คอนเสิร์ตกลางดงระเบิดที่ยะลา


"ไปเล่นคอนเสิร์ตที่ยะลา"

"เฮ้ย...จะบ้าเร๊อะ?...ไม่เอา"

"ต้องเอา...เค้าเชิญเรามา"

"ผมกลัวระเบิด"

"เฮ้ย...กลัวทำไม...  ผมไปยะลามาแล้วไม่รู้กี่เที่ยว ถ้ามันอันตรายจริง  ป่านนี้ผมคงไม่มายืนคุยอยู่ตรงนี้หรอก"

นั่นเป็นคำสนทนาระหว่างผมกับทีมงานในวันหนึ่ง  หลังจากเราได้รับการติดต่อจากโรงแรมยะลาแกรนด์พาเลซ ให้ไปแสดงคอนเสิร์ตที่นั่น

"เพลงเสแสร้ง ของจ๊อบ สบายฮาร์ท ที่นี่ดังกระหึ่ม  วิทยุเปิดทุกวัน" เป็นคำยืนยันจากทางโรงแรม

ในที่สุดทีมงานก็ต้องไปหลังจากเกลี้ยกล่อมกันอยู่พักใหญ่....

ผมติดต่อขอไปทำกิจกรรมร่วมกับเด็กๆที่ ที เค ปาร์ค หรืออุทยานการเรียนรู้เมืองยะลา ก็ได้รับการสนองรับอย่างดีจากเจ้าหน้าที่....

วันที่ 12 มีนาคม เราแสดงที่จังหวัดตรัง วันที่ 13 ว่าง 1 วัน พอวันที่14 เราบึ่งสู่ยะลาทันที....

ถึงเมืองยะลาประมาณเที่ยงตรง...เรารีบเช็คซาวด์ที่โรงแรม เสร็จแล้วบึ่งไปที เค ปาร์ค   มีเด็กๆ คอยเราอยู่นับร้อยๆคน

ถึงแล้วเมืองยะลา

 

 

หนูๆคอยชมดนตรี

        

แสดงกันเต็มที่

 

 

เตรียมหนังสือไปมอบให้เด็กๆด้วย

 

ตั้งแผงขาย ซีดี.รายได้มอบให้โรงเรียน

 

ขายได้ด้วย

 

สายฟ้า สิปโปทัย กับเพลง ลูกปืน...ลูกปืน

 

ลงมาคุยกับแฟนเพลง

 

เสแสร้ง แต่จริงใจครับ

 

เด็กๆ ร้องเพลงเสแสร้งได้ด้วย

 

มอบรายได้ส่วนหนึ่งพร้อมหนังสือให้กับคุณครูจาก ร.ร.บ้านตาสา

ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ถูกเผาเมื่อเดือนธันวาคม ที่ผ่านมา...ตอนนี้เด็ก

กว่าร้อยคนยังคงกางเต้นท์เรียนอยู่เลย

 

แบ็คอัพกับศิลปินถ่ายภาพร่วมกัน

 

มอบรายได้จากขายซีดี.ให้กับ ทีเค ปาร์คนำไปมอบต่อให้โรงเรียนชายแดนใต้

 

เจ้าหน้าที่ ที เค ปาร์ค เฮ....ใครเป็นใครดูเอา

เราแสดงและทำกิจกรรมกับเด็กๆจนถึง 5 โมงเย็น....กลางคืนเราไปแสดงกันที่ร้านตะวันแดง ซึ่งตั้งอยู่ภายในโรงแรมยะลาแกรนด์พาเลซ  และวันรุ่งขึ้น(15 มีนาคม)เราก็มุ่งสู่หาดใหญ่ เพื่อไปแสดงที่ผาดำ สงขลา

ถึงหาดใหญ่...(ร้านบ้านนายหัว ของน้าแสง  ธรรมดา)ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากยะลา..

"ยะลาโดนระบิดอีกแล้วใกล้ๆ กับหลังเวทีที่คุณไปเล่นดนตรีเมื่อวานนั่นแหละ"

ผมขนลุกเกรียว....ปล่าวไม่ได้กลัว...แต่นึกไปถึงเด็กๆกว่าร้อยคน  ถ้าเหตุการณ์ระเบิดเกิดขึ้นเมื่อวาน  พวกเขาอดดูดนตรีแน่นอน....

และใครล่ะจะเป็นผู้เสียใจ  ถ้าไม่ใช่เด็กๆเหล่านั้น...

หมายเลขบันทึก: 194646เขียนเมื่อ 16 กรกฎาคม 2008 21:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดีค่ะคุณยุทธ ขอบคุณที่เข้าไปแวะเยี่ยมเยียนในบล็อกนะค่ะ

เสียงเพลงที่คุณยุทธได้ให้กับเด็กๆ ในยะลาคงช่วยให้เขาลดความกลัวเรื่องระเบิดลงไปเยอะค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • ร่วมยินดีด้วยค่ะกับประสบการณ์ที่ยะลากับสถานการณ์ในตอนนี้
  • แต่...ผมขนลุกเกรียว.......นี่ขนาดไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์จริงนะคะ
  • หากเจอว่าในเช้าวันนึงทหารตำรวจมากันเต็มโรงเรียนพร้อมกับชุดกู้วัตถุระเบิด....จะรู้สึกแบบไหนคะเนี่ย
  • นับถือค่ะ....เพราะไม่ค่อยมีใครอยากจะลงมาทางนี้เท่าไหร่
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ

คุณครูแอน และ อาจารย์จันทวรรณ

เรื่องเหตุการณ์ในจังหวัดชายแดนใต้ผมไม่ค่อยหวาดผวาเท่าไหร่ครับ

ผมกลัวจะไม่ได้เล่นดนตรีให้เด็กๆดูเท่านั้นแหละครับ

คิดดู...เดินทางไปตั้งไกล ถ้ามีเหตุระเบิด

เจ้าหน้าที่เค้าคงไม่ให้เราแสดงแน่

นักร้อง-นักดนตรี ก็คงหมดกำลังใจจะแสดงเหมือนกัน

ผมกลัวตรงนี้แหละครับ

ให้กำลังใจพี่ยุทธ และ คณะทีมงานครับ

ผมเองมีโอกาสทำงานภาคใต้ เราอยากเห็นสันติสุขเกิดขึ้นโดยเร็ว และ ดนตรีเป็นสุนทรียะหนึ่งที่มาเติมเต็มกำลังใจสำหรับคนในพื้นที่

ช่วยกันทำเรื่องดีๆให้เกิดขึ้นใสนสังคมนี้ครับ

เสียงเพลงช่วยเยียวยาหัวใจได้เป็นอย่างดีค่ะคุณยุทธ :)

ขอบคุณค่ะคุณยุทธดีใจกับเด็กๆที่มีความสุขกับการชมดนตรีและเพลงที่ปลอบใจท่ามกลางความระแวงกับเหตุการณ์นะคะ

ตามมาจาก FB

ดีใจที่มีคนใจดีแบบคุณยุทธ

ดีใจแทนเด็กๆ ที่ได้ดูดนตรี

ดีใจที่เด็กๆ มีความสุขคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท