เมื่อเช้าดูข่าวเยาวชนครับ พบว่า มีการเสนอโครงงานวิทยาศาสตร์น่าสนใจมากคือ การผลิตแอลกอฮอล์จากข้าวหมัก โดยเด็กๆ น่ารัก 3 คน ซึ่งเริ่มด้วยการหมักข้าวจนได้ส่วนผสมของข้าวและน้ำหมักซึ่งมีแอลกอฮอล์อยู่ด้วย จากนั้น นำน้ำหมักมาต้มและกลั่นเอาแอลกอฮอล์ออกมาใช้ ทั้งสามนำเสนอหอกลั่นขนาดเล็กกะทัดรัด และรายงานว่าสามารถผลิตและใช้ได้ในครัวเรือน ประโยชน์ก็มากมาย นำมาใช้ประกอบการสอนเรื่องการกลั่น เอามาผลิตแอลกอฮอล์ใช้เอง ผลิตได้มากเอามาใช้เป็นพลังงานได้อีก แหมช่างคิดจริงๆ ขอชื่นชมนะครับ
อย่างไรก็ตาม โลกจะพัฒนาได้ ก็ต้องพึ่งคำวิจารณ์นะครับ เพราะการวิจารณ์จะนำไปสู่การพัฒนาไปสู่สิ่งที่ดีกว่าครับ ผมจึงขออนุญาตวิจารณ์โครงงานนี้ ดังนี้ครับ
- การทำแอลกอฮอล์จากข้าว เรารู้มาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษนะครับ แทบจะเรียกได้ว่าสุราเกิดมาพร้อมกับมนุษย์เลยทีเดียว
- หอกลั่นก็เป็นความรู้เก่านะครับ
สิ่งที่น้องน่าจะคิดก็คือว่า
- ข้าวเป็นของกิน ถ้ามีการเอาข้าวไปทำอย่างอื่นหมด คนจะกินอะไร ดังนั้น ผมชวนคิดอีกนิดว่าน่าจะทำแอลกอฮอล์จากของที่ไม่มีประโยชน์อย่างอื่นแล้ว อย่างเช่น กากอาหาร หรือ ขยะบางชนิด
- ข้าว กับ แอลกอฮอล์ ใครราคาดีกว่ากัน ถ้าข้าวราคาดีกว่า คนก็เอาไว้ขายในฐานะของกิน ถ้าแอลกอฮอล์ราคาดีกว่า คนก็เลิกกินข้าว (หรืออาจจะไม่มีกิน) เพราะเอาไปทำแอลกอฮอล์หมด
- กระบวนการกลั่นใช้พลังงานในการต้มข้าวหมัก ใช้พลังงานกับพัดลมในหอกลั่น คำถามคือว่า พลังงานที่ใส่เข้าไป (ความร้อนที่ใช้ต้มและไฟฟ้าที่ใช้กับพัดลม) กับ พลังงานที่ได้ออกมา (ในรูปของแอลกอฮอล์) ใครมากกว่ากัน ถ้าพลังงานที่ใส่เข้าไปมากกว่า โครงงานนี้ไม่มีประโยชน์เท่าไหร่นะครับ เพราะสู้เอาพลังงานที่ใส่เข้าไป ไปใช้ตรงๆ ดีกว่า เพราะประหยัดกว่า ยุ่งยากน้อยกว่า และไม่เสียเวลาอีกตะหาก
- ในทางตรงกันข้าม โครงงานนี้จะมีประโยชน์มาก ถ้ามีการวิเคราะห์ต้นทุนพลังงานด้วย และพยายามปรับปรุง ดัดแปลงระบบ เพื่อทำให้พลังงานที่ใส่เข้าไปมีค่าน้อยกว่าพลังงานที่ได้ออกมามากๆๆๆๆๆๆ น้องๆ จะกลายเป็นคนดังทันทีครับ
สรุปก็คือ ช่างคิดนะดีแล้ว ผมชื่นชมจากใจจริง แต่คิดทั้งที คิดให้ครบวงจรนะครับ คิดจบแล้ว ลงมือทำด้วย ไม่งั้นจะกลายเป็นฝันที่เป็นจริงได้อย่างไร