ส่งการบ้านครูบา(เจ้าเป็นมาอย่างไร๑๕)

สาวน้อยเคยเล่าให้ฉันฟังว่า ในตอนเป็นเด็กนั้นแม่ไม่อนุญาตให้เธอไปคลุกคลีที่บ้านของเพื่อนบ้านเลย การเล่นกับเด็กข้างบ้านเธอได้เล่นบ้างถ้าหากการเล่นนั้นอยู่ให้สายตาที่เห็นจะๆของแม่ ชีวิตในอีกส่วนหนึ่งเธอมักตามแม่ไปบ้านเพื่อนแม่ซึ่งเขาตั้งวงเล่นไพ่กัน นอกจากเวลาที่อยู่กับเพื่อนที่โรงเรียนแล้ว เธอรำลึกขึ้นได้แล้วว่าเวลาทุกนาทีของช่วงวัยเด็กของเธอนั้นอยู่กับผู้ใหญ่แทบทั้งหมดทั้งสิ้น

 

การอยู่แต่กับผู้ใหญ่นั้นเองที่ทำให้เธอต้องระงับอารมณ์แสดงออกแบบเด็กๆเอาไว้ ที่ต้องระงับอารมณ์เป็นเพราะเธอกลัวแม่ตีหรือกล่าวคำว่าต่อหน้าคนแปลกหน้าให้เธออับอาย เวลาแม่พาออกแขกเธอจึงไม่เคยร้องไห้บอกถึงความต้องการใดๆกับแม่ต่อหน้าแขกเลย เธอฝึกมันจนเป็นนิสัยทำให้แม้แต่เมื่อเธออยู่ที่บ้านเธอก็ไม่เคยออดอ้อนแม่เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการมา เธอได้แต่พูดคุยให้รู้แบบว่าเป็นทางการอย่างยิ่ง บอกแล้วเธอก็จบลงมิเคยเซ้าซี้ให้ได้คำตอบจากแม่ว่าได้หรือไม่ได้อย่างไร

 

ไม่เหมือนเธอบอกกับพ่อที่ออดอ้อนเล่นกันไปเรื่อย ที่ออดอ้อนนะเธอไม่ต้องการจะได้ ได้ไม่ได้เธอไม่สนใจ หากแต่การกระทำดังนั้นมันให้ความสุขความดีใจแก่เธอซึ่งพ่อตอบสนองให้เธอรู้สึกดีๆเสมอ พ่อไม่ได้ตามใจเธอทุกเรื่องส่วนใหญ่พ่อไม่ปฏิเสธสิ่งที่เธอขอด้วยสิ่งที่เธอขอเป็นเรื่องง่ายๆที่พ่อไม่ต้องไปซื้อหามาใหม่แต่อย่างไร 

 

ฉันเห็นภาพที่เธอเล่าว่าแม่มองเห็นเธอเป็นตุ๊กตา เมื่อไรอยากจับแต่งตัวหรือเปลี่ยนร่างให้อย่างไรแม่บังคับทำไปตามแต่ใจแม่อยาก  เธอจะไม่สามารถตอบโต้หรือบอกความต้องการในใจของเธอกับแม่ได้ในโอกาสเหล่านั้น ด้วยว่าเวลาเธอบอกแม่นั้นไม่ฟังเธอเลยหนา แถมด้วยการนำเรื่องที่เธอบอกไปพูดเล่าต่อจนเธอเสียความรู้สึก

 

อันที่จริงที่แม่เล่านะแม่ไม่ได้ตำหนิอะไรเธอหรอก แต่เธอไม่ชอบเป็นเพราะเธอถือว่าเรื่องที่เธอพูดบอกนั้นเธอต้องการให้แม่เท่านั้นที่รู้กัน อีกอย่างที่เธอเสียความรู้สึกคือบางครั้งแม่ยังแถมเพียะเข้าให้เมื่อเธอฮึดฮัดบ้าปล่อยตัวโมโหออกมาให้แม่เห็นจนเกิดเป็นเรื่องเป็นราว ทั้งๆที่เธอแค่คิดว่า อยากแสดงออกมาให้แม่รู้ ว่าเธอไม่ชอบใจหนา เหตุใดแม่จึงต้องว่า ต้องเพียะให้เสียใจเล่า ปล่อยให้แสดงออกไม่ได้หรือ ในเมื่อมันแสดงออกมาในบ้าน ที่มีแต่พ่อแม่ลูกเท่านั้น เหตุใดจึงไม่ให้แสดง เธอบอกเธอไม่เข้าใจ

 

มีบ้างที่เลือกขอในสิ่งที่เธอรู้ว่าแม่ยอมให้แน่นอนหนา เธอเดาโดยการเลือกขอในสิ่งที่แม่ชอบทำและแม่ก็ไม่รู้ว่าเธอเลือกเพราะเธอรู้ว่าแม่ยอมให้เธอแน่ นั่นคือ การขอติดตามแม่ไปที่ไหนก็ได้ที่แม่ไปแล้วเธอมีเรื่องอยากรู้ อย่างเช่นการตามไปงานศพซึ่งปกติไม่มีใครเขาพาเด็กตามไปหรอกใช่ไหม ที่เธอขอตามแม่ไปก็เพื่อไปดูและชื่นชมกับการทำดอกไม้ของแม่ที่ใครๆพูดถึงฝีมือจนเธอเองอยากทำอย่างแม่เป็นมั่ง เธอขอตามแม่ไปบ้านเพื่อนแม่เวลาที่แม่ไปเล่นไพ่ด้วยรู้ว่าบ้านนี้เขามีการทำเทียนขายซะด้วย ไปด้วยอยากรู้ว่าเทียนนะนะมันทำอย่างไร ตามไปจนได้ของแถมไม่ใช่แค่รู้เห็นว่าอ้อ!เทียนแดงนะเขาทำกันอย่างนี้นะเอง หากแต่ยังได้รู้จักไพ่หลายแบบที่ผู้ใหญ่เขาเล่นให้ดูไปด้วย

 

เหตุการณ์ที่เผชิญอย่างนี้ทำให้เธอเคยชินจนเป็นอัตโนมัติกับการระงับอารมณ์ในเรื่องที่มีตัวแม่มาเกี่ยวข้อง  เธอบอกเธอรู้แล้ววันนี้ว่าที่เธอระงับอารมณ์เป็นเพราะเธอต้องการทำให้ตัวเองมีความปลอดภัยจากเพียะ เพียะ เพียะของแม่ที่จะมาอย่างไม่รู้ตัวนะเอง เธอเพิ่งรู้ตัววันนี้ว่าเธอไม่ไว้ใจตัวแม่เท่าไรทั้งๆที่เธอรักแม่นะนี่ นี่มั๊งที่เป็นเหตุให้เธอมีปฏิกิริยาที่ช้าเมื่อได้รับข่าวการสูญเสียเรื่องแม่  

 

หลังการเสียชีวิตของแม่เธอจึงรับรู้เพิ่มว่า พ่อมีหนี้สินเพิ่มมาจากการทุ่มเทรักษาโรคมะเร็งที่แม่เป็น พ่อต้องกู้เงินมาใช้ด้วยว่าลาออกจากงานพาแม่ตระเวนรักษา คอยอยู่เฝ้าแม่ทุกเวลานับแต่แม่ป่วยเข้านอนโรงพยาบาล เสร็จงานเผาศพของแม่ก่อนเธอลากลับมาเรียนต่อ พ่อบอกกับเธอขึ้นว่า ไม่ต้องกังวลหรอกนะลูก พ่อสัญญาว่าพ่อจะส่งเสียให้ลูกเรียนจนจบได้ พ่อดูแลตัวเองได้ไม่ต้องห่วง พ่อจะไม่หาแม่ใหม่ให้ลูก ไม่ต้องห่วงพ่อไปนา

 

สาวน้อยกลับมาเรียนต่อจนจบปีการศึกษา ปิดเทอมนั้นเธอไม่กลับบ้าน เธอลองสอบเอ็นใหม่เข้าแพทย์เพื่อให้พ่อแม่สมหวัง อันที่จริงพ่อแม่ไม่เคยพูดแต่เธอรู้ว่าถ้าเธอเข้าเรียนแพทย์ได้พ่อแม่จะดีใจนัก

 

ปิดเทอมปีการศึกษานั้นมันยุ่งนุงนังไม่เหลือดี หลายคนพลีกายล้มตายลงหลายคนพาตัวหนีเข้าป่า เมื่อข่าวคราวรู้ถึงหูที่บ้าน คำสั่งก็ถูกส่งมาให้กลับบ้านด่วนเลยอย่ารอช้าห้ามไม่ให้อยู่ในกรุงต่อไป กิ๊กเธอกลับบ้านไปก่อนแล้ว เขาแว่วข่าวเรื่องราวเข้าหูโดยดูจากหนังสือพิมพ์ โทรทัศน์นะตอนนั้นดูได้ก็แต่คนกรุงเท่านั้นคนบ้านนอกไม่มีให้ดู

 

เมื่อเรื่องการเมืองสงบ ผลสอบเอ็นใหม่ออกมาว่า เธอได้เรียนในสถานศึกษาแห่งใหม่หนา  เธอจึงผันตัวเธอมาเรียนที่มหา’ลัยใหม่ซะเลย คราวนี้เธอสอบเข้าได้คณะวิทย์อีกครั้งหนึ่งหนา แต่ว่ามีแปลกค่ะท่าน ใครสอบเข้าคณะอะไรได้ มหา’ลัยเขาไม่สนซักนิด เข้าเรียนแล้วเขายุบหมด ต้อนให้เข้าไปเรียนหลักสูตรเดียวกันผ่านสองปีแล้วจึงคัดคณะให้ใหม่

 

ทุกคนมาเรียนร่วมกันไม่ว่าใครเอ็นติดวิทย์-แพทย์-ทันต-เภสัช มหา’ลัยใช้อักษรชื่อจัดนักศึกษาร่วมเรียนเป็นกลุ่มจากเอถึงเอฟแล้วให้เรียนวนเวียนกันอยู่ที่ตึกที่อยู่ใกล้รามาที่มีรูปเหมือนจานบินไงหละ เรียนไปสองปีแล้วจึงให้ทุกคนเข้าสอบสัมภาษณ์เพื่อคัดคณะให้เรียนต่อไป เธอได้รับการคัดเลือกให้เข้าเรียนต่อคณะแพทย์สมใจของพ่อแล้วคราวนี้ รอยยิ้มที่ประดับใบหน้ายิ้มกว้างที่บอกความสดชื่นเมื่อพ่อคุยเล่าเพื่อนๆเรื่องลูกสาวแล้วพ่อก็ไม่เคยเบื่อคุยเรื่องของเธอกับใครเลย ภาพที่มองเห็นอยู่นั้นมันเป็นสิ่งซึ่งบ่งบอกว่าพ่อรู้สึกภูมิใจในตัวเธอนักหละ

 

บทเรียนจากชีวิตจริง

 

ภาพเด็กที่อยู่ในใจผู้ใหญ่มักจะเป็นภาพร่างเงาของความฝันใฝ่ที่ผู้ใหญ่เองอยากแก้ไขตัวเองถ้าหากกลับไปเป็นเด็กได้อีก

 

ภาพที่เด็กมีต่อตัวเองอยู่ในใจมักจะเป็นเงาร่างที่เด็กฝันใฝ่อยากให้ตัวเองเป็น ณ เวลาสั้นๆเท่านั้นเอง  

 

ภายใต้นิสัยดีๆทั้งหลายของเด็กที่ผู้ใหญ่ชื่นชมนั้น ผู้ใหญ่ไม่รู้หรอกว่าเด็กมีความรู้สึกไม่ปลอดภัยอยู่ในใจจึงแสดงออกมาอย่างนั้น

 

ข้อดีของเด็กที่ได้ใช้ชีวิตท่ามกลางผู้ใหญ่ที่เข้มงวด คือ การได้ฝึกความคิดวิเคราะห์และสรุปผล

 

ข้อเสียของเด็กที่ได้ใช้ชีวิตท่ามกลางผู้ใหญ่ที่เข้มงวด คือ ด้อยทักษะของการปรับตัวใช้ชีวิตประจำวันอย่างเป็นธรรมชาติตามวัยให้เหมาะสมกับตัวเขาเอง

 

เด็กๆนะเขาต้องการให้พ่อแม่เก็บเรื่องราวเฉพาะตัวของเขาไว้เป็นเรื่องเล่าขานกันเฉพาะในครอบครัวเท่านั้น

 

การที่ผู้ใหญ่นำเรื่องของเด็กไปพูดคุยเล่าต่ออย่างถือสิทธิว่ามีวัยวุฒิมากกว่านั้น เด็กเขารู้สึกว่าผู้ใหญ่ละเมิดสิทธิส่วนตัวของเขานะ และนั่นทำให้เขาไม่ไว้ใจผู้ใหญ่

 

การที่ผู้ใหญ่นำเรื่องของเด็กมาเล่าต่อบ่อยๆ เด็กไม่เข้าใจหรอกว่านั่นคือความเอ็นดูรักใคร่ภูมิใจต่อตัวเขา ความไม่เข้าใจนี้ทำให้เด็กเกิดความไม่ไว้ใจผู้ใหญ่คนนั้นโดยเขาก็ไม่รู้ตัว

 

เด็กที่ไม่ไว้ใจผู้ใหญ่จะไม่เล่าเรื่องเกี่ยวกับตนเองให้ผู้ใหญ่ฟังไม่ว่าเรื่องนั้นสำคัญอย่างไร การทำให้เด็กไว้ใจนั้น ผู้ใหญ่ไม่สามารถใช้คำพูดประกันให้เด็กไว้ใจได้ การลงมือกระทำเรื่องใดๆด้วยความจริงใจให้เด็กรับรู้ได้ต่างหากที่ประกันให้เด็กไว้ใจได้

 

เพียงแค่ทำให้เด็กเกิดความไม่ไว้ใจแค่ครั้งเดียว การกู้คืนความไว้ใจของเด็กให้กลับคืนมา ใช่ว่าจะทำได้ง่ายดาย เผลอๆก็ไม่สามารถกู้คืนมาได้ด้วยนะ หากเด็กเขายังรู้สึกไม่ปลอดภัย

 

Keywords :

 

เมื่อผู้ใหญ่เข้มงวดกับเด็กตลอดเวลา เด็กจะหยิบเอาเสื้อที่มองไม่เห็นตัวที่ทำให้มองโลกในแง่ลบมาสวมใส่ตลอดเวลา ส่งผลให้เด็กเก็บความกลัวไว้ในตัวและฝังลึกลงในใจหลากรูปแบบ เมื่อเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ความกลัวนี้จะปิดกั้นการเรียนรู้และการปรับตัว ส่งผลทำให้เด็กขาดทักษะชีวิตในแง่มุมของการเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง (change agent) เพื่อผลที่ดีกว่าที่ตัวเขาจะได้มาจากการเปลี่ยนแปลง

 

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• อ่านแล้วบางอย่างก็คล้ายตัวเอง
• เช่นอยู่ในบ้าน ไม่ถึงกับใกล้แม่ตลอดเวลา
• และไม่ได้ไปวงไพ่ แต่อยู่ในบ้าน ไม่ให้ไปบ้านเพื่อน เพราะเพื่อน ๆแถวนั้นมีแต่เรื่องเสียหาย
• และที่เหมือนอีกอย่างก็คือ..พ่อมักจะตามใจมากกว่าแม่
• อ่านแล้ว..ชีวิตของสาวน้อยคนนี้  ดูยุ่ง ๆ ตั้งแต่เล็ก ๆนะคะ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• มาอ่านใหม่นะคะ
• แล้วตอนท้าย ๆ
• รอยยิ้มที่ประดับใบหน้ายิ้มกว้างที่บอกความสดชื่นเมื่อพ่อคุยเล่าเพื่อนๆเรื่องลูกสาวแล้วพ่อก็ไม่เคยเบื่อคุยเรื่องของเธอกับใครเลย ภาพที่มองเห็นอยู่นั้นมันเป็นสิ่งซึ่งบ่งบอกว่าพ่อรู้สึกภูมิใจในตัวเธอนักหละ
• ถึงตรงนี้ก็พบกับความสำเร็จแล้วนี่คะ

[คิม นพวรรณ]

ขออภัยค่ะ

ดูยุ่ง ๆ ตั้งแต่เล็ก ๆนะคะ ดูยุ่งตอนเข้าเรียนตอนเด็กนะคะ

[เทียนน้อย]

สวัสดีค่ะพี่หมอเจ้คนสวย

ตามาเรียนรู้ด้วยคนค่ะ

ข้อดีของเด็กที่ได้ใช้ชีวิตท่ามกลางผู้ใหญ่ที่เข้มงวด คือ การได้ฝึกความคิดวิเคราะห์และสรุปผล

ข้อเสียของเด็กที่ได้ใช้ชีวิตท่ามกลางผู้ใหญ่ที่เข้มงวด คือ ด้อยทักษะของการปรับตัวใช้ชีวิตประจำวันอย่างเป็นธรรมชาติตามวัยให้เหมาะสมกับตัวเขาเอง

ขอบคุณนะคะ ^_^

[°o.O ปลายฟ้า O.o°]

• สวัสดีวันหยุดค่ะ
• วันนี้มีบันทึกมาแนะนำค่ะ
• เป็นบันทึกของเด็ก ที่โรงเรียน..ปลายฟ้า
• ถ้าว่างแวะไปติชมได้นะคะ
• http://gotoknow.org/blog/childen-home
• มีความสุขในวันหยุดนะคะ

 

[หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ]

• ครูคิม ค่ะ
• สาวน้อยนะเขามีความสุขกับความสำเร็จที่ได้ทำให้ตัวเองและพ่อค่ะครู
• แต่เธอรู้สึกอึดอัดกับการที่พ่อนำเรื่องไปเล่าอวดกับเพื่อนๆค่ะ

[หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ]

• น้อง เทียนน้อย ค่ะ
• ความกตัญญูเป็นเรื่องที่ดีค่ะ
• และยิ่งดีใหญ่หากว่าการตอบแทนความกตัญญูนั้นเป็นเรื่องราวที่เด็กเองอยากทำเป็นการให้รางวัลกับตัวเองสมอยากค่ะ
• มันให้ผลที่ต่างคนต่างได้ ที่เป็นกำลังสองเลยค่ะ
• พ่ออยากให้ลูกประสบความสำเร็จ ลูกมีความสำเร็จแล้วพ่อมีความสุขสมใจพ่อ
• ลูกอยากสอบเข้าให้ได้ สอบได้แล้วสมอยาก สอบได้แล้วทำให้พ่อสมใจด้วย
• สองความอยากผสมผสานกันแล้ว
• มันให้ความสุขแก่ทั้งสองคนเป็นเท่าเลยเห็นมั๊ยค่ะ
• .............
• ที่พี่ส่งอีเมลไปหาเพื่อชวนไปอ่านเรื่องราวที่เกี่ยวข้องนั้น
• น้องคงสามารถนำมันมาช่วยดูแลคุณพ่อต่อให้สมอยากของทั้งสองคนนะค่ะน้องขา

[-]

สวัสดีค่ะ พี่หมอเจ๊

อิอิ บันทึกยาวจัง

วันนี้ใยมดเป็นไข้ค่ะ

แล้วค่อยกลับมาอ่านใหม่น่ะค่ะ

ถ่ายรูปด้วยจอคอมพิวเตอร์ค่ะ

[หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ]

• น้อง °o.O ปลายฟ้า O.o° ค่ะ
• ยินดีที่มาเยี่ยมเยียนและทักทาย
• ตามประสาคนเป็นเพื่อนบ้านกันนะค่ะ
• ที่นี่ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ
• แวะมาคุยกันได้บ่อยๆนะค่ะ

[หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ]

• น้อง ใยมดฮ่ะ..เย้ๆๆๆๆๆ จ๋า
• ช่วงนี้อากาศมันสลับฉากบ่อยๆ
• เดี๋ยวเย็นเดี๋ยวร้อนยังไงไม่รู้
• นอกจากพักผ่อนให้เยอะแล้ว
• อย่าลืมเรื่องน้ำดื่มให้พอด้วยค่ะ
• อากาศไม่ว่าเย็นหรือร้อน
• ร่างกายแห้งน้ำนะน้องนะ
• เปลี่ยนนิดเดียวก็จะป่วยไข้ค่ะ
• บานปลายหลายวันได้ค่ะ
• ดูแลสุขภาพบ้างนะค่ะ
• เอาใจช่วยงานที่กำลังคิดจะทำค่ะ