พอเหลือเวลาประมาณสองสัปดาห์ก่อนถึงสิ้นเดือน
สิ่งหนึ่งที่เหล่าหัวหน้าตึกต้องส่งให้หัวหน้าพยาบาล ก็คือ ตารางเวร
ตารางเวรซึ่งผู้เยี่ยมยุทธบางท่าน เรียกว่า ตารางบุญ
เพราะเป็นการปลอบใจว่า ทำไมต้องเรียก เวร ก็เรา ไปทำบุญ กันนี่นา
ด้วยความที่ฉันที่หัวหน้าตึกฝึกหัด มือใหม่
เมื่อก่อนเวรที่ฉันจัด ไม่ได้ดูยุ่งยากอะไรขนาดนี้
แต่ตอนนี้ เปลี่ยนไป ด้วยต้องหันมาจัดเวร แบบ เช้า บ่าย ดึก
ปัญหาที่เกิดขึ้นกับฉันก็คือ การจัดเวรขาด เวรเกินบ้าง ในบางวัน
แม้ว่าจะให้หลายต่อหลายคนช่วยดูแล้วก็ตาม
ฉันเลยไปหาปากกาสีต่างๆมาช่วย
เวรเช้า ฉันใช้สีเขียว เพราะคิดว่า สีเขียวเป็นสีแห่งการสร้างสรรค์
นวตกรรมใหม่ๆจะเกิด ก็ตอนเช้าเนี่ยละ
เวรบ่าย ฉันใช้สีส้ม เพราะคิดว่า เวรบ่ายเป็นเวรแห่งสีสัน พยาบาลกำลังสดชื่นกำลังดี
คนไข้จะได้รับการดูแลความสุขสบายของร่างกายก็ตอนเวรบ่ายเนี่ยละ
เวรดึก ฉันใช้สีม่วง เพราะคิดว่า เป็นเวรแห่งความมืดหน่อย เพราะต้องดับไฟบางดวง
คนไข้จะได้รับการพักผ่อนก็ตอนเวรดึกเนี่ย
ส่วนพยาบาลก็กึ่งหลับกึ่งตื่น น่าจะเหมาะกับสีม่วง
การใช้ปากกาสีต่างๆ ช่วยฉันได้มากทีเดียว
ฉันสามารถมองเห็นเลยว่า อัตรากำลังแต่ละเวร ขาดเกินไปเท่าไร
เป็นเดือนแรกที่ฉันทดลองทำ
สีต่างๆของแต่ละเวร เล่นเอาฝ่ายตรวจสอบของฉัน ตาลายไปตามๆกัน
แต่น้องบางคน ก็ชมว่า ดูวัยรุ่นหวานแหววกิ๊บเก๋ไม่เบา
แหม.....น้องจ๋า แต่งองค์ทรงเครื่องด้วยสีสันหลากสี แบบนี้ บางคนเขาเรียก สมทรง จ๊ะ
ขอให้น้องๆสุขสันต์ กับ การขึ้นเวรแล้วกัน ขออย่า กึ่งหลับกิ่งตื่น ไม่ว่าจะเป็น เช้า หรือ บ่าย หรือ ดึก ไม่งั้นชีวิต พี่ จะเป็นสีม่วง ตลอดไปแน่ๆเลย ..
ผมชอบสีชมพู..ครับ...นึกถึงพยาบาลแล้วนึกถึง...คนที่ผมเคยสนิทเมื่อวัยหนุ่ม..เป็นพยาบาลที่น่ารักมาก....เดี๋ยวนี้..ไม่ค่อยได้พบกัน...อ่านเรื่องราวของพยาบาลก็อดคิดถึงไม่ได้
ป้าแดง
พี่สาวน้าใช้ excel ในการจัดเวรค่ะ
อิอิอิ....แต่ไม่รู้เขาจัดอย่างไร
ดูทุกครั้ง แต่ก็ไม่เข้าใจ และไม่อยากเข้าใจ "ไม่รู้สักเรื่องได้ไหม" (กลัวเขาถามค่ะ)
แต่ก็มีที่ลงคบ แต้องลงมือเพิ่มเล็กน้อย
อิอิอิ...รอบสอง
สำหรับน้องๆ ของป้าแดง
เคยบันทึกให้คุณลดา อ่านแล้วก็..... เออน่ะ....เราเขียนไปได้ไง
ยามหนึ่ง ยังอยู่ได้ ยังไม่ง่วง
ยามสองล่วง เข้ามา ตาเริ่มหวาน
ยามสามเข้า เริ่มนั่ง ได้ไม่นาน
ยามสี่ผ่าน พร้อมจะซบหลบหน้าตา
ยามนี้ต้อง ใช้ กาแฟเข้ามาช่วย
ต้องใช้ถ้วยใหญ่ใหญ่ ขมเข้าว่า
ถึงยามห้า ตาสว่างได้เวลา
เริ่มทำงานแล้วได้แล้วหนา เพื่อนๆ เอย
ที่ตึกจะเขียนไว้เลยว่า สมุดตารางบุญ เพื่อจะได้ไม่รู้สึกเหนื่อยมาก
เปิดแล้วก็พอเป็นกำลังใจให้ตัวเองบ้าง
ตารางบุญเป็นอะไรที่ทุกคนต้องจับ เปิด แม้ว่าไม่ได้แลกเวร ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ก็ขอให้ได้จับ (แปลกๆน่ะค่ะ)
หวัดดีค่ะป้าแดง... ญ.ปุ้ย นะคะ
เรื่องนี้เกี่ยวกะทฤษฎีสีช่วยจำไงคะ - - ฉมังนักแลเวลาจดเลกเชอร์น่ะค่ะ มันเด่นเตะตาเวลาเราใช้จดอะไรที่สำคัญ
ตัวเราเองอาจไม่รู้สึกอะไรแต่สมองมันจะแยกแยะได้ใช่ไหมล่ะคะ ? คุณพยาบาลคนสวย...อิอิ
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะ
- หัวใจยังสดใสเหมือนเดิมเลยนะค่ะ
- ไอ้ตารางบุญนี่จับทุกที ครั้ง ๆ นาน บ่อย ๆ ดูอย่างไรก็เหมือนเดิมทำไม ดูได้ดูดี
พยาบาลตาหวานเพราะง่วงหง่าว
อยู่เวรเฝ้าคนไข้ไม่เฉไฉ
จะดึกดื่นค่อนคืนไม่เป็นไร
พร้อมจะใช้เข็มปักรักษาคุณ