ภาพกิจกรรมก่อนวันการแข่งขัน(8 ส.ค.51)..การประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์อาชีวศึกษา-เอสโซ่ -สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ ระดับประเทศ ประจำปี พ.ศ.2551

วันนี้ครูมิมนำภาพการเตรียมงาน “ การประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์อาชีวศึกษา-เอสโซ่ -สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ ระดับประเทศ ประจำปี พ.ศ.2551” ณ ศูนย์แสดงนิทรรศการและการประชุมไบเทค บางนา กรุงเทพฯ มาฝากกันค่ะ

วันนี้ยังไม่มีการแข่งขันค่ะ แต่เป็นการเตรียมจัดซุ้มของแต่ละทีมที่จะแสดงผลงานในช่วงเช้า ซึ่งในการประกวดครั้งนี้มีทีมจากสถาบันอาชีวศึกษาทั่วประเทศที่ผ่านการคัดเลือกจากภาคต่างๆ ทั้งหมด 40 ทีม(ปวช.20 และ ปวส.20) ค่ะ มีนักศึกษา อาจารย์มาจัดเตรียมงานอย่างคึกคัก

นักศึกษาของครูมิมจึงสดชื่นเป็นพิเศษเนื่องจากบรรยากาศในการเตรียมนั้นค่อนข้างเป็นกันเอง ไม่เป็นทางการ ต่างก็ช่วยกันจัดของ ขนของที่จะแสดงมาตั้งจัดวางให้ดูสวยงาม พร้อมกันนั้นก็ได้เปรียบเทียบซุ้มตัวเองและของเพื่อนๆ ต่างสถาบันไปด้วย

หลังจากทานอาหารกลางวันกันเรียบร้อย นักศึกษาก็พักผ่อนกันตามสบาย ส่วนอาจารย์ผู้ควบคุมทีมเข้าร่วมประชุมชี้แจงการประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์ครั้งนี้ การประชุมเป็นการพูดคุยกันสบายๆ ไม่เป็นทางการฝ่ายจัดงานได้ชี้แจงกฎ กติกา ในการแข่งขัน แนะนำกรรมการ แจ้งกำหนดการ เพื่อให้เข้าใจตรงกัน รวมถึง รางวัล การรับรางวัล ด้วย ซึ่งผู้ที่ได้รางวัลชนะเลิศ และรางวัลรองชนะเลิศ (มี 3 รางวัล) จะได้เข้ารับรางวัลโล่พระราชทานจากสมเด็จพระเทพฯ อิอิ ทางวิทยาลัยเทคนิคกำแพงเพชรก็หวังค่ะว่าจะมีโอกาสเข้ารับรางวัลในครั้งนี้ด้วย อย่างไรก็ช่วยลุ้นด้วยนะคะ

หลังจากนั้นก็เป็นการส่งเอกสาร เตรียม POWER POINT ที่จะใช้ในการนำเสนอพรุ่งนี้ และจับฉลากว่าทีมใดจะได้นำเสนอก่อนหลังตามลำดับ ซึ่งวิยาลัยเทคนิคกำแพงเพชรของเรา (ระดับ ปวช.)ได้ลำดับการนำเสนอเป็นอันดับที่ 7 ค่ะ เด็กๆ บอกว่าสวรรค์ชั้น 7 ฮา... (ที่จริงไม่เกี่ยวอะไรกันเลยค่ะ)

พรุ่งนี้เป็นวันนำเสนอผลงานแล้ว เด็กๆ ของครูมิมตื่นเต้นกันใหญ่ค่ะเพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้เข้ามาถึงระดับประเทศ วันนี้กลับมาถึงห้องตอนเย็นพากันสลบหมดเลย ยกเว้นครูมิมคนเดียวที่มานั่งเขียนบันทึกอยู่เงียบๆ

จากการทำงานกับเด็กมาหลายเดือน ได้สัมผัส ได้พูดคุย ได้ทำงานร่วมกัน ทำให้ครูมิมได้อะไรจากเด็กๆ เยอะเหมือนกันค่ะ ไม่ใช่ว่าเราเป็นอาจารย์แล้วจะสอนเค้าอย่างเดียว ในบางเรื่องเราก็ต้องเรียนรู้จากเด็กด้วยเ ครูมิมก็เลยเป็นครูและนักเรียนในเวลาเดียวกัน

การทำงานกับนักศึกษาในโครงการนี้ยอมรับค่ะว่าเหนื่อยมาก เพราะถึงแม้ว่านักศึกษาเค้าจะมีใจให้กับงานนี้เต็มร้อย แต่เรื่องความรับผิดชอบ ยังต้องฝึกต้องสอนกันตลอด ยังขาดตรงนี้อย่างมาก ถึงจะเหนื่อยมากแค่ไหน มันก็เป็นแค่เหนื่อยกาย แต่มันคุ้มค่าตรงที่เราได้ทำอะไรๆ เพื่อเด็กๆ มันเป็นความสุขใจที่บอกความรู้สึกนั้นไม่ถูกเหมือนกันค่ะ

พรุ่งนี้จะนำภาพการแข่งขันมาให้ได้ชมกันค่ะ..ช่วยส่งกำลังใจมาเชียร์พวกเราชาวอาชีวะศึกษาด้วยนะคะ