จากการที่ได้มีโอกาสร่วมงานกับผู้บริหารและผู้ปฏิบัติงานในหลายหน่วยงาน ผมมีความรู้สึกว่าหลายๆ ที่มีบรรยากาศที่ค่อนข้างจะ “เคร่งครัด เครียด อึดอัด” และแฝงไปด้วย “ความกลัว”
ความกลัวทำให้คนทำงานและผู้บริหาร “ไม่กล้าตัดสินใจ” หากมีอะไรที่จะต้องดำเนินไปแตกต่างจากที่เคยทำมา ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าถ้าทำไปตาม (เดิม) นั้นย่อมไม่สามารถจะสร้างสรรค์สิ่งที่ต้องการได้แน่ๆ แต่ก็ “ไม่กล้า” ปรับแก้แผน ไม่กล้าทำอะไรที่ออกไป “นอกกรอบ” ที่เขียนครอบเอาไว้ เกรงว่าจะ “เป็นภัย” แก่ตัว กลัวว่าจะถูกกล่าวหาว่า “ทำผิด” ถูกตรวจสอบว่าทุจริต
ยิ่งสมัยนี้เป็นสมัยที่มีกรรมการหรือหน่วยงานที่ทำหน้าที่ “ตรวจสอบ” ค่อนข้างมากมาย แต่ละชุดแต่ละคณะต่างก็ทำหน้าที่กันอย่างขยันขันแข็ง พูดจาออกมา “ค่อนข้างแรง” และแฝงไปด้วย “อำนาจและอัตตา” ต่างก็ล้วนมุ่งหน้าโฆษณา “ผลงาน” การจับผิดของตน
มองคนทำงาน มองผู้บริหารหน่วยงานทางด้านลบไว้ก่อน จนหลายคนเริ่มอ่อนใจ ไม่อยากทำอะไร ใส่ “เกียร์ว่าง” ไว้โดยไม่รู้ตัว !
เป็นเรื่องที่น่าห่วงขององค์กรมากค่ะ ในเรื่องที่ผู้ปฏิบัติงานใส่เกียร์ว่าง เพราะคิดว่าเป็นวิธีการแก้ปัญหาความกลัว หรือระบบการตรวจสออบต่างๆ
ในความคิดของดิฉัน คิดว่ามาตรฐานการตรวจสอบหรือการประเมิน น่าจะมาจากความต้องการผู้ปฏิบัติเองมากกว่า การนำมาบังคับใช้ เพื่อให้ผู้ปฏิบัติงานมีความเต็มใจ ทำงานให้ได้ตามมาตรฐานนั้นๆ
ขอบคุณค่ะ
ที่ทำงานดิฉันไม่มีกลัว ไม่มีเครียด มีแต่สนุกค่ะ
แต่มีบางกลุ่ม (เล็กๆ) เห็นว่างๆ ยามบ่ายจับกลุ่มนินทาผู้บริหาร ที่ทำอะไรไม่เคยถูกใจ (กลุ่มที่นั่งนินทา) แต่ถ้าขอให้ช่วยทำละก้อ เชอะ..เมินเถอะ เป็นอย่างนี้จริงๆ ค่ะ
พวกที่ชอบนินทา ต้องจับมาฝึกสติครับ คุณ nui