๖๒..สุขสันต์วันอาทิตย์.../...กินหมูอย่านึกว่าหมู
สวัสดีครับ....เพื่อนพ้องน้องพี่ทุก ๆ ท่าน ผมกลับมาจากทำภารกิจอันแสนจะยุ่งเหยิงแล้วครับแต่ก็ไม่หมดซะทีเดียวครับ...พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปประชุมที่พัทยาอีกสามวันครับ...มาแล้ววันนี้ก็ประเดิมเรื่องหมูก่อนก็แล้วกันครับ....อิอิอิ
เมื่อวันอังคารที่ 8 กรกฏาคม 2551 ผมเดินทางไปราชการที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ออกจากที่ทำงานในกรุงเทพฯ โดยล้อเริ่มหมุนเมื่อ 07.00 น.
ถึงทุ่งสงเวลาประมาณ 18.00 น. โทรหาเพื่อนจรูญที่เรียนจบ ม.ศ. 3 จากโรงเรียนโพธิ์คีรีราชศึกษา อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี เมื่อปี พ.ศ. 2514 และมาตั้งรกรากที่ อ.ทุ่งสง โดยนัดพบกันที่ปั้มน้ำมันปตท.นอกเมืองทุ่งสง
เมื่อเจอกันแล้วก็ทักทายกันกอดกันนานเหมือนกันนะ…อิอิ เพราะนานมากแล้วที่ไม่ได้พบกัน และแนะนำให้รู้จักกับทีมงานที่ไปราชการด้วยกัน
จากนั้นก็ให้เพื่อนขับรถนำทางไปร้านอาหารเย็นด้วยกันที่ในเมืองทุ่งสง บอกว่าให้พาไปร้านอาหารที่อร่อยที่สุดก็แล้วกัน
เพื่อนก็ขับรถนำเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาเข้าเมืองทุ่งสง มาจอดที่ร้านอาหารจีนหน้าธนาคารนครหลวงไทย ซึ่งเพื่อนบอกว่าร้านนี้อร่อยและเก่าแก่ที่สุด
เมื่อเข้าไปนั่งภายในร้านอาหาร ซึ่งก็เป็นร้านอาหารจีนที่จัดบรรยากาศเหมือนร้านอาหารจีนสมัยก่อน ก็เริ่มต้นสั่งอาหาร ผมบอกเพื่อนว่า ” ในฐานะเพื่อนเป็นเจ้าของบ้าน ช่วยสั่งอาหารให้หน่อย” เพราะทีมงานที่ไปด้วยกันรวมถึงตัวผมด้วยถนัดในเรื่องกินอย่างเดียวสั่งไม่ถูก…หึหึ
เพื่อนก็เรียกเจ้าของร้านมาสั่งอาหาร อย่างแรกที่เพื่อนนำเสนอของอร่อยประจำร้านคือ”ขาหมู” พวกเราก็ตกลง (ซึ่งต่อมาทีมงานไปถึงร้านอาหารไหนก็สั่งขาหมูมารับประทานเพื่อเปรียบเทียบกับร้านนี้…ปรากฎว่าสู้ขาหมูที่ทุ่งสงไม่ได้สักร้าน…แฮ่ม…ไม่ได้โฆษณานะครับ) แล้วก็สั่งอาหารอย่างอื่นมาอีกสามสี่อย่าง
รออยู่ครู่หนึ่ง….อาหารอย่างแรกก็มา….ทุกคนอึ้ง !!!!!! ….เพราะเป็นขาหมูขนาดใหญ่มาก พวกเราหกคนน่าจะทานไม่หมด….แล้วอาหารอย่างที่สองสามสี่ก็ตามมาจนครบในเวลาอันรวดเร็ว…
พวกเราทุกคนเริ่มรับประทานอาหารด้วยความหวาดวิตกว่าขาหมูจะไม่หมด….ทุกคนจึงก้มหน้าเริ่มต้นอาหารอย่างแรกด้วยขาหมูและขาหมูในรอบสองสามสี่ จนขาหมูหมดโดยลืมตักอาหารอื่น เมื่อขาหมูหมดทุกคนอีกนั่นแหละก็เงยหน้าพร้อมกันแล้วยิ้มให้เห็นถึงชัยชนะ และช่วยกันจัดการอาหารอย่างอื่นจนหมดในพริบตาเช่นกัน….อิอิ…ก็กินอาหารเที่ยงที่หว้ากอ ประจวบคีรีขันธ์โน่น
เมื่อจัดการกับอาหารหมด ก็ได้มีเวลาว่างคุยกัน ถามสารทุกข์สุกดิบกันนานพอสมควร ตอนท้ายก่อนแยกจากกันทุกคนก็ได้หัวเราะกันฮาใหญ่ เมื่อเพื่อนรูญซึ่งนั่งแคะฟันอยู่อย่างตั้งใจพูดขึ้นว่า
” เพื่อนเหอ(ครับ)…ไอเรานี่แก่ขึ้นครั้นนะ อะไหรไหร(อะไร ๆ )ก็ห่างหมด ขนาดฟันก็ยังห่าง กินไหร(อะไร)แต่ละทีก็แสนลำบาก แม้แต่กินหมูก็ได้หีด(นิด)เดียว กินเข้าไปหนึ่งกิโล ติดฟันเสียครึ่งกิโล..เฮ้อ..แล้วพันนี้อิ(แบบนี้จะ)ทำไหรใครได้นิ “
โชคดีทุกท่านครับ
ความเห็น (28)
สวัสดีคะนายช่างใหญ่
แหม แหม แหม
อ่านแล้ว อึ้ง แต่ก็อิ่ม อิอิ
ใครเบื่ออาหารควรมาอ่านเรื่องนี้
ใครห่างหายเพื่อนไปนานความาอ่านเรื่องนี้
ใครกินมังสะวิรัต ควรเมินเรื่องนี้
กราบสวัสดิ์ค่ะ พี่บาว เหอ ๆ
* กอดกลมๆ .... คิดถึงอย่างแรง น้องไม่ได้แกล้ง คิดถึงจริงๆค่ะ
* ... ถ้าหลบมาช้ากว่านี้ จะแจ้งสน. หนองจอก นะคะ :)
* ดีใจหลาว ดีใจเลย พี่บาวมาพร้อมของโปรด (เมื่อก่อน)
* ... แต่นานๆ กินที ไม่พรือนะคะ ปูขอขา 1 เลยค่ะ
* พี่บาว ฮือๆ กลับมาก็ดีแล้ว ปูขอ tag ความลับพี่บาวเลยนะ
* ... อิ อิ จองตัวไว้ก่อน ... อุ๊บ อิ๊บ ... ไปไหนมามั่งคะ :)
* อย่าลืมมาเล่าให้น้องๆ ฟังนะคะ ... จะติดตามอ่านค่ะ
* ... นาน โข รอ แช แช ... จะเอารถอีกรุ่นมาให้ดู ก็หายไปเลย
* เครื่องบิน ฮ ลำนี้ เก๋ เก๋ มากเลยค่ะ ช้อบ ชอบ ตรงหัวดูโบราณ ดี ค่ะ ... ที่ไหนคะ ...
* พี่บาวไปหว้ากอ มา ได้ถ่ายหอดูดาวมาม่ายย .. กอดอีกรอบ ...
... 
น้องปูเอา หนมจีนมิตรภาพมาสมทบ ค่ะ ... ได้มาจากแดนไกล ... น้องบาวพี่บาว ไม่ใกล้ไม่ไกล :) ... กินกับ ขาหมู คงได้อีกรสชาติ หรอยจังหู ค่ะ ... :)
สวัสดีค่ะ
ตามมาดูนะคะเป็นห่วงท่านนายช่างใหญ่ รับประทานอย่างนี้กลัวไขมันจะไม่ขึ้นหรือคะ
- ขาหมูเร๋อคะ พี่บ่าว
- ต้องเจอหมั่นโถว น้องครูปูหน่อยเป็นงาย... อิ.อิ..
- คิดถึงอย่างแรงนิ
- น้องครูปูก็ไปนคร ฯ แต่วานซืน พาหม่อมแม่กะหม่อมยายไปซื้อผ้าถุงที่ร้านจินนี่ ตรงสี่แยกท่าวังค่ะ
- ไม่ได้บินไปแบบใครบางคน แต่ก็เหยียบ 120 ตลอดทางหล่ะ อิอิ
- หายไปไหนมาตั้งนานคะ พี่บ่าวเรา
- สาว ๆ (แก่) หวังเหวิดอย่างแรง หุ..หุ..
- ขาหมูใหญ่ดีนะค่ะ กินอย่างนี้ตัวยิ่งใหญ่ขึ้นนะค่ะ
- จะดีสำหรับไม่ให้ตัวใหญ่ไป ถ้ากินพร้อมกับข้าวกล้อง ข้าวแดงค่ะ
- ธุ...พี่นายช่างใหญ่ค่ะ
- กินขาหมู ขาใหญ่ๆ 1 ขา
- กับอย่างอื่นๆอีก 4 อย่าง
- พออิ่ม..เพื่อนนานๆพบกันที่
- ไม่มีอะไรเปลี่ยน...นอกจากฟันและรอยยิ้ม
- ขอบคุณมากครับ
เหอๆๆนึกว่าพี่ชายใหญ่เราหายไปไหน..ไปราชการนี่เอง..พี่ๆน้องๆบ่นถึงมากมาย
เหอๆ..แก่แล้ว...อะไรก็ห่าง...ฟันห่าง..กินอะไรก็ลำบาก..ห่างอะไรห่างได้
แต่อย่าห่างใจล่ะกันน่ะพี่ชายใหญ่..คิดถึ้งคิดถึง
สวัสดีครับ นายช่างใหญ่
- แวะมาเยี่ยมครับ
- แวะมากิน
- โอ้โห
- ของโปรด
- อิอิ
สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่
- หายไปนานจริงๆเหรอคะ
- น้องเล็กก็ไม่ค่อยได้เข้ามา แต่เห็นจากความเห็นของพี่กลางให้ตามพี่ใหญ่ที
- เกือบตามไปแล้ววววว.........เกือบได้กินขาหมู บิ๊กบึ้มแล้ววว
- อิอิอิ
- ไปพัทยาจะไปดูขาใครรึป่าวเนี่ย
- แวะเลี้ยงหนมพี่กลางด้วยท่าจะดีนะคะ อิอิอิ
- รักษาสุขภาพเด้อจ้า
- ทำไมมันมากจังเลยพี่
- อึ้งๆๆครับ
- แต่ชอบอันนี้
- สนุกดี
- เหมือนได้ไปใต้
- ” เพื่อนเหอ(ครับ)…ไอเรานี่แก่ขึ้นครั้นนะ อะไหรไหร(อะไร ๆ )ก็ห่างหมด ขนาดฟันก็ยังห่าง กินไหร(อะไร)แต่ละทีก็แสนลำบาก แม้แต่กินหมูก็ได้หีด(นิด)เดียว กินเข้าไปหนึ่งกิโล ติดฟันเสียครึ่งกิโล..เฮ้อ..แล้วพันนี้อิ(แบบนี้จะ)ทำไหรใครได้นิ “
นายช่างใหญ่ ค่ะ..แวะมาทานอาหารทะเลที่ประจวบรึป่าวค่ะ...กัสจัง เสียด๊าย...เสียดาย...แล้วก็เสียดายจั๊ง..จัง...ที่ไม่ได้เจอนายช่าง...เฮ้อ...บุญมีแต่กำมาบังเนอะ...แหมนายช่างมาถึงประจวบแต่ไม่มีโอกาสได้ต้อนรับ..เนอะ!!
คิดถึงค่ะ ห่างหายไปนานจัง
ขอบคุณครับ อ.หมู
แหะ...แหะ...แหะ...ขนาดนั้นจริง ๆ ครับ
โชคดีครับ
ขอบคุณครับพ่อครูบา
เห็นขาหมูแล้วหายหงุดหงิดครับ...ใหย่คาด(ใหญ่จริง ๆ)
โชคดีครับผม
ขอบคุณน้องปูเหอ
พี่บ่าวก็ไปทำการหีด ๆ หุ้ย ๆ พันนั้นแหละ เลยหยบแลก่อน พอการเริ่มถดก็หลบมาแหลงให้ฟัง ยังเรื่องลุยเสียเหม็ด สามวันสามคืนก็แหลงไม่เหม็ด จำบ้างไม่จำบ้างตามวัย
หวางนี้เขาอบรมกันแต่เรื่องแก้ขัดแย้ง แต่เห็นคนขัดแย้งกันเพิ่มจังหู หัวหมอกันทั้งเพ แลแล้วเหนื่อยแทนนิ..อิอิ
โชคดีน้องเหอ
ขอบคุณครับคุณ Jinnipa
ยังเอาอยู่ครับ แต่ก็ระวังตัวมากขึ้นครับ อาศัยว่านั่งรถตู้ไปโดนเขย่าไปตลอดทางเดี๋ยวก็หมดครับ ถือว่าออกกำลังกายไปในตัว...อิอิ
โชคดีครับผม
สวัสดีครับน้องครูปู
ขอบคุณสำหรับหมั่นโถว ไม่ทันขาหมูแต่ได้พาตามเข้าไปแล้ว ปานี้คงพบกันแล้วมั้ง...อิอิ
นครศรีฯยังคึกคักน่าเที่ยวเหมือนเดิมครับ หลบไปดูแม่ค้าหนมเทียนที่หน้าหลาด แก่ไปครัน ถามแลลูก 3 คนแล้ว จ๊ะเอ๋ยน่าสงสารอย่างแรง...หึหึ
โชคดีครับผม
สวัสดีครับคุณหมอเจ๊
ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ...พันธุ์มาแบบนี้ไม่รู้อิทำพรื้อ...อิอิ...ของชอบทั้งข้าวกล้อง ทั้งขาหมูครับ
โชคดีครับผม
สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา
ครับนาน ๆ ได้พบเพื่อนที ดีใจว่าเขาทำงานกรมเดียวกับคุณเกษตรยะลาเลยโทรหาคืนนั้นละครับ..อิอิ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับน้องครูแอน
ไปไหนไม่รอดหรอกครับ เวียนอยู่แถวนี้แหละ ว่างก็โผล่มา ไม่ว่างก็หายไปสักพัก แต่ติดตามตลอดครับ..อิอิ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับครูโย่ง
อายุยังน้อยกินได้สบายครับ เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว เอวผมเพียงยี่สิบเจ็ดนิ้ว ขณะนี้สามสิบหกนิ้วยืด ๆ หด ๆ อยู่ครับ...หึหึ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับป้าแดง
ไปรถหลวงเลยไม่ได้แวะที่ไหนครับ ป้าแดงมาจะพาไปเยี่ยมพี่กลางเขาครับ
ขาหมูอาหารจานโปรดครับ แต่ที่พัทยาดูแล้วไม่น่ากินเพราะต้องเว้นบ้างเพื่อสุขภาพ...ฮิฮิ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
บอกแล้วว่าของคนใต้ทำหรอยทุกอย่าง...อิอิ...ไปทุ่งสงแล้วอย่าลืมแวะร้านขาหมูนี้นะครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณกัสจัง
แหม..แหม..ช่างเป็นไปได้ เราอุตสาห์ไปถึงประจวบฯ กลับตรงกับวันลาเสียนี่....ยังกะรู้ล่วงหน้า...แต่คุณวินดี้รับแทนแล้วครับ
โชคดีครัผม
สวัสดีครับอาจารย์หมู
เชิญครับ...แต่อย่าทานมากครับ...คุณพี่ขอร้อง...อิอิ...เดี๋ยวหมดซะก่อน
โชคดีครับผม
สวัสดีครับครูเอ
กลับมาแล้วครับ...พร้อมข้อมูลอีกถังใหญ่ครับ...อิอิ
ขอบคุณครับ