พิมล มองจันทร์
คนมันชอบน้อยใจ
จะเอาอะไรมากมายกับฉัน
แค่คนคิดมาก กลัวการจากกัน
สุดท้ายเพ้อฝัน...งมงาย
ก็คนมันคิดมาก
อาจเข้าใจไม่ยาก แต่รักไม่ง่าย
แค่ต้องการคนเข้าใจ
.. ไม่..ไม่มีใคร สักคน
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมคนใจน้อย...น้อยใจค่ะ
ขอให้มีความสุขค่ะ
เมื่อใครไม่เข้าใจ
ก็อย่าอาลัยใฝ่ฝัน
สู้ลมฝนแสงตะวัน
อย่าคิดสั้นแค่เปลือกตา
หุหุ..แวะมาแจมนิดนึง..น๊าๆ
น้อยใจไปใย..
ไม่มีใครจากไปที่ไหนนั่น
แค่เพียงการนั่งนอนเผลอเหม่อฝัน
กลัวจากกัน..มีแต่บั่นอารมณ์ตรมใจ
ยามที่ยังคอยห่วงหา
เก็บเกี่ยวเวลาที่ร่วมอยู่กันไว้
หมั่นดูแลเฝ้าห่วงใย
นั้นคือความเข้าใจจากเขาให้มา
...จากผู้มาเยือนยามวิกาล
สวัสดีค่ะ
มาให้กำลังใจคนน้อยใจ ที่แอบใจน้อยค่ะ
ขอบคุณครับคุณหนูรี คุณครูเทียนน้อย
ขอบคุณอย่างสุดซึ่งสำหรับบทกลอนจากคุณพิมญดา ศรีสวัสดิ์ และคุณสุวัฒน์ กอไพศาล
กลอนอาจารย์สุวัฒน์งามจริง ๆ ขอบคุณครับ