เล่าเรื่องเมืองหงสา (๒๓) เหตุเกิดเมื่อคืนก่อน


รูปสาวอื่นอย่าเก็บไว้ในห้องนอน ในโน้ตบุคส์ อย่าเก็บเบอร์ไว้ในมือถือ ภริยาท่านอาจมาพบได้โดยไม่รู้ตัวไม่ทันตั้งตัว

 

สวัสดีครับ ระยะนี้งานที่หงสายุ่งมาก ไม่มีเวลาสกัดร้อยเรียงเรื่องราวมาเล่าสู่ในบันทึก จึงขอนำเอาเหตุการณ์การลำเลียงผู้ป่วยออกจากเมืองหงสามาเล่าสู่ให้ท่านได้ทราบถึงความวุ่นวายของพวกเราในคืนที่เกิดเหตุ เชิญติดตาม...

 

22:00   มีผู้พบเห็นท้าวพีเคหนึ่งในทีมงานของผม ประสบอุบัติเหตุจากการขับขี่รถจักรยานยนต์ นอนนิ่งอยู่ข้างถนนไม่รู้สึกตัวแขนขาชักกระตุก ทราบภายหลังว่าออกจากบ้านเพื่อนที่บ้านหานเวลาประมาณสามทุ่ม แสดงว่าคนเจ็บนอนอยู่ที่นั่นเกือบชั่วโมงจึงมีคนไปพบ คนเจ็บดื่มมาไม่น้อย

22:30   ผู้ป่วยถูกนำส่งถึงโรงหมอเมืองหงสา (ที่มีเครื่องมืออุปกรณ์เทียบเท่ากับสถานีอนามัยของบ้านเรา)

แพทย์ได้แก้ไขให้รู้สึกตัว ให้ยาและ IV fluid ringer lactate saline, on Oxygen via nasal cannular

การวินิจฉัยขั้นต้น พบว่าความดันโลหิตลดลงเล็กน้อย ศีรษะมีบาดแผลเลือดไหล กระดูกบริเวณหัวไหล่หัก (Fracture Collarbone bone) มีรอยพกช้ำบริเวณไหล่ทั้งสองด้าน หายใจขัดแพทย์แจ้งว่าฟังเสียงที่ปอดเหมือนกับได้ยินเสียงมีของ เหลวในปอด

แพทย์เป็นห่วงพยาธิสภาพทางสมอง จึงมีความเห็นให้ส่งเข้ารักษาในไทยทันที

ผู้ป่วยมาจากเวียงจันทน์ ไม่มีญาติพี่น้องที่นี่ ทางโรงพยาบาลจึงติดต่อลุงคานเจ้าของเรือนพัก(ห้องเช่า)ของผู้ป่วย ลุงคานแจ้งญาติชื่อท้าวสมพอนที่เป็นพนักงานขับรถของผม

23:30   ท้าวสมพอนแจ้งให้ทีมงานเราทราบ ผมกำลังนั่งพิมพ์งานอยู่เลยรีบออกไปดู

23:45   ทีมงานของเราทุกคน สามหนุ่มสองสาว มาพร้อมกันที่โรงหมอหงสาหารือกับแพทย์เรื่องวิธีการนำผู้ป่วยไปรักษาที่น่าน

           พวกเราจัดคนไปนำเปลเคลื่อนย้ายผู้ป่วย spinal boad ที่สำนักงานสนามห่างออกไปจากเมืองราวสิบห้ากิโลเมตร ไปถึงปรากฏว่าท้าวดาวเฮืองผู้ถือขอกะแจ(ลูกกุญแจ) ไปนอนค้างอยู่กระท่อมไหนก็ไม่รู้  ต้องใช้เวลาตามหากันนานพอดู

            ทีมงานประสานด่านชายแดนขอนำคนเจ็บออกฉุกเฉิน และโรงพยาบาลเฉลิมพระเกรียติให้เตรียมรถพยาบาลมารอรับที่รั้ว เพราะประตูรั้วฝั่งไทยปิดกุญแจไว้คนถือลูกกุญแจไม่อยู่   

00:30   เริ่มเคลื่อนย้ายผู้ป่วย ใช้รถยนต์สองคัน ให้คนเจ็บนอนเปลสนาม เชฟศีรษะ คอ อก ท้อง ขา แล้ววางเปลในรถฟอร์จูนเนอร์ ตามท้าวสินไชยมาขับรถเพิ่มอีกคน มีเราสามคนนั่งประกบ ที่เหลือขึ้นวีโก้สี่ประตูขับนำรถขนคนเจ็บ

ผู้ป่วยยังมีสติดี ร้องปวดขณะรถแล่นบนทางหลุมบ่อ อันนี้ผมว่าดีจะได้ตรวจสอบได้ว่า คนเจ็บยังไม่สลบ

เส้นทางตลอดระยะจากหงสาถึงชายแดน มีหมอกลงหนาทึบมากโชคดีที่รถมีไฟตัดหมอก รถคันหน้าต้องเบรกฉุกเฉินหลายครั้งเพราะมีฝูงวัวควายมานอนขวางทางเป็นระยะๆ ผมบอกผู้ช่วยหมอที่มาด้วยให้ประเมินอาการผู้ป่วยโดยการจับชีพจรแล้วรายงานเป็นครั้งคราว อีกทางก็ชวนคนเจ็บคุยไปเรื่อยๆ

02:30   เราสามารถมาถึงด่านชายแดน (ด่านน้ำเงิน) รอ10 นาที เจ้าหน้าที่ด่านลาวสะพายปืนวิ่งมาเปิดประตูให้ พวกเรานำรถออกจากด่านลาวผ่านเขต no man zone ราวหนึ่งกม.ก็ถึงด่านไทย

02:45   เราเคลื่อนย้ายผู้ป่วยข้ามรั้วเขตไทย เปลี่ยนไปขึ้นรถพยาบาลของโรงพยาบาลเฉลิมพระเกรียติ

03:00   ส่งผู้ป่วยถึงโรงพยาบาล สังเกตอาการ ขณะรอแพทย์ ทำ chest x-ray, film scalp  

04: 45  เสร็จสิ้นกระบวนการวินิจฉัย แพทย์แจ้งว่า มีกระดูกไหปลาร้าหัก และกระดูกrip ซี่ที่6, 7, 8 หัก ส่วนกะโหลกศีรษะไม่พบการแตกร้าว แพทย์ admit และ เตรียมreferไปตรวจสมอง

05:00   เสร็จสิ้นการส่งตัวผู้ป่วย อาการทั่วไปผู้ป่วย รู้สึกตัวดี พูดคุยรู้เรื่อง ปวดบริเวณไหล่ แพทย์ใส่เฝือกยึดให้ และ ให้สารละลายทางเส้นเลือด

            คณะเดินทางกลับ มอบหมายให้ท้าวสมพร อยู่เฝ้าผู้ป่วยทิ้งเงินไว้ให้จำนวนหนึ่ง

07:20   พวกเราเดินทางกลับถึงหงสาด้วยความเหน็ดเหนื่อยหมดแรงตามๆกัน ได้ประสานกับเจ้าของเรือนพักเรื่องการเดินทางไปเยี่ยมท่านภูคำ

10:00   เจ้าหน้าที่พาเจ้าของเรือนพักไปเยี่ยม อาการผู้ป่วยยังคงเดิม แพทย์ให้สังเกตอาการต่อ

18:00   ผู้ประสานงานจากน่านแจ้งข่าวว่า กำลังจะมีการส่งตัวผู้ป่วยไปรับการตรวจสมองที่โรงพยาบาลจังหวัดน่าน

20:00   ได้รับแจ้งจากน่านว่า ผลการตรวจสมองไม่พบความผิดปกติ แพทย์รับเข้ารักษาที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดน่านเพื่อสังเกตอาการทางสมองอีกสองวัน

            ภริยาท่านพีเค กำลังขับรถมาจากจำปาศักดิ์ ถึงเวียงจันทน์วันพรุ่งนี้แล้วต่อขึ้นยนต์(เครื่องบิน) มาลงหลวงพระบาง แล้วต่อเรือเร็วอีกสามชั่วโมงมาขึ้นที่ท่าช่วงเราจะจัดรถไปรับมาพักหงสา วันรุ่งขึ้น จะส่งไปเยี่ยมท่านพีเคที่น่าน

รายงานล่าสุด เราได้นำส่งท่านพีเค ภริยา และลูกชาย เดินทางจากน่าน ไปหนองคาย ข้ามชายแดนไปรักษาตัวต่อที่เวียงจันทน์เรียบร้อยแล้ว

KEYWORD:

  • อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกโอกาส จงตั้งมั่นในความไม่ประมาท อย่าเมามายจนคึกคะนอง
  • รูปสาวอื่นอย่าเก็บไว้ในห้องนอน ในโน้ตบุคส์ อย่าเก็บเบอร์ไว้ในมือถือ ภริยาท่านอาจมาพบได้โดยไม่รู้ตัวไม่ทันตั้งตัว    

หมายเลขบันทึก: 197835เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2008 14:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)
  • เป็นห่วง
  • แต่อันนี้น่ากลัว
  • อิอิๆๆ
  • อาการคงหนักกว่ารถล้มนะครับ
    • อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกโอกาส จงตั้งมั่นในความไม่ประมาท อย่าเมามายจนคึกคะนอง
    • รูปสาวอื่นอย่าเก็บไว้ในห้องนอน ในโน้ตบุคส์ อย่าเก็บเบอร์ไว้ในมือถือ ภริยาท่านอาจมาพบได้โดยไม่รู้ตัวไม่ทันตั้งตัว ได้ข่าวว่าท่านพีเคของเราบาดเจ็บหนักขึ้น
    • ไม่ใช่จากการเดินทางไกล แต่เนื่องจากถูกซ้อมจนน่วมนั่นเอง (ส. น. น.)   

ผมอ่านบันทึกนี้ไม่จบ...

เพราะภาพหลานชายที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุหวนกลับมาเยือนอีกรอบ

ครั้งนั้น.
ผมไปไม่ทันดูใจ

กระดูกซี่โครงหัก ทิ่มปอด .....

....

สวัสดีครับคุณเป ลี่ ยน

                ขอบคุณที่ไม่ทิ้งเพื่อน

                หึหึ...สอนดีจังนะครับ...อาจารย์ขจิตคงแอบจดไว้แน่ ๆ เพราะกำลังหาข้อมูลการครองเรือนอยู่...อิอิ

                                                      ขอบคุณครับ

คำสำคัญ 3 ประโยคเนี่ยสอนดีจัง

อิอิ ต้องจำ ต้องจำ

สะบายดีหงสาครับอ้าย

  • สวัสดีครับพี่
  • นี่ก็บทบาทของทีมนะครับ
  • สุดยอด
  • ดรีมทีม
  • ชื่นชมค่ะ ชื่นชม เรื่องราวที่เล่าให้ฟัง บอกถึงการจัดการที่เลิศมากค่ะ ว่องไว ทันเวลา น่าสนใจเรียนรู้มากค่ะ
  • ขนาดเป็นเรื่องฉุกเฉินยังได้ผลขนาดนี้ ระบบการประสานงานต้องดีมากๆเลยค่ะ
  • หากเป็นไปได้ อยากขอให้ถอดบทเรียนมาเล่าเรื่องการเตรียมความพร้อมให้ฟังมั่ง 
  • ........
  • สบายดีนะค่ะ
  • รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท