกว่า มีเพิ่มมาเองจนเยอะมาก

จึงอยากฝากให้เอาไปเป็นนุสติ

ว่าการปฏิบัติธรรมนั้นดีจริง

เมื่อละสังขารกระดูกยังกลายเป็นพระธาตุค่ะ

สวัสดีค่ะคุณนายประจักษ์~natadee

น้องม่อนยิ้มสวย

ดวงตาสุกใส

ดูแล้วมีความสุขไปกับน้องเขาด้วย

สมควรนำภาพนี้มาสื่อการส่งความสุขนะคะ

ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเพชรน้อย

ถ้าวันนี้ไม่ไปเยี่ยมก็คงไม่ได้เจอกันแล้ว

โชคดีเหลือเกิน

การที่ใครคนหนึ่งถึงคราวต้องข้ามฝั่ง

ต้องอาศัยกำลังใจมากพอสมควร

และแรงเชียร์จากกัลยาณมิตรรอบข้างอีก

ช่วยกันส่งกำลังใจให้คุณลุงนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

สวัสดีค่ะพี่โยคี พลเดช วรฉัตร

เรื่องราวของคุณลุงสมบัติ

เคยเล่าให้พี่โยคีทราบมาแล้ว

ถึงวันที่คุณลุงจะไปยังฝั่งฝันแล้วค่ะ

และก็รู้สึกซาบซึ้งใจ

ที่ยังเป็นห่วงคนอยู่เบื้องหลัง

ทุกคนต้องเดินไปบนทางของตัวเอง

ที่เลือกแล้ว

จึงได้แต่ยกมืออนุโมทนาบุญ

ส่งกำลังใจให้ท่านไปจนถึงจุดหมายปลายทางค่ะ

ร่วมกันอนุโมทนาบุญกับคุณลุงสมบัติด้วยกันนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ที่น้องบุญรุ่งนำมาเขียนเล่าแบ่งปันเรื่องนี้ดีมากค่ะ

เดี๋ยวนี้มีผู้สนใจปฏิบัติธรรมกันมาก และมักไปติดสุข ไปไม่ถึงวิปัสสนาเพื่อให้เกิดปัญญา คุณลุงสมบัติท่านเข้าใจเรื่องนี้จริงๆนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ ในการตั้งใจเดินเส้นทางสายธรรมของท่านค่ะ

สวัสดีค่ะพี่รุ่ง

สบายดีนะคะ มาส่งความสุขเทศกาลแห่งความรัก

ช่วงนี้ห่างหายไป ... ให้พี่รุ่งมีความสุข มากๆ นะคะ

...

อ่านบันทึก เรื่องการจากลา แล้วเศร้า เวลาจะต้องลาจากใคร

นี่ปูก็ยังไม่ทราบเลยว่า จะต้องลาจากใครอีกไหมหนอ

แต่ชีวิตคือ การเดินทางนะคะ ... มีพบ พราก จาก ลา

...

อิ่มอร่อยมื้อเย็นเช่นเคยค่ะพี่รุ่ง ยังระลึกเสมอ

  • รู้สึกปิติที่ได้อ่านบันทึกนี้ค่ะ
  • อนุโมทนากับคุณลุงท่านด้วยค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ คุณนายดอกเตอร์

พี่นุชคะ

เคยเข้าใจผิดเช่นกัน

ว่าต้องทำสมาธิมากๆนานๆ

ที่จริงเขาให้ทำเพียงเล็กน้อย

แต่พิจารณา หรือตามรู้ตัว รู้ใจให้ทัน เป็นสำคัญ

คุณลุงสมบัติเป็นกัลยาณมิตรให้น้องหลายเรื่อง

และก็จะดักใจถูกทุกครั้ง

ขอบคุณพี่นุช ที่มาช่วยย้ำไว้ให้เข้าใจกันอีกครั้ง

สวัสดีค่ะคุณpoo

อย่ากังวล

ต้องพบ และจากกันอีกหลายครั้งทีเดียว

กว่าจะหลุดวงจรของกรรมได้

แต่เพียงว่าการพบและจากแต่ละครั้ง

ให้มีความหมายสำหรับเราเสมอ

ได้อโหสิกรรม กัน

ได้อธิษฐานให้ได้ทำสิ่งดีๆร่วมกันอีก

ก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจ

ทำให้ไม่ต้องกลัวการพบ การจากอีกต่อไป

ขอบคุณกับการแบ่งปัน ที่มีความสุขต่อกันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ Sila Phu-Chaya

การบวชเพื่อปฏิบัติธรรม

เป็นสิ่งที่ต้องอนุโมทนาบุญ

วันนี้ ก็ได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตร

ให้ภรรยาคุณลุงแล้ว

จนเธอรู้สึกดีหายเศร้าใจ

บอกว่าการจากเป็น และไปดีเป็นสิ่งที่ต้องชื่นใจ

ผู้ให้โอกาส ก็ได้รับส่วนกุศลนี้ด้วยกันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท