เป็นครั้งแรกที่เธอจับมอไซค์และต้องซิ่งไปบนถนนขรุขระ ดินลูกรัง ขึ้นเขา โหด มัน ฮา ...
.... สวัสดีวันศุกร์สุขสันต์ค่ะทุกๆ ท่าน .... และแล้วก็ครบรอบขวบปี ที่เกาะยาวน้อย อีกคราครั้ง เพื่อนพี่ที่รักบินจากฝั่งบอสตัน มาพักร้อนและเยี่ยมเยียนเรียนรู้ ในหลายๆพื้นที่ ... แม้ว่าจะไปเกาะยาวน้อยบ่อยครั้งแล้วก็ตาม ด้วยมิขัดศรัทธาพี่ทำงานเก่า อยากจะเจอะเจอเพื่อนเรา จึงได้มาเยือนสาวน้อยอีกแล้ว
.... หลานตาปั๋ง เค้าแอบปิ๊ง ๆ กับอาแพร์ ประมาณเป็นรักครั้งแรก ถึงขนาดขั้นละเมอเพ้อพก ว่าบ้านตัวเองอยู่บอสตัน มาเกือบสามปี แต่ตอนนี้เริ่มแตกเนื้อหนุ่ม ตาปั่งเขินมาก จนไม่กล้าพูดด้วยเลย แอบตามมาส่งใจ แม้มิได้ไปด้วย J
.... มาถึงท่าเรือบางโรงแล้วค่ะ ระหว่างรอลงเรือ มีให้เลือกสองแบบ คือ เรือเร็ว speed boat กับ เรือเมล์ ข้อดีข้อเสีย แตกต่างกัน แบบได้อย่างเสียอย่าง ... จะชอบแบบเร็ว หรือ ช้า ได้ชมวิว เลือกได้ค่ะ เราตกลงไปด่วนก่อน เพราะขากลับมีบริการเฉพาะเรือธรรมดา
.... ถึงแล้วค่ะ ใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น มาปุ๊บจับรถตุ๊กๆ บอกชื่อพี่ที่ทำงานเก่า คนรู้จักกันทั้งเกาะ ... มากับปูก็ลุยๆ นะคะต้องทำใจ มอไซค์เท่านั้น ... เป็นครั้งแรกที่เธอจับมอไซค์และต้องซิ่งไปบนถนนขรุขระ ดินลูกรัง ขึ้นเขา โหด มัน ฮา ... “ เธอบอกชอบ เพราะหาที่ไหนๆ ไม่มี๊ ไม่มี เที่ยวกับปูต้องจำติดใจ มิมีลืม J …
.... ที่เกาะยาวน้อยเป็นชุมชนเล็กๆ ผู้คนส่วนใหญ่เป็นมุสลิมค่ะ เกาะเล็กๆ สงบๆ ปูมากี่ครั้งๆ ก็มิรู้เบื่อ พาที่บ้านมาก็ติดใจค่ะ ... ซิ่งมอไซค์สองข้างทางเป็นต้นยางพารา แพร์เธอก็จับภาพ ชาวบ้านกำลังกรีดยางพอดี ... ถ้าป๋าอี๋รู้ว่า ลูกสาวมาดูเค้ากรีดยางถึงนี่ คง อิ อิ ทำไม ไม่พาไปดูที่สวนบ้านเราก็ได้ ไม่ต้องมาไกลถึงนี่ ๕ ๕ ...
... ปูโม้เยอะไปแล้ว มาชมน้องฟ้า กะนายเมฆ ดีกว่าค่ะ ....
.... พื้นที่เล็กๆ ขี่มอไซค์ วันนึงก็เที่ยวได้รอบเกาะแล้วค่ะ รับประกันเรื่องความปลอดภัยค่ะ ... ถึงแล้วค่ะไฮไลท์ ภาพเกาะยาวน้อย มุมนี้ ใครๆ ก็ต้องมาที่นี่ ฝั่งตรงข้ามจะเป็นรีสอร์ท ที่พักเยอะๆ ....
.... แต่เราผ่านเลยค่ะ ... ต้องไปเกาะเงียบ ๆ ส่วนตัว ที่ไม่ค่อยมีใครไปกัน ตามมาเลยค่ะ ….
…. เกาะยาวน้อย ก็มีทะเลแหวก นะคะ น้ำกำลังลด ช่วงเช้าๆ เราก็เดิน ๆ ไปเกาะส่วนตัวกลางทะเลได้ มีเพิงพักเล็กๆ ของชาวประมง แถวนั้น ... เราเดินลัดเลาะไปหลบแดดที่ตรงหิน ผา นั่งพักมองฟ้า ดูน้ำไปค่ะ วิวงามมาก แค่นี้ก็สุขใจแล้ว ...
.... เดินกลับมาที่สวนสาธารณะใกล้ๆ กัน เป็นพื้นที่ป่าโกงกาง มีสะพานทอดยาวให้ได้ เดินไปสัมผัสบรรยากาศเต็มที่ ... เห็นเด็กน้อยอีกฝั่ง ๔ คน กำลังเล่นกัน ปูจับภาพซูมเต็มที่ ... น้องๆ ยังเขินๆ อยู่นะคะ ...
.... แล้วก็เงยหน้าสะดุดกับต้นไม้ต้นหนึ่ง ใบร่วงตามฤดู แต่ผลนี่สิคะ เด่น แปลกตา ...
.... แต่ไม่ทราบว่า ลูกอะรูมิไร้ ... ลูกอะไรเอ่ยคะ ? .....
…. เอ ... สงสัยแล้วสิ น้องน้อยอันดามันแห่งนี้ มีอะไรดีหนา พี่ยาจึงมากันบ่อยนัก ....
.... จริงๆ แล้ว เกาะเล็กๆ นี้มีอะไรน่าสนใจเยอะแยะเลยค่ะ ... เรื่องโฮมสเตย์ที่ชนะเลิศ รางวัลอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ... วิถีชีวิตผู้คน ที่ยังคงเอกลักษณ์ และสิ่งสำคัญ น้ำใจ ไมตรี มีเปี่ยมล้น ... ต้องมาสัมผัสด้วยตัวเองค่ะ รับรองต้องประทับใจ และ มาแล้วมาอีก J