เมื่อ ๕๑ ปะทะ ๘๕
เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๕๑ ครุพรรณาก็ได้ฤกษ์บุกบ้านนักเรียน.....ต้องใช้คำว่าบุกเพราะไปโดยไม่นัดหมาย.....เหตุที่นัดหมายไม่ได้เพราะกำหนดเวลาไม่ได้ว่าจะถึงบ้านนักเรียนแต่ละคนในเวลาใด......ในการออกเยี่ยมครั้งนี้ใช้เวลาประมาณ ๗ ชั่วโมง.....เยี่ยมบ้านนักเรียนได้เพียง ๙ คน...ใช้เวลาอยู่กับนักเรียนที่บ้านไม่ถึง ๒๐ นาที .....เวลาที่เสียไปนั้นอยู่กับการเดินทาง....เนื่องจากนักเรียนแต่ละคนอยู่ต่างบ้าน..หมู่บ้าน...และแต่ละบ้านก็อยู่ในทุ่งในท่าในไร่ในนา....กว่าจะเข้าถึงแต่ละบ้านได้ก็เล่นเอาคนขับรถเวียนหัว
ในการเดินทางเราก็นำแผนที่บ้านของนักเรียนแต่ละคนมาแยกกลุ่มแยกบ้านเพื่อความสะดวกและรวดเร็ว...จากนั้นก็กำหนดทิศทางว่าจะเข้าด้านไหนจึงจะไมวนไปเวียนมาให้เสียเวลา....ครูพรรณาเริ่มต้นที่บ้านของเด็กหญิงญานิสา...ที่อยู่หลังที่ว่าการอำเภอสองพี่น้อง...จากนั้นก็ไล่ไปที่ศรีสำราญก่อนแยกบ้านรางกร่าง----หนองอ้อบ้านหัวโพธิ์----แล้วตีย้อนมาที่แยกบ้านรางกร่างเข้าหมู่บ้านหนองโพธิ์----จากหนองโพธิ์-----ไปทุ่งเข็น----จากทุ่งเข็นไปไผ่โรงโขน----แล้วเข้าวัดอัมพวันวนมาที่หน้าที่ว่าการอำเภอสองพี่น้อง.....เป็นจุดสุดท้ายแล้วก็กลับเข้าบ้าน
( ๑ บ้านน้องปรียาภรณ์ พ่อแม่เสียชีวิต ทิ้งบ้านไว้ให้ ๑ หลังพร้อมที่ดินแต่ขณะนี้อยู่กับปู่ย่าที่ไม่มีรายได้...๒.บ้านน้องมาริสา..คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่บ้าน....๓.บ้านน้องญานิสา....๔. บ้านน้องสักทอง...คนนี้ชอบทำอาหารและครอบครัวก็ทำอาหารขาย...๕.บ้านน้องวาสนา....มีที่ดินพอสมควรปลูกผักสวนครัวไว้กินเอง....๖. บ้านน้องอรรถชัย...พ่อแม่หย่าร้างพ่อมีอาชีพรับจ้างก่อสร้างและอาศัยกินอยู่กับเจ้านาย....น้องคนนี้ร้องเพลงอีแซวเก่งมาก...๗. บ้านน้องณัฐพล...๘. บ้านน้องกุสุมา.....และ๙. บ้านน้องภัทราภร....น้องเอิ้ทเปิดเสื้ออวดรอยผ่าที่หน้าอก...ลิ้นหัวใจรั่ว...เรียนอยู่ชั้นป. ๓ ...น้องตอบคำถามและคำพูดคำจาฉาดฉานดีจริงๆ....ตัวเล็กแต่สมองใหญ่...คุณทวดบ่นว่าทำไมเด็กที่ผ่าตัดตอนเล็กตัวจึงไม่ค่อยโต....)
การไปครั้งนี้ครูพรรณาได้พบกับผู้ปกครองและนักเรียน....พูดคุยกัน...มีนักเรียนเพียง ๒ คน ...ที่น่าจะมีปัญหาด้านเศรษฐกิจในอนาคตเพราะบิดามารดาเสียชีวิต..และบิดามีอาชีพที่ไม่มั่นคง...แต่ความคุ้มครองมั่นคงเพราะเด็กอยู่กับวงศ์ญาติที่มั่นคงและให้ความรักและการดูแลเป็นอย่างดี
ที่บ้านทุ่งเข็นซึ่งเป็นบ้านของน้องภัทรภร...มีเชื้อสายเป็นชาวมอญ...ครูพรรณาได้มีโอกาสคุยกับคุณทวดสาว...อายุตั้ง ๘๕ ปี...แต่ความงามยังเป็นที่ประจักษ์....นอกจากนี้ก็ได้ภาษามอญจากคุณทวด ๔ - ๕ คำ เช่น
กินข้าว----เจี๊ยะเปริง
กินน้ำ-----เจี๊ยะดั๊ด
ตักน้ำ-----ตึ๊กดั๊ด
อาบน้ำ----ฮัมดั๊ด
ไปไหนมา-----อาราเกริ๊ง ( ใช้ในความหมายว่าสวัสดีก็ได้ )
เรื่องความงามของคุณทวดสังเกตที่ติ่งหูของคุณทวดมีขนาดใหญ่และยาวประมาณ ๒ นิ้วฟุตเห็นจะได้...คุณทวดใส่ต่างหูพลอยสีขาวสวยงามมาก.....ครูพรรณาก็ชมว่า
* คุณทวดสวยและมีลักษณะของคนที่อายุยืนยาว...คุณทวดตอบว่าอายุยืนยาวดีจังแต่ตอนนี้ชอบนั่งๆ >>> ไม่ชอบยืนแล้ว<<<<......แป่ว
* แต่คุณทวดดูยังแข็งแรงดีนะคะ....อืม! แข็งแรงดีแต่ก็เริ่มอ่อนๆ แล้ว......ซะงั้น
* ขับรถกลับบ้านให้ปลอดภัยนะ....คุณทวดอวยพรเมื่อเห็นครูพรรณาจะลากลับ....จึงถามท่านว่าทำไมไม่บอกให้เดินทางปลอดภัย...ท่านว่าเดินไม่ไหวหรอกมันไกลและครูก็มารถกันนี่.....รถเก๋งหงายท้อง
ความเห็น (10)
บ้านน้องภัทรภร...นี่เป็นที่นั่งเล่นนอกบ้าน...สังเกตดูมีแทบทุกบ้านค่ะ....ไว้ต้อนรับแขกนอกบ้าน...ปลอดภัยดีค่ะ
น้องเอิ้ท..อวดรอยแผลเป็นที่ผ่าตัดค่ะ
มาเยี่ยม นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
เป็นกิจกรรมที่มีประโยชน์มากเลยครับ ขอชื่นชมนะ
- มาฝึกภาษามอญ
- เพิ่ทราบว่าแถวๆๆนั้นมีด้วย
- กำลัง งง ตัวเองว่าทำไมชอบภาษาต่างด้าว
- คุณครูพรรณาสบายดีไหมครับ
- มีแววว่าจะได้ไปทุ่งดินดำเร็วๆๆนี้ครับ
สวัสดีค่ะ
* อาจารย์ umi...ขอบคุณค่ะที่ให้กำลังใจ.... จริงๆ นะคะ...หาความสุขทุกประเทศ...อย่าคิดว่าเป็นงาน
* อ.ขจิต ...เพิ่งรู้เหมือนกันค่ะ...ทีแรกฟังเสียงพูดแปร่งๆ ครูปัญญาก็กระซิบว่าสำเนียงคนมอญ...ไปทุ่งดินดำ...อย่าลืมนำดินขาวใส่ถุงไปด้วย...จะได้มองเห็นจ้า...อิอิ...อาจารย์สบายดีนะคะ
- การเยี่ยมบ้านทำให้เราได้ข้อมูลลึกๆของเด็ก
- แต่โรงเรียนมัธยมอำเภออย่างบางลี่ นักเรียนจะมาจากที่ต่างๆ
- ครูจะเหนื่อยหน่อยนะคะ
สวัสดีค่ะท่านหัวหน้าลำดวน
* นึกเสียว่าวันนี้ไปเที่ยวชมวิถีไทย...คิดให้สนุกมันก็เพลินดีนะคะ
* ถ้าคิดเป็นงานเมื่อไรก็เครียดค่ะ
* สุขกายสุขใจรับดาวอังคารค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ การทำงานของผม(ครูคนจน)ก็น่าจะคล้ายๆกับของอาจารย์
สวัสดีค่ะครูคนจน
* ก่อนอื่นขอขอบคุณค่ะที่แวะเข้าเยี่ยมเยือนกัน
* เราคนจนนี่คะทำอะไรก็ค่อนข้างลำบาก
* เป็นกำลังใจให้นะคะ
- นี่ก็ 80 ครับครู..แข็งแรงมาก..อารมย์ดี..ชอบช่วยเหลือสังคม..คนซ้ายมือนะครับ...
สวัสดีค่ะคุณปรีดา
* ๘๐ ชอบช่วยเหลือสังคม...เยี่ยมมาก
* คนใกล้ ๘๐ ก็ช่วยเหลือคนชอบช่วยเหลือสังคม
* ดีใจค่ะ