เรื่องเศร้า ของพอลล่า
ในแวดวงการทำงานของแม่ต้อย มีน้องหนึ่งที่แม่ต้อยได้ทำงานร่วมกับเธอเป็นเวลานานทีเดียว และเป็นคนหนึ่งที่เป็นทีมงานในการสร้างความรักให้งอกงามในโรงพยาบาลที่ขยายตัวมากขึ้นๆ ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา แม่ต้อยได้รับข่าวที่น่าเศร้าใจว่าคุณพ่อของเธอได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ
ที่แม่ต้อยจะเล่าในวันนี้คือ จากการทำงานร่วมกันมาเธอค่อนข้างเป็นคนใจแข็งและเชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองทำอย่างมาก ดังนั้นแม่ต้อยจึงแทบไม่ค่อยเห็นความท้อแท้ปรากฏออกมาไม่ว่าจะมีปัญหาข้อขัดข้องอะไรก็ตามที
ในวันที่แม่ต้อยจะทราบข่าวว่าเธอสูญเสียคุณพ่อของเธอนั้น เป็นวันที่แม่ต้อยมีโครงการใหม่ที่จะต้องนำเสนอ ซึ่งเธอเป็นคนที่จะต้องทำหน้าที่เป็นเลขานุการโครงการ เรานัดกันก่อนหน้าหนึ่งวันว่า ทุกคนจะมาเตรียมงานตอนเช้าเพื่อนำเสนอในตอนบ่าย เราทั้งหมดที่เกี่ยวข้องจะต้องไปด้วยกัน
เช้าวันนั้นเธอมาทำงานตามปกติ เมื่อเตรียมงานเรียบร้อย แม่ต้อยก็บอกว่าเดี๋ยวเราจะออกจากที่ทำงานเวลาเที่ยงครึ่งเพื่อให้ทันการเสนอข้อมูลในเวลา บ่ายโมงครึ่งตามที่กำหนดไว้
แม่ต้อยสังเกตเห็นเธออึกอักก่อนที่จะบอกว่า” คุณพ่อหนูเสีย” แล้วก็นิ่งไปสักครู่ และบอกต่อเบาๆว่า”หนุขออนุญาตบ่ายนี้คะ” ในวินาทีนั้นแม่ต้อยมีความรู้สึกที่บรรยายไม่ได้ ความรับผิดชอบในงานของเธอที่มาพร้อมกับการสูญเสียครั้งที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต ยากที่จะทำให้เกิดความพอดี หรือสมดุล แต่เธอได้เลือกข้างที่จะมาทำงานให้เสร็จในเวลา สองสามชั่วโมง ซึ่งที่จริงเพียงแต่เธอบอกให้ทราบก็เป็นความชอบธรรมอย่างยิ่งมากแล้ว ไม่มีใครปฏิเสธได้อย่างแน่นอน
ด้วยความที่แม่ต้อยมีงานติดต่อกันจนถึงเสาร์ อาทิตย์ แม่ต้อยจึงมีโอกาสได้ไปร่วมงานคุณพ่อของเธอในวันสุดท้ายคือวันฌาปนกิจ วันนั้นเป็นงานที่เรียบง่าย แต่มีความอบอุ่นเป็นอย่างยิ่ง แขกที่มาล้วนเป็นญาติมิตรที่ผูกพันกันมานาน เธอทำหน้าที่เจ้าภาพได้เป็นอย่างดี พิธีต่างๆเป็นไปตามขั้นตอน ในตอนนั้นไม่ทราบอะไรมาดลใจ ทำให้แม่ต้อยมีความคิดแวบในใจว่า อยากให้เธอได้อ่านบทกลอน หรือคำพูด เพราะๆให้คุณพ่อเธอฟังเป็นครั้งสุดท้ายเสียจริงๆ เพราะในการทำงานด้วยกัน แม่ต้อยจะขอให้เธอทำหน้าที่ในการอ่านเรื่องราว หรือเรื่องสั้นที่ดีดีให้โรงพยาบาล เพื่อเกิดแรงบันดาลใจตลอดมา และเธอก็ทำได้เป็นอย่างดียิ่ง
ดูเหมือนว่าสิ่งที่แม่ต้อยคิดไว้มีผล ในช่วงตอนสุดท้าย พีธีกรของงานได้เชิญให้เธออ่านบทกลอนเพื่อแสดงความอาลัยคุณพ่อของเธอเป้นครั้งสุดท้าย ในวินาทีนั้นทุกคนนิ่งเงียบ เสียงเธออ่านบทกลอนอย่างช้าๆ ต่อหน้าคุณพ่อของเธอ เสียงเธอแผ่วเบาลงทุกทีๆจนได้ยินเสียงสะอื้นมาแทนที่ แม่ต้อยพยายามเอาใจช่วยเพื่อให้เธอมีพลังใจและเข้มแข็งอย่างที่เธอเคยเป็น ในใจนั้นหวนเปรียบเทียบกับทุกครั้งที่เธอได้อ่านเรื่องราวดีดีให้โรงพยาบาล เรามักจะเล่าเรื่องดีดีให้โรงพยาบาลทั้งนี้เพื่อสร้างพลังใจ สร้างความเชื่อมั่นให้กับโรงพยาบาล ไม่คิดสักนิดว่าจะต้องมาฟัง เธออ่านบทกลอนให้ตัวเอง ในวันที่เธอมีความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงด้วยน้ำตาที่นองหน้าและเสียงสะอื้นที่ขาดเป็นช่วงๆ อย่างนี้
“ในวันนี้เธอได้ทำหน้าที่ที่ดีที่สุดแล้วสำหรับคนที่เป็นลูก และดีที่สุดแล้วสำหรับคนที่รับผิดชอบในการทำงาน “
และแม่ต้อยขอเป็นกำลังใจให้เธอตลอดไปนะคะ “ พอลล่า”
ความเห็น (18)
ครูแอนขอเป็นกำลังใจให้พอลล่าผ่านบันทึกแม่ต้อยคะ...คุณพ่อท่านคงภูมิใจที่มีลูกสาวที่ดี เป็นกำลังหลักของครอบครัวแทนคุณพ่อ
เสียใจด้วยนะคะ น้องพอลล่า
สวัสดีค่ะ แม่ต้อย ตอนนี้พอลล่าเข้ามแข็งค่ะ ได้กำลังใจจากแม่ต้อยและทุกๆคน ทั้งที่สถาบันฯและที่โกทูโนว์ค่ะ
- ครูแจ๋วขอเป็นกำลังใจให้น้องพอลล่าผ่านบันทึกแม่ต้อยด้วยคนค่ะ...
- น้องพอลล่าเป็นคนดีเหมือนที่แม่ต้อยและน้องครูแอนบอก
- ขนาดกับครูแจ๋ว ซึ่งไม่เคยได้สัมผัสตัวตนจริง ๆ กันสักครั้ง
- ครูแจ๋วยังมีความรู้สึกดี ๆ ให้กับน้องเสมอ
- ยิ่งมาอ่านบันทึกของแม่ต้อยแล้ว
- ยิ่งเกิดความรู้สึกดี ๆ เพิ่มมากขึ้นค่ะ
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งค่ะ และขอเป็นกำลังใจให้พี่พอลล่า..ผ่านบันทึกแม่ต้อยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.แม่ต้อย
- เขียนบรรยายได้สวยงามมากเลยค่ะ
- ขอแสดงความเสียใจ กับ อ.พอลล่าด้วยนะคะ
- อาจารย์มาหนองคายคงไม่ได้เจอกัน เสียดายจังค่ะ
ขอบคุณน้องๆทุกคนนะคะ ขอบคุณแทนพอลล่าด้วยคะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ขอให้เข้มแข็งนะค่ะน้องพอลล่า
- เข้าใจว่าคุณพอลล่า
- หายดีแล้ว
- เห็นเป็นจอมก่อกวน
- ฮ่าๆๆๆๆๆ
- ไปก่อกวนหมอสกล
- มาครับ
ขอแสดงความเสียใจแด่พอลลา ณ พื้นที่นี้ด้วยครับ
ความดีของคุณพ่อ น่าจะสำแดงและยังคงอยู่ในตัวพอลลา และถูกถ่ายทอดไปให้คนอีกจำนวนนับไม่ถ้วน อย่างน้อยหวังว่าความจริงนี้ พอจะช่วยได้นิดหน่อยนะครับ
ขอแสดงความเสียใจต่อการสูญเสียคุณพ่อของน้องพอลล่าผ่านบันทึกของแม่ต้อยนะคะ
ครูต้อยขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ทั้งสองท่าน
. Phoenix
ชวนกันมาก่อกวนแม่ต้อย... อย่ากวนนะคะ เรากำลังทำงานสำมะคัญ อิอิ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
- ธุค่ะ..
ขอแสดงความเสียใจกับคุณพอลล่าด้วยค่ะ ^^
สวัสดีคะ อาจารย์สกลเข้ามาให้กำลังใจบ่อยๆนะคะ เป็นกำลังใจที่ดีสำหรับคนเล่าคะ
ขอบคุณมากคะ
ขอเป็นกำลังใจครับ
แม่ต้อยเจ้า...
แมวชอบมากเรื่องที่แม่ต้อยเล่า และขอเป็นกำลังใจให้น้องพอลล่าด้วยนะค่ะ และขอขอบคุณสำหรับของขวัญวันเกิดที่ทำให้แมวได้รู้จักตัวเอง และรู้จักด้านมืด และแมวจะนำด้านมืดมาพัฒนาให้เป็นด้านสว่างค่ะ
รักแม่ต้อยที่สุดค่ะ
แม่ต้อยคะ
น้องพอลล่ามีพวกเราเป็นอีกหนึ่งกำลังใจก้อนโต ๆ เลยค่ะ
(^___^)
ขอขอบคุณทุกท่านอีกคั้งคะ สำหรับกำลังใจสำหรับพอลล่า คะ