กีฬาและการท่องเที่ยว

"ในเมืองไทย...มีที่เที่ยวอีกมากมาย ไม่จำเป็นต้องไปต่างประเทศ"

                     เมื่อปลายเดือนมีโอกาสนำนักกีฬาไปแข่งขัน กีฬาเยาวชนแห่งประเทศไทย"นครลำปางเกมส์"  โดยรับผืดชอบทีมแบดมินตันจังหวัดขอนแก่น  ซึ่งในปี 2548 ที่ผ่านมาได้2เหรียญทองแดง ทีมชาย-หญิง   มาปีนี้เท่ากับมารักษามาตรฐาน  แต่ก็ต้องยอมรับว่าเป็นวัฎจักรเมื่อการกีฬากับการศึกษายังไปด้วยกันไมได้   ดีที่สุดก็คือรักษาสภาพ  และการปรับเปลี่ยนตัวผู้เล่นใหม่และตัวโค้ชที่จะมาแทนตัวผู้เขียนซึ่งสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง    แต่ในที่สุดก็มาได้1เหรียญทองแดงประเภททีมหญิง  ส่วนทีมชายพ่ายตัวเองเลนแพ้คู่ต่อสู้

                    กีฬามีแพ้มีชนะ   แต่ที่เราต้องสอนตั้งแต่โค้ชและนักกีฬาคือการแพ้ตนเอง หรือไม่ชนะใจตนเองในการทำหน้าที่ภาระกิจกหารเป็นโค้ชและการเป็นนักกีฬา   เราต้องสอนให้บุคคลเหล่านี้บริหารเวลบาให้เป็นและหัดแข่งกับตนเองแล้วค่อยออกสนามจริง   นี่แหละคือการช่วยกันปลูกฝังสังคมด้วยกิจกรรมกีฬา

                    เมื่อยามว่างเราได้ไปเที่ยวอุทยานแจ้ซ้อน  ซึ่งมีบ่อน้ำพุร้อนอย่างดี  อยู่ห่างตัวเมือง 60 ก.ม.  เราทิ้งเรื่องกีฬาทั้งหมดให้ทุกคนได้ชื่นชมธรรมชาติ  ให้สมกับที่เราอยู่กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา  ก่อนที่เราจะเดินทางกลับหลังจากค้างที่อุทยาน 1 คน มีนักกีฬาคนหนึ่งพูดว่า "ในเมืองไทย......มีที่เที่ยวมากมาย ไม่เห็นจำเป็นต้องไปต่างประเทศ" ให้เสียเงิน  จริงๆที่นักกีฬาพูดเราอายุไปค่อนคนแล้วยังเที่ยวไม่หมดเลยจริงไหม......เอ้าเก็บมาฝากพี่น้องชุมชน