บ้านโฮมฮัก


ขอเผยแพร่อีกครั้ง

3  ม.ค. 2552

    วันนี้ผมได้เดินทางไปบ้านโฮมฮัก  ซึ่งเป็นที่ตั้งของมูลนิธิสุธาสิณี  น้อยอินทร์  หรือ แม่ติ๋ม  ที่คนส่วนใหญ่เข้าใจกันว่าเธอชื่อ "แม่ต้อย" จากโฆษณาของไทยประกันชีวิต  ภาพที่เราเห็นจากโฆษณา  มีเด็กที่แม่ติ๋มรับเลี้ยงเพียง  2-3  คน  แต่ความเป็นจริงแล้วแม่ติ๋มได้ฟูมฟักลูก ๆ มาเป็นเวลา 20 กว่าปีแล้ว  มีเด็กที่ผ่านการเลี้ยงดูและบำบัดทุกข์ทางกายใจออกจากบ้านนี้ไปสู่โลกภายนอกหลายร้อยคน  ปัจจุบันมีเด็กในอุปการะจำนวน  112  คน  

    แม่ติ๋ม  เป็นคนกรุงเทพฯ  ครอบครัวมีฐานะทางสังคมพอควร  แต่ด้วยความเป็นคนใจบุญชอบออกค่ายอาสาเธอได้มีโอกาสเดินทางมาที่ จ.ยโสธรแล้วรับการน้ำใจไมตรีที่ดีของคนอีสานที่แสดงต่อเธอดุจญาติมิตร  หลังจากผ่านเรื่องราวมามากมายเธอจึงตัดสินใจน้ำพาเด็กที่อุปการะมาสร้างบ้านที่  จ.ยโสธร  ตั้งชื่อว่า  "บ้านโฮมฮัก"  เด็กที่นำมาเลี้ยงส่วนใหญ่พ่อแม่เสียชีวิตจากการเป็นโรคเอดส์  บางรายถูกข่มขืน         บางรายพ่อแม่ติดยาเสพติดแล้วให้ลูกไปเป็นขอทาน  บางรายติดเชื้อเอดส์จากพ่อแม่ก็มี

    แม่ติ๋มต้องแบกรับค่าเลี้ยงดูดุจแม่เลี้ยงลูกทุกประการ  เธอต้องรับผิดชอบชีวิตที่ต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่หลายร้อยชีวิตด้วยทรัพย์สินของเธอเองจนแทบสิ้นเนื้อประดาตัว  แต่ความทุกข์นั้นก็ไม่ทำให้แม่ติ๋มละความพยายาม  บ้านหลังแรกที่อยู่เป็นบ้านชั้นเดียวขนาด 8x8 เมตร  ไม่มีห้องและต้องอยู่อยากแร้นแคลนนับจำนวนชีวิตได้หลายสิบชีวิต  ต่อมาสถานทูตญี่ปุ่นได้เล็งเห็นคุณความดีจึงสร้างที่พักเป็นอาคารให้ 1 หลัง  หน้าแปลกมั๊ยครับว่า  คนญี่ปุ่นมองเห็นปัญหาและช่วยเหลือคนไทยมากกว่ารัฐบาลไทย 

   สิ่งที่น่าแปลกหลังจากที่ผมได้สอบถามจากเจ้าหน้าที่ว่า  ไม่มีหน่วยงานจากรัฐยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเลย  มีเพียงสถานีอนามัยตำบลตาดทอง  ที่หัวหน้าสถานีเป็นคนใจบุญที่ช่วยเหลือและมาช่วยดูแลความสะอาดในเรือนนอนให้ไม่ขาด  เมื่อไม่นานมานี้ยังได้รับพระมหากรุณาธิคุณจาก  พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าศรีรัตน์ฯ  พระวรชายา  ทรงประทานความช่วยเหลือ   หน่วยงานที่เกี่ยวข้องที่หน้าจะช่วยเธอได้อย่างต่อเนื่อง เช่น  กาชาดจังหวัดยโสธร  ก็ให้ความช่วยเหลือได้เพียงปีละหนึ่งครั้งในขณะที่เด้กต้องกินทุกวัน   หน่วยงานที่เกี่ยวข้องของไทยหายไปไหนเสียหมด  คนทำความดีอย่างแม่ติ๋มเหตุใดจึงไม่มีใครยกย่องและให้การช่วยเหลือเธอ  ทั้งที่มีรายการทีวีนำเสนอหลายรายการแต่ก็พึ่งมารู้จักกันในพักหลัง

   วันนี้ผมเดินทางไปบ้านโฮมฮักพร้อมด้วยแม่  ป้า  น้า  นำเอาของใช้ที่ใช้แล้วและอยู่ในสภาพดีไป      บริจาค  โดยส่วนหนึ่งได้รับความช่วยเหลือจากครูโรงเรียนเมืองร้อยเอ็ด  ได้เสื้อผ้าจำนวน 12  กระสอบ  เงินจำนวน  3,000  บาท  แล้วความรักความศรัทธาเต็มร้อยเปอร์เซนต์   ผมได้รับคำเชิญชวนจากเพื่อนที่เป็นนักวิชาการที่มหาวิทยาลัยมหิดล  กาญจนบุรีชวนมาในวันที่  2 ม.ค. แต่ก็ติดธุระจึงได้เดินทางวันนี้

   สิ่งที่พบเห็นคือมีอาคารนอน  3  หลัง  2  หลังอยู่ในเขตเดียวกันเป็นเรือนนอนของเด็กผู้หญิงและเด็กอ่อน  ส่วนอีกหลังอยู่ห่างออกไปเป็นเรือนนอนของเด็กผู้ชาย  มีโรงยิม 1 หลังได้รับมอบจากกลุ่มผู้ใจบุญ  นอกจากนี้ยังพบเห็นเด็ก ๆ ที่นั่งล้อมวงดูทีวีด้วยความสุข  เพราะเด็กที่นี่มีทีวีดูเพียงเครื่องเดียว  มีเด็กอ่อนที่พ่อแม่ต้องตายด้วยโรคเอดส์ทั้งที่ติดเอดส์กับพ่อแม่และไม่ได้กับพ่อแม่แต่ญาติรังเกลียด  และมีเด็กอ่อนที่นำเอาแม่เด็กมาเลี้ยงดูเพื่อฟื้นฟูสภาพจิตใจก็มี

    " เด็กบางคนแรกรับกินข้าวไม่เป็น  เพราะแม่ติดยามีคนเอาข้าวสารมาให้เพราะกลัวลูกอดข้าว  แต่แม่มัวเสพยาไม่สนใจทำอาหารให้ลูก  ๆ  จึงคิดว่าข้าวสารที่เค้าเอามาให้กินได้ทันที  เด็กจึงกินข้าวสารประทังชีวิต  เมื่อมาอยู่บ้านโฮมฮักต้องสอนให้กินข้าว  กินข้าวพร้อมกับ   กินข้าวพร้อมกับและของหวาน  กว่าจะฝึกได้ใช้เวลาเกือบเดือน"   จากคำบอกเล่าของเจ้าหน้าที่

   ช่วงปีใหม่นี้เป็นที่หน้าดีใจที่มีเพื่อร่วมชาติหลายคนต่างพากันนำเอาข้าวของไปบริจาคให้เป็นจำนวนมากโดยเฉพาะวันที่ 2 ม.ค. เจ้าหน้าที่แทบไม่มีเวลาพักเลยทีเดียว  แต่ผมอยากฝากทุก ๆ คนที่มีมนุษยธรรมว่าเด็กกินข้าวทุกวัน  เด็กกว่าจะเติบโต  เด็กกว่าจะช่วยเหลือตนเองจนอยู่ในโลกกว้างได้นั้นใช้เวลาและเงินทองมาเท่าใด  ขอเชิญชวนหน่วยงานรัฐที่ยังหูหนวกตาบอดช่วยเหลือสักที   ขอเชิญชวนเพื่อนร่วมชาติร่วมโลก  มาบริจาคให้เด็ก ๆ เหล่านี้มีชีวิตรอดจนเติบใหญ่ทุกคนด้วยครับ

 

สำหรับผู้มีจิตศรัทธาบริจาคช่วยเหลือเด็ก ๆ โอนเงินไปได้ที่

ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขายโสธร ชื่อบัญชี มูลนิธิสุธาสินี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน

เลขที่ 561-2-21187-7
โทร. 0-4572-2241
หรือจะบริจาคเสื้อผ้า หนังสือการ์ตูน หนังสือเรียน ของเล่น และสิ่งจำเป็นได้ตามจิตศรัทธาเป็นของใหม่หรือของใช้แล้วก็ได้  เพราะของที่ท่านไม่ใช้แล้วยังมีค่ากับเด็ก ๆ เหล่านี้อย่างมาก

คำสำคัญ (Tags): #ข่าวไปมา
หมายเลขบันทึก: 233439เขียนเมื่อ 5 มกราคม 2009 14:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน 2012 21:00 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)
  • ธุค่ะ..

เคยเขียนบันทึกเรื่องเล่า : โฆษณาไทยประกันชีวิต ตอน แม่ต้อยค่ะ  ^^    และเห็นว่าใครๆ ก็พูดถึงโฆษณาชิ้นนี้จนถึงมีการถามไถ่ว่า "แม่ต้อย" ในโฆษณาเป็นใคร     เป็นครูผู้ก่อตั้งบ้านโฮมฮักนั่นเอง    แต่แปลกใจนะคะ..ที่คิดว่าจากโฆษณาชิ้นนี้แล้วบ้านโฮมฮักจะเป็นที่รู้จักและได้รับการช่วยเหลือมากเสียอีก    เพราะดูเหมือนใครๆ ก็ให้ความสนใจน่ะค่ะ

ภาครัฐน่าจะให้ความสนใจมากกว่านี้นะคะ   หน่วยงานที่เกี่ยวข้องหายไปไหนหมด???????

  • สวัสดีคร๊า  พิมจังจ้า
  • รับทราบข้อมูลแล้วจะตามไปช่วยคะ
  • ขอให้ผ่านพ้นเดือนเมษายนนะคะ
  • เพราะกำลัง  ช่วยเหลือโรงเรียนชาวเขาอยู๋คะ
  • แล้วจะติดตามเข้าไปช่วยเหลือคะ

 

สวัสดีค่ะ

มาให้ลังใจค่ะ

ร่วมด้วยช่วยกันค่ะ

วันนี้มีเด็กๆเอาเสื้อผ้ามาบริจาคเพิ่ม (เดิมส่งไปไปให้เด็กๆชนเผ่า)

จะตามไปร่วมด้วยช่วยกันนะคะ

มาอ่าน ดีใจที่โลกนี้มีคนดีแบบนี้ (เรายังทำไม่ได้)

It's must ต้องช่วยค่ะ

หวัดดีค่ะ

  • จำได้ว่ารู้จักโฮมฮักจากน้องเทียนน้อย
  • อยากให้ทุกคนสร้างสรรค์สิ่งดี ๆ เหมือนที่คุณทำอยู่
  • สิ่งที่เราอาจมองว่าไม่มีประโยชน์  ประโยชน์อาจมากมีที่      โฮมฮัก
  •  ที่นั่นยังรอน้ำใจจากทุกท่านค่ะ

ขอบพระคุณครับคุณเนปาลี คุณพิมญดา ศรีสวัสดิ์ คุณเทียนน้อย คุณภูสุภา คุณphayorm แซ่เฮ

ทางมูลนิธิยังขาดปัจจัยเหลือหลายนะครับ ถ้าใครได้ไปพบเห็นสภาพเด็กทารกที่ทางมูลนิธิต้องรับเลี้ยงนับสิบคน และเด็กที่ติดเชื้ออีกหลายสิบคน ความเวทนาคงเกิดขึ้นอย่างสุดขั้วหัวใจเลยทีเดียว ช่วย ๆ กันนะครับ

ขอบคุณข้อมูลนะคะ ตอนนี้คุยกับเพื่อนอาจารย์และนักศึกษาไว้เหมือนกันค่ะว่าจะทำโครงการไปเยี่ยมที่นั้นหรือไม่ก็ส่งของไป ช่วงวาเลนไทน์ หวังว่าจะมีเวลาเตรียมการทัน ใครสนใจก็ร่วมด้วยช่วยกันนะคะ แล้วจะมาเล่าความคืบหน้าให้อ่านกันค่ะ

ยินดีครับที่อาจารย์จะไปช่วยเพื่อนร่วมชาติ ผมก็บอกน้อง ๆ ที่สอนตามมหาวิทยาลัยต่าง ๆ อยู่นะ แต่เขาจะฟังความหรือไม่นั้นผมก็ไม่รู้ น่าดีใจแทนเด็ก ๆ จัง ขออนุโมทนาบุญ ผลบุญส่งให้มั่นคงและเจริญในวิชาชีพนะครับ

มีคนเห็นหรือไม่ คนดี ก็เป็นคนดีเสมอ

เธอคือ... แสงดาวแห่งศรัทธา บนท้องฟ้าที่มืดมน

เธอคือ... ผู้อุทิศตน เพื่อผู้คนที่สังคมเมิน

บ้านโฮมฮัก คงต้องการเงินจำนวนมาก.....

แต่คงต้องการไม่มากไปกว่ากำลังใจ

ซึ่งจำเป็นสำหรับภารกิจหนักที่ไม่มีวันรู้จบ...

มาชม ทักทาย แบบสบาย ๆ ครับ

ขอบคุณครับคุณทินกร คุณบดินทร์ ศุภบัณฑิตย์กุล

คุณ umi คุณครูอ้อย แซ่เฮ ที่เข้ามาร่วมรับรู้คนดีของสังคม

สวัสดีค่ะพิมล มองจันทร์

การดูแลเด็กมากมาย เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่

เด็กเหล่านี้ น่าจะอยู่ในความดูแลของรัฐ

น่าคิด แล้วรัฐหายไปไหน

มาใกลังใจ ครูติ๋วด้วยค่ะ

สิ่งที่ทำบุญทุกวัน คงจะย้อนให้ครูติ๋วหายป่วยเร็ววันค่ะ

ขอบคุณครับคุณMSU-KM :panatung~natadee

ผมก็ปราถนาให้ครูติ๋วหายป่ายโดยเร็วเช่นกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท