3 วันที่มีโอกาสนำเยาวชนในพื้นที่อำเภอปายจำนวนหนึ่งเข้ารับการอบรม จากการอบรมพบว่าปัญหาเด็กและเยาวชนในพื้นที่อำเภอปายนั้นมีมากมาย เหลือเกิน หลายปีที่ผ่านมาเหมือนกับว่าพวกเราปล่อยให้มันโตขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาโอกาสทางการศึกษาที่แตกต่างกัน ปัญหาครอบครัวยากจน ปัญหาทางด้านพฤติกรรม เช่น เรื่องยาเสพติด บุหรี่ สุรา รวมไปถึงเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร ปัญหาเรื่องการประกอบอาชีพ ปัญหาเหล่านี้ส่งผลต่อปัญหาอื่น ๆ ตามมาอีกมากมาย ไม่ว่าจะเรื่องการเข้าไปมีส่วนร่วมในการค้าขายยาเสพติด การค้าประเวณี การป้องกันแก้ไขปัญหาที่ผ่านมาดูเหมือนว่าจะไม่ประสบผลสำเร็จ หลายหน่วยงานพยายามผลักดันให้ระดับชุมชนเป็นเจ้าของมีการผลักงบประมาณลงมาในระดับชุมชน ปรากฎว่าศักยภาพและจิตสำนึกในระดับนั้นยังไม่เกิด ผลก็คือเยาวชนยังคงต้องเผชิญปัญหาตามยถากรรม คนที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดยังคงเหมือนเดิม คนที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการค้ามนุษย์ การค้าประเวณี การมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร ยังคงดำเนินต่อไป นอกจากนี้ยังพบว่า เยาวชนแต่ละตำบลที่มีหลายหน่วยงานคุยเอาไว้ว่าได้สร้างกลุ่มเยาวชนไว้แล้ว ได้ตั้งสภาเยาวชนตำบลเอาไว้แล้ว แท้จริงเท่าที่คุยกับตัวเด็กจริง ๆ สิ่งเหล่านั้นยังลอยอยู่ในอากาศ ไม่มีตัวตน หากจะให้รวมตัวกันเมื่อใด ก็จะมีผู้หลัก ผู้ใหญ่มาเรียกให้ไปรวมตัวกันแค่นั้น อันนี้สังเกตุได้จากการที่เยาวชนที่มาอบรมในครั้งนี้ เป้าหมายคือตัวแทนเด็กและเยาวชนนอกโรงเรียน หมู่บ้านละ 2-3 คน ปรากฏว่าเยาวชนในหมู่บ้านหลัก หมู่บ้านพื้นราบมาน้อยมาก ๆ การสร้างกลุ่ม สร้างทีมเยาวชนคงจะต้องประสบกับความลำบากแน่นอนครับ แต่ในขณะเดียวกันเด็กและเยาวชนเขาก็มองเห็นปัญหาของพวกเขาเองบ้าง จากการระดมสมองในกลุ่ม บางกลุ่มมีแนวคิดแนวทางแก้ไขบ้างแล้ว เพียงแต่ขาดความมั่นใจ ซึ่งครูพี่เลี้ยงจาก กศน.คงช่วยได้
จริง ๆน่าเห็นใจกระทรวง พม. ซึ่งต้องบอกว่าเป็นกระทรวงที่เกี่ยวข้องกับอนาคตของชาตที่ต้องพัฒนาคนให้มีศักยภาพ ที่เพิ่งตั้งมาไม่นาน คนที่ทำงานถึงแม้จะโอนมาจากงานเดิม ต้องบอกว่า ณ ปัจจุบันทั้งในระดับจังหวัด อำเภอ ไม่มีศักยภาพเพียงพอ เท่าที่เห็นคือ ทำเป็นงาน ๆไม่มีความต่อเนื่อง ไม่มีความแน่นอน จะโทษเขาก็ไม่ได้ ในเมื่อมีแค่นั้นจริง ๆ ผมว่าหากปล่อยไปอย่างนี้คงแย่แน่ ๆ
ในฐานะคนที่ทำงานด้านเยาวชนรู้สึกเหมือนกันว่าเราทอดทิ้งเด็กมานานมาก ปล่อยปละละเลย เราทำงานกันแบบไปวัน ๆ ไม่เอาจริง ปล่อยไปตามยถากรรมหรือเช้าชามเย็นชาม ผมเองไม่มีหน้าที่โดยตรง แต่ผมมีลูกที่ยังอยู่ในวัยนี้ ครั้งนี้พยายามให้มีความต่อเนื่อง โดยการให้พวกเขาวิเคราะห์สถานการณ์ปัญหา และหาแนวทางในการแก้ไข ที่ผ่านมาเราเคยประสบปัญหาเรื่องนี้มาก่อนคือเวลาเด็ก ๆคิดกิจกรรมแนวทางแก้ไขมาเสนอผู้ใหญ่ มักจบที่แห่งนั้น ไม่ได้ทำต่อเพราะไม่ยอมสนับสนุนงบประมาณ ปีนี้ผมกันเงินไว้ให้พวกเขาจำนวน 140,000 บาท ให้มีโอกาสทำโครงการแน่นอน แต่ก็ห่วงในอนาคตปีหน้าหากไม่ได้รับการสนับสนุนเงินจากต่างประเทศอีก จะทำอย่างไร เพราะกิจกรรมที่เด็กอยากทำ อยากแก้ปัญหาคงต้องใช้เงินบ้างไม่มากก็น้อย หวังจะพึ่ง อปท.ที่ยังขาดวิสัยทัศน์ด้านนี้คงจะลำบากครับ เพราะที่ผ่านมาเด็ก ๆเสนอโครงการไปเมื่อไรก็จบอยู่นั้น ไม่ผ่านซักที อันนี้แหละที่ผู้บริหารระดับกระทรวง ระดับประเทศต้องคิดว่า การที่เราผลักเงิน ผลักงบประมาณลงมาในระดับชุมชนนั้นลงถึงกลุ่มเป้าหมายอย่างแท้จริงหรือไม่ ต้องติดตามและลงมาดูจริง ๆครับ(ไม่ใช่ลงมาถาม อปท. แต่ต้องแอบลงมาถามเยาวชนครับ ไม่งั้น ....ละคร ครับ)
ชื่นชม ในการทำกิจกรรมดีๆ เพื่อผืนแผ่นดิน
มีความสุขในการทำงาน
อุปสรรคทุกอย่างผ่านพ้น
มีกำลังใจดีๆ แล้วทุกๆสิ่งจะดีตามมาค่ะ
สวัสดีครับ ยังอยู่กับการทำงานพํมนาเยาวชนอีกนาน ๆ ครับ ถึงแม้ไม่ใช่งานในหน้าที่โดยตรง...แต่ก็จะทำครับ
เห็นการทำงานของ คนเมืองปาย แล้วชื่นชมและมีโอกาสอยากไปร่วมเสวนาด้วยครับ
ขอให้กำลังใจครับผม
มาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะหลายคน หลายฝ่ายที่มีส่วนเกี่ยวข้องคงภูมิใจที่ได้มีส่วนช่วยเหลือเด็กๆ
สวัสดีครับ อ.ประจักษ์
ขอบคุณครับ
มีโอกาสมาร่วมงาน ช่วยงานเยาวชนปายบ้างนะครับ
สวัสดีครับ อ.เอก
ขอบคุณครับผม
20 ก.ย.นี้งานใหญ่ รอท่านมาร่วมเสวนาเตรียมงาน
สวัสดีครับ ครูแอน
อยากจะขอครูแอนช่ยประสานเยาวชนคนเมืองแปงเรื่องนี้
หากมีเวลา Tel มาเลยครับ จะตามลงไปในพื้นที่เลย
เพราะเยาวชนที่มาจากเมืองแปง หมู่ 1-3 ไม่มาเลยสักคน
ทีมตำบลคงเกิดยากหากไม่มีใครสานต่อ
ทางพี่หมอได้ติดต่อประสานมาที่กลุมเยาวชนเมืองแปง หรือเปล่าค่ะ..พวกเขาอาจไม่ทราบ...ครูแอนลองติดต่อทางกลุ่มเยาวชนก่อนน่ะค่ะ..ส่วนใหญ่ จะเป็น กศน.น่ะค่ะ
ขอบคุณครับครูแอน
ติดต่อได้แล้วยังไง โทรบอกหน่อยครับ
จะลงไปช่วยลุยครับ
มีเรื่องราวต่อเนื่องของ เยาวชน ปาย เขียนมาได้เลยครับ...
บางทีผมอาจช่วยประสานงานทาง กทม.
วันหยุดสองสามวันนี้ ผมขึ้นไป ที่ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มีสอนทั้งวันครับ จากนั้นผมก็จะกลับบ้านที่ปาย...มีเวลาเสวนากันครับลผม
วันนี้เพิ่งมีโอกาสแวะเข้ามาเรียนรู้ที่บันทึกของคุณหมอ
อ่านแล้วรู้สึกชื่นชมยินดีที่มีคนทำกิจกรรมดีๆ ท่ามกลางปัญหาเดียวกันแต่คนละพื้นที่ แถมกลุ่มเป้าหมายที่เน้น ก็คล้ายกัน คือเด็กและเยาวชนนอกโรงเรียน
คงได้มีโอกาสเข้ามาเรียนรู้บ่อยๆ นะคะ เห็นบันทึกอื่นๆ ก็น่าสนใจมาก จะค่อยๆ ไปเรียนรู้ด้วยคนนะคะ
อ.จตุพร แนะนำให้เข้ามา ในฐานะที่เป็นพ่อลูก ๒ ลูก ๆ เป็นเด็ก เป็นเยาวชน ห่วงใยลูกตัวเองและลูกคนอื่นด้วยเช่นกัน
สถานการณ์เด็กและเยาวชน เมื่อ ๒ วันที่ผ่านมา มีการประชุมคณะกรรมการคุ้มครองเด็ก จ.น่านได้พูดถึงเรื่องเช่นที่กล่าวมาด้วย
ที่ประชุมเห็นว่า ข่าวหดหู่อาจทำให้ไม่สร้างสรรค์ เพราะที่ประชุมไม่ควรเป็นที่บ่น แม้ว่าเราทำการบ้านกันมาก่อนก็ตาม แต่หากได้ดีเด็กและเยาวชนเป็นคนจับต้องได้
หน่วยงานที่จับต้องด้านข้อมูลได้คือ เขตพื้นที่การศึกษา กศน.รร.ศึกษาสงเคราะห์ รร.น่านปัญญานุกูล และศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัด เป็นต้น หน่วยงานหน่วยนี้ควรที่ฝ่ายเลขาจะได้ขอข้อมูลปัจจุบัน ให้นำมาสู่ที่ประชุม
ที่ประชุมควรเห็นภาพความสำเร็จบ้าง เพราะเมื่อไหร่ ๆ ก็หดหู่ ทั้งที่ มีเด็กดี เยาวชนต้นแบบไปทำดีมากมาย ส่วนไหนแก้ต้องแก้ ส่วนไหนสงเคราะห์ก็สงเคราะห์ และส่งไหนส่งเสริมอีกไม่มาก ส่วนนี้จะแบบอย่างเพื่อน ๆ ทุกวันนี้ เด็กส่วนหลังใช้ทุนส่วนตัว ทุนพ่อแม่ หรืออาจมีบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนได้รางวัลมาให้ผู้ใหญ่ได้บันทึกภาพเป็นข่าว
การพัฒนาเด็กเยาวชนมีหลายส่วน หากเอาใจใส่กันจริงจัง ที่ว่าน่าห่วงจะเบาใจไปได้มากนะครับ ที่บอกมาเพื่อบอกว่า ยังพอมีความหวังอยู่หากเรารู้จัก เข้าใจ ทำงานย่อมเหนื่อยทั้งกายและใจ หากคอยให้กำลังใจ ให้ความคิดกัน ผมเชื่อว่า น่าจะเป็นผลดีครับ