วันที่น่าเศร้าเมื่อครูไม่มีนักเรียนมาให้สอน....
วันที่น่าเศร้าเมื่อครูไม่มีนักเรียนมาให้สอน....
วันนี้ได้ร่วมทำงานกับเพื่อนร่วมงานหลานคน เพื่อเตรียมรับการนิเทศ
การดำเนินงานเพื่อรับการกระจายอำนาจ ภารกิจช่วงนักเรียนไม่อยู่
ช่างน่าเหน็ดเหนื่อย นึกถึงนักเรียนที่น่ารักวิ่งเล่นรอบอาคาร
เสียงดังเจี๊ยวจ๊าว บรรยากาศตอนนี้ช่างเหงาน่าเศร้า
นี่ถ้านึกถึงสักวันเราไม่ได้เป็นครู
หรือเกษียณอายุราชการไป จะทำยังไงดี
ยิ่งสูงยิ่งหนาว (สูงวัย) .....มีคนบอกว่าพอถึงเวลาเกษียณอายุ
สิ่งที่ไม่ควรทำ 5 ข้อ คือ
1.ไปทำงานให้บริษัทเอกชน เพราะเคยเป็นผู้ใหญ่
สั่งลูกน้อง พอไปทำที่เอกชนอาจต้องไปถือกระเป๋ายื่นซองประมูล
หรือไปเป็นที่ปรึกษา
2.อย่าปลูกต้นไม้ยืนต้น เพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ใช้ทันมั๊ย
และอีก...3 ข้อ รอต่ออีกบันทึกนะคะ
ความเห็น (8)
เล่าต่อนะคะ อยากฟังต่อคะ ขอบคุณที่เข้าไปทักนะคะ กำลังกังวลว่าจะไม่มีใครเข้ามาคุยอยู่แล้วเชียว ฝากตัวเป็นศิษย์อีกคน ช่วยเล่าประสบการณ์ให้ฟังหน่อยนะคะ เชื่อว่าต้องมีเรื่องน่าสนใจมากเชียวคะ
มาให้กำลังใจค่ะ
ไปไหนๆๆๆๆๆๆๆครับ555555555555 การหัวเราะหนึ่งครั้งเชื่อว่าจะทำให้อายุยืนอีกหนึ่งปี ถ้าหัวเราะทั้งวันสงสัยต้องไปอยู่ศรีธัญยาแน่555555555555555
แสดงว่าแก่แล้วหล่ะครับ เพราะกลัวเหงา อิอิ ล้อเล่นนะครับ
ต้องแพล็นชีวิตไว้เลยค่ะ..เกษียณมาสอนหนังสือต่อได้น่ะค่ะ
*ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาทักทาย
*ทำให้มีกำลังใจเล่าต่อ
*อ้อยังไม่แก่นะค่ะ แต่ทำใจเผื่อต้องแก่.555
โอ่...ช่างเป็นครูที่น่ารักจริงๆ เลยนะคะ...
คิดถึงนักเรียนที่น่ารักเหรอคะ....
ฮ่าๆ...แต่คนอ่านและกำลังเขียนอยู่ตอนนี้...
อยากมีปิดเทอมจังเลยยยยยย...
ช่วยครูไท...ให้ได้พักบ้าง...
สักสิบห้าวันต่อปีก็ยังดี แหงงงงงงงงๆๆๆๆ
