บันทึกต่อจากตอนที่แล้ว ว่าด้วยเรื่อง .....การทำงานแบบใช้แรงงานที่ว่ามันดีกับความคิดน่ะ ...คือการลงมือทำ ทำ ทำไปเรื่อยๆ แม้ขณะที่ทำจะมีความคิดอะไรๆ ที่ฟุ้งกระจัดกระจายไป แต่การออกแรงทำงานมันจะเหนื่อย แต่ความที่มันมีเป้าหมายอยู่ มันก็ต้องทำให้เสร็จ ซึ่งกว่าจะไปถึงความสำเร็จ ของงานแต่ละชิ้นละ่อัน ต้องใช้ความอดทนและพยายามอย่างมาก..มาดูสิว่า... ได้ทำอะไรไปบ้าง ด้วยสองมือนี้...
บ้านพี่แต้มกับโรงรถนี่เป็นความคิดที่จะทำมาตั้งแต่ปี 49 ดูสิ!!!...กว่าจะได้ลงมือทำก็ปี 51 มันเป็นเรื่องความคิดที่ว่าอยากทำเอง...คือจ้างช่างมาทำ..จ่ายเงิน..มันง่ายดี..แต่ไม่เอา...บอกท่านบิดาว่า..อยากลงมือทำเอง..(โชคดีที่มีพ่อเป็นที่ปรึกษาเรื่องงานช่าง..ว่าทำงี้ๆ ได้หรือเปล่า..พ่อก็ฟังความคิดของลูกพร้อมกับให้คำแนะนำ..แม้บางครั้ง..พ่อจะบอกว่า.."ลูกคิดไม่เหมือนคนอื่น.." แต่พ่อก็รับฟังความคิดของลูกเสมอ..) นี่หล่ะคือประเด็น..มีหลายคนที่บอกว่า.."ทำไมคิดอย่างนี้ "..หรือ.."เธอคิดอย่างนี้เหรอ "..ในหลาย หลายเรื่องเมื่อเวลามีการพูดคุยกัน..แล้วพอหันมาถามว่าเธอคิดอย่างไร? ..เมื่อตอบไปแล้ว...ก็จะบอกว่า."อือ..เธอคิดอย่างนี้เหรอ.."
นั่นสิ...คิดแตกต่างจากคนอื่น จริงๆ เหรอ...ขอถาม??? และการคิดต่างมันดี หรือไม่ดีกับสังคม ชุมชน ประเทศ อย่างไร ??
มันก็เป็นเพียงแค่ความคิด..คนเราคิดฟุ้งกระจายไปได้ 108 พันอย่าง แต่กับลงมือกระทำ นั่นมันอีกเรื่องนึง
มาอ่านบันทึกว่าจะแก้ไข โ ดยนำไปรวมกับบันทึกเรื่องเดียวกัน
แต่มาคิดอีกที ไม่แก้ดีกว่า เพราะจะได้รู้ว่า เมื่อแรกใช้ Gotoknow นั้น ด้วยความที่ใช้ไม่ไม่เป็นทำให้การ copy ข้อความจาก โปรแกรม MS word มาแปะวางทำไม่ถูก
แ ต่ตอนนี้ใช้ ไอคอน insert text และ picture เป็นแล้ว
ไม่น่าเชื่อว่า ตอนนั้น คิดว่า gotoknow โพสรูป เคลื่อนไหวไม่ได้
จนเป็นเหตุให้มีแว้บ ความคิดว่า ไปทำบล๊อกที่อื่นดีกว่า
คิดแล้ว ได้แต่ขำ ความคิดของตัวเอง คือ ตัวเองโง่เอง ดันไปโทษอย่างอื่น