8 กรกฎาคม 2551 เวลา 09.00 น.ที่สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเลย คึกคักไปด้วยกลุ่มนักเรียนแกนนำ อย.น้อย และนิทรรศการมากมายไปหมด ร.ร.เชียงกลมวิทยาเป็นกลุ่มที่ไปเกือบท้ายสุด เมื่อลงทะเบียนก็เริ่มจับฉลากลำดับแข่งขัน ทีมเราจับได้ ลำดับที่12 ในทั้งหมด 14 ทีม แต่มีโรงเรียนที่สละสิทธิ์ 2 โรงเรียน จึงไม่มีคนจับได้ที่ 1 กับ 14 ดังนั้นจึงต้องเลื่อนแต่ด้วยความที่ไม่อยากรอนานกลัวว่าเด็กๆจะเหนื่อยซะก่อนจึงขอเปลี่ยนมาแสดงในลำดับที่ 1 ทีมเราไปแปลกกว่าทีมอื่นเพราะใส่เสื้อยืดขาวและใส่โจงกระเบนสีแดง มีผ้าคาดเอว..แถมยังหอบหิ้วป้ายบอร์ดผลงานชิ้นใหญ่ประกอบการแสดง ทำให้เป็นที่ตื่นตากับทุกคนในห้องประชุม อีกทั้งทุกคำพูดที่แสดงในวันนั้นเรานำเสนอเป็นบทกลอนค่ะ .....(ถ้ามีเวลาจะสรุปเป็นหนังสือเล่มเล็กให้นะคะ)อีกทั้งนิทรรศการที่นำไปก็ออกจะหลากหลายทั้งบอร์ดภาพ -โครงงาน-แฟ้มงาน-สื่อ-โน๊ตบุคและการนำเสนอ paper color ทำให้โรงเรียนอื่นๆแวะมาเยี่ยมและถ่ายรูปไม่ขาด เราพักทานอาหารตอนเกือบบ่าย 2 เพราะไฟดับ 1 ชม. จนกระทั้ง 4 โมงเย็น ก็มีการประกาศผล เด็ก ๆ ยังอยู่กันครบแม้จะค่ำ...ผลประกาศ ชนะเลิศ นิทรรศการ โรงเรียนเชียงกลมวิทยา. (ปีที่ 2 แล้ว)......เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องดีใจไปทั่วห้อง และนาทีแห่งความระทึกใจก็มาถึง เราหวังแค่เข้า 1 ใน 3 แต่ผลปรากทีมอย.น้อยของเราได้รับรางวัลชนะเลิศ เป็นปีที่ 3 แล้ว...แต่ก็ยังมีเสียงกรี๊ด...และความเหน็ดเหนื่อยทั้งหลายก็หายไปเหมือนยาวิเศษ....รอยยิ้มในดวงหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขของเด็ก ...อยากบอกเด็กๆว่า นี่ล่ะรางวัลที่ยิ่งใหญ่ของครู.....คือการที่ทำให้เธอมีรอยยิ้มและความภาคภูมิใจ...และก็อดไม่ได้ที่จะต้องกล่าวขอบคุณท่าน ผอ.ที่ท่านไม่เคยลืมโทรมาอวยพรแม้แต่ครั้งเดียว...ที่เราทำการแข่งขัน..นั่นเป็นกำลังใจที่พวกเราเก็บเอาไว้ในใจตลอดเวลา ..ขอบคุณท่านผอ.อีกครั้งนะคะ......
ครูพิกุลเขียน
ผอ.บรรจง ปรับปรุงแก้ไข และตั้งชื่อเรื่อง
....ลำนำเพลง มอบดอกไม้ แด่คุณครู-นักเรียน.ชกว....
เอาความรักมาปั้นแทนแกนดอกหญ้า
เอาฝันมาปั้นเป็นดอกไม้ไหว
เอาท้องฟ้าแทนสีจากดวงใจ
เอาความหวงห่วงใยมายึดตรึง
แล้วเอาดอกฝันติดกับแกนรัก
แล้วเอาความภักดีติดกับคิดถึง
แล้วเอาความเอื้ออาทรมารัดตรึง
แล้วเอาดอกไม้ช่อหนึ่งนี้ให้ "คณะครู-นักเรียน.ชกว"