อย่ากังวล
อย่ากังวล
สัปดาห์ที่ผ่านมา ดิฉันมีสิ่งที่ต้องทำมากมาย เริ่มจากการเรียน การสอบ การเดินทาง การทำงาน การดูแลรับผิดชอบ ลูก ๆ สามี และแม่ที่กำลังป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล การทำอะไรหลาย ๆอย่างพร้อม ๆ ก็กลัวว่าจะทำได้ไม่ดี จึงเกิดความกังวล เกิดความทุกข์ในบางขณะ หลังจากเหตุการณ์ต่าง ๆผ่านไป ก็กลับมานั่งคิดใคร่ครวญใหม่ ตั้งสติรวบรวมสมาธิจึงรู้ว่า
ความกังวลเกิดจากความคาดหวัง อยากจะได้ในสิ่งที่เป็นไปได้ยาก และใจจะคอยคิดอยากได้อยู่เสมอ
สิ่งที่กังวลอยู่นั้นมักไม่เป็นความจริง
แต่จิตใจของคนที่กังวลจะวนเวียนคิดซ้ำไปมา กลัวว่าจะได้ไม่ดี หรือเกิดเหตุไม่ดี หรือไม่ได้ดังใจนึก ทำให้เกิดความเชื่อว่าจะไม่ได้ในสิ่งนั้นจริง ๆ หรือเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ดีขึ้นจริง ๆ
เป็นบุคลิกภาพของคนที่อยากได้มาก ๆ บ่อย ๆ อยากได้ในสิ่งที่ดีที่สุดและไม่มีที่สิ้นสุด
จึงเกิดการแสวงหา เสาะหาวิธีที่จะได้ได้สิ่งเหล่านั้น
ยิ่งเสาะหาก็ยิ่งไม่ได้ แต่ก็ยังอยากได้ และกลัวการไม่ได้
บางคนกังวลเรื่องเงินทอง ความรัก ความดี ครอบครัว การงานมาก
ถ้าต้องการลดความกังวลก็ต้องลดความคาดหวังลง หัดคาดหวังในสิ่งที่เป็นไปได้และเป็นวิทยาศาสตร์ และลดความคิดฟุ้งซ่านแบบเด็ก ๆ ลง
ลดการแสวงหาลงด้วย ยิ่งแสวงหายิ่งไม่ได้ดังใจนึกและยิ่งทุกข์ เหนื่อยเสียพลังงานมาก
เมื่อหยุดแสวง ลดความต้องการลง ลดความอยากได้ลง ก็หมดความจำเป็นที่จะต้องเสียเวลา เสียเงินทอง เสียพลังงาน เพื่อจะค้นหาให้ได้ในสิ่งที่ยังไม่ได้ หรือได้มาแล้วก็ไม่เคยพอใจเหล่านั้น
ก็จะไม่เป็นทุกข์ต่อไป
การลดความกังวล เป็นความจำเป็นอย่างหนึ่งของชีวิตที่ต้องลดให้ได้
เมื่อคิดได้อย่างนี้แล้ว ความกังวลจึงหายไป แล้วกลับมานั่งคิด และหาธีแก้ไข ทีละเรื่อง จนเกิดความสบายใจ "ลดความอยาก ปราศจากความทุกข์ จิตใจจะเป็นสุข ทุกเวลาค่ะ" ทุกย่างเราต้องปล่อยให้เป็นธรรมชาติ ค่อย ๆคิด ค่อย ๆทำแล้วความสมหวังก็จะเกิดนะคะ
ไปเที่ยวแล้วทำบุญ หมดความกังวลค่ะ
ปล่อยให้ชีวิตดำเนินไปตามธรรมชาติก็จะสวยงามอย่างนี้ค่ะ
