แด่อาจารย์ที่เคารพ

วันวานยังคุย ยิ้ม ปรึกษางานกัน/ความตาย คือ การลาจากอันนิรันดร์

วันวานยังคุย ยิ้ม ปรึกษางานกัน
ความตาย คือ การลาจากอันนิรันดร์

ขอเขียนบันทึกนี้แด่อาจารย์ที่เคารพรักค่ะ

อาจารย์ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาให้หน่วยงาน เริ่มช่วยหน่วยงานของเราประมาณ ตั้งแต่ปีพ.ศ.2545 - พ.ศ.2546 จวบจนปัจจุบัน

ท่านเป็นผู้เชี่ยวชาญ ด้านประสาทพยาธิวิทยาวิทยา มีผลงานตีพิมพ์ด้านวิชาการมากมาย

มีประสบการณ์การทำงานเป็นที่ปรึกษาด้านนิติเวชวิทยา

ท่านมีประสบการณ์ด้าน วิจัยเกี่ยวกับ ผลกระทบของอุบัติเหตุต่อศีรษะ จากอุบัติเหตุ รถจักรยานยนต์

เป็นที่มาของการคิดประดิษฐ์ ออกแบบหมวกกันน็อค

เป็นผู้ก่อตั้งสถาบันหมวกนิรภัย มหาวิทยาลัยศิลปากร

ในส่วนงานที่ท่านช่วยงานที่โรงพยาบาลของเรา ท่านมาช่วยสัปดาห์ละหนึ่ง-สองวัน

ได้ถ่ายทอดความรู้ในทางวิชาชีพเฉพาะแก่เราและบุคลากร อื่น ๆ

นอกเหนือไปจากนั้น ท่านยังเป็นที่ปรึกษางานด้านบริหาร ด้านการเงิน การลงทุน(เศรษฐศาสตร์ย่อย ๆ) ด้านชีวิต สังคม..จิปาถะ ระหว่างพักดื่มกาแฟกัน แก่เรา

12/11/2551 พฤหัสบดี ท่านยังคุยให้คำปรึกษาที่ว่า ยังยิ้ม พูดคุยเรื่องราวต่าง ๆ ด้วยความสนุกสนาน ท่านเป็นศาสตราจารย์ ระดับ สิบเอ็ด ที่ไม่เคร่งเครียดเลยแม้แต่น้อย

**อย่างไรไม่ทราบ งานวิจัยซึ่งท่านมอบให้เราไว้ศึกษา เราคิดถึงและเอามาปรึกษาท่านในบางจุด ในวันนี้วันสุดท้ายที่พบกัน (ทั้งที่ได้รับจากท่านมานานมาก ๆ)**

12.00 น. ของวันนั้น(พฤหัสบดี) เรายังไหว้สวัสดี ลาท่าน เดินมาส่งท่านที่บันไดชั้นล่างของตึกทำงาน เหมือนทุกครั้งตลอดเวลาหกถึงเจ็ดปีที่ท่านมาช่วยงานที่หน่วยงานของเรา

11.30 น.วันนี้ ศุกร์ที่14/11/2551 คนขับรถของท่านโทรมาบอกข่าว การลาจากโลกนี้ไป ของท่านอย่างเฉียบพลัน

ไร้อาการป่วย อาการของโรคอะไรมาก่อน

13.00 น.วันนี้ เราจึงเดินทางไปเคารพศพอาจารย์ที่ กรุงเทพฯ

หลับให้สบาย นะคะอาจารย์

ด้วยความเคารพ รัก อย่างสูง

ศิษย์ของอาจารย์

*ศาสตราจารย์ นายแพทย์ วีระ กสานติกุล

- ผู้ก่อตั้งสถาบันหมวกนิรภัย

- ศาสตราจารย์ ระดับ 11 คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

- นักวิจัยดีเด่นแห่งชาติของสภาวิจัยแห่งชาติปี พุทธศักราช 2546 สาขาวิทยาศาสตร์การแพทย์

- หัวหน้าโครงการจัดตั้งสถาบันหมวกนิรภัย คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

- หัวหน้าโครงการวิจัยอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ในประเทศไทยและมาตรฐานการแก้ไข(2540 - 2543)