22. รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง


จะใช้ชีวิตอย่างไรในยุคโลกาภิวัตน์

คัดลอกมาจากคุณปทุมารียา มีสติระลึกรู้กาย: patumariya.multiply.com/journal/item/48

พี่น้อง G2Kที่รักทุกท่านคะ ไปอ่านบทความนี้มาจากบล็อคหนึ่ง ไม่เคยรู้จักผู้เขียน ไม่รู้ว่าจะอนุญาตอย่างไร  เห็นว่าเป็นบทความที่ดีมาก ให้ข้อคิดได้ดี เตือนสติพร้อม  จึงคิดถึงมิตรรักทุกๆคน อยากให้ได้อ่านกัน ให้รู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุด  มีคุณที่สุดแต่บางครั้งก็ให้โทษอย่างมหันต์ที่สุดเช่นกัน

จะใช้ชีวิตอย่างไรในยุคโลกาภิวัตน์

Jan 21, '08 10:26 AM
for everyone



โลกาภิวัตน์  เป็นโลกที่ทุกประเทศสามารถเชื่อมโยงถึงกันได้หมด ทั้งทางด้านข้อมูล ข่าวสาร และผลิตภัณฑ์ต่างๆ จึงส่งผลให้โลกใบนี้ดูแคบลงไปถนัดตา   ซึ่งเป็นผลพวงมาจากการเจริญเติบโตอย่างก้าวกระโดดของเทคโนโลยีสารสนเทศ เทคโนโลยีชีวภาพ เทคโนโลยีวัสดุ และ นาโนเทคโนโลยี  การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเหล่านี้   ส่งผลให้การใช้ชีวิตในยุคโลกาภิวัตน์นั้นไม่ง่ายอย่างที่เป็นมา    

มีคำกล่าวว่า “รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง”  เฉกเช่นเดียวกัน  การใช้ชีวิตในยุคโลกาภิวัตน์  การรู้เพียงเราอย่างเดียวโดยไม่รู้เขาเลยนั้น  หากต้องเข้าสู่สมรภูมิการแข่งขัน โอกาสที่จะชนะนั้นแทบไม่มี    ดังนั้น จึงก่อให้เกิดคำถามตามมาว่า  ทำอย่างไรเราถึงจะรู้เขาได้    และมีวิธีการอย่างไรที่จะเอาข้อมูลเขามาให้ได้    และในขณะเดียวกันรู้เขาเพียงอย่างเดียวโดยไม่รู้เรา  คือ ไม่รู้เรื่องของตนให้ถ่องแท้นั้น  ก็ไม่มีฐานะที่จะประคองชีวิตอยู่ในโลกนี้ให้มีคุณค่าและมีความสุขได้

ดังนั้น  รู้เขา และ รู้เรา เพื่อสร้างภูมิต้านต้านในการดำรงชีวิตในยุคโลกาภิวัตน์อย่างเท่าทัน และเท่าเทียม พร้อมทั้งตระหนักถึงคุณค่าต่อความเป็นมนุษย์ของตน

รู้เขา คืออะไร   แล้วเราจะได้ข้อมูลเขานั้นได้อย่างไร?

รู้เขา ในที่นี่  หมายถึง  การรู้ถึงสภาพความเป็นไปอย่างแท้จริงของโลก  รู้สภาพแวดล้อมต่างๆ ที่เราจะต้องเกี่ยวข้องด้วย  ในสภาวะที่มีความเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว  ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ การเมือง สังคม  วัฒนธรรม  เทคโนโลยีและ วิถีชีวิตความเป็นอยู่ เหล่านี้เป็นต้น

ข้อมูลต่างๆ จะได้มาก็ต่อเมื่อเรามีการศึกษา ค้นคว้า  บันทึก รวบรวม จัดเก็บ อย่างเป็นระบบ  และข้อมูลจะกลายเป็นสารสนเทศที่ทรงคุณค่าก็เมื่อผ่านกระบวนการวิธีวิเคราะห์ สังเคราะห์ ตามขั้นตอนกระบวนวิธีที่ถูกต้องเท่านั้น   สำหรับในยุคที่เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเจริญก้าวหน้านี้   เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่า เครื่องมือ หรือเทคโนโลยี เหล่านี้มีคุณค่ามหาศาลในการให้ได้มาซึ่งข้อมูลที่ถูกต้อง แม่นยำ และรวดเร็ว     แต่ในขณะเดียวกันเทคโนโลยีสารสนเทศในกระแสโลกาภิวัตน์ที่แพร่หลายมาในรูปแบบต่างๆ กัน  ทำให้ข้อมูลมหาศาลเผยแพร่ไปอย่างรวดเร็ว   สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนดาบสองคม  หากเป็นข้อมูลที่ดีมีประโยชน์เหมาะสมกับความต้องการของผู้ใช้   ก็สามารถที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้แก่โลกได้ต่อไป    ในทางตรงกันข้าม หากข้อมูลที่เผยแพร่ไปนั้น เป็นข้อมูลที่บิดเบือน หรือ เป็นโทษ หากผู้รับเสพรับข้อมูลโดยขาดวิจารณญาณ ญาณปัญญาในการพิจารณาคัดสรรส่วนที่เหมาะแก่ตนแล้ว  ก็จะเป็นภัยต่อตน สังคม และประเทศชาติได้   ดังนั้น การที่จะได้ข้อมูลสารสนเทศที่ทรงคุณค่าได้นั้น  จำเป็นที่จะต้องผ่านกระบวนการคิด วิเคราะห์ อย่างมีวิจารณญาญ หรือใช้การคิดพิจารณาอย่างแยบคาย (โยนิโสมนสิการ) ก่อน

รู้เรา คือ รู้อะไร  เป็นอย่างไร  ทำอย่างไร?

การรู้เรานับว่า เป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง  ไม่ว่าจะยุคสมัยไหนก็ตาม   การที่จะดำรงชีวิตให้มีคุณค่าและมีความสุขนั้น  หากปราศจากการรู้จักตนแล้วก็จะห่างไกลความสุขที่แท้จริงออกมาทุกที      การรู้เรา  ก็คือ การรู้จักตัวเอง  รู้ว่าเราเป็นใคร  เราจะไปที่ไหน  มีความต้องการอะไร   อะไรคือเป้าหมายของชีวิต  อะไรคือสิ่งที่มีคุณค่าสำหรับตนเอง     พิจารณาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพื่อค้นหาตนเอง     ไม่ง่ายนักที่จะหาตัวตนที่แท้จริงของตนเองได้เจอ   เพราะ ความเปลี่ยนแปลงมันเกิดได้ทุกขณะ  การค้นหาตนเองจึงอาจทำได้ยากสำหรับผู้เริ่มต้น   ซึ่งก็เหมือนกับการค้นหาอะไรสักอย่าง  เราก็ต้องทุ่มเท แรงกายแรงใจ  เต็มที่เพื่อที่จะค้นหามัน    เช่นกันการค้นหาตนเองก็ต้องอาศัยการกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ระยะเวลา    และความเพียรจะเป็นตัวพิสูจน์สิ่งเหล่านี้   แต่อย่างไรก็ตามการเรียนรู้ของแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน  ขึ้นกับเหตุปัจจัยที่แต่ละคนได้กระทำมา    แต่หากไม่มีจุดเริ่มต้น ก็ย่อมไม่มีจุดสิ้นสุด    ผลลัพธ์จะได้มาเมื่อมีการกระทำเท่านั้น

สรุป  อย่างไรก็ตาม เพียงต้องการจะแสดงให้เห็นว่าการใช้ชีวิตในยุคโลกาภิวัตน์นี้  เราจำเป็นจะต้องอาศัยความรู้ หรือ ปัญญาเป็นฐานในการตัดสินใจ   “รู้เขารู้เรา”  เพื่อเตรียมพร้อมที่จะเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงที่เข้ามาในรูปแบบต่างๆ ทั้งที่คาดการณ์ถึงและคาดการณ์ไม่ถึง    หากเรามัวแต่ก้าวตามความเจริญก้าวหน้าเทคโนโลยีวัตถุ  โดยไม่คำนึงถึงความเจริญก้าวหน้าของจิตวิญญาณและไม่ใช้ปัญญาประกอบการคิดพิจารณาแล้ว   การดำรงชีวิตในยุคโลกาภิวัตน์ก็คงจะเป็นชีวิตที่แสนโหดร้ายและอันตรายเป็นแน่แท้

ปทุมารียา   ธัมมราชิกา  21 มกราคม  2551


 

            ภาพประกอบจาก http://www.samuipapillon.com/images/MontageActivites4.jpg

หมายเลขบันทึก: 224372เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2008 20:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 16:35 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)
  • สวัสดีครับ พี่สุ สบายดีหรือยังครับ
  • แข็งแรงทั้งกายทั้งใจแล้วนะครับ
  • มาถึงก็นึกว่า สามก๊ก มาเล่น อิอิ
  • ที่ไหนได้พี่สุนี่เอง
  • ครับ เห็นด้วยครับ INFORMATION ดีครับ
  • เพราะหากเรามีข้อมูลในมือก็เท่ากับเราชนะเขาไป 50 % แล้ว
  • สมรภูมิ ที่เหลือศึกษาเอาครับ
  • นอกจากนี้ ก็มีรู้ตนเอง ที่ดีมากๆครับ
  • ชนะใคร ก็ไม่เท่าชนะใจตน
  • รักษาสุขภาพนะครับ

ขอกราบเท้าครูอภัยให้ลูกศิษย์ด้วยครับที่ครูเขียน วิจารณญาณ(ญ) ผิดไปครับ

คำเพียง 1 คำเท่านั้น สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง ไม่ทราบว่าครูมีลูกศิษย์

อยู่มากมายเท่าไร มิบังอาจสอนสั่งอะไรกับครูได้ ผมเป็นเพียงเศษธุลีดินเสี้ยวหนึ่ง

เท่านั้นจริงๆที่เกิดมาอยู่บนโลกนี้ ยังไม่อาจรู้ซึ้งถึงธรรมของบทบัญญัติพระธรรมสูตร--

8 ปี สุดท้าย ก่อนที่พระศากยะมุนีจะเสด็จปรินิพพานได้ครับท่านปรมาจารย์------พระนิชิเร็นไดโชนินเกิดเมื่อ 16 ก.พ. พ.ศ 1765 ที่เมืองอาววะปัจจุบันคือชิบะ

ประเทศญี่ปุ่นสอนว่า หากสวด นัม เมียว โฮ เร็ง เง เคียว แล้วจะเกิดสันติสุขบนโลกใบนี้ครับ

สวัสดีค่ะ

  • หายไป..จากทุกวันนะคะ
  • คิดถึงค่ะ...

รู้เขา ในที่นี่  หมายถึง  การรู้ถึงสภาพความเป็นไปอย่างแท้จริงของโลก  รู้สภาพแวดล้อมต่างๆ ที่เราจะต้องเกี่ยวข้องด้วย  ในสภาวะที่มีความเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว  ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ การเมือง สังคม  วัฒนธรรม  เทคโนโลยีและ วิถีชีวิตความเป็นอยู่ เหล่านี้เป็นต้น

  • เรื่องแค่นี้...แต่สัมผัสได้อย่างยากเย็นนะคะ
  • ขอขอบคุณพี่สุ..ที่แสวงหาสิ่งดี ๆ มาให้ร่วมเรียนรู้ค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจนะคะ
  • รักพี่สุค่ะ

P1. คนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)
เมื่อ พฤ. 20 พ.ย. 2551 @ 21:00
955485 [ลบ]
-ชนะใครก็ไม่เท่าชนะตนเอง  ถูกต้อง  เขียนเรื่องอะไรไว้มากแล้วซิ  ใจเย็นๆนะ  เดี๋ยวจะเข้าไปวิเคราะห์ให้ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมให้กำลังใจ  คิดถึงเช่นกัน  อยากจะเข้าไปเย้าในบล็อคอยู่  วิเคราะห์มันต้องใช้เวลานะคะ มีเหตุและผล ใจเย็นๆเข้าไว้โยม 

ไม่มีรูป
2. นิรนาม
เมื่อ ศ. 21 พ.ย. 2551 @ 09:57
956243 [ลบ] ขอบคุณคุณนิรนามมากนะคะ  เยี่ยมมากเลย ที่มาคอยสอดส่องดูแลตัวหนังสือ  ที่บางครั้ง ความหลง  ความสับสน ความเข้าใจผิด ใช้ไม่ถูก แต่พอเข้ามาเขียนในบล็อคแต่ละครั้ง ก็พยายามหาคำสะกดที่ถุกที่สุด  แต่บางครั้งคำบางคำ สักแต่ว่าพูดไปพูดได้ แต่พอนำมาเขียน กลับไม่ถูก  ขอบคุณมากเลย  และอยากให้พี่น้องG2K ทุกท่านช่วยกันแก้ไข ตัวสะกดของเพื่อนๆที่สะกดผิดให้ด้วย อาจจะด้วยตาลายพิมพ์เร็ว  มือเร็ว มือไว อาจพลาดได้
"คำว่า วิจารณญาณ  คำเขียนที่ถูกคือ   วิจารณญาญ  ภาษาไทยวันละคำ"  ขอบคุณมากเลย ที่เห็นความสำคัญของการเขียนบทความ ถ้าเขียนได้ถูก มันย่อมแสดงถึงความสามารถ ทักษะของผู้เขียน  แต่เจ้าของบล็อคเป็นนักอ่านคะ แต่เวลาเขียนก็ใช้วิจารณญาญคะ
   ทำไมคุณนิรานามถึงถ่อมตนจังเลยคะ  รู้ไหมทุกคนเท่าเทียมกัน มีเอกลักษณ์ความสามารถคนละรูปแบบ ให้เกียรติกันอยู่แล้ว อย่าถล่ม(ถ่อม)ตนนักเลย ทุกคนต่างก็ศรัทธราและเชื่อถือ จงทำดีไปเถอะคะ
    และจะไม่ลืมในคำสุภาษิต " สี่ตีนยังรู้พลาด  นักปราญ์ยังรู้พลั้ง" ซึ่งสุภาษิตนี้จะคอยเตือนตนเสมอว่า  อย่าอวดดี หรืออวดเก่ง ให้ถ่อมตัวเสมอ เพราะทุกอย่าง สามารถพลังพลาด พลั้งเผลอได้ (คนสูงวัย)เป็นอย่างนี้แหละคะ  ขอบคุณจริงๆ ที่เข้ามาให้กำลังใจ และเช็คตัวหนังสือให้คะ  ดีมากเลย อีกหน่อย ภาษาไทยจะพยายามเรียนรู้คะ
P
3. ครูคิม
เมื่อ ศ. 21 พ.ย. 2551 @ 10:04
956252 [ลบ]
ครูคิมขา  คิดถึงครูคิมเช่นกัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจ  ตอนนี้มีหลายเรื่องเข้ามาในชีวิต  แต่หน้าที่ และบทบาทจะต้องดำเนินต่อไป เรื่องร้ายๆตอนนี้ไม่มีเวลาคิด คิดถึงแต่เรื่องในอนาคตเรียงคิวเข้ามาจัดลำดับไม่ถูก บางครั้งก็อึ้ง  จะทำอะไรก่อนดี
รักและผูกพันครูคิม  คนพลัดถิ่น มักๆ(เดี๋ยวจะถูกตำหนิภาษาไทยวันละคำอีกครั้งนะนี่) 
 

นัม เมียว โฮ เร็ง เง เคียว

นัม เมียว โฮ เร็ง เง เคียว

นัม เมียว โฮ เร็ง เง เคียว

http://geocities.com/world7007/

..ขอบคุณค่ะ..

สำหรับสิ่งๆดีๆของชีวิตที่กรุณานำมาแบ่งปันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท