อ.แหววขอลาออกจากการศึกษาในหลักสูตรการเสริมสร้างสังคมสันติสุขในสถาบันพระปกเกล้า
เป็นเวลากว่า ๑ เดือนที่ได้เข้าไปเรียนในหลักสูตรการเสริมสร้างสังคมสันติสุขในสถาบันพระปกเกล้า อ.แหววรู้สึกว่า เป็นบรรยากาศที่น่าสนใจ แต่ความที่ตัวเองมีงานมาก จนไม่สามารถทำภารกิจหลายอย่างที่กำหนดให้นักศึกษาในหลักสูตรนี้ต้องทำ อ.แหววก็เลยพิจารณาตัวเองขอลาออก ยังไม่กล้าจะไปบอกลุงเอก และพี่แจ๋เลย เลยมาบอกผ่านโกทูโน
ไม่อยากให้ทัดทานนะคะ
อยากได้ความเข้าใจว่า มนุษย์คนหนึ่งก็มีภารกิจจำนวนหนึ่ง การได้รับเชิญเข้ามาเรียนที่สถาบันพระปกเกล้าก็เป็นเกียรติยศอย่างมาก ต้องขอบคุณคณาจารย์ของสถาบันพระปกเกล้าอย่างมาก แต่งานที่จะต้องเขียนและอ่านนั้นมีมาก มานั่งฟังบรรยาย ก็หอบงานมาทำด้วย ทำสองอย่างไปพร้อมกัน ดูไม่ค่อยดี แต่ก็ไม่ทราบจะทำอย่างไร ในความเป็นจริง หากนั่งเขียนรายงานเสนอสหประชาชาติในส่วนที่เกี่ยวกับ ICCPR ก็น่าจะมีคุณภาพมากกว่า หากจะเขียนเงียบๆ อยู่บ้าน และมีสมาธิเฉพาะเจาะจงที่งาน ICCPR แต่เมื่อต้องมานั่งเขียนไป ฟังอาจารย์นรนิติไป งานที่ได้ ก็คงไม่มีคุณภาพสักเท่าไหร่ แถมฟังอาจารย์นรนิติได้ไม่ครบถ้วน
แถมยังมีอะไรต่อมิอะไรต้องกรอกอีกมากมาย ในอดีต ในปัจจุบัน แล้วยังต้องมีในอนาคต รู้สึกไม่ดีที่ตัวเองเป็นเหมือน "เด็กเกเร" ต้องคอยให้น้องๆ ที่ทำงานประสานงานต้องมาคอยทวงถามเรื่อยไป หรือมาคอยตรวจสอบว่า เข้าเรียนครบตามที่กำหนดไหม
ก็เลยพิจารณาว่า การลาออกน่าจะดีกว่า ต้องขอโทษลุงเอกและท่านรองฯ จิราพรด้วยค่ะ และขออำลาเพื่อนๆ ในห้องเรียนด้วยค่ะ ท่านอัยการชาวเกาะ ท่านครูบาสุทธินันท์ ตลอดจนทีมงานของลุงเอก น้องเอกจตุพร ซึ่งเราก็คงคุยกันต่อในโกทูโนได้ค่ะ
ส่วนกลุ่ม Girl Gang นั้น เราก็คงมีพื้นที่ทำงานร่วมกันต่อไปในงานของกระทรวงยุติธรรม
หรือสำหรับครูหยุย งานเพื่อเด็กไร้สัญชาติในคณะกรรมการคุ้มครองเด็กแห่งชาติ ก็ยังเป็นงานที่ อ.แหววกำไม่ปล่อยแน่นอนค่ะ เสียดายแต่จะไม่ได้ช่วยทำ "สันติเสวนา" ดังที่คิดกันในห้องกาแฟ แต่ถ้าพี่หยุยทำได้จริง ก็จะไปร่วมได้มังคะ แบบคนนอก คงได้นะคะ
แม้อะไรที่จะเป็นประโยชน์ต่อลุงเอกและสถาบันพระปกเกล้า ก็ยินดีให้ความร่วมมือเท่าที่เป็นไปได้ค่ะ
หวังในความเข้าใจของทุกท่านค่ะ
ความเห็น (28)
สวัสดีครับอาจารย์ 
- ถึงท่านจะลาออกจากการเรียนในสถาบันฯ
- แต่ผมยังขอติดตามผลงานของท่านในเว็บไซต์ต่อไป
- ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง และสุขกับการงานตลอดไปนะครับ
ขอบคุณครับ
คนเราก็ทำอะไรหลาย ๆ อย่างในเวลาเดียวกันไม่ได้หรอกค่ะ แต่จริงแล้วมิวไม่อยากให้อ.ออกเลยอ่ะ ถ้าอ.งานไม่มากขนาดนี้คงได้เป็นนักเรียนที่พระปกเกล้าต่อไป
ขอบคุณสะ-มะ-นึก และ อ.มิว ที่เข้ามาแสดงอาการเข้าใจ
อ.แหวว ก็ลำบากใจที่จะทำอย่างนี้ ยังไม่ได้บอกใครที่สถาบันฯ เลยค่ะ
รอให้ลุงเอกทราบเองจากโกทูโน เกรงใจมากค่ะ
- แงๆๆๆ อดอ่านเรื่องจากอาจารย์
- แต่ยังอ่านเรื่องอื่นๆๆใน gotoknowได้
- ดีใจ(เพราะอาจารย์จะได้มีเวลามากขึ้น)
- แอบหนีมจากค่ายอบรมนักเรียน
- อย่าไปบอกใครนะครับ
ขอบคุณ อ.ขจิต ที่เข้าใจค่ะ ตอนนี้ กำลังต้องทำงานเขียนงานหลายชิ้นค่ะ แถมงานที่ต้องลงพื้นที่ที่มีการละเมิดคนไร้สัญชาติอีก ไม่ทราบจะทำตัวอย่างไร เครียดมากค่ะ
เรียนไป ก็คงไม่จบ เพราะเวลาเรียนก็คงไม่พอ ....
ไม่อยากเกเร...ในห้องเรียน
อยากให้กำลังใจอาจารย์ครับ :)
ขอบคุณ Wasawat Deemarn มากค่ะ
เป็นการตัดสินใจที่ยากมากค่ะ เกรงใจท่านรองฯ จิราพร ลุงเอก เพื่อนร่วมชั้นเรียน ..... แต่ทำไม่ได้แล้วค่ะ ....
- แวะมาให้กำลังใจครับ
- เข้าใจมางานเยอะมากครับ
- ยังไงก็จะติดตามผลงานที่โกทูโนว์นะครับ
- เป็นกำลังใจให้ครับ
- สู้ ๆ
ด้วยความเป็นห่วงมากค่ะ..
จากที่ได้ใกล้ชิดอาจารย์มาโดยตลอด จะรับรู้ตลอดเวลาว่าอาจารย์มีงานอะไรบ้าง อาจารย์มีงานเยอะจริงๆ ค่ะ เยอะมากจนตัวเตือนเองก็อดแปลกใจไม่ได้ว่า อาจารย์เอาแรงกายแรงใจมาจากไหนกันน้า..
แล้วก็มักจะเป็นงานเพื่อคนอื่นๆ ซะส่วนใหญ่
เห็น outlook อาจารย์แล้วเหนื่อยแทนค่ะ.. อาจารย์แทบจะไม่เคยมีเสาร์-อาทิตย์กับใครเขาเลย จริงๆ นะเนี่ย
พออาจารย์บอกว่า.. อาจารย์ตัดสินใจจะลาออกจากสถาบันพระปกเกล้า เตือนดีใจคะ แล้วก็คงเป็นคนแรกที่สนับสนุนอย่างเต็มที่ให้อาจารย์ลาออก (คนที่สถาบันเขาจะโกรธไหมเนี่ย..)
แต่อย่างน้อยที่สุดอาจารย์ก็จะลดงานไปหนึ่งงาน แล้วอาจารย์ก็จะได้มีเวลาพักผ่อนบ้าง ช่วงนี้ในแต่ละวันอาจารย์มีเวลานอนเต็มๆ ถึง 4 ชั่วโมงรึเปล่าเตือนยังไม่แน่ใจเลย..
สำหรับเตือน..สิ่งที่จะทำให้อาจารย์ได้อย่างน้อยที่สุด คือ เป็นเด็กดี ไม่งี่เง่า ค่ะ
ด้วยรัก เคารพ และเป็นห่วงอย่างที่สุด
ยกมือสนับสนุนให้ลาออกค่ะ..!!
ขอให้มีความสุขกับงานที่อาจารย์ทำครับ (แอบเด็กๆๆมา เด็กหลับไปแล้ว อิอิ)
- คงจะมีนักเรียนอีกหลายท่านที่ถูกเชิญมาเข้าเรียนในหลักสูตรนี้ และงานเยอะอย่างอาจารย์ แต่ท่านยังไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรลงไปในเวลาอันใกล้อย่างนี้
- ทางสถาบันฯน่าจะเอาเรื่องนี้เป็นกรณีศึกษา ปรับเปลี่ยนหลักสูตร เรื่องเวลา ได้นะครับ
- คงต้องฝากถึงลุงเอก ให้ท่านดำเนินการแล้วเรื่องนี้
- ไม่อยากเห็นนักเรียนท่านอื่นๆ ต้องลาออกกลางคันอย่างอาจารย์แหวว
- เป็นกำลังใจให้อาจารย์ และนักเรียนโข่งทุกท่านครับ
- รักษาสุขภาพนะครับ
ขอบคุณครูโย่ง
ขอบคุณกวิน
ขอบคุณMs. Bongkot Napaumporn (เตือนลูกศิษย์รัก)
ขอบคุณ อ.ขจิต อีกครั้ง
อยากให้เข้าใจจริงๆ ค่ะ และเข้าใจเลยไปถึงลุงเอก และท่านรองฯ จิราพร (พี่แจ๋)
ดังที่เราทราบกันเต็มอกว่า บ้านเราวันนี้มีปัญหา มีการใช้ความรุนแรงต่อกันจนเกิดปัญหาความขัดแย้งไปทั่ว มนุษย์ในสังคมไทยยอมรับความแตกต่างไม่ได้ การอยู่ร่วมกันระหว่าง "คนที่ต่างกัน" ไม่อาจเกิดขึ้นได้ จึงเกิดหลักสูตรการสร้างเสริมสังคมสันติสุขขึ้น สถาบันพระปกเกล้า และลุงเอก และพี่แจ๋ จึงมีความจำเป็นที่จะต้องสร้าง "องค์ความรู้ด้านสันติศึกษา"
อ.แหวว และเพื่อนๆ อีก ๙๑ คน ก็ได้รับเชิญให้ไปเรียนองค์ความรู้ดังกล่าวค่ะ
แต่ อ.แหวว และอาจจะ อ.แหววคนเดียว ที่อาจจะจัดการเวลาไม่ได้ ซึ่งในความเป็นจริง ก็ควรจะปฏิเสธคำเชิญตั้งแต่ต้น เพราะไม่มีเวลา
ตั้งแต่เรียน มีเหตุการณ์ที่เราผิดพลาดต่อคนอื่นมากมาย
อาทิ ในวันศุกร์และเสาร์ มักมีนักศึกษาปริญญาเอกที่อยู่ต่างจังหวัดมาเรียนที่ มธ. และขอนัดคุยวิทยานิพนธ์ ก็คุยกับเขาไม่ได้ ต้องคุยวันอาทิตย์ ซึ่งบางอาทิตย์ ก็ต้องไปสอนที่อุบลราชธานี กว่าจะนัดคุยวิทยานิพนธ์ได้ ก็ล่าช้า อึดอัดกันทุกฝ่าย
นอกจากนั้น อ.แหวว ตระหนักว่า ตัวเองไม่ใช่ "เด็กหญิงน้อยในโรงเรียน" อีกแล้ว จะมาบังคับให้ต้องแต่งตัวอย่างนั้นอย่างนี้ หรือลงนามในกระดาษเข้าเรียนเวลานั้นเวลานี้ ดูจะเป็นอะไรที่อึดอัด "ความเป็นนกป่าที่รักในเสรีภาพ" มันครอบงำความรู้สึกนึกคิด จนทำให้สำนึกได้เองว่า เราไม่เหมาะกับการนั่งเรียนแบบนักเรียนอีกต่อไปแล้ว เราแตกต่างจาก routine ที่เป็นอยู่ในสถาบันการศึกษาในระบบเสียแล้ว
อ.แหววจะรู้สึกดีในห้องเรียนที่ไร้รูปแบบมากกว่า เมื่ออาทิตย์ก่อนไปบ้านโป่งไฮ อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่ มีการทำพื้นที่เรียนรู้กับชาวบ้าน ก็เป็นห้องเรียนสันติวิธีเล็กๆ กับชาวบ้าน พวกเขาเผชิญการทุจริตอย่างมากมาย จึงมีความขัดแย้งกับภาครัฐ มีการเรียนรู้วิธีการระงับข้อพิพาทกับภาครัฐ เป็น "สันติเสวนา" เล็กๆ ที่ครูหยุยอยากให้เกิดขึ้น
เมื่อบ่ายวันที่ ๑ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๑ ในห้องกาแฟ ครูหยุยเพิ่งชักชวนนักเรียนโข่งวิทยาในหลักสูตร สสสส1 มาทำแบบฝึกหัดสันติศึกษากันในทางปฏิบัติ ซึ่งถ้าลุงเอกสามารถสร้างห้องเรียนไร้รูปแบบได้ เหล่านกป่าคงบินเข้าไปเรียนได้มากขึ้น แต่ก็เข้าใจว่า เพื่อบรรลุ ISO (มีการอธิบายให้ อ.แหววทราบจากเจ้าหน้าที่ของสถาบันฯ) ก็คงมีวัฒนธรรมที่เอื้อต่อนกป่าไม่ได้ นกป่าก็คงต้องอยู่ในป่าต่อไป
จึงขออนุญาตกลับป่าค่ะ
ขอบคุณท่านทั้งหลายค่ะ
กลัวอีกท่านมาก ท่านยังไม่ว่าอะไร พี่แจ๋ค่ะ หวังว่า ท่านจะเข้าใจ
ผมส่งความเห็นไปหา อ.แล้ว ถ้าใครอยากรู้ต้องถาม อ.เองครับ
ขอบคุณคุณอายุบค่ะ (ควร login ในระบบก่อนตอบนะคะ เพื่อคนอ่านจะได้ตามไปรู้จักบ้านของอายุบบนโกทูโนไงจ๊ะน้อง - อดทำตัวเป็นครูสอนไอซีทีเพื่อสังคมมิได้ ฮิฮิ ขอโทษ)
พี่ว่า สิ่งที่อายุบบอกพี่ ไม่ใช่ความลับ เอามาถอดบทเรียนร่วมกันได้ พี่เรียกประสบการณ์ของพี่ในส่วนนี้ว่า "จิตสำนึกของนกป่า"
อายุบเสนอแนะพี่ว่า "
ผมไม่อยากให้ลาออก ครับ เพราะนักปฏิบัติจริง แบบ อาจารย์ มีความสำคัญในเติมเต็มในประเด็นความขัดแย้ง ผมรู้จัก อ.ไม่นาน แต่มีความรู้สึกว่า คนที่สามารถผสมผสานหลักวิชาการกับการปฏิบัติแบบ อ.หาไม่ยากในสังคมที่ต้องการแก้ไขปัญหา แบบรอบรู้ รอบด้าน และรอบคอบ ครับ
ผมว่าไม่ค่อยมาเรียนไม่สำคัญเท่ากับมุมมอง และวิธีปฏิบัติครับ การแก้ไขปัญหาความขัดแย้งต้องการนักทำหรือนักปฏิบัติครับมาช่วย
อยากให้อาจารย์ทบทวนครับ"
และพี่ก็ได้ตอบอายุบไปว่า
"ก็อาจไปเรียนบ้าง แบบนักเรียนเถื่อน
เมื่อกี้ พี่หยุย ก็โทรมาค่ะ
ต้องขออนุญาตดื้อค่ะ
มันคงเป็นปัญหาหลักการด้วยนะคะ
การที่จะให้วางทุกอย่างในชีวิตมาเรียน คงไม่ได้ มีคนเดือดร้อนถูกปฏิเสธสิทธิในสถานะบุคคลมากมาย พวกเขาต้องมาก่อนค่ะ
แล้วรู้อยู่แล้วว่า จะเรียนไม่ครบ ก็ลาออกดีกว่า
ก็รู้อยู่แล้วว่า เราจะไม่ทำตามรูปแบบที่สถาบันฯ กำหนด เราก็จะเป็นตัวอย่างไม่ดี ก็ลาออกดีกว่า
เมื่อเราเป็น "นกป่า" เราก็ต้องอยู่ในป่า อาจบินมาเกาะหน้าต่างบ้านคนในเมืองบ้าง ก็คงมีชีวิตรอดในกรงไม่ได้
เราจะเป็น "เด็กเกเร" ไม่ได้มังคะ โตแล้ว
และอีกประการ สิ่งที่อายุบแนะนำนั้น ควรจะต้องเป็น "โจทย์วิจัย" ของสถาบันพระปกเกล้าน่ะค่ะ
การเข้าเรียนครบ และการกรอกเอกสารเพื่อบรรลุถึงมาตรฐาน ISO หรืออื่นๆ ซึ่งเป็นมาตรฐานทางรูปแบบนั้นควรจะมีอะไร แค่ไหน จึงจะเหมาะสม สำหรับหลักสูตรที่ต้องการดึงนกป่าเข้าห้องเรียน
การเรียนรู้นอกระบบเป็นไปได้ค่ะ
พี่พร้อมจะเรียนรู้กับ สสสส.1 ค่ะ แบบนักเรียนเถื่อนค่ะ ขอพบกันคนละครึ่งทาง"
ทั้งหมดนี้ เป็นกระบวนการเรียนรู้ระหว่างคุณอายุบ และ อ.แหววค่ะ
ถือโอกาสให้รูปแก่คุณอายุบด้วยค่ะ
จะส่งรูปใหญ่ทางอีเมลล์ ถ้าพี่ลืม ทวงมาในอีเมลล์นะคะ
วันนี้ มีเวลาว่าง เขียนในโกทูโนได้ เพราะไม่ต้องไปเรียนแล้ว ...ฮิฮิ.....
ขอบคุณมากครับ อ.
ส่วนเรื่อง วันจันทร์ ผมยังไม่แน่ใจว่าจะอยู่ได้หรือเปล่า ต้องขอดูโปรแกรมก่อนครับ
แหม..อ.แหวว
เห็นหัวเราะสนุกสนานกว่าทุกวัน ถ่ายรูปเพื่อนอย่างร่าเริง ไม่ได้สงสัยแม้กะจี๊ดว่านกป่ากำลังจะบินกลับ อิอิ
เป็นกำลังใจให้ครับ
ด้วยความเข้าใจครับ..และทำให้ดีที่สุดในภาระหน้าที่
ขอให้กำลังใจ อ.แหวว ครับ
มาเป็นกำลังใจให้อ.แหวว ค่ะ
...
... มีความสุขกับการงาน และให้ภารกิจราบรื่นนะคะ ...
ขอบคุณ อัยการชาวเกาะ มากค่ะ
ในความเป็นจริง ชอบบรรยากาศของห้องเรียนมาก
ตั้งใจว่า จะแอบบินไปเกาะริมหน้าต่างห้องเรียน หากมีหัวข้อน่าสนใจค่ะ
และจะติดตาม "ห้องเรียน" ของท่านอัยการฯ บนแผ่นดินเสมือนโกทูโนค่ะ
ยังไม่ลาจากค่ะ ยังจะตามไปเรียนรู้เรื่องสันติศึกษาจากคุณบัณฑูรต่อไปค่ะ
ยังมีรูปอีกหลายรูปจะส่งให้ค่ะ ชอบถ่ายรูปคนค่ะ
รูปนี้ สดใส สดชื่นค่ะ
สวัสดีค่ะอ.แหวว
เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจด้วยค่ะ บางทีเราก็ไม่สามารถปฏิเสธคนที่เขารอเราอยู่ด้วยความหวังได้เนอะ
หนิงเองก็โดดเรียนบ่อยค่ะ เป็นนักเรียนโข่งที่เกเร อิอิ เพราะมีกิจกรรมส/อ ที่ต้องทำกับเด็กๆของ DSS @MSU บ่อยค่ะ
เวลานี้ก็ควรจะต้องอยู่กทม. กับพี่น้องแซ่เฮ แล้ว แต่ยังต้องเคลียร์งานทางนี้ให้เสร็จก่อนจะไปอบรมฯยาวที่ กทม. ที่งานช้าเพราะดันมาไม่สบายตอนนี้อ่ะค่ะ
จึงขออนุญาตพี่น้อง และอาจารย์ผู้ประสาทวิชา ว่าขอหนิงทำงานให้เด็กๆทางนี้ก่อนค่ะ
อาจารย์คะ
พูดจากใจก็คือ ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไรนักที่อ.แหวว จะลาออก
หนูว่ามันเป็นพื้นที่ที่ให้ประสบการณ์และผู้คนใหม่ๆ
ที่สำคัญ--
หนูว่า อ.แหวว อ่ะค่ะ อยู่ที่ไหน ก็เกิดการเรียนรู้ แลกเปลี่ยน และ "ต่อยอด" ได้เสมอ
ไม่เพียงแต่อาจารย์ ได้เรียนรู้จากหลักสูตรฯ ที่ว่านี้
แต่หนูว่า อีกหลายคนจะได้เรียนรู้ แลกเปลี่ยน จากอาจารย์ด้วยน่ะค่ะ--สำ-มะ-คัน
เข้าใจดีค่ะว่า อาจารย์ มีภารกิจมากมายต้อง "สะสาง" รวมถึง "ริเริ่ม"
และยังไม่รวมถึง ที่ "ต้องติดตาม/กวดขันบรรดาลูกศิษย์" --อย่างไม่เคยรู้สึกเหน็ดเหนื่อย (แต่พวกหนูเหนื่อยแทนนน -ฮา)
แต่ถ้าตัดสินใจไปแล้ว ก็โอฯ อ่ะค่ะ
ยอมรับและเคารพ
ยังไงๆ อาจารย์ ก็ บ่ ได้ว่าง อยู่แล้ว
มี "พวกเรา" รบกวนทั้งสมองและกวนใจ--ให้อาจารย์ไม่ได้อยู่ว่าง อยู่แล้วหล่ะค่ะ
หากจะฝากถึงสถาบันฯ ผู้กำหนดหลักสูตร
ขออนุญาตตั้งข้อสังเกตว่า ทางสถาบันฯ อาจต้องปรับ-เปลี่ยนแปลงด้วยหรือไม่
ความรู้ และประชาคม ควรมีอุปสรรค และข้อจำกัดในการเข้าถึงให้น้อยที่สุดนะคะ
ทั้งนี้ เพื่อประโยชน์แห่งสาธารณะ
สถาบันการศึกษาในระบบจะขยับตัวลำบากค่ะด๋าว
กพร. หรือ สมศ. จะให้ความสำคัญในมาตรฐานการศึกษาเชิงรูปแบบ มากกว่าเชิงเนื้อหาค่ะ
การศึกษาของนกป่าจึงไม่อาจทำได้ในสถาบันการศึกษาในระบบ ซึ่งในความสำคัญกับกระดาษที่กรอกเป็นปึกๆ มากกว่าเรื่องจริงนอกกระดาษ
ความสนใจในการเรียนก็จะอยู่ที่ใบเซ็นชื่อมาเรียน มากกว่าการมีส่วนร่วมในห้องเรียน
แต่ก็มีหลายหลักสูตรในสถาบันการศึกษาในระบบที่มีมาตรฐานเชิงเนื้อหา ในขณะที่หลักสูตรนอกสถาบันการศึกษาในระบบมักมีมาตรฐานการศึกษาเชิงเนื้อหา และขาดมาตรฐานการศึกษาเชิงรูปแบบ อันทำให้ความสำเร็จของหลักสูตรไม่ปรากฏชัดเจน คนมองไม่เห็น ถ้าไม่สังเกต
ขอแสดงความเห็นใน 2 ฐานะ
1.ฐานะเลขาอ.แหวว การที่อ.ลาออกเพระเหตุผลว่าไม่มีเสรีภาพ ถูกบังคับเรื่องเวลาเข้าเรียน มิวคิดว่ามันเป็นระบบของการเรียนการสอนของเขา และถ้าอ.ลาออกเกรงว่าต่อไปจะมีคนลาออกตามอ.แน่ ๆ อาจเป็นเหตุผลเดียวกันหรือไม่ และการลาออกมันก็เป็นการแก้ไขปัญหาที่ปลายเหตุด้วย
แต่ระบบนี้ก็ดีนะที่ทำให้นักเรียนอาวุโสทุกคนกลายเป็นนักเรียนประถม - มัธยม จะได้เข้าใจความรู้สึกของเด็กประถม- มัธยมมากขึน
2.ฐานะลูกศิษย์อ.แหวว มิวเห็นด้วยอย่างยิ่งที่อ.จะลาออก เวลาเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ซึ่งถ้าอ.ลาออกจะมีเวลามากขึ้น
แม้ว่าอ.จะลาออกแล้ว แต่ก็ยังสามารถไปค้นคว้าเรียนรู้ได้นะคะ
ลุงเอกหากรรมมาให้คนอื่นอีกหรือนี่ ชวนนกป่ามาเรียนหวังจะได้ให้สอนวิธีบินแบบฉวัดเฉวียน แต่เมื่อนกป่าอยากจะโผบินไปถิ่นที่ปรารถณา ใครก็มิอาจทานได้
ลุงเอก ออกจะเสียดายสุดๆ แต่ไม่รู้จะฉุดให้อยู่ได้อย่างไร ครั้นจะบินตามไปด้วยดั่งใจปรารถณาเหมือนกัน ก็คงจะถูกก่นด่าแน่
ยังไงนกป่าก็อย่าลืมบินโผมาให้ได้เชยชมบ้าง อย่าห่างหายจนลืมมวลผองทางใจที่เคยมี
ไม่เป็นไรค่ะลุงเอก รักษามาตรฐานการศึกษาของสถาบันฯ ไว้เถอะค่ะ เข้าใจดีค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์
ขอเคารพในการตัดสินใจของอาจารย์ค่ะ เอ๋ทราบว่าอาจารย์มีงานค่อนข้างเยอะมากซึ่งหนึ่งในนั้นก็คืองานด้านสถานะและสิทธิบุคคลของไร้รัฐไร้สัญชาติที่อาจารย์ทุ่มเทให้มาโดยตลอด และเอ๋คงเป็นอีกคนหนึ่งที่คอยมาขอแบ่งเวลาในส่วนนี้กับอาจารย์ เป็นกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ เพราะคิดว่าอาจารย์ตัดสินใจดีที่สุดแล้วเพื่อจะทำให้ภาระกิจหลายๆอย่างสามารถดำเนินไปด้วยดีค่ะ