ไปแล.เขาทำยางแผ่นชั้นดี กันครับ (กลุ่มพัฒนายางบ้านบาโงย)
การรวมกลุ่ม การพึ่งพาตนเอง
สวัสดีครับ วันนี้พาไปรู้จัก กลุ่มปรับปรุงคุณภาพยางแผ่น ...... กลุ่มพัฒนายางบ้านบาโงย ตั้งอยู่หมู่ที่ 4 ตำบลกาบัง อำเภอกาบัง จังหวัดยะลา จัดตั้งเมื่อปี 2546 โดยการนำของ นายมะยาลี ดอเลาะ ต้องการที่จะรวบรวมน้ำยางของราษฎร มาผลิตเป็นยางแผ่นชั้นดี เพื่อเพิ่มรายได้และลดภาระการจัดการผลิตยางแผ่น จึงรวบรวมสมาชิกได้จำนวน 10 คน และระดมทุน โดยการลงหุ้น รายละ 2000 บาท มาเป็นทุนดำเนินการในครั้งแรก และมีสมาชิกอุทิศที่ดินให้จัดตั้งโรงเรือน หลังจากนั้น คณะกรรมการได้ศึกษาดูงานในพื้นที่ใกล้เคียง แรกเริ่มกลุ่มรับซื้อเฉพาะน้ำยางของสมาชิกเท่านั้นเนื่องจากความพร้อมมีจำกัด ขณะนี้กลุ่มมีฐานะทางการเงินดีขึ้น พร้อมทั้งมีเครดิตจากธนาคารออมสินตามโครงการสินเชื่อเพื่อการพัฒนาชนบท และเปิดรับซื้อน้ำยางสดจากเกษตรกรทั่วไป
ปัจจุบันกลุ่มสามารถรับซื้อน้ำยางจากสมาชิกและเกษตรกรทั่วไปได้วันละ 2,000 กิโลกรัมผลิตเป็นยางแผ่นชั้นดี ประมาณ 600 กก(ยางแห้ง)ต่อวัน อุปกรณ์บางส่วนได้รับการสนับจากกองทุนสงเคราะห์การทำสวนยาง
เครื่องมือวัดเปอร์เซ็นต์น้ำยางสดเทียบเป็นยางแห้งเมโทรแลคค์
อุปกรณ์ ในการผลิตยางแผ่นชั้นดีแบบกึ่งโรงาน
o ตะกง
o จักรรีดยาง( ลูกกลิ้ง 5 ชุด)
o แผ่นอลูมิเนียม
o น้ำกรดฟอร์มิค
o อุปกรณ์ใส่น้ำยาง
o เครื่องวัดเปอร์เซ็นน้ำยาง(เมโทรแลค)
o ราวตากยาง
o โรงเก็บยางแผ่น
ส่วนผสมและวิธีทำ
-
- น้ำยางสด 4 ส่วน
-
- น้ำ 2 ส่วน
-
- น้ำกรดฟอร์มิค 100 กรัมผสมน้ำ 2 ลิตร
กวนใช้เข้ากันจนทั่ว ตักฟองอากาศออก แล้วใส่แผ่นเสียบลงไปจำนวน 49ช่องจะได้แผ่นยางจำนวน 50 แผ่น/ตะกง ทิ้งไว้ 1 คืนหรือมากกว่าแล้วแต่จะว่างรีดเมื่อไหร่ ก่อนนำยางออกจากตะกงใส่น้ำลงไปให้เต็มดึงแผ่นเสียบออก นำยางไปรีดเข้าจักรชุด ล้างน้ำสะอาดก่อนนำไปผึ่งแดด 1 วันแล้วนำมาเก็บในที่ร่มจำนวน 4 วัน ยางจะมีความชื้น ประมาณ 3-6 % ยางที่ผลิตออกมาเป็นยางแผ่นชั้นดี เป็นอย่างชั้น 1หรือชั้น 2 เอาไปขายที่ตลาดกลางยางพาราที่ศูนย์วิจัยพืชสวนได้ราตาตามประกาศของสถาบันวิจัยยาง..น่าสนใจ นะครับ
ผลจากการรวมกลุ่มเพื่อปรับปรุงคุณภาพยางแผ่น ของกลุ่มพัฒนายางบ้านบาโงย ทำให้สมาชิกมีรายได้เพิ่มขึ้น ลดเวลาในการทำยางแผ่น มีเวลาในการทำประโยชน์อย่างอื่นเพิ่มขึ้น สมาชิกได้รับเงินปันผละ20,000กว่าบาท/ราย นอกจากนี้สมาชิกกลุ่มยังมีกิจกรรมออมทรัพย์ และกำลังจะเปิดร้านของกลุ่ม เพื่อบริการสินค้าอุปโภคบริโภคแก่สมาชิกและบุคคลทั่วไป นับว่าเป็นการรวมตัวของเกษตรกรที่จะช่วยเหลือและพึ่งพาตนเองและพัฒนาอาชีพ สังคมให้เจริญก้าวหน้าและชุมชนเข้มแข็ง นับเป็นตัวอย่างที่ดี ขอบคุณมากครับ
คำสำคัญ (Tags): #ลดรายจ่าย#เพิ่มรายได้
หมายเลขบันทึก: 205155เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2008 21:20 น. ()ความเห็น (19)
อ่านบันทึกพี่ยาวแล้ว คิดอะไรออกได้อย่างหนึ่งครับ ขอบคุณครับ
+ หวัดดีค่ะท่านพี่ยาว....
+ เกิดมาก็เป็นชาวสวนยางค่ะ..
+ อิ อิ...แต่เพิ่งเห็นจักรรีดยางแบบนี้
+ เพิ่งเห็นการทำยางแผ่นแบบนี้...
+ เห็นแล้วที่สวนเชยแหลกเลยท่านพี่...
+ ท่านพี่สบายดีนะเจ้าค่ะ...
สวัสดีครับอาจารย์
ยังดีที่เป็นเหตุให้อาจารย์นึกออก..ว่าจะทำอะไร
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ ครูอ๋อย
- การทำแบบนี้ต้องมีสวนยางตั้งแต่ 50 ไร่ขึ้นไปจึงจะคุ้มกับการลงทุน
- ตะกงพร้อมแผ่นเสียบ สมัยก่อนชุดละ 10,000 บาท
- จักรชุด ขนาดที่เห็นประมาณ 3.5-4 หมื่น
- แค่เดี๋ยวนี้..น่าจะเป็น 2 เท่ากว่าๆ
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะพี่ยาว
- ตอนเด็กๆ จำได้ว่าได้รับมอบหมายให้วิ่งไปเก็บยางแผ่นที่ลูกกุลีเค้าตัดและพาดตากแดดไว้ที่ราวไม้เอามาเก็บไว้บนราวใต้หลังคาในบ้านด้วยล่ะค่ะ
- ตอนนั้นกลิ่นมันไม่โสภานัก เพราะเราก็เด็กๆ กันเนาะ คิดอะไรไม่ได้มากมาย มีแต่จะเล่นๆๆ แบบไม่ค่อยอยากทำงานนัก
- ในบางครั้งก็อาสาขอรีดยางด้วยจักรแบบนี้จากลูกกุลีของแม่ด้วย สนุกค่ะ ตอนนั้นสนุกมาก หมุนๆๆๆ ให้มันหมุนติ้วไปเลย เฟี้ยวๆๆๆๆ
- แต่เอ...เมื่อก่อนตะกงที่หนูเคยเห็นมันเป็นเหมือนกะละมังที่เป็นสี่เหลี่ยมนี่คะ เดี๋ยวนี้มันพัฒนาไปเยอะเชียวนะคะพี่
- สำหรับตอนนี้ ถ้าถามว่าคิดอย่างไรกับกลิ่นของยางแผ่นเหล่านั้น คงต้องขอบคุณกลิ่นอบอวลเหล่านั้น มันหอมเหลือเกินในความคิดคำนึง เพราะมันทำให้พ่อกะแม่ส่งน้องเรียนมาได้จนมีงานทำ ณ บัดนี้
- แถมมันคือตัวตนและวิถีชีวิตของคนใต้อย่างเราๆ ด้วยเนี่ยสิคะ
- ดูแลตัวเองด้วยนะคะพี่ชาย
สวัสดีครับ คนเป็นครู น้องแอน
- เป็นบทคัดย่อวิถีชีวิตคนสวนยาง ที่ดีมากๆ
- พี่เองก็ผ่านมาเช่นเดียวกัน..ตอนนั้นเขาใช้กรดซัลฟูริค(น้ำส้มยางตราวัวแดง) กลิ่น..โฮ๊ย
- ตอนเด็กชอบหมุนจักร สิ่งที่ผู้ใหญ่ห้ามเด็กชอบ
- ขอบคุณมากที่มาช่วยร้อยเรียงวลีให้น่าอ่านขึ้น
สวัสดีค่ะน้องชาย
- ครูอ้อย และอีกหลายๆคนเข้าใจ กระบวนการ ทำยางแผ่น
- ถึงแม้จะไม่มีโอกาสไปสัมผัสกันจริงๆ ได้อ่านที่นี่ ก็นับว่า เป็นบุญตา
- ขอบคุณมากนะคะ จะติดตามอ่านผลงานของน้องเสมอค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
เสียดายจังไปยะลามาสามวัน จะให้เอกติดต่อมาหาครูบาและอัยการ เอกบอกเบอร์หายซะนี่ แต่ยังมีโอกาสลงไปใหม่ครับ
- สวัสดีครับพี่ไมตรี
- รวมกลุ่มกันผลิต-ขาย ฯลฯ
- ความเข้มแข็งของชุมชนก็อยู่ไม่ไกลนะครับ
- ขอบคุณครับ
- แถวบ้านไม่ทำแผ่นกันครับ
- ขี้ยาง..หรือยางก้อนเกือบทั้งหมด..ง่ายดี
เคยไปบ้านพี่ชายที่พัทลุง เห็นแต่จักรรีดยางแบบชุดเดียว (รุ่นเก่า)
จักรห้าชุดคงช่วยทุ่นแรงได้มาก
ขอบคุณครับ
ครูอ้อยครับ
- อาชีพนี้ น่าเห็นใจครับ คนตัดยาง(กรีด)ต้องตื่นตี 1ตี 2
- แต่ถ้ายางราคานี้ทุกคน..ยอมครับ
- มีโอกาสมาสัมผัสของจริง..น่าจะดี
- ขอบคุณมากครับ
ลุงเอกครับ
- ผมเองเจ้าบ้านไม่ได้ไปดูดำดูดีเลย
- วันศุกร์จะเข้าไป รอโทรศัพย์จากน้องเอกเงียบ
- คิดว่ามาไม้ได้ได้ข่าวว่าปิดสนามบิน
- เลยตัดสินใจไปธารโต
- ต้องขออภัยอย่างแรง
- โอกาสหน้า..คงได้บริการ
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ สิงห์ป่าสัก
สิ่งไหนที่เขาคิดเองทำเอง เราแค่เสริมหนุน
ความรัก.ความห่วง ความเป็นเจ้าของ.........สิ่งนั้นย่อมยั่งยืน
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ
- การทำยางแผ่น........ขยัน (เก็บน้ำยางแล้วต้องทำแผ่นอีก)
- การขายน้ำยาง......ขี้เกียจปานกลาง (เก็บน้ำยางแล้วไม่ต้องทำแผ่น)
- การขายขี้ยาง.......สุดยอดขี้เกียจ (3-5 วันเก็บที)
- ขอบคุณมาก
สวัสดีครับ
- ชักชุดแบบนี้ส่วนใหญ่จะทำเป็นกลุ่ม
- หรือไม่ก็สวนขนาดใหญ่ จะลดต้นทุนด้านแรงงานได้เยอะ
- ถ้าแบบบ้านก็จักตัวเดียว ติดมอเตอร์ไม่ต้องใช้แรงหมุน
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ พี่ยาว
พักหลังผมเริ่มดูรายการในทีวีที่เกี่ยวกับการนำเสนอภาพชีวิตของบุคคลที่ยืนหยัดอย่างสมถะ และพึ่งพาตัวเองอย่างมีเหตุผล ดูแล้วก็มีแรงใจและมุมมองใหม่ ๆ ในการบริหารจัดการชีวิตตัวเอง
...
มีความสุขมาก ๆ นะครับ
สวัสดีครับ อาจารย์
- อ.ครับเดี๋ยวนี้มีตารางการปฏิบัติงานประจำวัน(คืน)เลยหรือครับ
- อย่าลืมพาเด็กๆไปดูหนังนะครับ
- งานสังคม..สังคมเข้มแข็งได้ด้วยการรวมกลุ่มทำกิจกรรม
- เรียนรู้ร่วมกันอ.แผ่นคินครับเดี๋ยว
- ขอบคุณมากครับ
นิมิตร โคกขี้ทราย
ชีวิตหลังเกียง เรียกว่า
พอเพียงได้หม้าย