ทรัพยากรด้านสุขภาพ
ทรัพยากรด้านสุขภาพ
1. การสร้างสมดุลของทรัพยากร
การให้บริการสุขภาพเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับปัจจัยหลายประการเพื่อสามารถให้บริการที่มีความแตกต่างและหลากหลาย การผลิตในจำนวนที่ไม่มากก็สามารถทำให้เหมาะสมสอดคล้องกับการจัดบริการที่หลากหลายและสอดคล้องกับอัตราการเปลี่ยนแปลงการบริการด้านสุขภาพที่ควรจะเป็นได้
ปัจจัยนำเข้า (inputs) ของระบบสุขภาพ 3 ประการหลัก คือ ทรัพยากรมนุษย์ (human resources) ทุนทางกายภาพ (physical capital) และ สิ่งอุปโภค (consumables) ในความเป็นจริง มีการตัดสินใจลงทุนด้านสุขภาพส่วนหนึ่งที่อยู่นอกเหนือความรับผิดชอบของกระทรวงสาธารณสุข ทำให้ความสำเร็จของการสร้างความสมดุลในภาพรวมยากขึ้นไปอีก ตัวอย่างเช่น การฝึกอบรมแพทย์ ส่วนใหญ่อยู่ภายใต้กระทรวงด้านการศึกษา และอาจมีการลงทุนในส่วนของภาคเอกชนด้วย เป็นต้น
ทุน (capital) คือทรัพยากรที่มีอยู่และสามารถให้ผลิตผลได้ การฝึกอบรมบุคลากรด้านสุขภาพและการจัดหน่วยเคลื่อนที่ รวมทั้งทรัพย์สิน (fixed assets) ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของทุนของระบบสุขภาพ การลงทุน (investment) ที่เป็นส่วนเพิ่มเติมจากทุนเดิม (stock of capital) นี้
ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีทำให้ครุภัณฑ์และสิ่งก่อสร้างมีอายุการใช้งานลดลง นั่นคือสิ่งที่ลงทุนไปแล้วจะหมดสมัยหรือหมดอายุเมื่อมีเทคโนโลยีใหม่ ๆ เกิดขึ้นมาแทน รวมทั้งวิธีการจัดการหรือการใช้ทรัพย์สินต่าง ๆ ก็มีผลต่ออายุการใช้งานเช่นกัน หากมีการใช้ การบำรุงรักษาที่ดีทั้งครุภัณฑ์และสิ่งก่อสร้างก็จะมีความเสื่อมช้าลง ในทางตรงกันข้ามหากขาดการดูแลบำรุงรักษาทรัพย์สินเหล่านั้นก็จะเสื่อมราคาเร็วขึ้น การวางแผนทำนุบำรุงรักษาจึงควรต้องพิจารณาในเรื่องสิ่งแวดล้อมทางกายภาพด้วย
ต้นทุนด้านทรัพยากรมนุษย์ (human capital) ก็คล้ายกับต้นทุนทางกายภาพ (physical capital) การศึกษาและฝึกอบรม (education and training) เป็นวิธีการที่สำคัญเพื่อให้ได้คลังต้นทุนมนุษย์ (human capital stock) ที่มีความรู้และทักษะที่เหมาะสมตามความต้องการ ไม่เหมือนกับค่าลงทุนที่เป็นสิ่งของ
การลงทุนเป็นกิจกรรมสำคัญเพื่อปรับปรุงคลังต้นทุน (capital stock) และสร้างทรัพย์สินใหม่เพื่อการสร้างผลิตผลใหม่ ๆ ได้ การปรับปรุงดังกล่าวมักจะค่อย ๆ เกิดอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา ดังนั้น สิ่งก่อสร้างและสิ่งอำนวยความสะดวกในโรงพยาบาลในหลายประเทศเป็นผลิตผลของวิวัฒนาการซึ่งใช้เวลานานหลายปี ในหมู่ประเทศ OECD ค่าใช้จ่ายในการลงทุนเพื่อสร้างอาคาร ซื้อครุภัณฑ์ วัสดุ มักจะมากว่าร้อยละ 5 ของค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพทั้งหมดต่อปี และมักจะน้อยกว่างบประมาณดังกล่าวในอดีตเมื่อ 15 - 20 ปีก่อน การควบคุมต้นทุนค่าใช้จ่ายจะทำให้มีผลต่อการควบคุมการลงทุนด้านสิ่งก่อสร้างและครุภัณฑ์ด้วย
สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับการลงทุนด้านการศึกษาและอบรมในแต่ละปียิ่งมีน้อยกว่านั้นอีก ค่าการลงทุนเหล่านี้รวมถึงการจัดตั้งโรงเรียนแพทย์และโรงเรียนพยาบาล การฝึกปฏิบัติงานในรูปแบบต่างๆ และการวิจัยทางคลีนิก การที่มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหลายฝ่ายซึ่งไม่ใช่เพียงกระทรวงใดกระทรวงหนึ่งเท่านั้นที่ควบคุมหรือถูกชี้นำโดยจุดประสงค์อันใดอันหนึ่ง มีเหตุผลทำให้เชื่อได้ว่าค่าการลงทุนทางด้านกำลังคนน่าจะสูงกว่าค่าการลงทุนทางกายภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่มีรายได้สูง การเกิดขึ้นของค่าการลงทุนทางด้านกำลังคนเป็นไปอย่างช้า ๆ และใช้เวลานาน เช่นเดียวกับค่าการลงทุนทางกายภาพ ตัวอย่างเช่น การฝึกอบรมแพทย์เฉพาะทางใช้เวลามากกว่า 10 ปี ในโรงเรียนแพทย์และการฝึกงาน การลงทุนทางด้านกำลังคนจะมีผลระยะยาวเช่นเดียวกับการลงทุนทางกายภาพ เช่น การผลิตกำลังคนให้มีทักษะใหม่ต้องอาศัยการทำหลักสูตรใหม่เพื่อให้ได้ความรู้พื้นฐานและต้องมีการศึกษาต่อเนื่อง รวมทั้งต้องพิจารณาเรื่องเงินเดือน ค่าตอบแทนให้แก่กำลังคนเหล่านั้นด้วย
2. ทรัพยากรมนุษย์มีความจำเป็นอย่างยิ่ง
ทรัพยากรมนุษย์หรือกำลังคนหรือบุคลากรด้านสุขภาพ ซึ่งหมายถึงทั้งบุคลากรที่ให้บริการทางการรักษาพยาบาลในด้านต่างๆ และบุคลากรที่มีส่วนช่วยในการให้บริการสุขภาพทั้งในระดับบุคคลและระดับสังคม เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของปัจจัยนำเข้าของระบบสุขภาพ ผลการดำเนินการ (performance) ของระบบสุขภาพขึ้นกับความรู้ ทักษะ และ แรงจูงใจของบุคลากรที่ให้บริการทาง สุขภาพเป็นอย่างมาก
3. การปรับตัวตามกระแสความรู้และเทคโนโลยีใหม่
ความก้าวหน้าขององค์ความรู้และเทคโนโลยีใหม่ ๆ อันได้แก่ ยาตัวใหม่ ๆ และ อุปกรณ์เครื่องมือในการวินิจฉัยโรค สามารถเพิ่มศักยภาพของบุคลกากรด้านสุขภาพให้แก้ปัญหาด้านสุขภาพและทำให้การดำเนินงานของระบบสุขภาพดียิ่งขึ้น
ความเห็น (4)
ฝากบอกคนตรงข้ามบ้านด้วยว่าคิดถึง
สุขสันต์วันลอยกระทงเช่นกันนะคะคุณประจักษ์
พี่จะบอกให้นะว่ามีคนวังจันทร์คิดถึง สุขสันต์วันลอยกระทงจ๊ะ