ประทับใจเหมือนกันเลยครับ นู๋เนปาลี :)
คุณเคยชม "แม่ต้อย" ภาพยนตร์โฆษณา ที่ถามว่า "ชีวิตที่มีค่า คืออะไร?" หรือยังครับ ?
ขอบคุณครับ :)
ช่วงนี้กระแส "แม่ต้อย" มาแรงนะคะ ^^ ดูภาพยนต์โฆษณาชิ้นนี้แล้วโดนใจค่ะ
ดูแล้ว..น้ำตาจะไหลนะคะ
ยังไม่ได้ดู แต่จะรอดู เจ้าน้องต้อม
รีบๆ ชวนพี่พอ-น้องเพียงมานั่งดูในบันทึกนี้ของต้อมเลย คลิก Play ณ บัดเดี๋ยวนี้เลยนะ ^^
ดูแล้วเหมือนกันค่ะ สังคมเราก็มีทั้งคนดีและคนไม่ดี แต่มาวันนี้เราก็ได้เห็นคนดีๆ แบบนี้แล้วซึ้งใจ
ผมชมโฆษณาเรื่องนี้แล้ว มีความสุข มีพลังใจ ขึ้นมาเลยครับ
งดงามจริงๆครับ
การให้โอกาสคนที่เขาด้อยโอกาสในสังคมนั้นเป็นการทำให้สังคมน่าอยู่นะคะ ให้เพื่อเขาจะได้มีชีวิตที่ดีกว่าหรือ..ช่วยเหลือคนอื่นต่อๆ ไป
ป.ล. ไม่ชมคนเขียนบันทึกด้วยอ่ะ พี่อิง T_T
น้องจ๊ะ
ค่ะ ต้อมเห็นด้วยว่าภาพยนต์โฆษณาชุดนี้..งดงามจริงๆ ^^
น้อยครั้งนะที่น้องจ๊ะดูโฆษณาแล้วจะ..นิ่ง..เนิ่นนาน (หมายถึง..ก็มีนะ แต่ไม่บ่อย) แต่คราวนี้เป็นจ๊ะ ^^ โดยเฉพาะประโยคในโฆษณาที่ว่า เธอสอนเด็กๆ ว่า ชีวิตที่มีค่าไม่ใช่ชีวิตที่ร่ำรวย..มีเกียรติ หรือก็อายุยืน แต่ชีวิตที่มีค่าคือชีวิตที่ตัวเราเป็นคนมีคุณค่าและทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า
กอดจริงอ่ะ??????? แค่นึกก็ "เดียม" เสียแล้ว ไม่รู้อีกล่ะสิว่า "เดียม" คืออะไร ให้ไปถามอา(จารย์)จ๊ะ ^^ กอดรอบไหม? ลองไปถามพี่กั๊ตดูสิ อิอิ
อึ้งรับประทานเลย o_O ต้อมแปลรหัสภาษาอา(จารย์)จ๊ะไม่ออก หมายความว่าจะใดเจ้า???????
วันนี้ต้อมดู youtube ไปหลายสิบรอบแล้วค่ะ ^^
สองปีที่เหลือทำอะไรได้ตั้งเยอะ..
ทำให้ย้อนมองตัวเอง..
ความดีที่เรามีที่เราทำ...ไปถึงไหนแล้ว
ดีจัง..โดนใจค่ะ
ก่อนอื่นช่วยแปลรหัสรัก-รหัสลับจากอา(จารย์)จ๊ะหน่อย น้องจ๊ะแปลไม่ออก ฮ่าๆๆ ทำไงดี หลังไมค์ก็ลำบาก..สัญญานสายผักแคบก่อบ่ว่างและบ่ค่อยดี อิอิ ^^
น้องจ๊ะไปบันทึกคุณเคยชม "แม่ต้อย" ภาพยนตร์โฆษณา ที่ถามว่า "ชีวิตที่มีค่า คืออะไร?" หรือยังครับ ? ของอาจารย์วสวัตดีมารตั้งนานแล้วจ๊ะ สงสัยพี่จ๊ะตกข่าวนิ อิอิ ทับถมๆๆ
เนอะ.. เวลาออกอากาศใกล้ๆ กันเลย กระแสจิตแรงมากๆๆ ^^
ภาพยนต์โฆษณาชุดนี้ทำให้เราคิดบวกตามนะคะ ^^ ขอบพระคุณค่ะที่แวะมา
จะบ่เฉลย ความคิดเห็นที่ 11 กาเจ้า ว่าหมายถึงอะหยัง???????
แนวคิดของโฆษณาชุดนี้ดีนะเจ้า ตี้สื่อฮื้อเฮาได้มองเห็นการสร้างคุณค่าให้ชีวิตคนอื่น เป๋นการให้แต๊ๆ เลยเนอะ
- ประทับใจกับ โฆษณาชุดนี้ เช่นกันค่ะ
ดูแล้ว นิ่ง
เรื่องอื่น ๆ เป็นเรื่องเล็ก ๆ ไปเลย
ขอบคุณคุณผู้ทำภาพยนต์โฆษณา, ขอบคุณคุณเนปาลี เจ้าของบันทึก(พี่ไม่เคยเปิดทีวีดูเองค่ะ), ขอบคุณน้องเอก ที่ลิ้งค์ไว้ที่อนุทิน,ขอบคุณคุณวสวัต...และทุกท่านที่มาชมและ ให้ ข้อคิดเห็นดี ๆ
เธอสอนเด็กๆ ว่า ชีวิตที่มีค่าไม่ใช่ชีวิตที่ร่ำรวย..มีเกียรติ หรือก็อายุยืน แต่ชีวิตที่มีค่าคือชีวิตที่ตัวเราเป็นคนมีคุณค่าและทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า
อ่านแล้ว ต้องบอกว่า ใช่เลยค่ะ ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆนี้ค่ะ
น้องจ๊ะและอา(จารย์)จ๊ะ คะ
พี่จ๊ะพูด เอ้ยอู้กำเมืองเป็นแล้ว แต่ในใจนะ เนี่ย อ่านบ่อยๆ จนออกเสียงอยู่ในใจได้แล้ววววว...
พี่ไปบันทึกคุณเคยชม "แม่ต้อย" ภาพยนตร์โฆษณา ที่ถามว่า "ชีวิตที่มีค่า คืออะไร?" หรือยังครับ ? มาแล้วเหมือนกัน แม้จะช้าไปนิด แต่อยากให้ทุกคนตามไปอ่านเพิ่มเติมค่ะ (เลยเอาลิงค์มาซ้ำๆๆไงคะ)
o " โชคดีจัง สองปีทำอะไรได้อีกเยอะ "
o อยากให้เพื่อนพี่สาวรู้สึกแบบนี้จัง
o เพราะพี่เค้าเป็นมะเร็งเต้านมระยะสุดท้าย
เข้ามาขอบคุณ หนูต้อม เนปาลี ที่อะไรบังเอิญกันขนาดนั้นเนอะ :)
ได้รับรู้แนวคิดอีกต่างหากครับ
พี่หม่อม ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี ที่ช่วยเน้นย้ำบันทึก
คุณเคยชม "แม่ต้อย" ภาพยนตร์โฆษณา ที่ถามว่า "ชีวิตที่มีค่า คืออะไร?" หรือยังครับ ?
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านครับ ที่แอบแวะไปเยี่ยมด้วย
บันทึกนี้ เป็น "ฝาแฝด" คนละฝากันครับ 555
เรื่องราวในภาพยนต์โฆษณาชุดนี้ตราตรึงในหัวใจต้อมค่ะ ^^ สวยและงดงามกับความหมายที่สื่อออกมาได้..โดนใจใครๆ หลายคน
ขอบพระคุณค่ะ ^^ อาจารย์สบายดีนะคะ..
ก่อนจะนอน พอดีเห็นเมล์วิ่งเข้ามาแวบๆ ก่อเลยเข้าไปอ่านดู ^^ อ่านแล้วขำแต๊ขำว่า..บ่นึกว่าอา(จารย์)จ๊ะคนงามจะเป๋นไปได้จะอี้ แลงนี้ขอหลังไมค์เม้าท์น่อยเต๊อะ ฮ่าๆๆ
โชคดีเน้อเจ้าตี้คงบ่มีใครได้เข้ามาอ่านความคิดเห็นนั้น จะอั้นคนงามต้องถูกแซวแน่ๆ ^^
ป่านนี้พี่จ๊ะเปิ้นไปท่องคำว่า "เดียม" แล้วล่ะเจ้า ^^
ปกติต้อมก็ไม่ได้ติดตามดูรายการทีวีเลย นอกจะมีรายการที่ตั้งใจว่าจะดูได้จริงๆ และหลายๆ ครั้งระหว่างรอดูรายการที่ว่าก็จะมีโอกาสได้ดูโฆษณาหลายรายการ ที่บางทีดูแล้วนิ่งไปเลย บางโฆษณาน่ารัก บางโฆษณางดงาม บางโฆษณามีสาระกว่ารายการทีวีอีกหลายรายการด้วยกัน ^^
ส่วนโฆษณาชุดนี้..ต้อมได้ดูครั้งแรกก็นิ่งไปเลยค่ะ ^^ และตั้งใจเอาไว้ว่าจะต้องเขียนถึงเรื่องนี้ให้ได้
ขอบพระคุณคุณหมอที่แวะมาเยือนกันค่ะ ^^
หลายๆ ครั้งที่เราสงสัยว่าชีวิตที่มีค่าคืออะไร? และโฆษณาชุดนี้ตอบโจทย์ในใจได้ตรงกับใจของใครหลายคน หรืออาจจะเหนือคำตอบของใครๆ อีกมากมาย เพราะส่วนมากเรามัวแต่มุ่งสร้างคุณค่าชีวิตให้ตัวเองโดยลืมนึกถึงส่วนรวม
ขอบพระคุณค่ะที่เข้ามาเยือนกัน ^^ คุณพี่ศศินันท์สบายดีนะคะ ต้อมชอบไปวิ่งเล่นในลานบ้านของคุณพี่ศศินันท์เป็นประจำ..
สวัสดีค่ะน้องต้อม
น้ำตาหยดติ๋งๆ เลยค่ะหลังดูจบ ชอบจังค่ะ
"ชีวิตที่มีค่า คือการทำให้ชีวิตผู้อื่นมีค่า"
ขอบคุณที่นำมาให้ชมนะคะ :)
โฆษณานี้เป็นสุดยอดของความประทับใจเลยจ้ะ..น้องต้อมดูแล้วนน้ำตาไหลจริงๆ..
น่าชื่นชมจริงๆ...
น้องต้อมสบายมะจ๊ะ..คิดถึงนะจ๊ะ..^^
อยากอู้กำเมืองก่อต้องแวะมาอู้กับอา(จารย์)จ๊ะ/น้องจ๊ะ ^^ อา(จารย์)จ๊ะเปิ้นอู้กำเมืองม่วนนะเจ้า อู้โวยกว่าน้องจ๊ะน่อย อู้กำเมืองม่วนดี ก่อขนาดน้องจ๊ะไปเมืองกรุงหรือไหนต่อไหนก่อยังมักตี้จะอู้กำเมืองโดยบ่อายไผเลย
ฮู้หรือยังว่า "เดียม" หมายถึงอะหยัง??????? อา(จารย์)จ๊ะเปิ้นมาเฉลยฮื้อพี่จ๊ะแล้วเน้อ ^^
น้องจ๊ะทำลิงค์ไปหาบันทึกอาจารย์วสวัตดีมารแล้วจ๊ะ ^^
ต้อมก็อยากจะบอกพี่สาวคนหนึ่งไปแบบนี้เหมือนกันค่ะ ^^ และขอเป็นกำลังใจให้พี่สาวของเพื่อนคุณณัชชานะคะ
น้องจ๊ะ...เจ๊า
ต้อมทำลิงค์ของอาจารย์ไว้ในบันทึกข้างบนแล้วโดยไม่ได้ขออนุญาต อิอิ ^^ คิดเอง..เออเองว่าอาจารย์ใจดีอยู่แล้ว คงจะไม่ว่าอะไร ผู้อ่านจะได้อ่านบันทึกฝาแฝดไปด้วยกันไงคะ ^^
"ชีวิตที่มีค่าคือการทำให้ชีวิตผู้อื่นมีค่า"
ต้อมไม่รู้ว่าประโยคข้างบนนี้จะเป็นแค่เพียงประโยคสวยหรู หรือสามารถทำได้จริงๆ ไหม แต่ต้อมก็ชอบค่ะ ^^ และดูโฆษณาชุดนี้ทีไรจะรู้สึกเต็มตื้น ชอบนักแสดงคนที่เป็นแม่ต้อยกับเด็กๆ ด้วยค่ะ โดยเฉพาะตอนที่แม่ต้อยมองออกไปที่ทะเล แล้วมือที่จับคิตตี้บีบเข้าหากันเบาๆ หรือตอนที่แม่ต้อยดีดกีตาร์บนเตียงคนไข้แล้วไอ แต่เธอก็ยังดีดกีตาร์ต่อไปได้ ทั้งๆ ที่สีหน้าและแววตาของเธอก็อ่อนล้าเต็มที่ หากแต่ก็ยังคงมีรอยยิ้ม..พริ้มพราย และต้อมว่าเธอดูสวยดีค่ะ
ขอบคุณครับ หนูต้อม เนปาลี :)
เชื่อไหมว่า เมื่อคืนทำลิงค์บันทึกนี้ไว้ที่ "ตัวบันทึก"
และเมื่อเช้าตะกี้นี้เอง ทำลิงค์ไว้ที่ "ความคิดเห็น"
บันทึก "ฝาแฝดคนละฝา" อีกแล้ว 555
ขอบคุณมาก ๆ ครับ
ต้อมดูโฆษณาชุดนี้ครั้งแรกก็นั่งนิ่ง..อึ้งรับประทานเลย ตรึงใจเหลือเกินค่ะ ^^
ครูแอ๊วสบายดีนะคะ ^^ นี่ต้อมกำลังจะไปปายค่ะ..
ต้องตบรางวัลคนเขียนบันทึกชี้นำ ^^ อิอิ ดูเหมือนงกเนอะ ทวงรางวัลจังเลย
อยากจะนั่งฟังพี่จ๊ะอู้กำเมืองกัน เจอกันคราวหน้า..ขอฮื้ออู้กำเมืองเน้อเจ้า ^^
และมาเลย คัดไทยเสียดีๆ >> (คือพอดีได้ดูหนังไทยก้สองเรื่องนี้เอง อิอิ)
สวัสดีอีกครั้งค่ะน้องต้อม
แวะกลับมาดูบันทึกสุดฮิตอีกที..พี่ว่าประโยค "ชีวิตที่มีค่า คือ การทำให้ชีวิตผู้อื่นมีค่า" มันจะไม่มีความหมาย..ถ้าเราไม่ได้คิดจะทำอะไรกับชีวิตเรา..เพื่อให้ประโยคนี้มีค่าขึ้นมา..จะมากหรือน้อย ช้าหรือเร็วก็แล้วแต่..อยู่ที่ความตั้งใจ..ประโยคนี้ก็จะไม่แค่สวยหรูอยู่อย่างนั้น..น้องต้อมเห็นด้วยไม๊คะ... พี่เองก็จะเตือนใจเพื่อตั้งใจทำให้เป็นเรื่องที่ทำได้แน่นอน :) อาจจะไม่ขนาดในหนังนะคะ..555
เห็นด้วยค่ะเรื่องนักแสดง เข้าถึงบท..ทำให้คนดูน้ำตาร่วงได้..
เดี๋ยวนี้รายการโฆษณาหลายๆ ชิ้นจะดูน่าสนใจกว่ารายการทีวีอีกแน่ะ ^^ เช่นรายการโฆษณาที่เราได้ดูกันนี้ ดูแล้วได้ข้อคิด..ดีจังนะคะ
ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ ^^
เชื่อไหมว่า..เมื่อคืน ต้อมจะทำลิงค์ไปยังบันทึกของอาจารย์ แต่คิดแล้วก็เกรงใจเพราะไม่ได้ขออนุญาตก่อน เช้านี้พอมานั่งหน้าจอก็เอาล่ะนะ ทำก่อนแล้วค่อยขอทีหลัง พอมาเจออาจารย์บอกว่าได้ทำลิงค์เหมือนกันก็ร้องว้าวเลย ^^ โฆษณาชุดนี้ของบันทึกฝาแฝดนี่สมกับเป็นฝาแฝดคนละฝากันจริงๆ ทำเกือบจะพร้อมๆ กันโดยไม่ได้นัดหมาย ของเขาแรง..ง..ง เนอะคะ
ขอขอบพระคุณอาจารย์มากๆ เลย ^^
สวัสดีค่ะ พี่ต้อมจ๋า
ดูแล้วประทับใจมากๆ เลยค่ะ พี่ต้อมสบายดีนะค่ะ
น้องตัวกลม
ค่ะ ถ้าเราเพียงแต่คิดแล้วไม่ทำ ประโยคที่ว่า"ชีวิตที่มีค่าคือการทำให้ชีวิตผู้อื่นมีค่า" มันก็ไม่มีความหมายใดๆ มันจะเป็นเพียงถ้อยประโยคสวยหรูเท่านั้น และต้อมอยากจะทำความดี ถึงแม้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ยิ่งใหญ่ ก็ยังอยากจะทำค่ะ ^^
ขอบพระคุณพี่อุ๊นะคะ ^^
พี่ดูแล้ว..ดูอีกค่ะ กับภาพยนต์โฆษณาชุดนี้ ^^ ดูกี่ครั้งๆ ก็ประทับใจ และน้องก้อยสบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณต้อม
ไปเจอกันวันเสาร์นี้ไหมค่ะที่ สโมสร ตรงข้าม ร.รโยธินฯ ค่ะ
ปกติต้อมก็ไม่ค่อยได้ดูรายการทีวี เพราะไม่อยากจะรับรู้อะไรเลย นอกจากบางครั้งตั้งใจที่จะดูบางรายการจริงๆ และดีใจที่วันนั้นนั่งทานข้าวหน้าจอทีวี ก็เลยทำให้ได้เห็นภาพยนต์โฆษณาชิ้นนี้ ดูแล้วนิ่งไปแล้ว..
ท่านพี่..กอด ก๊อด..ด..ด กอด คิดถึง เหมือนไม่ได้เจอกันนาน เนี่ย..ถูกพี่กั๊ตกอดจนไข้ขึ้นเลย แล้วท่านหัวหน้ายังเก็บมาล้ออีก ฮือๆๆ
เสียดายเมื่อคืนคุยไม่สะดวกเพราะกำลังบิ๊วด์อารมณ์จะเขียนบันทึก และไม่ต้องย้ำก็ได้ว่าทำให้หลายคนย้อนกลับมาดูตัวเอง ก็เพิ่งโดนพี่เซ็กซี่ว่ามาเมื่อลิงค์บันทึกนี้ให้ดู เธอย้อนถามว่า..ต้อมบอกตัวเองใช่ไหม? ฮึ่มๆๆ แต่น้องตัวกลมก็เถียงได้อยู่ดีว่า..ถึงอย่างไร น้องตัวกลมๆ ก็ทำให้สร้างคุณค่าชีวิตให้ผู้อื่นมากมายนะ จะบอกให้
นี่ๆๆ เข้าไปบันทึกท่านหัวหน้าก็เจอเจ้ากระสุนพระอินทร์ที่ท่านพี่จ๊ะเอาไปดักแกล้งพี่ยาหยีพอดี อิอิ เอาอีกไหม..แถวบ้านน้องตัวกลมๆ ก็มีเยอะๆๆ เลย ^^
คุณวัลย์หมายถึงงานพบปะชาวบล็อกเกอร์ที่จะมีขึ้นในวันที่ 8 พ.ย. นี้ใช่ไหมคะ? ต้อมคงไม่ได้ไปค่ะ ยังทำงานอยู่เลย ^^
ก็อก ๆๆ หนังสือ เสร็จ รึ ยัง เจ้า อิ น้องคนงาม
ยังไม่เสร็จเลยเจ้า ^^
-ครูต้อยดูหลายรอบ แล้วก็อึ้งค่ะ
-ครูต้อยเศร้ามากกว่า ที่เห็นชีวิตครูที่แสนลำบาก
-แต่ยังมุ่งทำความดี เธอทำเพื่อคนอื่นได้พบชีวิตที่ดีกว่า
-และเพื่อชีวิตอื่นที่รุ่งเรื่องในวันหน้า
-ดูน้องที่เล่นกีต้า บทเพลงที่ช่วยให้ใครๆ ได้ยินแล้วยิ้มทั้งนำตาได้
-แม้ยามป่วย แม่ต้อยก็ยังยิ้มอย่างเป็นสุข เป็นกำลังใจให้ลูกๆของเธอ
สุธาสินี น้อยอินทร์ เธอคือแม่พระตัวจริงค่ะ
ครั้งแรกที่ต้อมได้ดู..นิ่งไปเลย ต้อมไม่รุ้ว่าคนอื่นจะรู้สึกอย่างไรและได้อะไรจากการได้ดูโฆษณาชิ้นนี้ไหม แต่ต้อมได้ค่ะ อย่างน้อยก็ได้คิด
การสร้างคุณค่าชีวิตให้กับผู้อื่นนั้น..มันไม่ใช่เกิดประโยชน์ต่อคนแค่หนึ่งคน..ผู้ที่ได้รับ หากแต่ส่งผลกับสังคมเชียวนะนั่น
พี่คนที่เล่นเป็น "แม่ต้อย" ถ่ายทอดออกมาได้ดีเสียจน..ต้อมอยากจะปรบมือดังๆ ให้เธอค่ะ ^^ ชอบเธอมากเลย
ขอบพระคุณพี่ครูต้อยนะคะ..
ไม่ต้องมีพลเมืองที่มีแนวคิดอย่างแม่ต้อยถึงครึ่งหนึ่งหรอกค่ะ แค่สัก 2-3 ใน 10 ก็จะทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นอีกมากมายเลย คล้ายๆ กับทฤษฎีของเด็กชายเทรเวอร์ในบันทึกดูหนัง ดูละคร..แล้วย้อนดูตัว : Pay It Forward ไงล่ะคะ
ตี้อู้กั๋นเมื่อตะคืนนั้น สงสัยจะทำบ่ได้เสียแล้วนะเจ้า ก้าหานึกออกว่าบ่ได้ผ่านเอทีเอ็ม ฮือๆๆ หาสลิปก่อบ่เจอด้วยเพราะปกติเป๋นคนช่างเก็บ พอเก็บเข้านักๆ ก่อจะจัดการมาเคลียร์ทิ้งไป สงสัยถ้ามีโอกาสไปแม่ฮ่องสอนปลายเดือนนี้คงต้องรบกวนฮื้ออา(จารย์)จ๊ะพาไปทำบุญล้างซวยเสียหน่อยแล้วล่ะก้า T_T
มาร่วมให้กำลังใจคนคิดดี ทำความดี
และไม่ลืมให้กำลังใจคนเขียนเรื่องราวดีๆ ให้ได้อ่าน
ขอบคุณๆๆๆ
..
อิๆ
ไหนล่ะ รางวัลของคนช่างเขียน อิอิ ใช่แล้ว..งกน่ะ ^^
+ สวัสดีค่ะ...น้องต้อม...
+ ตอนที่พี่อ๋อยได้ดูโฆษณานี้...ก็อึ้งเหมือนกันค่ะ...
+ พี่ว่าทำให้ใคร ๆ ที่ได้ชม...ได้ย้อนกลับมาพูดคุยกับตัวเองมากขึ้นเป็นแน่ค่ะ..
+ ที่สำคัญ คือ ทำให้ใคร ๆ ได้รู้จักคนทำดีอย่างคุณ" "ครูติ๋ว สุธาสินี น้อยอินทร์" แห่งบ้านโฮมฮัก ด้วยค่ะ....
+ ชื่นชมทั้ง"ครูติ๋ว สุธาสินี น้อยอินทร์" แห่งบ้านโฮมฮัก และหนุต้อมที่นำสิ่งดี ๆ มาทำให้เราได้คิด และพูดคุยกับตัวเองมากขึ้นค่ะ..."ชีวิตที่มีค่าคือการทำให้ชีวิตผู้อื่นมีค่า"
ทานส้มตำ-ไก่ย่างอยู่นะตอนนั้น ถือส้อมค้างไว้ด้วย ฮ่าๆ.. นิ่งไปเลยในท่านั้น ดีนะเนี่ยที่ไม่มีใครนอกจากเพื่อนหรืออยู่ในร้านอาหาร บอกกับตัวเองว่าจะต้องเขียนบันทึกเรื่องนี้ให้ได้ เพราะชอบกับการถ่ายทอดเรื่องราวและประโยคที่ว่า"ชีวิตที่มีค่าคือการทำให้ชีวิตผู้อื่นมีค่า"
ต้อมไม่รู้ว่ามันเป็นเพียงแค่ฝันสวยๆ หรือเปล่ากับประโยคนั้น หรือมีใครจะสามารถทำได้ไหม? แต่ต้อมเชื่อแน่ว่า..จากโฆษณาชิ้นนี้จะก่อให้เกิดกระแสบางอย่าง อาจจะไม่ถึงกลับเปลี่ยนโลกให้ดีขึ้นมากมาย แต่ก็ยังดีกว่าที่ไม่ได้ทำอะไรเลย..เนอะ
เป็นกำลังใจให้คนทำดีและช่วยเหลือสังคมในทุกรูปแบบค่ะ ^^
+ อิ อิ..กลับมาอีกที...พอดีนึกขึ้นได้ว่า
+ เย็นวันนี้พูดคุยเรื่อง "จิตสาธารณะ" กับพ่อของแอมแปร์...สืบเนื่องจากเล่าถึงบันทึกนี้ของน้องต้อม
+ พ่อสัมบอกว่า..." คนที่มีอำนาจทุกวันนี้..ดีแต่พูดถึงจิตสาธารณะ...แต่ตัวตนของเขาเองแทบจะไม่เคยปฏิบัติตนเช่นนั้นเลย...มีแต่คนอย่าง ครูติ๋ว และคนแบบเรา ๆ ที่ไม่ได้มีอำนาจอะไรมากมายนี่แหละที่ พยายามนึกถึงจิตสาธาณะ.."
+ อิ อิ...สงสัยคับข้องใจนักการเมืองที่ทำงานอยู่ด้วย....
+ ก็ ตอนวันเปิดเทอมวันแรก เด็ก ๆ มา ร.ร.น้อยมาก...วันต่อมาสอบถามเจ้าตัวว่าทำไมเมื่อวานไม่มาร.ร....มาชมคำตอบกันค่ะ...
" มาก็เหนื่อยแหละครู๊...ต้องทำความสะอาด...ไม่มามันสบายกว่านิครู..."
+ อือ..ฮึ...ครูหมดแรงเลยค่ะ...พี่อ๋อยกลับมาคิดหนักเลยค่ะ...ว่าทำไม่เด็ก ๆ ถึงคิดได้เช่นนี้...จึงเรียกเด็กกลุ่มนี้ซึ่งมีเกือบ 30 คน มาพูดคุยนิดหนึ่งค่ะ...อารมณ์เสียมากมายเลยค่ะ...ต้องขอยาถ่ายอารมณ์จากพี่ดาวเลยละงานนี้...
วันนี้ต้อมเพิ่งหลังไมค์ขอ "ยาถ่ายอารมณ์" จากพี่จ๊ะสองโหลเหมือนกัน ^^
ค่ะ อย่างที่พ่อสัมของน้องแอมแปร์บอกมาก็ถูก ไม่ว่าจะเรื่องอะไร..คนบางกลุ่ม..บางประเภทก็เอาแต่พูดว่าอย่างโน้นอย่างนี้ ทั้งๆ ที่พวกเขาเองก็ไม่เคยจะทำได้ แถมยังกะเกณฑ์ให้คนอื่นจะต้อง..(เน้นคำว่า "จะต้อง")ทำอย่างนี้ ทำอย่างนั้น ถึงจะเป็นอย่างโน้น
เซ็งนะคะ เจอแบบนี้ ^^"
น้องต้อม
โฆษณานี้สร้างกำลังใจได้ดีค่ะ
...เป็นไข้..หายแล้วใช่ไหม...อิๆ
กอด ก๊อด..ด..ด กอด ให้เป็นไข้อีกที อิอิ ^^ ดีใจด้วยนะคะที่ได้ระบบสื่อสารใหม่แล้ว เลี้ยงฉลองๆๆ
เชิญมารับกระปุกหมูบิน เอาตังค์มาจ่อมกำเน้อเจ้า เพราะเขียนจื้อต้อมผิด..
ขอเป็นมื้อใหญ่สักมื้อเน้อ อิอิ ^^ กับคำนี้ >> เนปาลึจ๊ะ
ท่าจะมันส์จริงๆ มาบันทึกนี้เสียดึกเน้อเจ้า ....
แน่ะ มีเถียงอีก ^^ ขนาดมีหลักฐานนะเนี่ย ดูๆๆ >> เนปาลึจ๊ะ ทำไมเป็นสระอึ ไม่ใช่สระอี สงสัยต้องปรับเป็นมื้อขนมหวานแถมอีกเสียล่ะมั้ง
รับแว่นเพิ่มอีกสักอันก่อเจ้า ^^ อุ๊บ! คืนนี้แซวแรง
ช่วงนี้กระแส "แม่ต้อย" มาแรงค่ะ ^^ นับเป็นความสำเร็จของทีมงานโฆษณาและนักแสดง รวมไปถึงเรื่องราวที่ได้ถูกเขียนจากชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง
เพราะอะไรหลายๆ อย่าง ที่ทำให้ทุกวันนี้ใครๆ ก็พูดถึง "แม่ต้อย" ในโฆษณากัน ^^ ต้อมดูแล้วดูอีกกับโฆษณาชิ้นนี้..
ขอบพระคุณคุณครูค่ะ ^^
สวัสดีครับ
เห็นโฆษณานี้เหมือนกันครับ หลายคนบอกว่าชอบ
คิดว่าอย่างน้อยก็ทำให้คนหันมาคิดเรื่องสังคม เรื่องการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มากขึ้น ถึงไม่ได้ทำ แค่คิดก็ยังดี ;)
+ พี่ต้อมของแอมแปร์ค่ะ
+ แม่อ๋อยมารายงานหลังจากวางโทรศัพท์ค่ะ
+ " แม่...พี่ต้อมเขาเป้นผู้หญิงผู้ชายง่ะแม่...ก็ที่ลูกเห็นงั้น...เขาเป้นผู้ชาย.."
+ แบบนี้แอมแปร์...พี่ต้อมเป็นคนที่จะส่งเต่าและผองเพื่อนให้ลุก...แต่พี่ต่อนั้นเขาเป็นน้องชายพี่ต้อม...เขาเป็นคนพับ...
+ " อ๋อ....แม่..เปิดที่พี่เขาจะส่งให้แอมแปร์ดูอีกทีสิ..."
+ ว่าแล้วก็ต้องเปิดไปที่บันทึกนี้อีกที
+ ดู ดู ดู....
+ "แม่...แอมแปร์อยากคุยกับพี่ต้อมอีก...แอมแปร์สงสัยว่าเขาพับได้ไงง่ะแม่...พ่อ...มาดูเร็วพี่ต้อมเขาจะส่งแบบนี้ให้ลูก...เย้ ๆ...แล้วลูกจะระบายสีให้สวยเลย..."
+ อิ อิ...แอมแปร์เราค่อยโทร.หาพี่ต้อมพรุ่งนี้นะ...แบบว่าดึกแล้ว....
+ " ก็ได้...แม่...."
+ ยังไงพรุ่งนี้พี่ต้อมคงได้คุยกันมากกว่านี้ค่ะ...
+ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ..สำหรับต้อม..ส่วนพี่อ๋อยราตรีนี้คงยาวไกลเพราะแอมแปร์เพิ่งตื่นค่ะ...เลยคุยกับพี่ต้อมไม่ออก...
ประเด็นที่ต้อมมองคือ "การให้" อันนี้ไม่ได้มองลึกไปว่าให้เพื่ออยากหรือคาดหวังอะไรตอบแทนคืนมาหรือเปล่า? การกระทำบางอย่างอาจจะไม่ถึงกลับเปลี่ยนโลกให้ดีขึ้นในพริบตา แต่อย่างน้อย..มันต้องส่งผลบ้างสิในความคิด ^^ อิอิ
อาจารย์หายไปนานจังเลย ^^
ตอนแรกพี่ดูเผินๆเลยไม่รู้ว่าเนื้อหาเป็นอย่างไร..กระทั่งลูกชายพี่พูดเปรยๆขึ้นว่า
แม่ๆได้ดูโฆษณาของไทยประกันชีวิตหรือเปล่า...พี่ก็ยังไม่รู้ว่ามันคือโฆษณาชิ้นใหน
จนเดี๋ยวนี้ค่ะ..ขอบคุณนะคะที่เอามาแลกเปลี่ยน..วิเคราะห์มาพร้อมเสร็จสรรพ..
อย่าหายไปนานนะ..คิดถึงค่ะ
ขอขอบพระคุณที่โทรมาค่ะ ^^ เหมือนเคย..ต้อมเงียบเมื่อได้คุยกะแอมแปร์น้อย อิอิ เขินนะเนี่ย แบบว่าไม่ค่อยได้คุ้นชินกับเด็กตัวน้อยๆ
กล่องสีน้ำตาลใบนั้นมีอะไรบ้างนะ มีสารพัดสัตว์โลกที่แสนจะน่ารักเลยที่แอมแปร์จะได้รับ แถมยังคงเป็นสีขาว ไม่ได้ขี้เกียจระบายสีให้แต่เพราะอยากให้น้องทำเอง อิอิ
ฮ่าๆ ถ้าแอมแปร์จะโทรถามต้อมว่าพับกระดาษยังไงก็คงจะเจอลูกเงียบ ส่งต่อให้..น้องต่อเป็นคนพูดก็ไม่รู้ว่าเขาจะยอมพูดไหม เพราะเจ้านี่ขี้อายกว่าต้อมอีก
แอมแปร์เอ๊ย! พี่ต้อมพูดเก่งแค่ในบันทึกเท่านั้นล่ะจ้า ฮ่าๆๆ ^^
ช่วงนี้กระแส "แม่ต้อย" มาแรงค่ะ จริงๆ แล้วก็คงแรงมาก่อนหน้าที่ต้อมจะเก็บมาเขียน มาเล่าเรื่อง แต่เพราะได้ดูแล้วคิดว่าชอบใจกับแนวความคิดที่ว่าคนทุกคนย่อมอยากมีชีวิตที่มีค่า แต่การสร้างคุณค่าของชีวิตนั้นจะดียิ่งขึ้นหากเป็นการสร้าง "คุณค่าชีวิตให้ผู้อื่น" ที่มันบังเอิญไปพ้องกับทฤษฎีการให้ของเด็กคนหนึ่งในหนังเรื่อง Pay It Forward ที่ต้อมเคยเขียนเล่าในบันทึก ดูหนัง ดูละคร..แล้วย้อนดูตัว : Pay It Forward เมื่อไม่นานมานี้ หนังเรื่องนี้ต้อมได้ดูหลายครั้งและชอบค่ะ
เราอาจจะเปลี่ยนโลกทั้งใบไม่ได้ แต่เราทำให้ดีขึ้นได้..เนอะ
ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน ^^
ครั้งแรกที่ดูโฆษณานี้ก็นิ่ง ต่อๆ มาก็ยังนิ่งอยู่ มาถึงวันนี้ดูโฆษณานี้ทีไรจะยิ้ม ยิ้มกับความรู้สึกดีๆ ที่เกิดขึ้นในความคิดและหัวใจค่ะ
ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน ^^
น้องต้อมคะ..พี่ดูโฆษณานี้แล้วบ่อน้ำตาแตกเลยค่ะ..
คนสร้าง..สื่อออกมาได้ดีมากๆ..ขอชื่นชมทีมงานจริงๆ..
และพี่ก็รู้สึก..ทึ่งมากๆ.งหากคนอย่างแม่ต้อยมีจริงๆในโลกใบนี้..
ครูติ๋วก็เป็นอีกคนนึงที่ดูเรื่องราวชีวิตคล้ายคลึงกันกับแม่ต้อยในโฆษณานะคะ..หากความรักเป็นพลังมหัศจรรย์...พี่เชื่อว่าพลังความรัก..จะสร้างสิ่งมหัศจรรย์..เกิดขึ้นได้จริง..
พี่เชื่อและศรัทธา..ในพลังแห่งรักค่ะ....
ขอบคุณบันทึกดีๆ..และไมตรีจิตที่ดีที่มีให้กันเสมอนะคะ..^^
ไม่เหนื่อย แต่ง่วงนอนจัง ^^ อิอิ ก็วันนี้วันอาทิตย์นี่เนอะ อาจารย์สบายดีนะคะ
แค่คิดว่าจะทำดี..ก็สุขใจแล้วนะคะ หากได้กระทำดี..ยิ่งสุขใจใหญ่ ^^ ถ้าคนอย่างแม่ต้อยมีสัก 2-3 ในจำนวนสิบ โลกเราคงเปลี่ยนแปลงได้อย่างเห็นได้ชัด
วันที่ 25 ต้อมจะตามรอยพี่ครูแอ๊วไปปาย อิอิ
น้องจ๊ะ
มีคนพูดถึงโฆษณาชุดนี้มากจริง...และก้อเป็นโฆษณาที่ได้ใจจริง...
ไปปายคราวนี้มีวาระพิเศษ หรือไปร่วมจิตอาสาคะ
เที่ยวเผื่อด้วยแล้วกัน
ว่างแล้วบันทึกความทรงจำไว้ให้อ่านด้วยนะคะ
บันทึกเรื่องปายฉบับก่อนของน้องต้อมก็อ่านสนุกสนาน เพลินดีค่ะ...
ไม่คัดคำผิด ^^ เพราะว่าคำนั้นตั้งใจโพสไว้ตั้งสองที่ เป็นการทดสอบสายตาของพี่จ๊ะ ทั้งนี้ก็เพราะน้องจ๊ะเห็นว่าช่วงหลังๆ นี้พี่จ๊ะหละหลวมต่อการพิมพ์และตรวจทานคำผิดเหลือเกิน อิอิ แล้วก็ได้ผลว่า "พี่จ๊ะยังสายตาดีอยู่" ไม่เหมือนอา(จารย์)จ๊ะที่ยังเถียงอีกว่าไม่ได้พิมพ์ชื่อน้องจ๊ะผิด อิอิ
จะจากไปให้ใครๆ คิดถึง..ง..ง..ง ดีไหมจ๊ะ? ^^
กระแส "แม่ต้อย" มาแรงค่ะ ^^ คนพูดถึงกันมากเหลือเกิน
และการไปปายครั้งนี้คือการไปพักผ่อนอย่างแท้จริง แต่ทำไมก็ไม่รู้ที่ตั้งแต่แพลนก็ทำเอาเครียดไปเสียแล้วนิ อิอิ กลับมาจะเขียนเล่าในบันทึกค่ะ หวังจะให้เป็นบันทึกแห่งความทรงจำ แต่สงสัยจะกลายเป็นบันทึก โหด..มันส์..ฮา เสียนี่
น้องต้อมคะ
ดูโฆษณานี้แล้วประทับใจค่ะ
สื่อดี ๆ สร้างกำลังใจมหาศาล ....
ในสังคมนี้ยังคนอย่าง แม่ต้อย มีอีกมากเลยค่ะ
ชื่นชมและยกย่อง "แม่ต้อย" และ "ครูติ๋ว สุธาสินี น้อยอินทร์"
ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ มาให้ได้ซึมซับนะคะ
(^___^)
ขอร่วมเป็นกำลังใจให้กับผู้กระทำความดีให้แก่สังคมนะคะ ^^ ชื่นชมเหลือเกินค่ะ และดีใจที่ในสังคมมีคนเหล่านี้อยู่ด้วย
ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน ^^
ขอบพระคุณนะคะที่แวะมาทักทายกัน ^^ สบายดีนะคะ
น้องจ๊ะ
ร้อน..น..น ตัว จริงๆ ด้วยแฮะ ^^ และไปช้อปกระจุยกระจายทั้งทีก็ดันลืมของฝากน้องจ๊ะ ได้ไงน่ะ เข้าสู่วัยร่ำรวยของชีวิตจริงๆ ด้วย
หายไปเสียนาน..น..น..น เลยนะคะ ^^ กลับมาอีกทีก็คิดถึงมากเหมือนเดิม ต้อมสบายดี เสียดายก็แต่..งานสัปดาห์หนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์ไม่ได้ไป ทำให้อดหม่ำไอติมที่ใครนะ..บอกว่าจะเลี้ยงด้วยล่ะ
หลายวันก่อนพี่กั๊ตมาก็ไปรื้อๆ เสื้อกันหนาวเมดอินเขมรมาได้หนึ่งตัว ชอบมาก..ก..ก ออกงานกับพี่กั๊ตเป็นงานแรกเลย อิอิ กะเอาไปปายด้วยนะเนี่ย แต่มันยังอุ่นไม่พอหง่ะ.. มีอีกตัวได้เป็นของขวัญจากเจ้..น่ารักแต่ก็ตัวเล็กจิ๋ว T_T สงสัยต้องเล็งๆ หาอีกสักตัวซะล่ะมั้ง
ไม่เคยลอยกระทงเลย แบบว่าสงสารแม่น้ำ.. ให้ต้อมรักแม่น้ำในแบบของต้อมเถอะ เหอๆๆ
มีเสื้อกันกนาวให้ยืมบ้างหรือปล่าว << พิมพ์ผิดๆๆ จ่ายค่าปรับมาเสียดีๆๆ อิอิ
ไม่ให้ยืมเสื้อ.. เพราะตัวพี่ขจิตคงเล็กไป ฮ่าๆๆ ^^ ทำไงได้ก็ต้อมอยู่เมืองหนาว เลยต้องสะสมไขมันก็เพื่อหน้าหนาวนี้โดยเฉพาะ จะได้หนาวน้อยๆ ไง
สวัสดีค่ะ คุณเนปาลี
ไม่เคยดูโฆษณาชุดนี้ค่ะ ได้ยินแต่คนพูดกัน ขอบคุณมากนะคะ ที่ทำให้ได้ดูที่นี่ เป็นเรื่องราวที่บันดาลใจ กระตุ้นจิตวิญญาณ ได้ดีค่ะ
เป็นความภูมิใจของ บ.โอกิลวี ที่ทำโฆษณาชุดนี้ ของไทยประกันทำแล้วดูดี ให้แง่มุมความคิดที่มีคุณค่า ดูแล้วเข้าถึงใจ ไม่เกี่ยงที่ต้องใช้เวลายาวเกือบสามนาที
ตี้จ๋อมตองก่อเพิ่งจะหนาวได้สักสองวัน บ่ตันได้เตรียมตั๋วเหมือนกั๋นเจ้า ตะคืนนอนห่มผ้าสามจั้น..ก่อบ่อุ่น ผ้ามันบางหรือว่าต้องหามาห่มอีกก่อบ่ฮู้เน้อ T_T
สงสัยไปปายก่อคงต้องเตรียมเสื้อกันหนาวไปหลายๆ ตั๋วเสียแล้ว ยิ่งตามข่าวเปิ้นบอกว่าจะหนาวที่สุดในรอบสามสิ๊บปี๋โตย ต้อมเป๋นคนขี้หนาวพอๆ กับตี้ขี้ร้อน ต้องต๋ายแน่ๆ เลย..จะเยี๊ยะจะไดดีเน้อเจ้า
และต๋อนนี้ยังบ่ตัดสินใจ๊เลยว่าจะเลยเข้าไปหาคนเลี้ยงข้าวกับขนมตี้ในเมืองก่อ เหมือนไผก่อบ่ฮุ้สัญญาว่าจะ "ผัดตับ" ฮื้อจิม บอกว่าจะเลี้ยงข้าว บอกว่าจะเลี้ยงขนม กึ๊ดนักแต๊ๆ..อยากกิ๋นของฟรี ^^
ไผกันหนอตี้เยี๊ยะฮื้ออา(จารย์)จ๊ะคนงามของต้อมรมณ์บ่จอย เกี๊ยดแต๊..เกี๊ยดว่า.. ก่อเลนอดอ่านบันทึกใหม่ของอา(จารย์)จ๊ะเลยเน้อ
ยอมรับแล้วกาเจ้าว่าพิมพ์จื้อต้อมผิด.. บอกแล้วก่อบ่เจื้อ.. สงสัยต้องปรับแล้วเน้อเจ้า จะมาเอาแว่นตี้ต้อมเยี๊ยะหยัง แล้วแว่นสีชมพูของอา(จารย์)จ๊ะล่ะเจ้า..หายไปตี้ใด ใส่เปิงแต๊ ใส่เปิงว่า หรือว่า สว.ลืมไว้ตี้ใดก่อบ่ฮู้แล้วกา ฮ่าๆๆ
กระแส "แม่ต้อย" มาแรงจริงๆ ค่ะ คนพูดถึงโฆษณาชิ้นนี้เป็นวงกว้าง ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ทุกคนจะต้องถามไถ่กันว่า "เคยดูไหมๆๆ" ^^
ในแง่คิดของการทำดีของคนๆ หนึ่ง ต้อมดูแล้ว..ชอบใจมากค่ะกับแนวคิดที่โฆษณาชิ้นนี้พยายามสื่อออกมา ชีวิตที่มีค่าไม่ใช่ชีวิตที่ร่ำรวย..มีเกียรติ หรือก็อายุยืน แต่ชีวิตที่มีค่าคือชีวิตที่ตัวเราเป็นคนมีคุณค่าและทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า
ขอบพระคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน ^^
95. เอื้องแซะ
เมื่อ อ. 11 พ.ย. 2551 @ 23:41
เวลาดีแต๊..ดีว่า.. ปาเข้าไปจะเที่ยงคืน บ่แปลกใจ๋แล้วว่าจะไดคืนนั้นเบลอ ฮู้จะอี้..ต้อมเก็บหลักฐานนั้นไว้ดีกว่า เพื่อจะได้เก็บเอามาเล่นงานอา(จารย์)จ๊ะแห๋มกำ
และตี้ต้อมพิมพ์ผิดไปนั้นก่อมีเหตุผลนะเจ้า
1. เพื่อทดสอบสายตา สว. ว่ายังดีอยู่ก่อ
2. นิ้วต้อมมันปะแล่ด..ด..ด เพราะพิมพ์เร็ว
ด้วยเหตุผลทั้งสองข้อนี้ ก่อเลยทำให้จำเลยรอดตัวไปเน้อ ปี้จ๊ะเปิ้นบ่ว่าหรอกเจ้า ^^
น้องตัวกลม
ป้าหมีคะ ลงกระทง พี่ต้อมของน้องพอ มิจม รึ อ้อ หรือ ลอยตัว โฮะ โฮะ ล้อเล่น ลอยกระทงกับใคร เจ้าน้องต้อม อุ้ย ลืมไป ไม่เคยลอยกระทง ไม่ไป แต่อย่าลืม ขอขมา ขอบคุณ ขอโทษ พระแม่คงคา เจ้า
สวัสดีค่ะ
* มาชวนลอยกระทงสวรรค์หน้าบ้านตนเองจ้า
* ภาพยนต์โฆษณาแบบนี้มีสาระและสร้างสรรค์ดีค่ะ
* ชอบชมและชื่นชมผู้สร้างและบริบัทว่าจ้างด้วยค่ะ
* ร่วมกันสร้างสื่อที่สร้างสรรค์สังคมไทย
ปีที่แล้วเราเพิ่งรู้จักกัน ^^ จำได้ว่าพี่ยาหยีกลับไปลอยกระทงที่บ้านนี่ แล้วปีนี้ล่ะ??????? ไปลอยคอ เอ๊ย! ไปลอยกระทงหลงทางกับหนุ่มไหนหรือเปล่าจ๊ะ???????
น้องกะเหรี่ยงมีกรรม T_T สมัยก่อนนะออกบ้านช่วงงานกระทงทีไรก็ต้องจับฤกษ์ให้ดี ไม่งั้นจะประสบอุบัติเหตุจากประทัดเรื่อย ไว้เจอกันจะให้ดูแผลเป็นที่ข้อมือ ดีนะที่แก้ม..ไม่ทิ้งร่องรอย ทั้งๆ ที่เจอหนักมาก กลางหัวยังเคยโดน..ก็ขนาดหลบใต้ต้นไม้นะเนี่ย
อืม..ถ้าต้อมลงกระทงมีหวังต้องให้พี่พอไปงมหาแถวน้ำปิงแล้วเน้อ อิอิ ^^