บ่จักว่าแม่นไผ ในงาน
สัมมนาคนวรรณ- กรรมพ้อ
คนไทยลาวอีสาน ห่าวซื่น
ใจสะออนกะด้อ ยามได้ ก่ายผญา
มื้อนั้นบ่ได้เห็น ตามถ่อน
เบิ่งเน็ตยามก่อนนอน ฮู้ชื่อ
crurojกับบทกลอน ต่อเว้า
ขอให้เขียนคู่มื้อ ผะอวนเจ้า อย่าสิเซา เด้อ...
(ชอบแนวนี้ ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ครับ)
ท่านผอ.เป็นเกียรติหลายน้ออ้าย ที่ได้ผ่ายมายาม
เฮือนครูรจคนงามเว้าจาพาฮู้.........
นางยังเป็นครูน้อยคอยความหวังพลังชอล์ก
เส้นบ่ใหญไอกะเลยบ่ได้...เสียงซ้ำกะบ่มีอ้ายเอ้ย
........ความผิดหวังคราวกี้หลายสิบปีพ้นผ่าน
ปานดาบคมมาประหาร
กระบี่พันดวงมาเสียบซ่าง...นางน้อยเกือบบ่ยัง
เถิงแม่นว่ามื้อนี้แม่โขงแห้งแผ่นดินหด
คนที่มีคำคดบ่กรายไปใกล้
ก็ต้องขอขอบคุณเหตุการณ์...และคน.....ที่ "หัดให้เจ้านั่นย่างเป็นนักกวี...สร้างเจ้าเป็นคนดีแม่พิมพ์ของชาติ" ขอบคุณๆๆหลายๆ
วันนี้วันภาษาไทยแห่งชาติ ได้มาอ่านคำประพันธ์ที่ไพเราะ เกิดสงสัยใน กาพย์กากคติ จึงค้นในเน็ต ได้ความว่า
กาพย์พิเศษ (สุรางคนางค์ ๒๘ กากคติ) .
ตามตำราหลักภาษาไทย ภาคฉันทลักษณ์ ของ ท่านอำมาตย์เอก พระยาอุปกิตศิลปสาร (นิ่ม กาญจนาชีวะ) หน้า ๔๔๑ ท่านจัดกาพย์ชนิดนี้อยู่ในหมวดกาพย์พิเศษ กาพย์พิเศษนี้ มีอยู่หลายชนิด แบบนี้ท่านเรียกว่า "กาพย์สุรางคนางค์ที่บังคับครุลหุ" บางครั้งใช้ร่วมกับฉันท์ บังคับลหุ-ครุ สลับกันไปตลอด และสัมผัสตามตัวอย่างที่ท่านให้ไว้ดังนี้ ... ชะอมชะบา มะกอกมะกา มะค่าและแค, ตะขบตะค้อ สมอแสม มะกล่ำสะแก ก็แลไสว
ขอบคุณค่ะท่าน...ดีใจจัง
ก็ไปสัมมนางานวันภาษาไทยมาเหมือนกันค่ะ...
ดีใจที่ได้เห็นภาพเต็มตัวของครูรจครับ
ผ้าถุงสวยมาก
เสื้อก็สวย
ยิ้มที่เปิดเผย
สวยมากครับ
" น้องนี่ อยู่ในโลก ส่วนตัว ที่มัวหม่น...
บ่อยากเว้านำคน บ่สนไผฮอบข้าง ใจน้องบ่สะออน
ได้เว้าจาเห็นหน้า เทคโนโลยี เป็นสื่อ น้ออ้าย
คึดว่าฝันจังกล้า...ความจริงน้อง บ่หาญ ดอกอ้าย
เถิงสิเป็น คำย่อง คำยอ น้องกะมัก...หลาย หลาย
อย่าลืมไลไมตรี หมื่นปี อย่ามายม้าง."
ขอบคุณมากๆนะคะท่าน
"แก้ว บ่ ผัด สามปี เป็น แฮ่
พี่น้อง บ่ แว สามปี เป็นอื่น
ซู่ บ่ เล่น สามคืน เป็นผู้ใหม่"
...................................
Did you ever know that you,re my hero....You are the wind beneath my wings.
“...ความผิดหวังคราวกี้หลายสิบปีพ้นผ่าน ปานดาบคมมาประหาร กระบี่พันดวงมาเสียบซ่วง...นางน้องเกือบบ่ยัง เถิงแม่นว่ามื้อนี้แม่โขงแห้งแผ่นดินหด คนที่มีคำคดบ่กรายไปใกล้ “.... ก็ผ่านพ้นมาได้.