สิงห์ ป่าสักเขียนเมื่อ 27 มิถุนายน 2551 14:43 น. ()
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2556 19:13 น. ()
สิ่งที่ต้องคำนึงถึงอยู่ตลอดเวลาของการดำเนินกระบวนการก็คือ การประเมินประเมิน 360 องศา
ผมขอออกตัวก่อนว่าไม่ใช่เป็นผู้รู้หรือผู้ชำนาญการอะไรมากมายในการทำหน้าที่คุณอำนวย โดยเฉพาะกิจกรรมที่ใช้เป็นชื่อของบันทึกนี้ แต่จะขอบันทึกจากประสบการณ์เท่าที่ได้เคยลงมือปฏิบัติ ลองผิดลองถูก สำเร็จบ้าง สะดุดหกล้มไปบ้าง อาจจะไม่สมบูรณ์สำหรับผู้ที่เชี่ยวชาญ แต่กับผู้ที่อยากรู้เพิ่มเติม ก็คงจะพอเป็นแนวทางในการนำไปสู่การลงมือปฏิบัติ-พัฒนาในโอกาสต่อไปได้บ้าง
ทุกคนสามารถทำหน้าที่ในบทบาทของคุณอำนวย และทุกคงก็ได้เคยทำหน้าที่นี้มาบ้างแล้ว ทั้งในงาน ในครับครัว หรือแม้แต่กับตนเอง เพียงแต่เราเรียกชื่อหรือให้ความหมายที่แตกต่างกัน ในเบื้องต้นก่อนที่จะกล้าวถึงการออกแบบกระบวนการเรียนรู้ ผู้ที่จะเดินถนนสายนี้คงต้องกลับไปทบทวนตนเองดูก่อน ปรับฐานความเข้าใจในเบื้องต้น ต้องสรุปบทเรียนจากสวนป่า ในการทำหน้าที่คุณอำนวย - กระบวนกร คงต้องเข้าใจธรรมชาติของทุกสิ่ง และธรรมชาติของหลายสิ่งหลายอย่างรอบตัว ดังบันทึกสรุปบทเรียนจากสวนป่า


ซึ่งเป็นการปรับฐานคิดจากข้างในของเราก่อน แล้วการจะออกแบบหรือกำหนดแนวทางในการดำเนินการ หรือจัดกระบวนการเพื่อให้คนได้มา ลปรร.กันนั้น ก็ใช่จะเป็นปัญหาหรือเป็นเรื่องยากเย็นแต่อย่างใด

เมื่อคิดว่าพร้อมแล้ว หรือจะต้องทำหน้าที่ในการออกแบบ (เป็นกระบวนกร) สิ่งที่ควรคำนึงในเบื้องต้นก็คือ
-
เราจะจัดกระบวนการไปเพื่อวัตถุประสงค์ใด
อยากให้เกิดอะไร...ข้อนี้คงต้องชัด หากไม่ชัดอาจเดินหลงทางได้
เมื่อมีจุดประสงค์เป้าหมายหรือทิศที่จะไปแล้ว ก็ต้อง "รู้เขา" ให้ได้มากที่สุดโดยเริ่มจาก
-
มีเป้าหมาย(คน)ที่เราจะออกแบบกระบวนการเรียนรู้ของเราคือใคร
จำนวน
อาชีพ
ภูมิหลัง (ความรู้เดิม ประสบการณ์เดิม)
เพศ
อายุ
ฯลฯ
หากทราบข้อมูลมากเท่าใด จะทำให้เราออกแบบได้รัดกุมและเหมาะสมมากยิ่งขึ้น
-
"เวลา" จากนั้นก็ต้องมาดูว่าเรามี "เวลา" อยู่เท่าไร เวลาจะเป็นตัวกำหนดว่าเราควรจะออกแบบให้หยาบ-ละเอียด หรือมีกระบวนการที่หลากหลายแตกต่างกัน
-
ฯลฯ

-
ทุนและทรัพยากร เมื่อรู้เขาแล้วตอนนี้ก็ต้องหันกลับมา "รู้เรา" ว่าตัวเรามีทุนและทรัพยากรอยู่เท่าใด คือเรามีกำลังคน มีทรัพยากร และมีความสามารถในการนำกิจกรรมเข้ามาปรับใช้ได้มากน้อยแค่ไหน
-
ฯลฯ
กระบวนการนั้นไม่สามารถทำได้ดีด้วยคนเพียงคนเดียว ดังนั้นกอดคอกันมาเพื่อออกแบบในลำดับต่อไป
โดยผสมผสานทุกสิ่งที่มีอยู่และที่กำลังจะนำมาเพิ่มเติม จัดส่วนผสมให้สอดคล้องกันให้มากที่สุด
ไม่ต้องกังวลว่าจะออกแบบแล้วนำไปทำไม่สำเร็จ
ให้ออกแบบให้เป็นธรรมชาติมากที่สุด และ
อยู่บนฐานของความรู้(ทุน)ที่เรามีอยู่ก่อน (หาเพิ่มได้ในภายหลัง)
ไม่ต้องกังวลว่าจะออกแบบได้ไม่ดี เพราะต้องเข้าใจว่ากระบวนการที่ดีนั้น ไม่มีรูปแบบตายตัว
แต่เราจะออกแบบให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว
เมื่อออกแบบและก่อนที่จะนำไปสู่การดำเนินกระบวนการ
ต้องเตรียมทุกอย่างไว้ให้พร้อมสถานที่ วัสดุ-อุปกรณ์ต่างๆ ไว้ให้พร้อมที่สุด
เรียบง่าย
ช้าๆ สบายๆ
ไปเรื่อยๆ ไม่เร่งรัด
อย่างเป็นธรรมชาติ
หากไม่เป็นไปตามที่ออกแบบไว้......ไม่เป็นไร เท่าที่ได้ก็ดีแล้ว
ระหว่างดำเนินกระบวนการ สิ่งที่กระบวนกรต้องคำนึงถึงอยู่ตลอดเวลาของการดำเนินกระบวนการก็คือ
การประเมินประเมิน 360 องศา ตั้งแต่ต้นจบจบกระบวนการ ในประเด็นต่างๆ อาทิเช่น
ผลที่เกิดขึ้นกับจุดประสงค์ที่กำหนดไว้
อากาศ
อารมณ์
บรรยากาศของการการ ลปรร.
เวลาที่เหลืออยู่และใช้ไป
สิ่งไหนตกไปหรือสิ่งไหนที่ควรเสริม
กระบวนการไหนควรลด-เพิ่ม-ปรับปรุง
-
สุดท้ายก็คือการประเมินทั้งผลการดำเนินกระบวนการ และส่วนของตัวกระบวนกร
-
ฯลฯ

กระบวนกรต้องระลึกอยู่เสมอว่า
เรายังไม่เก่ง การเรียนรู้และพัฒนาจึงจะตามมา
ฝึกบ่อยๆ หยิบฉวยทุกสิ่งรอบตัวมาใช้ให้เกิดประโยชน์
พึ่งตนเองอย่างไม่มีขีดจำกัด
ทำและฝึกไปเรื่อยๆ
ฟังคำติ
แต่ไม่ต้องรอคำชมหรือรอจนเจ้านายมาเข้าใจ
เพราะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ทุกคนคิดเหมื่อนกันทุกคน
ไม่ติดกรอบ-หากขึ้นอยู่กับคนอื่นทั้งปีทั้งชาติเราคงหมดโอกาสที่จะได้พัฒนาตนเอง
และที่บันทึกมานี้ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่อยากนำมาแลกเปลี่ยน ใครมีอะไรดีๆ ก็ช่วยนำมาต่อเติมให้ด้วยนะครับ
ไม่ใช่สูตรสำเร็จตายตัวนะ...จะบอกฮื้อ
บันทึกมาเพื่อการ ลปรร.
สิงห์ป่าสัก 27 มิ.ย. 51
สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน
ความเห็น
ตามมาดูกระบวนการ อิอิอิ อยู่สุพรรณบุรี
สวัสดีค่ะท่านสิงห์ป่าสัก
- การจะเป็นกระบวนกรได้ต้องมีความอดทนสูงมากๆ
- อ่านแล้วรู้สึกว่าต้องหาทีมที่เข้มแข็งและเป็นพันธมิตร
- จึงจะทำงานร่วมกันอย่างมีพลังและไม่เกิดความท้อแท้เมื่อเจอปัญหา
- ต้องอ่านบทความของท่านสิงห์ป่าสัก ให้ช่วยเตือนใจหลายๆรอบ
- ขอบคุณจริงๆสำหรับสิ่งที่มีประโยชน์อย่างบทความนี้ค่ะและบทความอื่นๆอีกมากมาย ขอคารวะ
- ขอบคุณค่ะ.
มาเรียนรู้ด้วยคนครับอาจารย์สิงห์ป่าสัก
เรียบง่าย
ช้าๆ สบายๆ
ไปเรื่อยๆ ไม่เร่งรัด
อย่างเป็นธรรมชาติ
* ขอบคุณค่ะ ท่านสิงห์สุดเท่ห์
- มาเป็นนักเรียนค่ะ
- น้องสิงห์ค่ะ มีเพื่อนทางด้านเกษตรอยู่กระบี่มั่งเปล่าค่ะ เผื่อพี่จะไปผูกไมตรีค่ะ
- ใช่แล้วครับ ไม่เป็นไปตามที่คาดหวังไม่เป็นไร อย่าหมดกำลังใจ มันเป็นบทเรียนที่มีค่า
มาอ่านค่ะ...ชื่นชมด้วยคน..
- ยอดเยี่ยมครับคุณ น้องชาย
- หากอยู่ใกล้จะชวนไปนิเทศนักศึกษาฝึกสอนด้วยกัน
- ที่ทำๆกันอยู่ในระบบการศึกษา ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆที่เรียกว่า ห้องเรียน มักเป็นไสยศาสตร์เสียมาก
- เรียนทำไม จะไปให้ถึงไหน ดูเหมือนทั้งคนสอน คนเรียนต่างก็ไม่รู้ชัด
- ที่ร้ายอีกแบบหนึ่งก็คือ เขียนฝัน คือจุดประสงค์ไว้ชัด และสวยงาม แต่พอดูการปฏิบัติในกระบวนการกลับไปอีกทาง ร้ายกว่านั้นพอตามไปดูตอนประเมินผลก็ไปอีกอย่าง ไม่เห็นจะตอบโจทย์ หรือสอดคล้องต้องกันตลอดสายแต่ประการใด
- ส่วนมากก็จะมาวนเวียนอยู่แถวๆ "ท่องจำ และ บอกต่อ" เท่านั้นเอง
- ขอบคุณ และ คิดถึงมากครับ
เห็นว่าท่านเขียนมีประโยชน์มาก ผฝเลยขออนุญาต อยู่ชุมชนเมืองเพชร ครับ
ขออนุญาตร่วมชื่นชม และซึมซับ พร้อมรับไป "ขบ" ต่อค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ วีรยุทธ
ไม่ได้เข้ามานานมาก เลยแวะมาทักทาย
ยังเป็นพี่ที่มีสาระดีๆ มาฝากน้องๆ อยู่เสมอนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

- สวัสดีครับ อ.ขจิต
- ขออภัยที่เข้ามาตอบความคิดเห็นล่าช้า
- ตามไปดูบันทึกอาจารย์แล้วครับ
- อิอิ...ไปบางลี่นี่เอง

- สวัสดีครับ อ.ขจิต
- ขออภัยที่เข้ามาตอบความคิดเห็นล่าช้า
- ตามไปดูบันทึกอาจารย์แล้วครับ
- อิอิ...ไปบางลี่นี่เอง

- สวัสดีครับคุณผึ้งงาน
-
การจะเป็นกระบวนกรได้ต้องมีความอดทนสูงมากๆ
-
อ่านแล้วรู้สึกว่าต้องหาทีมที่เข้มแข็งและเป็นพันธมิตร
-
จึงจะทำงานร่วมกันอย่างมีพลังและไม่เกิดความท้อแท้เมื่อเจอปัญหา
- ขอบคุณมากครับที่แวะมา ลปรร.

- ตามไปดูร่องรอยแล้วครับ
- เก็บภาพมาจากข้อคิด ของกลุ่มศูนย์ข้าวชุมชนบ้านหนองกอง ต.นาบ่อคำ อ.เมืองกำแพงเพชรมาอีกต่อหนึ่งครับ

- สวัสดีครับพี่เบิร์ด
- ยินดีที่ได้ ลปรร.ครับ
- ทุกๆ ครั้งที่ได้ ไปร่วมวง ลปรร.กับทีมงานของส่วนกลาง
- ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ เพิ่มเติมมากเลยครับ
- ขอบคุณมากครับ

- สวัสดีครับคุณปู
-
ช้าๆ สบายๆ ผ่อนคลาย ไม่รีบเร่ง
- นำมาปรับใช้ได้กับทุกสถานการณ์นะครับ
- อิอิ...

- สวัสดีครับคุณหมอเจ๊
- วันนั้นที่สวนป่าได้พูดไว้กลัวจะลืม
- เลยนำมาบันทึกไว้ครับ
- ที่กระบี่ก็มีนักส่งเสริมที่เก่งๆ นะครับ (แต่ผมไม่สนิทกับใครเลย) เลยไม่กล้าแนะนำ
- แต่ว่าที่เข้ามา ลปรร.ผ่านบล็อกยังมีไม่กี่ท่าน
- โอกาสต่อไปเมื่อผูกมิตรไมตรีได้แล้วค่อยแนะนำนะครับ
- หรือว่าทีมเกษตรของกระบี่จะแนะนำตัวเอง..เชิญเลยนะครับ
- ขอบพระคุณมากครับ

- สวัสดีครับพี่สำราญ
- เรียนรู้ร่วมกัน สร้างสรรค์สังคมนะครับ
.
- สวัสดีครับท่านพี่เมตตา
- อิอิ....ลปรร.ครับ

- สวัสดีครับท่านพระอาจารย์ handy
- เสียดายเหมือนกันครับ ที่อยู่ไกลเลยขาดโอกาสในการไปเรียนรู้
- จากประสบการณ์ก็พอจะคิดและเขียนจากที่ทำมาได้ประมาณนี้ หลายๆ ท่านอาจมีสิ่งดีๆ อีกมากหลาย
- กระบวนกรหรือผู้ที่จะจัดกระบวนการให้เกิดการ ลปรร. หากไม่ติดกับรูปแบบหรือกรอบที่ตายตัวจนเกินไป เราอาจจะได้เรียนรู้อะไรที่ใหม่และเกิดนวัตกรรมขึ้นในทุกๆ วัน
- แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ทุกๆ ฝ่ายก็คงจะต้องคิดและปฏิบัติไปในแนวทางเปิดโอกาส-เปิดใจกว้างเช่นกัน
- เพราะทุกอย่างล้วนต้องปรับตัวและเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
- หากปรับก็คงต้องปรับไปพร้อมๆ กันหลายๆ ด้าน จึงจะเกิดพลังขับเคลื่อน
- ขอบพระคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจ

- สวัสดีครับท่านเขยเมืองเพชร
- ยินดีมากเลยครับท่าน

- สวัสดีครับครูปู
- ยินดีที่ได้ ลปรร.
- ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน และ ลปรร.

- สวัสดีครับน้อง TuDToo
- หายไปนานมากเลยนะครับ
- เดี๋ยวก็เข้าบล็อกไม่ถูกหรอก เพราะเขาปรับเปลี่ยนไปมาก
- วันก่อนไปที่กรมฯ เจอน้องวิศรุตก็กำลังวุ่นเรื่องงาน-เรียน บล็อกก็เลยร้างราไปเช่นกัน
- ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน
- อิอิ....อย่าลืมแวะไปเขียนบันทึกบ้างนะครับ
สวัสดีค่ะ
เข้ามาศึกษาความรู้ด้วยอีกคนนะคะ ขั้นตอนการทำงานที่เล่าสู่กันเป็นการให้ความรู้และประสบการณ์ที่ตรงไปตรงมาทุกขั้นตอน ได้ข้อคิดที่ดีๆ ที่สำคัญเมื่อจะทำงานใหญ่ใดๆเชื่อแล้วค่ะว่าเราจะไม่โดดเดี่ยวหากเรามีทีมงานที่ดี และเตรียมงานอย่างมั่นใจ ขอชมเชยผลงานการเขียนสู่กันนะคะ เขียนได้ชัดเจนเข้าใจง่ายและสามารถนำไปปฏิบัติได้ ขอขอบคุณสำหรับความรู้ที่บอกเล่าสู่กัน

- สวัสดีครับ อ.ปรีดา
- เป็นประสบการณ์เล็กๆ ที่ได้ลงมือและเชื่อมโยง แล้วนำมาบอกต่อ
- ยินดีที่ได้ ลปรร.ผ่านบล็อกครับ
- และขอบคุณอาจารย์มากครับที่แวะมา ลปรร.และให้กำลังใจ