กวีวรรคทอง ๒๓ อย่าเด่น
ดีแต่อย่าเด่น
กวีวรรคทอง ๒๓ อย่าเด่น
อันที่จริงคนเขาอยากให้เราดี
แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้
จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย
ไม่มีใครเขาอยากเห็นเราเด่นเกิน
พลตรี หลวงวิจิตรวาทการ
ปี พ.ศ. ๒๔๗๗
บันทึกหลังบทกลอน
เมื่อมืดพอ ท่านก็มองเห็นดวงดาวได้
คำสำคัญ (Tags): #กวี#หลวงวิจิตรวาทการ
หมายเลขบันทึก: 216405เขียนเมื่อ 14 ตุลาคม 2008 04:27 น. ()ความเห็น (5)
ชอบวาทะหลวงวิจิตรวาทการค่ะ
กลอนนี้เป็นอมตะนิรันดร์กาลเลยนะครับ
ยังใช้ได้ดีอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ตามวาทะของท่านหลวง
เป็นจริงตลอดตั้งแต่สมัยก่อนจนปัจจุบัน
ดีได้แต่อย่าเด่นเกิน
อมตวาทะแท้จริง
นี่เลยอมตะนิรันดร ท่านบรมครู พลตรี หลวงวิจิตรวาทการ นับเป็นผู้มีวิสัยทัศน์ก้าวไกล ท่านต้องเข้าใจ ใจมนุษย์ดีจึงได้ร้อยกลอนให้พวกเรารุ่นหลังได้มีสติ