14. นักศึกษามหาวิทยาลัยชีวิตต้องการปริญญาใจ
การที่เรียนศึกษาต่อด้วยความมุ่งมั่นนี้ ก็เพราะว่า
1. คนเราจะต้องมีการพัฒนา ไปตามกาลเวลาที่เหมาะสม ความรู้แต่ก่อนอาจจะน้อยไป ไม่เหมาะสมที่จะนำไปใช้แบบเดิมๆ ฉะนั้นทุกคนจึงต้องมีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลา คนที่ไม่พัฒนาก็คือคนเดินทางถอยหลัง เพราะคนอื่นเขาพัฒนานำหน้าไปไกลแล้ว หาความรู้อยู่ตลอดเวลาไม่นิ่งเฉย เพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ความคิดก็ต้องเปลี่ยนแปลงพัฒนาบ้าง ยุคโลกาภิวัตน์ อย่าคิดว่าตนเองฉลาด ให้คิดว่าตนเองยังไม่พอจะดีกว่า เหมือนแก้วน้ำ ที่เติมไม่มีวันเติมเต็ม อย่าเป็นแก้วน้ำที่ล้นแก้วอยู่เสมอ
2. การที่ศึกษาต่อนี้ ตามจริงแล้วไม่มีความจำเป็น แต่หากด้วยว่าขณะนี้ จะทำอะไร ถ้ามีการศึกษา หรือมีปริญญา คนจะไม่มาดูถูกกันง่ายๆ เพราะมีความรู้ทันกันและเพิ่มศักดิ์ศรี
3. การที่ศึกษาต่อนี้ ถึงแม้จะแก่แล้ว แต่ด้วยไม่รู้ว่าตนเองจะตายเมื่อไหร่ เมื่อมีชีวิตอยู่ มีโอกาสก็ต้องไขว่คว้าไว้ก่อน โดยเฉพาะการศึกษา เพื่อการพึ่งพาตนเอง ในโอกาสข้างหน้า เพราะถ้าจะคิดเรียนตอนแก่กว่านี้ก็จะไม่ไหวแล้วไม่ปล่อยโอกาสให้ลอยนวล เพิ่มศักยภาพตนไว้ เป็นคนแก่ทีมีคุณภาพ เก็บไว้เป็นตำนานชีวิต
4. ทุกสิ่งทุกอย่าง ในการเรียน เมื่อเรียนแล้ว คนอื่นจะเรียนอย่างไรก็ช่าง แต่เรามีจุดมุ่งหมายละมีเป้าหมาย เพื่อการเรียนรู้ เราก็ต้องทำให้ดีที่สุด เพราะเราแก่แล้ว ไม่มีโอกาสที่จะได้เรียนอีก ส่วนพวกวัยรุ่น มันยังมีโอกาสเรียนอีก จนกว่ามันจะแก่ มันจะตั้งใจเรียน หรือไม่ตั้งใจเรียน ก็เรื่องของมัน เพราะใบปริญญาไม่ได้มาง่ายๆอยากได้หาเอา
5. ส่วนมากคนที่เขามาเรียน จะมีแต่อายุ มีการงาน มีความรับผิดชอบ เขามาเรียนเพื่อการพัฒนาตนเองเช่นกัน ตามจริงเขาไม่เรียนก็ได้ แต่ก็ด้วยเหตุผลที่เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะตายเมื่อไหร่ แต่เมื่อจะอยู่ต่อไป เขาก็ต้องอยู่แบบพัฒนาตน จะได้ไม่อายลูกน้อง ที่เขาเข้ามาทำงานใหม่ เขาจะจบสูงกว่า ก็ต้องกระเสือกกระสน อย่างน้อยก็ได้ปริญญาระดับหนึ่งไว้ ไม่อายใคร จบจากนี้ เขาอาจจะเรียนสาขาใหม่เพิ่มเติมอีกก็ได้ ถ้ามีเวลาและโอกาส
6. เรารู้ตัวเราดี ว่าเราเรียนเพื่ออะไร และรู้ไว้ด้วย ไม่ใช่เรียนฟรี หลังจาก 2 ปีเริ่มใช้หนี้คืน จนอายุได้ 60 ปี หรือตายไป จึงจะถือว่าหนี้สูญ ไม่ต้องจ่ายต่อ ฉะนั้นใครที่มีปัญหา เรียนซ้ำ จะต้องจ่ายเงินเรียนเอง ปีละหลายหมื่น ในปีการศึกษาต่อไป ไม่จบเท่าเพื่อน
จึงอยากจะให้นักศึกษา ที่ขาดเป้าหมาย ขาดความตั้งใจ กลับใจ หาความรู้พิ่มเติมได้ ในช่วงเวลาที่เหลืออยู่ และก็จริงดังว่า เพราะหลังจากรุ่นนี้จบลงไปแล้ว ใครอยากเรียนต้องไปเรียนในเมือง ขอนแก่น ไม่มีศูนย์กลางการเรียนรู้ที่กระนวนอีกแล้ว ต้องไปเรียนขอนแก่น รุ่นนี้จึงเป็นรุ่นบุกเบิก และสามารถเรียนสำเร็จลงได้ตามประสงค์ของรัฐบาล ให้ สว.มีความรู้ให้เท่าทัน ภาวะโลกที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ต้องนำคนรุ่นเก่ามาพัฒนา
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น
ความเห็น (7)
การเรียนรู้นั้น หากตอบสนองการพัฒนาชาติบ้านเมืองแล้ว เป็นหน้าที่ที่เราต้องขวนขวายและพัฒนาตัวเองอย่างที่สุดครับ
ให้กำลังใจในการเรียนครับ ไม่มีคำว่าสายสำหรับการเรียนรู้เลย
ขอบคุณ คุณจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกร ที่เข้ามาให้กำลังใจคะ และคำให้กำลังใจของคุณตรงประเด็นมากเลยคะ เพื่อพัฒนาตนเอง แล้วผลที่ได้เพื่อพัฒนาชาติด้วยคะ ขอบคุณที่รู้ใจและจุดประสงค์ แล้วจะเข้าไปเยี่ยมคะ สวัสดีคะ
ขอเป็นกำลังใจให้นักศึกษาทุกคนนะคะ โดยเฉพาะนักศึกษา สว.(สูงวัย) ที่จำเป็นจะต้องเรียนพิเศษกว่าวัยรุ่น เพราะว่า
ถ้าข้าฯได้ฟัง ข้าฯลืม เพราะแก่แล้ว จึงจำเป็นต้องจดไว้
ถ้าข้าฯได้เห็น ข้าฯก็พอจะจำได้และรู้ว่าอะไรเป็นอะไร มีประสบการณ์บ้าง พอพัฒนาได้
ถ้าข้าฯได้ทำ ข้าฯยิ่งเรียนรู้มากขึ้น เพราะทำกับมือ
สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่ากับมือคลำ ไปกันได้ไหมเนี่ย
สวัสดีครับก็ต้องตั้งใจเรียนนะครับ รูปที่ถ่ายคงเข้าไปในวิทยาลัยราชภัฎพระนคร แล้วคงเข้าค่ายแล้วสิ ดีนะที่ไม่ได้เจอกันตอนที่เข้าค่ายที่หมวกเหล็ก ดีนะยังจำกันได้ นึกว่ารืมกันแล้ว ขอบคุณครับผมศูนย์อำเภอพยัคฆภูมิพิสัยยังคิดถึงเพื่อนๆ นักศึกษาอำเภอกระนวน จ.ขอนแก่น อยู่นะครับ
ลืมไปครับเปิดเทอมวันไหนครับ ขอบคุณครับ
การเรียน คือ ชีวิตที่ไม่มีที่สิ้นสุดครับ
เดินถึงตรงนี้ ตรงนั้นก็ยังมีทางอีก
เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
คุณรักชาต ระวังตัวด้วยนะคะ สงสารทหารที่เสียชีวิต อยู่ที่ชายแดนเขมร หกล้มปืนลั่นใส่ตนเอง คงจะเป็นตอนวิ่งหลบลูกกระสุนเขมร กระมัง ข่าวลงวันที่ 21 คุลาคม 51 ว่าเสียชีวิตแล้ว น่าสงสารเหลือเกิน เปิดเทอม วันที่ 8 พฤศจิกายน 51 คะ ใกล้จบแล้ว เตรียมพร้อมด้วย เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณคนพลัดถิ่นคะ ก็เป็นกำลังใจให้เช่นกันคะ