สวัสดีคะ ครูคิม ลูกชายพี่สุยึดคอมพิวเตอร์ ทั้งวันเลย ไม่ยอมให้แม่ได้มีโอกาส มาอ่านวิเคราะห์บทความของมิตรรักเลย จะเข้าไปเยี่ยมหลายท่านอยู่คงจะเขียนไปคนละ 2 เรื่อง 3 เรื่องแล้วมั้ง จะอ่านไหวไหมนี่ เปิดอีเมล์คะ ปรากฏว่า บทความนี้ ก็เข้าไปแจ้งในอีเมลย์ว่ามีคนเมนท์เข้ามาหา ก็เลยเม้นท์กันทางอีเมลย์เลย แล้วมันจะไปปรากฏ อยู่ที่ G2K เหมือนเดิมคะ ตามอีเมลย์ไป ปรากฏว่า เป็นครูคิมคะ ก็เลยตามเมนท์ วันนี้มีอะไรให้วิเคราะห์เอ่ย จะเริ่มแล้วนะ 1..2..3..ลุย
-จากบทความที่อ่านมา แทนที่ครอบครัวนี้ ที่มีฐานะถึงระดับผู้บริหาร ชีวิตในครอบครัวน่าจะมีความสุข เพราะระดับนี้ จะต้องมีพร้อมหมดทุกอย่างแล้ว ลูกเมีย เงินทอง ตำแหน่ง ความก้าวหน้า เกียรติยศ และใช้เวลาที่อยู่ด้วยกันมา เป็นเวลาถึง 17 ปีแล้ว ทนมาได้อย่างไร
-แสดงว่าตอนรักกัน รักกันมาก เอาใจกันมาก ภรรยาเอาแต่ใจ จนได้ใจ ภรรยาเลยติดนิสัยเป็นหนึ่งมาตลอด ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ อาจจะยอมเพราะรักมาก จนในที่สุด มันก็ต้องมีวันสุดจะทน เวลามันต่างกันแล้ว ยังทำอยู่เหมือนเดิม ไม่พัฒนาตน(เหมือนพี่สุเลย)
-แต่วันเวลามันเปลี่ยนแปลงไปแล้ว แม่ยังไม่ยอมทิ้งนิสัยเดิม กลับเคร่งครัดยิ่งกว่าเก่า ก็เพราะพ่อตามใจแม่มาตลอด ไม่ขัดใจซักอย่าง จนเสียคน แม่ว่าอะไร พ่อไม่กล้าเถียง พอพ่ออ้าปากพูดขึ้นคำเดียว นอกนั้นแม่พูดหมด ฟังไม่ทัน ฉอด ๆๆๆ ไม่ยอมรับฟังเหตุและผล ราวี ใช้รังษีอัมหิต วจีพิฆาตวืญญาณตลอด
-เช็คเบอร์โทร เช็คคนรับสาย ถ้าเป็นเสียงผู้หญิงละก็ แม่ไม่ปราณี ฆ่าได้หยามไม่ได้ ใส่ลุกเดียว โดยไม่รู้ว่า บางทีเจ้านายไม่ว่าง เลขารับแทน ก็ไม่ยั้ง ถ้านิสัยอย่างนี้ ใครอยู่ใกล้ประสาทกินไปด้วย น่าสงสารสามี ที่เมียไม่ยอมรับ ความสมควร
-ลูกที่ออกมาจากใส้ ยังยั๊วและยินยอมให้พ่อหย่ากับแม่ ก็แสดงว่าลูกๆก็เจอศึกหนักไม่น้อยกว่ากัน มันเป็นการปกครองแบบเผด็จการ ขาดประชาธิปไตย ไล่ออก ไล่ออก หรือไม่ก็ย้ายสัมมโนครัวไปเลย
-ไปไม่ต้องเอาอะไรไป เมื่อมีงานทำ อยู่คนเดียวก็ได้ แค่ค่าอาหาร ซื้อสำเร็จกินก็ได้ เสื้อผ้าก็มีเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญก็ได้ ส่วนจะใส่ตัวไหน กี่วันก็ไปจ้างเขารีดเอา ว่าไปว่ามา สร้างความร้าวฉานจะเป็นบริการของพี่สุไปเสียแล้ว คือชีวิตคนเรามันเปลี่ยนแปลงได้ ถ้าเปลี่ยนแล้วสุขใจ ก็สมควรเปลี่ยน พูดยังกะเปลี่ยนได้เหมือนเสื้อผ้าเนาะ จะทำให้ ไม่ตายเร็วก่อนวัยอันสมควร
-ตามความเป็นจริง เวลา 17 ปีที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา น่าจะรักกันมากขึ้น เห็นอกเห้นใจกันมากขึ้น อะไรคือความสุขของสามี ก็คือความสุขของภรรยาด้วย ถ้าเราทำตัวดีแล้ว สามีเราจะไปไหนเสีย
-ความหึงหวง รักมากก็หึงหวงมาก เป็นธรรมดา แต่การหึงจะไปแสดงออกหน้าออกตา โดยไม่เคารพ และให้เกียรติสามี โดยเฉพาะในที่ทำงานยิ่งไม่สมควร เพราะในที่ทำงานทุกคน จะต้องพินอบพิเทาในฐานะเป็นนาย แต่ภรรยากลับมาแสดง มันเป็นการลบหลู่สามี ว่าไม่มีนำยา ไม่อบรมภรรยา และภรรยาด้อยการศึกษา ไม่รู้อะไรควรไม่ควร แม่จะความรู้สูงแต่การประพฤติตำ ก็ไม่ได้ช่วย ตนสูงค่าเท่ากับความรู้ดอกนะ
-การมีเกียรติ มีหน้ามีตา มีตำแหน่งระดับสูง จะมีประโยชน์อื่นอันใด ถ้ากลับเข้ามาบ้าน บ้านคือวิมานของเรา แต่กลับ จะต้องมาเจอปีศาจ เจอมาร เจอแต่ความทุกข์ใจ ความอึดอัด ไม่มีเสียดีกว่า ถ้าแลกความสุขใจได้ ถ้าแลกได้จะแลก แต่มันแลกไม่ได้ นอกจากว่า คำตอบสุดท้ายก็คือ ย้ายสัมโนครัว หย่า หย่า (อย่า หย่า)
-บ้านคือวิมานของเรา มันไม่ใช่ เมียจำกัดสิทธิ ที่สามีควรจะมีจะได้ ในขณะนี้ เหมือนเสือติดจั่น หาหนทางออกไม่เจอ อยู่ด้วยความทรมาน ให้โอกาสยอม มาจนกระทั่ง 17 ปียังไม่ปรับปรุงนิสัย อยู่มาได้อย่างไร เขาต้องมีดีบ้าง มีเสียบ้าง อันไหนมากกว่ากัน
-ต่อไปเมื่อวิเคราะหืแล้ว คำตอบสุดท้ายก็คือ หย่า หย่า ถึงแม่จะเป็นหัวอกลุกผู้หญิงเช่นกัน ก็ต้องให้คำตอบสุดท้าย เราเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวเรายังทนุถนอม กลัวแมวจะหิว กลัวหมาจะอด แล้วนี่สามีของเรา เราจะมาจำกัดเขาทำไม หย่า หย่า เลย กลายเป็นสร้างความร้าวฉาน คือบริการของเรา ไปอีกแล้ว
-เลิกกัน เพื่อการเริ่มต้นใหม่ที่ดีกว่า แต่คิดหนัก ภรรยาเขาไม่ยอม ใครจะยอม คงจะต้องสร้างเงื่อนไข และตกลงกันใหม่ ถ้าทำไม่ได้ ก็คงต้องเลิก แต่แนะนำว่า ก่อนที่จะเลิกกัน ควรย้ายออกห่างจากกันซักพัก เพื่อการตัดสินใจ และเป็นการถาม หัวใจตนเองดูก่อน วิเคราะห์ใจ
-เมื่อคิดได้แล้ว คำตอบสุดท้าย คือเลิกก็เลิกเลย ยังไม่สายเกินไป ไม่ต้องคิดหน้าคิดหลัง เพราะลูกๆโตๆกันหมดแล้วดูแลตนเองได้แล้ว และบางทีลูกๆอาจจะหายเครียด และสภาพจิตใจอาจจะดีขึ้น มีจิตใจเรียนหนังสือ และฝ่าฟันอุปสรรคทั้งปวงได้
-คนเรารู้แต่วันเกิดไม่รู้วันตาย ให้คิดเสียว่าเหลือเวลาอีกน้อยนิด จงใช้เวลาที่เหลืออยู่น้อยนิด ให้ตนเองได้รับความสุขบ้าง อยู่กับลูกๆ โดยลูกไม่ต้องมีแม่ก็ได้ ลูกโตแล้ว จงใช้ชีวิตที่อิสระ หาความสุขใส่ตัว แต่ความสุข ระวัง จะเจอทุกข์ด้วย มันมาด้วยกันเสมอ
-สำหรับพี่สุ ที่กล่าวมานี้ พี่สุเป็นคนดี ให้อิสระภาพ เงินทองก็ให้สามีพก ตามสมควร ไม่จำกัด กลัวสามีไม่ได้กินดี อยู่ดี แม้แต่การเที่ยวปล่อยเขาไปตามลำพัง ให้เขาได้มีโอกาสแสดงออกกับเพื่อนฝูงได้เต็มที่ ถ้าไปด้วย เขาจะเหนียม ไม่กล้าแสดงออก เขาจะหมดสนุก หมดความสุขทันที พี่สุปล่อยเขาไปคนเดียวเลย แถมให้พกถุงยางอนามัยไปด้วย ถ้าเกิดเหตุฉุกเฉิน
-คนเราอยู่ด้วยกันมานาน ทุกข์ยากด้วยกันมา สมควรให้โอกาสเขามีความสุข มีอิสระบ้าง ถึงเวลาแล้วที่เขาจะมีความสุข หลังจากที่ช่วยกันสร้างเนื่อสร้างตัว อดออมมาจนถึงขนาดนี้ สมควรที่เขาจะได้รับรางวัลแห่งชีวิตบ้าง และดีใจที่สามีมีความสุข
-สามีเขาเคยเห็นเมียคนอื่นมาตามสามีตน แล้วตะคอกไม่ให้เกียรติ เขาว่าเขาโชคดี ที่พีสุไม่เป็นเช่นนี้ ถ้าเป็นก็รับไม่ได้เช่นกัน
- และยังมีคนชมเชยอยู่เสมอ ว่า สามีพี่สุโชคดี เพราะเขาไม่เคยเห็นพี่สุ ตามล่า ตามรังควาน พี่สุก็เป็นจริงๆ ที่ดีไม่ใช่อะไร พี่สุปลงแล้วว่า อะไรมันจะเกิด มันก็เกิด ไม่เสียใจ เพราะตนเองทำดีที่สุดแล้ว ถ้าสามีตาบอดไปชั่วขณะหนึ่ง เมื่อไหร่หูตาสว่างก็กลับมา ให้อภัยเสมอ
-และพี่สึมีความสามารถเลี้ยงตนเองตามลำพังโดยไม่มีเขาก็ได้ เพราะยืนหยัดอยู่ได้ด้วยลำแข็งของตนเองมาตลอด ไม่ต้องพึ่งพาสามีก็ได้
-ถ้าเลิกกัน คงเป็นไปไม่ได้ หรืออาจเป็นไปได้ เพราะผู้หญิงมีจำนวนมากกว่าผู้ชาย อาจจะมีมาเพิ่มอีกซักคน อาจจะเสียใจ ตรงที่เสียเวลามาบริการ แล้วไม่มีความดีกลับคืนมา แต่กลับมาทำร้ายนำใจเรา แต่ถ้าเขาต้องการก็ต้องยอม บังคับจิตใจกันไม่ได้ แต่คงไม่มีหรอกนะ
-ใครจะกล้ามาแหยม บางทีก็ ผัวข้าใครอย่าแตะ ก็อาจเป็นได้
ครูคิมพี่สุ เผยไต่ออกมาหมดแล้ว รู้แล้วซิ ว่าเป็นคนอย่างไร
