024 : บทกวีแห่งสายรุ้งของอินเดียนแดง
คุณ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี ได้มอบภาพสายรุ้งแสนงามเหนือนครพิงค์
ไว้ในบันทึกนี้
ทำให้ผมคิดบทเพลงเกี่ยวกับสายรุ้งของอินเดียแดงเผ่านาวาโฮ (Navajo) ที่ว่า
Walk on a rainbow trail;
Walk on a trail of song,
and all about you will be beauty.
There is a way out of every dark mist, over a rainbow
trail.
ซึ่ง คุณชนม์ อัชฌา
ได้ถอดความไว้เป็นกลอนไว้ในหนังสือ บทกวีอินเดียนแดง (สนพ.สุขภาพใจ)
ได้อย่างน่าฟังไม่แพ้กันว่า
จงก้าวเดินตามรอยโค้งรุ้ง
ดำเนินมุ่งตามลำนำขับขาน
ชีวันเจ้าจักพิสุทธิ์เบิกบาน
สายรุ้งข้ามภัยพาลความมืดมัว
ผมจึงขอคัดลอกมากำนัลแด่มวลมิตรในยามเช้านี้ครับ
^__^
ความเห็น (24)
- รุ้งตัวไหนตัวผู้ตัวเมียครับ
-
จงก้าวเดินตามรอยโค้งรุ้ง
ดำเนินมุ่งตามลำนำขับขาน
ชีวันเจ้าจักพิสุทธิ์เบิกบาน
สายรุ้งข้ามภัยพาลความมืดมัว
-
สุดยอดครับ
เรื่องรุ้ง 2 ตัวนี่ ไว้จะหาโอกาสเขียนถึงอีกทีครับ ตอนนี้ให้สังเกตว่า ลำดับของสีสลับกัน ^__^
... ทักทายก่อนบ่ายค่ะ ท่านอ. หมอเมฆ
* ชอบมากๆ ค่ะ ... Rainbow Smile ...
* คิดถึงเพลง เรนโบว์ หลายๆ เพลงเลยนะคะ
* ... นานมากเลยค่ะ ไม่ได้เห็นภาพโค้งรุ้ง งาม
อย่างนี้มาก่อน .. เมื่อวานกำลังจะถามอ. เรื่องรุ้งพอดี
* แล้ววันนี้ เหมือนส่งกระแสจิตได้ .. ขอบพระคุณค่ะ
* ....
... สุดทางโค้งรุ้ง มุ่งไปสู่ฝัน ....
... มิมีสิ่งใดจะขวางกั้น ความมุ่งมั่น ฤาหวั่นไหว
... กี่โค้งรุ้งสูงตระการ ก้าวข้ามผ่านไป
... สู่ฟ้าวันใหม่ สดใส ดั่งใจปอง ....
...
ขอบคุณค่ะ ท่านอ. คิดได้สดๆ จากภาพรุ้ง จุดประกาย
จริงด้วยค่ะ หนูเพิ่งสังเกต 2 เส้นสลับสีจริงๆ .. สาธุ
ขอให้ปูได้เห็นรุ้งอีกครั้งเถิด .. จะได้สังเกตจุดนี้ เพราะ
เวลาเห็นน้องรุ้งคราใด หันไปอีกแป๊บ เหมือนเธองอน
แล้วสีรุ้งจะค่อยๆ จางลับหายไปทุกครา .. แกล้งกันชัดๆ :)
จริงๆ แล้ว หลังพิรุณพรำ จำเป็นต้องเห็นรุ้งเสมอไป ? คะ
สวัสดีค่ะ ดร.ชิว
เรื่องรุ้งนี่ ที่ฮาวายนี่เป็นเมืองแห่งสายรุ้งเลยนะคะเนี่ย ไว้จะหาภาพที่ถ่ายได้รุ้งตัวอ้วนๆ 2-3ตัว ไขว้กันมาให้ค่ะ แต่บางทีพอถ่ายก็จะไม่เห็นในภาพชัดเท่ากับที่ตาเห็นล่ะคะ..ไปหาภาพดูก่อนนะคะ อยากรู้เหมือนกันค่ะ เรื่องรุ้ง 2 ตัวซ้อนกันที่นี่มีประจำเลยค่ะ เห็นทีไรตื่นเต้นทุกทีค่ะ จะเป็นช่วงที่มีละอองฝนปรอยๆ พร้อมแดดนิดๆค่ะ
นี่ค่ะ หาเจอภาพที่ถ่ายไว้ได้ รุ้ง 2 ตัวอันนี้ค่ะ
และนี่คือรุ้งตัวอ้วน ถ่ายหลังบ้านช่วงหัวค่ำค่ะ เอามาฝากให้ชมค่ะ
โห! งดงามมากครับ เรื่องรุ้ง 2 ตัวนี่ เดี๋ยวจะหาโอกาสพูดถึงซะหน่อย
สวัสดีค่ะอาจารย์
รุ้งส่องกระจกยลโฉมตัวเองด้วยนะคะ (เห็นภาพกลับด้าน ^^)
ในชีวิตนี้เคยเห็นรุ้งสองตัวลงเล่นน้ำพร้อมกันแค่ครั้งเดียวเองค่ะ อยากเห็นพร้อมกันหลายๆ ตัวอีก สงสัยหลังฝนตกต้องคอยเฝ้ามองท้องฟ้า ต้องออกไปอยู่ในที่โล่งกว้างนะคะ
รู้สึกว่าจะมีหนังสือกวีอินเดียนแดงเล่มนึงที่บ้าน วันก่อนจัดตู้พึ่งเห็นอยู่ เดี๋ยวไปเอามาดูมั่งดีกว่าว่าใช่เล่มนี้มั้ย ^ ^ หลานชายตัวเล็กชอบรุ้งมาก ระบายสีภาพทีไรชอบระบายเป็นสีรุ้งในทุกอย่างจนครูยังแปลกใจ
ทักทายช่วงเย็นค่ะอ. หมอเมฆ
* ว้าว มาชมภาพรุ้งของพี่อุ๊ งามงด หมดจด อย่าบอกใคร จุ๊ๆ
* ... นานๆ ทีปูจะพบเห็นโค้งรุ้งแบบเต็ม ๆ แล้วยิ่ง 2 รุ้ง ซ้อนกันนี่ ยากเย็น ...
* ส่วนใหญ่ จะเห็นแบบ รุ้งโค้ง ครึ่งเดียวค่ะ อ. ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะคะ ... หรือว่า เค้างอน .. เขิน อาย ...
* เคยจับภาพรุ้งได้ ช่วงอยู่ทางเหนือค่ะ ...
... น้ำตกวชิรธาร สายรุ้งทอดลงน้ำ งามมากๆ ค่ะ ...
ยังติดตา ตรึงใจ ถึงปัจจุบัน .. อยากเจออีกจังค่ะ
* ทานข้าวให้อร่อยนะคะ ราตรีสวัสดิ์ล่วงหน้าค่ะ
- สวัสดีครับพี่ชิว
- ในฐานะ ชายผู้หลงรักตัวอักษร ก็ต้องยกกลอนมา คอมเมนท์ ว่ามั้ยครับ ขอยกกลอนสุนทรภู่ มาประกอบแล้วกันนะครับ
- เมื่อพระฤๅษีสอนสุดสาคร หลังถูกชีเปลือยผลักตกหน้าผา เอาม้ามังกรและไม้เท้ากายสิทธิ์ไป (จากตอนที่ 25)
-
- ที่มาของภาพ http://img46.imageshack.us/img46/3618/picstory11da9.jpg
-
บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงแว่ว สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวจนเลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน อันมนุษย์นี้ที่รักสองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน เกิดเป็นคนคิดเห็นเจรจาฯ แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา รู้สิ่งไรไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี จงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี พอเสร็จคำสำแดงแจ้งคดี รูปโยคีหายวับไปกับตาฯ
ใช่เลย ไปดูแล้วมีหนังสือเล่มนี้ที่บ้านจริงด้วย American Indian Prayers & Poetry แปลโดย ชนม์ อัชฌา ปกเป็นโฮโลแกรม ซื้อมาตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า?
สวัสดีครับ
คุณ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี : ข้อสังเกตเรื่อง รุ้งส่องกระจก นี่งดงามมากครับ ผมได้บันทึกเพิ่มเติมไว้แล้วในเรื่อง รุ้งเอย...ทำไมบางทีมีเป็นคู่?
คุณซูซาน Little Jazz : ยินดีที่รอดมาได้นะครับ ;-) หนังสือเล่มเล็กๆ เล่มนี้งดงามจริงๆ
คุณ poo : น้ำตกวชิรธารที่เชียงใหม่นี่เป็นน้ำตกในดวงใจอันดับ 1 ของผมครับ เคยไปตอนจบ ม.ปลาย ใหม่ๆ กับเพื่อนกลุ่มใหญ่ ไปรถไฟด้วย ประทับเมืองเชียงใหม่มาก
น้อง ชายผู้หลงรักสาวอักษร เอ้ย! ตัวอักษร กวิน : ขอบคุณมากเลย ขอยืมไปใช้มั่งนะ (ปล. ตั้งแต่กลายเป็นการ์ตูนลายเส้นนี่ ดูมีเลศนัยพิกล..อิอิ)
เพลง Walk on a rainbow trail ของอินเดียแดงเผ่านาวาโฮ (Navajo) ที่ว่า
Walk on a rainbow trail;
Walk on a trail of song,
and all about you will be beauty.
There is a way out of every dark mist, over a rainbow trail.
ลองแต่งเป็นโคลงสี่สุภาพได้ตาม อัตภาพ ดังนี้นะครับ
สะกดรอย เร่งก้าว- เท้าตาม-
ทางที่แสนงดงาม อร่ามฟ้า
ลำนำขับขานความ แช่มชื่น
มืดหม่น พ้นข้างหน้า พบโค้งรุ้งเมลือง
ณ กมล ( ณ แดนใจ )
นี่เองหรือ ที่เรียกว่า รุ้งทุติยภูมิ
งดงามจริงๆ..สลับสีกันจริงๆด้วย
เราไม่เคยเห็นนะ หรืออาจเป็นไปได้ว่า มิเคยใส่ใจในการก่อเกิดของสายรุ้ง จึงมิอาจมองเห็น
....................................................
๐ โค้งรุ้งงามทาบฟ้า.......ฟากฝัน
สวยสดจรดคืนวัน........มั่นแล้ว
เจิดจรัสแจ่มจำนรรจ์.......ใจจรด จ่อนา
รุดเร่งก้าวไป่แคล้ว........คืบพ้นพราวฝันฯ
สวัสดีครับ น้องกวิน กวิน
งดงามจริงๆ ครับ โคลงสี่สุภาพบทนี้ พวกเราปรบมือดังๆ ให้ชายผู้หลงรักตัวอักษรท่านนี้หน่อย...เย้ๆๆๆๆ ^__^
พี่ขออนุญาตนำไปเผยแพร่ต่อได้ไหม โดยติดชื่อไปด้วย....สงวนลิขสิทธิ์อ้ะเปล่า
สวัสดีครับ คุณ ณ กมล
ไพเราะมากเช่นกันครับ แสดงว่า สายรุ้งนี่สร้างแรงบันดาลใจได้จริงๆ ด้วย ^__^
สวัสดีครับพี่ชิว ผมลองเอาโคลงที่แต่งนี้ ไปให้เพื่อนที่จบด้านอักษรศาสตร์ เอกภาษาอังกฤษช่วยตรวจดู เธอบอกว่า "ทำใมแปลได้ห่วยมาก" ก็เลยพูดแก้เก้อกะเธอไปว่า การแปลมันมีหลายระดับนะจ๊ะ ฮาๆเอิ๊กๆ สำหรับทรรศนะของผมนั้นมีอยู่ว่า อินเดียแดง เก่งเรื่อง สะกดรอย ก็เลยลองคิดว่าตัวเองเป็นอินเดียแดง
ชาวอินเดียแดงสมัยก่อนคงอยากรู้ว่า รุ้งเกิดขึ้นได้อย่างไร ไฉนจึงมีสีสันงดงามนัก และที่ปลายโค้งรุ้งนั้น จะไปทอดจรดตรงจุดไหนของแผ่นดิน และคงมีชาวอินเดียแดงหลายๆ รุ่น พยามที่จะเดินทางออกตามหาจุดทอดจรดของโค้งรุ้งบนแผ่นดิน แต่เมื่อไปแล้วคงไปลับไม่กลับมาอีกเลย หรือไม่ก็ไปแล้ว แต่ไปไม่ถึงสักทีเพราะรุ้งหายไปเสียก่อน ฉะนั้นการเดินทางตามหาจุดทอดจรดของโค้งรุ้งบนแผ่นดิน คงถือเป็นวีรกรรมที่ชายชาวอินเดียแดงพึงกระทำสืบๆ กันมา วีรกรรมความกล้าหาญนี้ต่อมาจึงถูกนำมาแต่งไว้เป็นเพลงขับร้องประจำเผ่า การตามหา จุดทอดจรดของโค้งรุ้งบนแผ่นดิน นั้นต้องอาศัยความกล้าหาญ และความเชื่อมั่น อีกทั้งยังต้องต่อสู้ฝ่าฟันกับอุปสรรคนานัปการ
ถึงแม้นจะไม่ได้พบจุดทอดจรดของโค้งรุ้งบนแผ่นดิน แต่ประสบการจากการเดินทางนั้น ก็นับว่าเป็นสิ่งที่น่าอภิรมย์ยิ่ง ใครก็ตามที่อาศัยความกล้าหาญ และความเชื่อมั่น อีกทั้งยังได้ต่อสู้ฝ่าฟันกับอุปสรรคนานัปการให้ลุล่วงไปได้ แม้นจะไม่ได้พบกับจุดทอดจรดของโค้งรุ้งบนแผ่นดินด้วยตา แต่เขาก็ย่อมได้พบ จุดทอดจรดของโค้งรุ้งบนแผ่นดิน ด้วยใจของเขาแล้ว
คนอินเดีย(ตัวจริง) ที่ไม่ใช่อินเดียแดง ก็คงเชื่อแบบนี้ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (หม่อมเจ้ารัชนี แจ่มจรัส นามปากกา น.ม.ส.) ทรงนิพนธ์ร้อยกรอง แทรกคติความเชื่อของชาวอินเดียโบราณ ไว้ใน นิทานเวตาล ความว่า
มาณวกะฉัน ๘
จง จร(ะ) เที่ยว เทียว บท(ะ) ไป
พง พน(ะ) ไพร ไศละลำเนา
ดุ่ม บท(ะ) เดิน เพลิน จิต(ะ) เรา
แบ่ง ทุข(ะ) เบา เชาวนะ ไว
ฉบัง ๑๖
ชายใดไม่เที่ยวเทียวไป ทุกแคว้นแดนไพร
มิอาจประสบพบสุข
ชายใดอยู่เหย้าเนาทุกข์ มิด้นซนซุก
ก็ชื่อว่าชั่วมัวเมา ??
- ตามมาจากบันทึกของน้องกวินค่ะ
- ภาพรุ้งคู่บนบันทึกสวยมากๆ
- เคยพบ เหมือนกันค่ะที่ขึ้นเป็นคู่ แต่มักจะอยุ่ไกลถ่ายภาพไม่ได้สักที
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทาย
- เพียงแค่รุ้ง ก็สามารถสะท้อนแง่คิดและมุมมองมากมาย หลากหลาย
- ยินดีที่รู้จักค่ะ
สวัสดีครับ
น้อง กวิน : พี่นึกถึงประโยคเด็ดอันหนึ่งทำนองนี้ครับ "ถ้าใครคิดว่าผมแปลได้ไม่ดีแล้วล่ะก็ ให้เขาลองแปลดูเอง" ;-)
ส่วน comments ที่เขียนไว้นี่ พี่ว่าเอาไปเก็บเป็นบันทึกหนึ่งได้เลยนะเนี่ย โดยเฉพาะเรื่องของอินเดียนแดงนี่ น่าจะมีคนสนใจมากทีเดียวเชียว
คุณ naree suwan : ถ้าถ่ายภาพรุ้งคู่ได้ ก็นำมาให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในนี้ชื่นชมกันมั่งนะครับ
คุณ lovefull : ใช่แล้วครับ เพียงแค่รุ้งนี่ก็คิดอะไรได้หลากหลายแล้ว ไว้จะแวะไปเยี่ยมบ้างนะคร้บ
สวัสดีพี่ชิว...
อนุญาตให้พี่นำโคลงของผมไปเผยแพร่ต่อได้เลยครับ ระวังจะโดน สาวๆ อักษรแซวนะครับ ฮาๆเอิ๊กๆ ผมก็ขอยืมกลอนภาษาอังกฤษที่พี่โพสไว้ ไปประกอบเนื้อหาบทความที่ผมได้เคยคอมเมนท์ ที่บล็อกพี่นะครับ (เพื่อเป็นประโยชน์ กับผู้สนใจ และก็เอาไว้ให้สาวๆ อักษรดู) http://gotoknow.org/blog/kelvin/192617
สวัสดีครับ น้องกวิน
แซวไม่กลัว กลัวไม่แซวครับ ฮาๆ เอิ๊กๆ (เอ๊ะ! ติดใครมาหว่า) เพราะพี่ชี้นิ้วไปที่กวินได้...อิอิ ได้ตามไปอ่านแล้วนะครับ เดี๋ยวจะไป comment เล็กๆ
สวัสดีค่ะพี่ชิว
ตามมาช้อปค่ะ...เข้า Cloud Gift Shop มา แต่แล้วก็ดันมาโผล่ยัง G2K ที่อันคุ้นเคย อิอิ
น้องดาวฟ้า
เข้า Cloud Gift Shop มาโผล่ที่ G2K นี่ดีกว่าไปโผล่ที่ไหนไม่รู้แน่ๆ ครับ ;-)
บันทึกนี้เขียนไว้นานมากแล้ว ตอนนี้ได้ใช้ประโยชน์ซะที จะเห็นว่ามีกวี & เพื่อนๆ อารมณ์ศิลปินมาช่วยกันแต่งเติมให้รุ้งสดใสขึ้นอีกเป็นกอง
อ้อ! เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ ไว้มาเป็น "เด็กเทพ" เมื่อไร พี่จะโทรไปคุยด้วยอีกที