ตั้งสตินั่งคิดได้ว่ายังไม่ได้ส่ง

1.ความคาดหวังก่อนที่จะเข้าร่วมเวทีและการศึกษาดูงานมีง่ายๆคือ

1)เพิ่มพลังทั้งพลังกาย พลังใจ และพลังความคิดโดยเพื่อนพี่น้องที่มีจิตเหมือนกันเป็นผู้กระตุ้นให้

2) อยากให้ทีมงานได้รับแรงกระตุ้น ได้มีประสบการณ์จากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในเวทีและการดูงานจนเกิดเป็นแนวความคิดที่จะไปพัฒนาต่อในพื้นที่

2.สิ่งที่ได้รับและเกิดขึ้นจริง

1) เมื่อได้เปิดสมองรับฟังและได้เห็นความคิดใหม่จากท่านอาจารย์(ทั้งนักวิจัย และผู้ปฏิบัติงานในชุมชน) พี่ น้องและเพื่อร่วมขบวน ว่าสิ่งที่เรายังขาดอีกมากเหลือเกินจะพัฒนาอย่างไรดี

2)ทีมงานมีทิศทางการพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น เพราะขเกลับมาขณะที่นั่งบนรถตู้ก็ไม่มีใครหลับ กลับนั่งพูดคุยในเรื่องทิศทางการพัฒนา (ไฟยังแรงอยู่) ขนาดแวะทานข้าวกลางทางขณะนั่งรออาหารยังคุยกันไม่จบ

3) เมื่อมีเวทีในชุมชนจะมีการประชาสัมพันธ์ บอแกกล่าวเรื่องราวที่ได้ไปรับรู้มาจากตราด ทั้งจากทีมวิจัย 5 พื้นที่และจากพระอาจารย์นักพัฒนาทั้ง 2 รูป

3.สิ่งที่ไม่ได้ตามคาดหวัง

1)ทีมงานวิจัยไปไม่ครบทำให้ขาดกระบวนการเรียนรู้ในบางส่วน ซึ่งนับว่าเป็นส่วนที่สำคัญไป

2)แม้จะมีการพัฒนาแต่ทิศทางที่ชัดเจนแจ่มแจ้งยังไม่มี (อาจจะเนื่องจากเป้าหมายไม่ชัดเจน เพราะเป้าหมายบางครั้งเขียนได้ พูดง่าย แต่การทำก็ขึ้นอยู่กับชุมชน ถ้าเดินเครื่องก็จะเปเร็ว)

4.สิ่งที่จะทำต่อไป

1)ทำตามเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้ทั้ง 3 ระดับให้ดีที่สุด

2)พัฒนาทักษะต่างๆของตัวเอง เท่าที่เข้าไปร่วมเวที 5 ครั้งทำให้รู้ว่าตัวเองยังอ่อนเหลือเกิน

5.ข้อเสนอแนะ

น่าจะมีเวลาในการพบปะ พูดคุยแลกเปลี่ยนกันมากกว่านี้ รวมทั้งความคิดอยากให้มีความหลากหลาย ไม่เน้นคนขึ้นนำเสนอเพียงไม่กี่คน (จะมีกระบวนการอย่างไรที่ให้ทุกคนที่เข้าร่วมรู้สึกถึงความมีส่วนร่วมในกิจกรรมทุกครั้ง เช่นอาจจะดูผู้เข้าร่วมว่าอยู่ในสถานะใด มีความพร้อมที่จะรับฟังเพียงใด ถ้าหนักไปก็ผ่อน ถ้าหย่อนไปค่อยตึง น่าจะเป็นแนวทางที่ดี)ในครั้งนี้ถามความรู้สึกคุณกิจก็บอกว่าหนัก แต่ถ้าถามความรู้สึกของตัวนักวิจัยรู้สึกว่ายังไม่สะใจเท่าไหร่เลย

อาจจะช้าไปสำหรับการตอบรับว่าจากที่ไปตราดเป็นอย่างไร แต่ก็อยากทิ้งเวลาแล้วดูอีกหน่วฃอยว่ามีผลไหมการทำกิจกรรมรูปแบบนี้

ขอบอกว่าดี เพราะทุกคนที่เข้าร่วมกลับไปให้ความร่วมมือในการทำงานมากขึ้น มีความมั่นใจในตัวเองและกล้าที่จะแสดงออกมากขึ้น