บทเรียนฝึกความ "อดทน" กับ "โลกธรรม 8"
"โลกธรรม 8" เป็นธรรมชาติของโลกที่คนในสังคมทุก ๆ คนต้องเจอะต้องเจอเป็นปกติธรรมดา แม้ในสังคมที่ทำงานก็เหมือนกัน สำหรับผมแล้ว 2 ข้อที่ผมต้องเจอะต้องเจอเป็นประจำสำหรับบทบาทใหม่ที่ได้เลือกคือ สรรเสริญกับนินทา...
ซึ่งโดยปกติแล้วผมไม่ค่อยชอบให้ใครมาชื่นชมหรือมาเยินยอผมอยู่แล้ว และเช่นเดียวกันผมก็ไม่ชอบให้ใครมาตำหนิหรือติเตียนแรง ๆ กับผมเหมือนกัน แต่ในเมื่อสองสิ่งนี้เป็นธรรมดาของโลกที่มนุษย์ทุกคนต้องเจอ ไม่มากก็น้อย ไม่ช้าก็เร็วอยู่แล้ว...
ผมจึงใช้สองสิ่งนี้เป็นบทเรียนฝึกความ "อดทน" ของตัวผมเอง ถือเป็นการฝึก "จิต" ที่ดีมากทีเดียวครับผม ทุกครั้งที่คำพูดเหล่านี้มากระทบจิตใจเรา เรารู้สึกได้ถึงปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น แต่เราก็หยุดอยู่แค่เรา "รู้" เราไม่พยายามไปปรุงแต่งมันต่อ...
พยายามฝึกมันเรื่อย ๆ กับทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์เหล่านี้ครับ ฝึกความเข้มแข็งของ "จิตใจ" เราเองครับ ถือว่าเป็นบทเรียนบทใหม่ที่ได้เจอ ได้เรียนรู้ครับ ครั้งแรกเราอาจทำได้ไม่ดี แก้ตัวใหม่กับครั้งที่สอง และพยายามทำมันให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ในครั้งต่อ ๆ ไป...
...เป็นอีกหนึ่งบทเรียนที่ท้าทายกับการเรียนรู้บทบาทใหม่ที่เราเลือกเองครับผม...
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
เจริญพร mr.direct
โลกธรรม ๘ เป็นของคู่โลก
ในโลกนี้ คนเราย่อมสิ่งนี้อยู่เสมอ ไม่อย่างใด อย่างหนึ่ง ไม่ว่าสรรเสริญ หรือว่านินทา
เมื่อสิ่งเหล่านี้มากระทบต้องตั้งสติ ระงับให้ได้
ขอเป็นกำลังใจ ให้สู่....
"อดทนเวลาที่ฝนพรำ" นะครับ...
--------------------------------------------------------------------
อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก้สว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ
โลกแห่งความเป็นจริง ความอดทนอาจทำให้อะไรๆดีขึ้น
ทำให้มีสติ...ในการก้าวเดินต่อไปของชีวิต
แวะมาทักทายนะคะ
มีกำลังใจดีๆ เสมอนะคะ
แม้ว่า...ความจริงแล้ว คนเราทุกๆคน อาจไม่มีกำลังใจดีๆเสมอไป
แต่ยังไง...ก็ต้องอดทน และสู้ๆนะคะ
น้องหมา..มาโรงเรียนค่ะ :)
ครับ...น้อง kittyjump 
...
ขอบคุณครับสำหรับการทักทายกันเป็นประจำ....
มีความสุขกับทุก ๆ วันครับผม...
ครับ...คนไม่แสดงตน
ต้องมีสติทุก ๆ ขณะครับผม...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...เพิ่อนเอก 
...
แน่นอนเพื่อน "สติ" มา "ปัญญา" เกิดครับ...
ขอบคุณครับผม...
ครับ...คุณสายธาร 
...
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ เสมอมาครับ...
เรียนรู้และพัฒนาตัวเราจากการทำงานในทุก ๆ วันครับ...
...สู้ตายอยู่แล้วครับผม...
เป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ...
ไม่ว่าจะเป็นคำชื่นชมหรือคำตำหนิ
ก็ล้วนแต่ทำให้ใจเรามีปฏิกิริยาใดปฏิกิริยาหนึ่ง
แล้วมันก็จมลึกไปอยู่ในความทรงจำ
ที่ย้ำเตือนเราว่าเมื่อเราทำแบบไหนถึงได้คำชื่นชม
แล้วเราทำอะไรเราถึงถูกตำหนิ
มันจะสอนให้เราเข็มแข็งและมีจิตใจที่แข็งแรง
ที่จะเผชิญกับชีวิตในวันข้างหน้าใช่มั้ยคะ
ขอบคุณข้อคิดสำหรับการใช้ชีวิตและการทำงานค่ะ
ครับ...น้องลูกปลา
ใช่แล้วครับ...
ใช้สิ่งเหล่านี้ไว้สอนตัวเราเอง...
ขอบคุณครับผม...
อยู่กับสิ่งสมมติ..ก็ต้องไม่ยึดมั่นถือมั่น..จริงมั๊ยคะ..
สนทนาธรรมตามกาล..เป็นมงคลชีวิตค่ะ..^^
ครับ...คุณครูแอ๊ว 
...
เรียนรู้ที่จะแสดงบทบาทสมมติของเราอย่างรู้ตัวครับผม...
มีโอกาสสนทนาธรรมผ่านบล็อกกันบ่อย ๆ นะครับ...
ขอบคุณครับผม...