ดูหนังดูละคร แล้วย้อนคิด: 2 คน 2 คม
คืนวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้ “ข้อคิด คำคม” ไว้เป็นแนวทางสำหรับการใช้ชีวิตจากบุคคล 2 ท่าน ผ่านรายการโทรทัศน์ 2 รายการ
รายการแรก คือ “ตลาดสดสนามเป้า” ออกอากาศทางช่อง 5 เวลาประมาณ 20.30 น. ช่วง “คนดีศรีตลาด” นำเสนอเรื่องราวของ “ป้าจาย” ที่บ้านป้าจายปลูกต้นไม้ไว้หลากหลายพันธ์เขียวครึ้มเต็มไปหมดทั้งไม้ดอก ไม้ผล คุณป้าก็เลยคิดวิธีแจกจ่ายเมล็ดพันธ์ให้กับคนที่ต้องการผ่านเว็บไซต์พันธ์ทิพย์ พอมีคนเข้ามาขอ คุณป้าก็จะจัดส่งให้ทางไปรษณีย์ คนที่ขอก็จัดส่งวัสดุอุปกรณ์ เช่น ถุงพลาสติกใส่เมล็ดพันธุ์ ซองจดหมาย แสตมป์ กลับมาให้ป้าจาย แล้วพอเมล็ดพันธุ์ที่ได้รับไปงอกงามเจริญเติบโตออกดอก ออกผล พวกเขาก็จะถ่ายรูปส่งกลับมาให้ป้าจายดู จนกลายเป็น “เครือข่ายเมล็ดพันธุ์” ที่แพร่ขยายเติบโตอย่างงดงาม... ป้าจายบอกถึงเหตุผลที่ทำให้เกิดความคิดเรื่องการแจกเมล็ดพันธุ์ไม้ให้กับคนอื่นๆ เพราะว่าครั้งหนึ่งป้าเคยเป็น “ผู้รับ” มาก่อน ป้าจายบอกว่า ความรู้สึกตอนที่ได้รับนั้นดีใจมาก แต่ความรู้สึกตอนที่เป็น “ผู้ให้” สุขใจมากยิ่งกว่า ป้าจายบอกว่า อยากให้ทุกคนที่ได้รับเมล็ดพันธุ์ไป เมื่อปลูกจนมันเจริญเติบโตงอกงามดีแล้ว ก็อยากให้แจกจ่ายเมล็ดพันธุ์ให้กับคนอื่นต่อๆ ไป เหมือนอย่างที่ป้าจายทำ เพราะเท่ากับได้มีส่วนช่วยเพิ่มพืชพรรณและพื้นที่สีเขียวให้มีมากยิ่งขึ้น
ส่วนอีกรายการ คือ "ปราชญ์เดินดิน” ออกอากาศทางช่อง 9 เวลาใกล้เคียงกัน นำเสนอตอน “เปลวเทียนแห่งศิลปะล้านนา” ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตของช่างแกะสลักไม้ “พ่อครูคำอ้าย เดชดวงตา” เนื่องจากผู้เขียนดูสลับกับรายการแรกจึงไม่ได้สาระตลอดทั้งเรื่อง แต่มีประเด็นที่ประทับใจ คือ ตอนที่พ่อครูบอกว่า พ่อครูไม่อยากเป็นช่างแกะสลัก เพราะมีอีโก้สูง แต่อยากเป็นครู เพราะ ครูมีให้ และมีแสวงหา เพื่อที่จะได้ถ่ายทอดให้ผู้อื่นต่อไป
เมื่อย้อนคิดถึงชีวิตของตัวเองก็พบว่า การเป็น “ผู้ให้” ยังเป็นการให้เพื่อตัวเอง เพราะคนที่รับคือคนที่รักและผูกพัน เป็นคนในครอบครัว เป็นเพื่อนสนิทมิตรสหาย ทุกครั้งที่ได้ให้กับพวกเขาเหล่านี้ก็มีความสุขใจทุกครั้ง แต่การมีโอกาสได้สัมผัสความสุขใจที่เกิดจาก "การให้" กับผู้คนที่ไกลตัวออกไป ยังทำได้น้อยมากจริงๆ...
ปลาทูแม่กลอง
27 ตุลาคม 2551
