น้ำท่วม ... ก้าวแรกที่เราขับเคลื่อนในมหาวิทยาลัย

การลงพื้นที่พบปะกับชาวบ้านที่ประสบภัยน้ำท่วม -
ทั้งผมและทีมงาน ยังคงทุ่มเทกันอย่างหนัก
เราต่างร่วมเรียงเคียงไหล่ฝ่าเวิ้งน้ำและเปลวแดด หรือแม้แต่ต้นไม้และตอไม้อย่างไม่สะเทิ้นสะท้านไปพร้อม ๆ กัน

การสูญเสียผลผลิตไปกับสายน้ำนั้น
ดูเหมือนจะกลายเป็นโจทย์ใหญ่ที่หนักอกของชาวบ้าน
เป็นที่สุด เพราะจากสภาพที่พบเจอในตอนนี้ ก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่า น้ำจะลดตอนไหน และปีหน้าทั้งปี จะมีข้าวที่ไหนให้เก็บเกี่ยวบริโภคได้บ้าง

นั่นเป็นปัญหาระยะยาว ที่เราเฝ้ามองและขบคิดอยู่อย่างเงียบ ๆ ว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง

แต่นั่นก็เป็นสิ่งผมและทีมงาน หรือแม้แต่ชาวบ้าน ต้องมาจับเข่าคุยกันอย่างจริงจังกันอีกสักรอบ

บางที อาจจะมากกว่ารอบเดียว
ซึ่งหมายถึงการมีภาคส่วนอื่น ๆ เข้ามาร่วมมือกันให้มีพลัง
และก่อเกิดประโยชน์กับชาวบ้านให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

แต่ตอนนี้ วินาทีนี้

ผมและทีมงานต่างตั้งสติเพื่อบรรทุกข์ในระยะสั้นไปพราง ๆ เสียก่อน

ด้วยเหตุนี้ ก่อนเข้าสู่วาระการประชุมอย่างเป็นทางการ
ผมจึงเปิดโอกาสให้ทีมงาน ทั้งที่เป็นเจ้าหน้าที่และนิสิตจากกลุ่มไหลได้บอกเล่าบรรยากาศที่พวกเขาพบเจอและสัมผัสจริงจากพื้นที่มาสด ๆ ร้อน ๆ สื่อสารให้ผองเพื่อนได้ร่วมรับรู้

ถัดจากนั้น ผมก็บอกเรื่องราวต่าง ๆ ผ่านภาพถ่ายที่ผมบันทึกมากับมือ เพื่อให้ทุกคนเห็นภาพที่ชัดเจนขึ้น และเพื่อกระตุ้นให้ทุกคนเกิดความรู้สึกร่วมกับเรื่องที่เรากำลังจะขับเคลื่อน

จนในที่สุด
ผมก็ถามตรง ๆ กับทุกคนว่า ใครพร้อมที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับเราบ้าง
และใครพอที่จะช่วยอะไรเราได้บ้าง

จากนั้นก็เปิดโอกาสให้ทุกคนได้ร่วมเสนอแนะว่าจะขับเคลื่อนกิจกรรมนี้กันอย่างไร...

ในเย็นวันนั้น
เราต่างทำงานกันอย่างเร่งด่วน ทำงานกันแบบไร้กระบวนท่า

แต่มีเป้าหมาย หรือจุดหมายอันชัดเจนร่วมกันอย่างเป็นหนึ่งเดียว –

นั่นก็คือ การประชาสัมพันธ์ให้ประชากรในมหาวิทยาลัยได้รับรู้ถึงสถานการณ์ความเดือดร้อนของชาวบ้าน
พร้อ ๆ กับการร้องถามอย่างสุภาพว่า ...รู้สึกอย่างไร ...
หรือช่วยอะไรได้บ้างหรือเปล่า

กระบวนการสื่อสารของเรา เน้นให้นิสิตเป็นผู้ส่งสารทั้งหมด

ทีมไหลหยัดยืนเป็นแกนนำบนเวที โดยมีนายกองค์การนิสิต ร่วมบอกกล่าวอย่างหนักแน่น
พร้อม ๆ กับการนำภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวจากกล้องวีดีโอมาฉายให้มวลชมได้ร่วมรับรู้

ขณะที่นิสิตจากชมรมต่าง ๆ ก็เกี่ยวก้อยร้อยใจกันมาอย่างน่ารัก

บ้างเอาแผ่นปลิวไปแจก
บ้างถือกล่องรับบริจาค

บ้างร้องเพลง ... เต้นแร้งเต้นกา สร้างสีสันของเย็นย่ำและค่ำคืนนี้ให้มีชีวิต

และท้ายที่สุดของค่ำคืนแรกในการบอกกล่าวเล่าความ (23 กันยายน 2551)
น้ำใจของนิสิต บุคลากรและพ่อค้าแม่ขายในบริเวณตลาดน้อยก็ไหลรวมมาร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันในจำนวน 5,573.75 บาท ซึ่งนั่นก็ยังไม่รวมถึงน้ำดื่มอีกจำนวนไม่น้อยที่มีผู้สมทบบริจาค

นี่เป็นก้าวแรกที่เราขับเคลื่อนในมหาวิทยาลัย
เป็นการงานอันเร่งรีบและเร่งด่วน
เป็นการงานอันแสนหนัก แต่เต็มไปด้วยความสุขของคนทำงาน

แต่ถึงกระนั้น

ผมเองก็เชื่อว่า ...
ถ้าเลือกได้ นิสิตคงไม่ปรารถนาให้ชาวบ้านต้องประสบภัยน้ำท่วมอย่างที่เป็นอยู่อย่างแน่นอน

.....

หมายเหตุ ..แถมภาพเด็กนอนดึก

รายชื่อองค์กรที่ร่วมขับเคลื่อนในค่ำคืนแรก

- องค์การนิสิต

- สภานิสิต

- ชมรมอาสาพัฒนา

- ชมรมรุ่นสัมพันธ์

- ชมรมทอฝัน

- ชมรมพัฒนาคุณภาพชีวิตฯ

- ชมรมรักษ์ทางไทย

- ชมรมคณะละครทอสายไทย

- ชมรมนอกหน้าต่าง

- ชมรมธารปัญญา

- ชมรมนาฏศิลป์และดนตรีพื้นเมือง

- กลุ่มไหล

- กลุ่มนอกห้องเรียน

เขียนใน GotoKnow โดย แผ่นดิน
ใน pandin

คำสำคัญ (Tags): #กลุ่มนอกห้องเรียน#กลุ่มไหล#กิจกรรมนิสิต#จิตสำนึกสาธารณะ#จิตอาสา#น้ำท่วม

หมายเลขบันทึก: 211367เขียนเมื่อ 25 กันยายน 2008 00:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2017 17:02 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (11)

สาสุขพอเพียง

เขียนเมื่อ 25 กันยายน 2008 01:09 น. ()

เห็นภาพแบบนี้แล้วชื่นใจครับที่ทุกคนได้ตระหนักถึงความสำคัญว่าชาวบ้านที่อยู่ใกล้ๆเขามีความทุกข์ แล้วเราก็ไปให้ความช่วยเหลือชุมชน เหมือนกับปรัชญาที่่ว่า "พหูนํ ปณฺฑิโต ชีเว" :: ผู้มีปัญญาพึงเป็นอยู่เพื่อมหาชน

พอดีผมติดสอบครับเลยไม่ได้ไปช่วยนะครับ มีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะครับ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 25 กันยายน 2008 06:01 น. ()

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแผ่นดิน

การอบรมสั่งสอนเด็กรุ่นเล็ก ๆ ต้องสร้างความตระหนักเสมอว่า

วันนี้พวกหนูได้ทำความดีงามให้คนรอบข้างและสังคมบ้าง

ขอให้มีความสุขกับการทำงานและมีกำลังใจ

กับการได้เป็นแบบอย่างของการทำดีค่ะ

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

เขียนเมื่อ 25 กันยายน 2008 09:09 น. ()

สงสารเด็กนอนดึกครับ

เอาใจทุ่มเท ขอมอบกำลังใจให้นะครับ สิ่งที่ทำอยู่เป็นเรื่องราวที่มีคุณค่ามาก

ทำต่อไปนะครับ

นุ้ยcsmsu

เขียนเมื่อ 25 กันยายน 2008 11:50 น. ()

ช่วงนี้อาจจะช่วยอะไรได้ไม่เต็มที่นัก เพราะหน้าที่ของความเป็นโค้ชต้องซ้อมเด็กตั้งแต่ 05.30 -08.00 น. และเย็นเวลา 17.30-21.30 น.ในโค้งสุดท้ายของเวลาที่เหลือ ต้องขออภัยด้วยนะคะ

แต่จะพยายามช่วยให้ได้มากที่สุดละกันค่ะ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

ขอบคุณค่ะ