เร็วกว่าที่คาดจากสามหนุ่มน้อย
วันอาทิตย์ตอนเย็น หนุ่มน้อยคนกลางบอกว่า แม่สอนสร้างบล็อกหน่อยนะ เขาอยากเขียนบ้าง สมัครเรียบร้อยแล้วแต่ไม่เข้าใจว่าจะเริ่มยังไง เจ้าตัวโตก็บอกว่า สอนด้วยแม่ มี password แล้วเหมือนกัน เสร็จแล้วเจ้าตัวเล็กก็บอกว่าฟุงด้วย ต้องจับตัวคุยกันหน่อยว่า เอาอย่างพี่เค้าเฉยๆไม่ได้นะ ลูกต้องรู้ว่าจะเขียนอะไร อยากเขียนอะไร และต้องเขียนเป็นประจำ ไหนบอกหน่อยซิว่าจะเขียนอะไร พอฟังแล้วก็ไม่อยากจะขัด เพราะเขามีจุดที่คิดไว้แล้วจริงๆ เจ้าสองตัวโตต่างก็มีความตั้งใจของตัวเองว่าอยากจะเขียนอะไรที่ค่อนข้างแจ่มชัด สรุปว่าลูกๆลงมือก่อนที่แม่จะตั้งตัวเสียอีก เพราะตั้งใจไว้ว่าจะชวนเขาเขียนกันบ้าง เพราะดูเหมือนเรื่องที่พวกเขาขยันเล่าให้ฟังนั้นมีหลายมุมมองที่น่าจะเขียนเก็บไว้
ต้องขอขอบคุณ GotoKnow รวมถึงสคส.ที่ได้จัดให้มีเวทีนี้ขึ้น
หวังไว้ว่าเด็กๆจะได้เรียนรู้ไปด้วยจากการลงมือเขียนจากความคิดของตัวเอง
ทั้งสามคนบอกว่าขอสมัครเข้าชุมชนเดียวกับที่แม่อยู่ได้ไหม ต้องรีบบอกจุดประสงค์ว่า Smart Path จะเกี่ยวกับการพัฒนางาน (ถึงแม้บล็อกพูดถึงภาษาอังกฤษจะเกี่ยวไม่ตรงนัก แต่แม่ก็พยายามไม่ออกนอกเรื่องมาก แก้ตัวเอาไว้ก่อน) ส่วน Path Variety ถึงจะเขียนเรื่องหลากหลายได้ ก็จะเป็นของคนในภาควิชาฯ เพราะฉะนั้นลูกควรตั้งชุมชนเองเลย
เหน่นก็คิดว่างั้นเอาเป็นชุมชนที่รวมเรื่องของคนที่เคยอยู่ที่ออสเตรเลียแล้วกัน คุณแม่ก็เลยตกลงจะสมัครเข้าร่วมด้วย แล้วลูกๆจะชวนน้าๆอาๆทั้งที่เรียนจบกลับมาแล้ว และที่ยังเรียนอยู่มาร่วมขบวนด้วย ฟังดูดีเชียว
ตัวเองได้ช่วยเฉพาะน้องฟุงบ้างในการพิมพ์
เพราะน้องยังหาตัวหนังสือไม่ค่อยเจอ จะทำไม่ทันในเวลาส่วนตัวที่มี
(คนละไม่เกินครึ่งชั่วโมงต่อครั้ง) และภาษาไทยยังไม่ค่อยแข็งแรง
คุณแม่เองยังต้องแปลความด้วยอยู่เลย
แต่ก็ชื่นใจกับความตั้งใจของลูกจริงๆค่ะ
เป็นตัวอย่างหนึ่งว่าการชักจูงให้ใครทำอะไร
การทำเป็นตัวอย่างคือสิ่งที่ดีที่สุด
ความเห็น (4)
ยอดเยี่ยมจริงๆ ค่ะ ทั้งคุณแม่ และ คุณลูกๆ
ขึ้นต้นด้วย ก