เรื่องเศร้า...ที่อยากเล่า
คนเรานี่ก็แปลกนะคะ ...คนที่อยากมีกลับไม่มี คนไม่อยากมียิ่งมีจนไม่อยากจะมี เป็นอย่างที่เขาว่าไม่ผิด ไม่อด ไม่อยาก ยิ่งอด ยิ่งอยาก (ไม่อด หมายถึงมีมากอยู่แล้ว จึงไม่อยากได้นั่น ไม่อยากกินนี่ แต่คนจนที่ยิ่งอด ก็ยิ่งมีความต้องการที่อยากจะกินนั่น อยากจะได้นี่ )
ตั้งใจว่าเสร็จจากงานศิลปหัตถกรรมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปี 2551 แล้วจึงจะเริ่มเขียนบันทึก ช่วงนี้เลยทำตัวให้วุ่นวายเข้าไว้ ...แต่เมื่อมีเรื่องที่กระทบความรู้สึก...ก็อดไม่ได้ที่จะเล่า...
เด็กชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ถูกกระทำชำเรา ....หลายครั้งที่ดูข่าว ฟังข่าว ฟังเขาเล่า ล้วนแต่อยู่ห่างไกล แม้จะกระเทือนใจก็ได้แต่สวดมนต์อย่าให้เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นในละแวกที่ใกล้เคียงกันเลย สุดท้ายกใกล้จนได้ ...
วันนี้ได้ฟังจากปากคนใกล้ตัว ...มีเด็กถูกกระทำชำเรา ...แรก ๆได้แต่สงสาร แต่เมื่อยิ่งฟังคำบอกเล่า ....น่าเศร้ายิ่งกว่านิยาย แล้วเราจะโทษใครดี ตราบาปนี้จะติดตัวเขาตราบชีวิตจะหาไม่
เด็กอาศัยอยู่กับพี่สาว 2 คน พี่คนโตอยู่ชั้นป.6 น้องอยู่ชั้น ป.4 เมื่อรู้ข่าวไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล ผ้าปูเตียงของโรงพยาบาลเต็มไปด้วยเลือดนี่หนึ่งวันแล้ว...ยังไม่หยุดไหล ...จากการพูดคุยกับเด็กทราบว่าคนที่กระทำนำรถมารับ ไปที่อื่น เสร็จแล้วก็ขู่ว่า ห้ามนำไปบอกใครไม่เช่นนั้นจะใช้เคียวเกี่ยวไส้ไหลและฆ่าให้ตาย ...แล้วก็นำเด็กมาส่งที่บ้าน พอค่ำเด็กไม่พูดจา นอนซม จนพี่สาวเห็นเลือดไหลเต็มผ้าปูที่นอนจึงไปบอกผู้ใหญ่ ๆ บอกจะไปแจ้งความเด็กที่ถูกกระทำถึงกับเป็นลม (อาจจะเสียเลือดมาก บวกกับกลัวตาย)
เมื่อฟังเรื่องราวจึงไปดูที่บ้านของเด็ก...
ภายในบ้านที่เหมือนจะเป็นห้องพออาศัยหลับนอน ไม่มีฝากั้น ไม่มีความมิดชิดให้เป็นส่วนตัว แม่ทำงานที่ต่างจังหวัด ส่งเพียงเงินผ่านบัญชีของครูเพื่อให้เป็นผู้ดูแลไปในตัว ตาไปมีภรรยาใหม่ที่หมู่บ้านอื่น ยายเสียชีวิต เขาเล่าว่า ...สภาพบ้านที่ไปพบไม่ใช่บ้านเหมือนกระต๊อบ ข้างในรกรุงรัง อาหารที่ใส่จานชามรับประทานแล้วก็ไม่ล้าง วางระเกะระกะ ทั้งเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่มทุกชนิด ดูแล้วทุกข์ใจมาก (เด็กก็คือเด็กค่ะ กินแล้ววาง หากไม่มีผู้ใหญ่คอยกำกับ เขาก็จะยังไม่เข้าใจความหมายของความเป็นระเบียบ ต้องคอยพูด คอยกำชับ) เด็กต้องอยู่กันตามลำพังโดยไม่มีผู้ใหญ่ผู้ปกครองดูแล ...นี่หรือสังคมไทย?
หนึ่งคำบอกเล่า ...เด็กบอกว่าไม่อยากให้มีกลางคืน เพราะลุงแท้ ๆ ก็เคยไปลวนลามในบ้านเวลากลางคืน เด็กอยู่ด้วยความหวาดกลัวอยู่ก่อนแล้ว ซ้ำร้ายยังมาเจอเหตุการณ์อย่างนี้ (เครือญาติยังฝากชีวิตไว้ไม่ได้...ประสาอะไร..คนอยู่ละแวกใกล้เคียงก็ต้องดิ้นรนเพื่อปากท้อง)
ชื่นชมกับโครงการเยี่ยมบ้านนักเรียนในระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสพฐ.ทำให้หลายฝ่าย ได้มองเห็นความจำเป็นที่จะต้องเอาใจใส่ดูแลนักเรียนของตน โครงการดี ๆ อย่างนี้ สถานศึกษาควรจะสานต่อ แม้จะเสร็จสิ้นไปในอนาคต
เพราะสภาพของเด็กที่อยู่อย่างไร้ที่พึ่งยังมีอีกมากในสังคมไทย
ถ้าคุณไม่พร้อม ....คุณอย่าสร้างให้เขาเกิด ให้เป็นปัญหาในหมู่บ้าน ชุมชน สังคมแก้ไขไม่หยุดหย่อน หากสร้างเขาเกิดแล้ว การให้ความรัก ความอบอุ่น เป็นสิ่งที่สำคัญ เขาจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีความคิดดี ใฝ่ดี อยู่ที่คนปลูกฝัง และคนเลี้ยงดู อย่าให้เขาต้องป่าวประกาศว่า
"สร้างหนูมาทำไม แล้วไยไม่ดูแล"
ขอบคุณภาพประกอบจาก www.mthai.com www.mornor.com และwadthai.info
ความเห็น (34)
- สร้างหนูมาทำไม แล้วไยไม่ดูแลฃ
- เศร้าจริงๆ ครับ
ถ้าคุณไม่พร้อม ....คุณอย่าสร้างให้เขาเกิด
นี่เป็นอีกหนึ่งคำถามค่ะ ว่า จะทำอย่างไร
"สร้างหนูมาทำไม แล้วไยไม่ดูแล"
เศรษฐกิจที่ยำแย่
สภาพสังคม ที่เปลี่ยนไป
ทำให้ทุกคนต้องหาเลี้ยงปากท้องของตัวเองและผู้เป็นที่รัก
บางครั้ง.................
มุ่งหวังเพื่อ ให้อิ่มปาก อิ่มท้อง
จนลืม ความอิ่มใจ ที่ควรมีให้กันไป
ยังมีเด็กอีกหลายคนครับ ที่น่าเป็นห่วงในลักษณะเดียวกันนี้
ความยากจน เป็นเรื่องใหญ่ คงต้องช่วยๆกันดูครับ โดยเฉพาะระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน จะต้องเข้ามามีบทบาทให้มาก
ขอบคุณบันทึกที่เตือนสังคมครับ
- น้องพยอม..เศร้าจัง
- สงสารเด็กมากมาก
- อ่านแล้วอยากฆ่าให้ตาย..ไอ้คนที่ไม่มีสมองไว้คิด มีไว้เฉพาะ..สนองความอยากของตน แต่ไม่คิดถึงผู้อื่น..
- ไอ้คนประเภทนี้ถ้าเป็นพี่เบดูอินเธอสั่งให้ประหารแบบเปาปุ้นจินแน่แน่
แวะมาอ่านเรื่องเศร้าด้วยคน...^เศร้าจัง^ค่ะ
น้องโย่งจองได้ครบ 5 ครั้ง อย่าลืมส่งหางบัตรชิงรางวัลเงินสดพร้อมบ้าน รถ และที่ดินนะจ๊ะ
ชะตาเด็กที่ลำบากกว่านี้ยังมีอีกเยอะมากในสังคมของเรา ช่วยกันดูแลใส่ใจ ห่วงใยสังคมนะจ๊ะ
กระติก~natachoei ที่ ~natadee
พี่กระติกขา ..แล้วเราจะโทษอะไร เศรษฐกิจ สังคม การเมือง หรือเรื่องของตัวเอง ....ไม่เข้าใจ ทำใจ และหดหู่ใจค่ะ
small man~natadee
ท่านคะ หากสังคมทุกฝ่ายไม่ช่วยกัน ...ปัญหารอบด้านก็ยังจะเกิดมาให้แก้ไขจนไม่มีที่สิ้นสุด ..ใช่ไหมคะ
สวัสดีค่ะคุณครู
- อ่านแล้วเศร้าจัง
- คนใจร้าย ไม่น่าให้เกิดมา สับให้เละ หึ่มๆ
- มีอีกหลายคนต้องผจญภัยใกล้ตัว ช่วยกันสอดส่องดูแล เห้อ
ขอให้ตกนรกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ add
เรื่องเศร้า...ยังจะมีตามมาอีกเป็นระลอก ผู้ชั่วช้าคืออดีตคนเลว ปัจจุบันคนเลว และคาดว่าอนาคตก็ยังจะเป็นคนเลวอีกค่ะ เพราะ เข้าออกคุกเป็นว่าเล่น (ต้องให้พี่เบดูอินจัดการจริง ๆ ด้วย)
•.♥°.•.♥• kittyjumpเลขาnatadee.•.♥.•°♥
ในมุมของชีวิต คงจะมีทั้งเรื่องเศร้าและเรื่องสุข
โอกาสหน้าจะนำเสนอเรื่องสุขบ้างค่ะ
•—>xaJ-xา๑<—• nataChoei[หน้าตาเฉย]
สังคมโหตร้าย และชอบทำร้ายผู้อ่อนแอ ไร้ที่พึ่งเสมอ..
แต่หากเราสำนึกในการเป็นคนดี สังคมจะดีขึ้นมาอีกหนึ่งกิโล...ค่ะ
-
. เทียนน้อย - คนประเภทนี้ ทำได้เฉพาะคนที่อ่อนด้อยกว่า
- คนที่เขาเก่งกล้าชำนาญ คนประเภทนี้ก็มิอาจหาญไปเข่นฆ่า
- นรกที่ว่า ขอให้ชั่วกัลปาวสาน
อย่างนี้ต้องสับ สับ สับ
ต้องช่วยกันสร้างกระแสสังคม ประนามคนที่ทำร้ายเด็กๆๆ
สวสัดีค่ะ
* สะอึกค่ะ ...ไม่อยากให้ถึงเวลากลางคืน
* แม้แต่ญาติก็ไว้ใจไม่ได้
เศร้าใจจริง สร้างหนูมาทำไม....
สวัสดีค่ะ
จิตใจของมนุษย์พวกนี้ทำด้วยอะไรหนอ พ่อแม่ผู้ปกครองขาดความรับผิดชอบต่อหน้าที่ค่ะ
สังคมเราอ่อนแอย่ำแย่หนัก.... โสมมนักจิตหักเหเดรัจฉาน
เพราะไกลห่างทางธรรมมาจนช้านาน... เหล่าหมู่มารพาลมากมายขยายตัว
ไม่นับญาติประหลาดจิตคิดเหมือนสัตว์... แพร่สะพัดสัตว์นรกหมกในหัว
ต้องปกป้องเยาวชนคนครอบครัว... ล้างคนชั่วออกไปไกลสังคม
สร้างชุมชนสานเครือข่ายให้เป็นญาติ... คอยส่องสาดระวังภัยให้เหมาะสม
เยาวชนคนใกล้ไม่ตรอมตรม... ร่วมเกลียวกลมประสานงานบ้านโรงเรียน
- ธุค่ะ..
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วทำให้เศร้าสลดจริงๆ นี่หรือสังคมไทย..
ต้องสับให้ไม่มีชิ้นดีค่ะคุณพี่ ...
นิ่มอนงค์
ทำร้ายจนเป็นตราบาปติดตัวไปจนตลอดชีวิต ...ประณาม ประณาม ประณามค่ะ
นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
จริง ๆ แล้วความเลวร้าย มีให้เห็นทั้งกลางวันกลางคืน
แต่กลางคืนน่ากลัวกว่า เพราะคนอื่น ไม่สามารถเป็นหูเป็นตาแทนได้ค่ะ
ขอบคุณพี่คิมนะคะ สำหรับ สีสวยสวยรับปีใหม่ที่จะมาถึง ค่ะ
พี่อ้อยที่รัก
เรื่องเศร้าอาจจะมีอีกมากที่เรายังไม่ได้รับรู้ ..คนที่ด้อยโอกาสอยู่แล้ว ยังมีคนทำให้ความรู้สึกด้อยคุณค่าลงไปอีกค่ะ
สุนันทา
ขอบคุณ และขอให้มีความสุขในการทำงานและครอบครัวเช่นเดียวกันค่ะ
สร้างชุมชนสานเครือข่ายให้เป็นญาติ... คอยส่องสาดระวังภัยให้เหมาะสม
เยาวชนคนใกล้ไม่ตรอมตรม... ร่วมเกลียวกลมประสานงานบ้านโรงเรียน
เมื่อได้อ่านแล้ว ก็ขอเชิญชวนช่วยกันคนละหูคนละตา คนละไม้คนละมือ นะคะ
เนปาลี
เรื่องเศร้า ๆ อาจจะมีมากกว่าที่เราคิด เพียงแต่เราไม่ได้รู้เรื่องราว จึงไม่ได้บอกกล่าวสู่กันฟังค่ะ
ผมผ่านเรื่องเศร้ามาหลายอย่างแล้ว
ภูมิ [IP: 222.123.251.191]
- ทุกคนเคยผ่านเรื่องเศร้ามามากมายหลากหลายแตกต่างกัน
- การมีชีวิตให้ยอมรับให้ความเป็นไป สุดท้ายก็เกิดกับทุกคน
- ชีวิต มีสุข มีทุกข์ มีรัก มีเกลียด มีโลภ มีโกรธ มีหลง สุดแต่จะเปลี่ยนไป
- เพียงเราหยัดยืนได้ในปัจจุบัน ก็เป็นกำไรของชีวิตค่ะ
ก็ทำได้แต่เพียงสงสาร และต้องทำใจนะคะ
น่าสงสารจังเลยค่ะ...คนพวกนี้อยู่ไปก็หนักแผ่นดิน...เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ