เอาขนมออกห่างจากเด็กได้อย่างไร ?

เด็กกับขนมเป็นของคู่กัน แต่เดิมก็กินขนมพื้นบ้านที่ทำมาจากฝีมือคุณย่าคุณยายหรือคุณแม่เอง แต่เดี๋ยวนี้เด็กๆ ไม่ค่อยกินขนมแบบนั้นแล้ว เพราะไม่อร่อย ไม่มีน้ำตาล ไม่หวาน ไม่มีรสชอคโกแลต รสสตรอเบอรี่ ทำให้ขนมกรุกรอบเข้ามาแทนที่ ประกอบกับโฆษณาบ้าระห่ำชวนให้เด็กกิน ไม่พอยังไปรอขายในรั้วโรงเรียนให้เด็กได้ซื้อกินอย่างสะดวก

เด็กๆ เลยติดขนมกรุปกรอบ ที่ไม่มีประโยชน์แล้ว ยังทำให้ฟันผุด้วย และที่สำคัญเด็กก็จะไม่ค่อยกินข้าว กินนม เปลืองเงินพ่อแม่อีกต่างหาก

เอาขนมออกห่างจากเด็กได้อย่างไร ผมและภรรยามีประสบการณ์เลี้ยงน้องซอมพอดังนี้

๑. ปลูกฝังให้เขากินขนมพื้นบ้านตั้งแต่เล็กๆ และสอนให้เขารู้ว่ามีคุณค่ามีประโยชน์ แต่ขนมกรุปกรอบไม่มีประโยชน์

๒. เล่านิทาน เอาหนังสือนิทานเรื่องเกี่ยวกับการกินขนมกรุปกรอบทำให้ฟันผุเล่าให้ฟังบ่อยๆ

๓. ให้ดูรูปเด็กที่ฟันผุว่าสวยไหม (ให้เขาบอกเองว่าสวยหรือไม่สวย)

๔. เอาทีวีออกไปห่างๆ ผมเปิดทีวีน้อยลง เริ่มเอาทีวีออกไปให้ห่างจากชีวิต ลูกสาวเลยไม่ติดทีวี

๕. ทำกิจกรรมร่วมกัน เช่น วาดรูป ปลูกผัก เล่นตามประสาเด็กๆ

๖. ชื่นชมเขาเมื่อเขากินขนมพื้นบ้าน และบอกเขาเสมอๆ ว่าถ้ากินขนมกรุปกรอบจะทำให้ฟันเป็นอย่างไร (เขาจะตอบเองว่าฟันผุ ไม่สวย)

แค่นี้เด็กก็จะค่อยๆ ซึมซับเอาสิ่งดีดีไว้ และเมื่อโตขึ้นเขาก็จะรู้ว่าอะไรเป็นประโยชน์สำหรับเขา อะไรไม่มีประโยชน์สำหรับเขา

เดี๋ยวนี้น้องซอมพอ(อายุห้าขวบ)เอาขนมที่เพื่อนแจกที่โรงเรียนมาทิ้งที่บ้านอยู่บ่อยๆ เขาบอกเองว่าไม่มีประโยชน์ เดี๋ยวฟันผุ แต่ต้องรับไว้กลัวเพื่อนเสียใจ

ยังงี้พ่อแม่เป็นปลื้ม และต้องไม่ลืมชมเขาทุกครั้งครับผม

แค่นี้แหละเคล็ดวิชาของผมและภรรยา