วันนี้เป็นวันที่11ส.ค 2551 ซึ่งรพ.ของเรา โดยชมรมจริยธรรมได้จัดกิจกรรมเนื่องในวันแม่แห่งชาติ ให้มีการทำบุญตักบาตรข้าวสารอาหารแห้ง นิมนต์พระมาสวดมนต์ ตัวเราเองก็เตรียมของเพื่อใส่บาตร ตั้งแต่ คืนวันที่10สค2551 โดยประกอบด้วย ข้าวสาร ปลากระป๋อง และนม 9ชุด มัดรวมอยู่ในถุง ซึ่งมีความมั่นใจมาก ว่า ของที่ใส่บาตรนี้ ต้องดูดี เพราะแม่เคยบอกว่า เวลาทำบุญ ต้องเอาของดี ของสวยมาทำบุญ จะได้สวยตามไปด้วย
ตอนเช้า พระเริ่มสวด ประมาณ 8โมงเช้า เจ้าหน้าที่ก็มากัน ฟังพระ ตักบาตร พอเสร็จพิธี ก็แยกย้ายกันไปทำงาน ทางโรงอาหารก็ได้เตรียมอาหารสำหรับจนท.ที่มาร่วมงาน เป็นก๋วยเตี๋ยวหลอด น้ำฟักทองใส่งาดำ(อาหารสุขภาพสุดฤทธิ์) ซึ่งเรากินเฉพาะ ก๋วยเตี๋ยวหลอด แต่เราไม่กล้ากินน้ำฟักทอง แต่เท่าที่เห็นคนอื่นๆกินก้นก็ว่าอร่อยกันดี อ้อ ลืมบอก ภาชนะที่ใส่ก๋วยเตี๋ยวหลอดนะ เป็นอะไรทราบไม๊ค่ะ เป็นกระทงใบตอง โอ้โห รพ.เราเนี่ย ช่วยลดภาวะโลกร้อนสุดฤทธิ์
เสร็จแล้วเราก็ไปทำงานต่อ....
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ได้ทำบุญตักบาตร เราเห็นอีกภาพที่ประทับใจก็คือ นอกจากตัวจนท.จะมาร่วมงานด้วยแล้ว ก็ยังพาลูกๆหลานมาร่วมตักบาตรด้วย เราคิดว่า
เด็กๆต้องซึมซับ วัฒนธรรมเหล่านี้ไปบ้าง แม้ว่าเค้าจะเล่นซนไม่ได้ฟังพระสวด แต่เด็กเค้าจะเรียนรู้ซึมซับได้เอง เราอย่าดูถูกเด็กว่าเค้าไม่รู้เรื่อง เด็กเค้าสามารถเรียนรู้ได้ทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ขึ้นอยู่กับว่าสิ่งที่ผ่านเข้ามานั้นจะดีหรือไม่ดี....
สวัสดีค่ะ ดีจังค่ะ ได้ทำบุญด้วย มาช่วยกันสร้างวัฒนธรรมการทำบุญ ทำทานกันนะคะ ชอบๆๆค่ะ
ขอบคุณ อ.พอลล่า ค่ะ
ขออนุโมทนาสาธุ ด้วยนะค่ะ
สวัสดีครับ
ขอบคุณ อ.โย่ง นะค่ะ
ก็ขออนุโมทนาสาธุ ด้วยนะคะ
ขออนุโมทนา กับ คุณหมอ นนท์ ด้วยค่ะ
มารับส่วนบุญด้วย ( ฟังดูแปลก ๆ )
ผมตอบเรื่องผู้วิพากษ์ ไว้ที่บล็อคของผมนะครับ
เสียดายปีนี้ไม่ได้ทำบุญด้วยเลย เดิมวางแผนไว้กับพี่แหม่มว่าจะรับเรื่องสถานที่ แต่พอศุกร์ก็ต้องบอกลาทุกงานเพราะต้องไปดูลูสาวที่กรุงเทพ เพราะไม่สบาย ปีนี้วันแม่ทำหน้าที่แม่ที่ดีที่สุดอีกครั้งหลังจากเขาเติบโตแล้ว ไม่ว่าวันไหนๆความรักที่แม่มีให้ไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าลูกโตขนาดไหนรักแม่ไม่เคยเปลี่ยน ขอมอบคำกลอนว่า
ลูกเอยลูกรัก
เมื่อถึงวันเจ้าจักเติบโตใหญ่
ก็ยังห่วงและหวงเจ้าดวงใจ
เจ้าเจ็บใดแม่เจ็บกว่าแก้วตาเอย
มาอนุโมทนาด้วยครับคุณหมอ มาทักทายจากริมปิง กำแพงเพชร คุณหมอสบายดีนะครับ
สุดยอดเลยคุณหมอใช้ PhotoScape เก่งแล้วครับ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ในสมัยที่ผมยังเด็ก พ่อกับแม่พาไปวัดเกือบทุกเช้าจนติดเป็นนิสัย แต่ผมไม่รู้หรอกว่า ทำอะไรบ้าง มีขนบที่ต้องยึดปฏิบัติอะไรบ้าง แต่จนในที่สุด เมื่อโตขึ้น สิ่งที่เราไม่รู้ในวัยเด็กก็กลายมาเป็นต้นทุนที่ดีสำหรับเรา
และเรียนรู้ว่า ที่เราสนุกสนานอยู่ในวัดนั้น ล้วนเป็นกลิ่นอายของวัฒนธรรมไทยที่มีค่าต่อเราอย่างมหาศาล
ขอบคุณครับ
ขอบคุณ คุณแผ่นดินมากค่ะที่เข้ามาเพิ่มเติมให้ค่ะ