ข้างหลังบ้าน

ช่วงนี้ในทีวีมีการโฆษณาละครเวทีเรื่องข้างหลังภาพกัน ฮิฮิ ผมก็เลยคิดเล่นๆ ว่า ผมมีกรณีอะไรบ้างที่พอจะเอามาเขียนเล่าสู่กันฟังบ้างที่เกี่ยวกับคำว่า ข้างหลังๆ สุดท้ายก็นึกขึ้นมาได้เมื่อเย็นวาน ที่มีแขกจากแดนไกลมาเยี่ยมที่บ้าน แล้วพูดถึงสภาพบ้านผมว่า ล้อมรอบด้วยสวนผลไม้ ซึ่งทั้งหมดมันเป็นเพียงของชาวบ้านที่ผมได้แต่เฝ้ามอง ฮาฮาฮา

และต้นไม้ต้นหนึ่งครับที่มันชวนผมให้ผมเฝ้ามองได้ทุกวัน จนกระทั่งผมเข้าโรงพยาบาล เฝ้าดูมาเป็นเดือนครับ เพราะเกือบทุกวันที่ผมแวะไปสูดอากาศหลังบ้าน แต่กลับจากโรงพยาบาลก็หลายวันครับที่ไม่ได้ไปยืนหลังบ้านเลย วันนี้เกิดคิดถึงต้นไม้ต้นนั้นขึ้นมาเลยแวะไปดูพร้อมถ่ายรูปมาฝาก

 

โอ้โห ผมเฝ้าดูมาตั้งแต่มีแต่ต้นครับ ออกดอก แล้วก็เป็นลูกเล็กๆ แฮะๆ ตอนนี้มันโตแล้วครับใกล้สุกแล้วด้วย แต่ไม่มีสิทธิไปเด็ดครับ เพราะมันเป็นของคนอื่น

ปีที่แล้วตอนกำลังสร้างบ้าน มีกิ่งใหญ่กิ่งหนึ่งพร้อมกับหนึ่งผลของมันล้ำมาถึงระเบียงหลังบ้านผมเลยครับ แต่ไม่ทราบว่า มันหายไปด้วยเหตุผลใด เพราะขณะนั้นช่างหลายคน ฮิฮิ

ส่วนภาพข้างบนนี้ สองคนพี่น้องครับ กำลังวุ่นกับการโทรศัพท์ ฮิฮิ ดูหน้ากันชัดๆ อีกทีหนึ่งครับ

สวัสดีครับ

 

[ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง]

หนูน้อยน่ารัก

[ขจิต ฝอยทอง]

• เตาฟิก น่ารักมากๆๆเลยครับ
• แต่อยากกินทุเรียน
• ขอให้อาจารย์หายจากเปื่อย เอ้ย จากป่วยไวๆๆนะครับ

[อ.อาลัม]

• ผมเพิ่งเชิญชวนกันปลูกทุเรียนในบันทึกนี้ http://gotoknow.org/blog/know-thing1/190453
• เผลอแป๊ปเดียวอาจารย์จารุวัจน์ปลูกและออกลูกแล้ว เร็วจัง ฮาๆๆๆๆ

[จารุวัจน์ شافعى]

ขอบคุณครับ ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง 

อาจารย์ขจิต ฝอยทอง  ครับ ผมก็อยากบอกอาจารย์ว่า ผมก็อยากกินทุเรียนเหมือนกัน แต่บังเอิญต้นนั้นมันไม่ใช่ของผม ฮือฮือ

ขอบคุณครับอาจารย์ อ.อาลัม  

สมัยเรียนม.หนึ่ง ผมปลูกต้นมะกอกไว้หน้าบ้านครับ หกปีผ่านไปมันสูงได้ไม่ถึงเอวผมครับ ฮิฮิ ผมเลยไม่คิดที่จะทำสวนตั้งแต่นั้นมา ฮิฮิ