งานปฐมนิเทศนิสิตจีน รุ่นที่ 2


ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก ต้อนรับนิสิตจีนรุ่นที่ 2

             วันที่ 9 มิถุนายน 2551 งานปฐมนิเทศเริ่มในช่วงบ่ายแก่ ๆ (15.00-17.00 น.) เราให้นิสิตมารวมกันที่ห้องอินทนิล คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์  ตั้งแต่บ่ายสองครึ่งแล้ว นิสิตรุ่นที่ 2 นี้น่ารักมาก มากันอย่างพร้อมเพรียง หลายคนพูดภาษาไทยได้ค่อนข้างเยอะพอสมควร แต่พอพวกเด็ก ๆ ต้องมาฟังอาจารย์ชาวไทยพูดจริง ๆ แล้ว กลับเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง 555 ถามว่าเข้าใจกี่เปอร์เซ็นต์ เด็ก ๆ บอก "20-30%" โอ้ว....คงเหมือนตอนที่คนไทยไปเรียนต่างประเทศใหม่ๆ อะนะคะ...

 

          นิสิตจีนรุ่นที่ 2 สาขาวิชาภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศนี้มีกัน 38 ชีวิต เป็นชาย 12 คน หญิง 26 คน เราว่าจำนวนเท่านี้กำลังเหมาะสำหรับการเรียนภาษาเลยทีเดียวเชียวแหละ รุ่นที่ 1 ซึ่งมีถึง 53 คนนั้น บางครั้งก็ทำให้เรารู้สึกว่า เป็นชั้นเรียนที่ค่อนข้างใหญ่อยู่เหมือนกัน (ตอนเราเรียนเอกภาษาอังกฤษที่ธรรมศาสตร์ จำได้ว่า แม้ทั้ง  เอกจะมีนิสิต 60 กว่าคน แต่จำนวนนิสิตต่อห้องเรียนในแต่ละรายวิชา จะเฉลี่ยอยู่ที่ห้องละ 20 คนเท่านั้นเอง) ทำให้การสอนภาษาค่อนข้างจะไม่ค่อยทั่วถึงสักเท่าไหร่ แต่อาจารย์ทุกท่านก็พยายามสอนพวกเขากันอย่างสุดฝีมือ ส่วนเด็ก ๆ เองก็เก็บเกี่ยวประสบการณ์ทั้งจากในห้องเรียนและนอกห้องเรียนด้วย ตัวของเขาเอง...

   

            หลังจากที่เราได้แนะนำคณาจารย์ที่พวกเขาได้เรียนด้วยไปแล้ว อาจารย์แต่ละท่านก็ได้มาพูดคุยกับนิสิตอีกครั้ง พวกเขาดูสดใส สดชื่น กระตือรือร้น และพูดเก่งกันมาก (เป็นนกกระจอกแตกรังเลยทีเดียว 555 ไม่น่าเชื่อ) คราวนี้ก็ถึงเวลาของนิสิตบ้าง เราให้หัวหน้าห้องออกมาแนะนำตัวเองให้อาจารย์และรุ่นพี่ได้รู้จัก หัวหน้าห้องของรุ่นนี้ เริ่มแรกเพื่อน ๆ บอกว่ามีคนเดียว เป็นผู้หญิง (ซะด้วย) ชื่อ        มิกกี้  ...มิกกี้ดูเป็นเด็กที่มีความมั่นใจพอสมควร (จึงไม่สงสัยเลยว่า ทำไมเธอจึงได้รับเลือกจากเพื่อน ๆ ให้เป็นหัวหน้าห้อง) ฉะนั้นเราจึงบอกเด็ก ๆ ว่าจะต้องมีหัวหน้าฝ่ายชายด้วย เลยให้พวกเด็ก ๆ ช่วยกันโหวดว่าจะให้ใครเป็น สุดท้าย นาย "วัง" จึงได้รับคัดเลือก (หรือคัดออกก็ไม่ทราบ 5555) จากเพื่อน ๆ ให้เป็นหัวหน้าห้องฝ่ายชาย  นาย "วัง" ของเรา ออกมาแนะนำตัว พร้อมทั้งแสดงความสามารถในการร้องเพลงไทยสากลด้วยอีกต่างหาก เพลงที่วังเลือกมาร้อง เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง รักแห่งสยาม ซะด้วย ...ว้าว เสียงของวังใช้ได้เลยทีเดียว (แม้ว่าบางคำจะชัดบ้างไม่ชัดบ้าง แต่ก็โอเคสำหรับเด็กต่างชาติน่ะค่ะ) เรียกเสียงกรี๊ดจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ ได้มากโข...วังบอกเราว่า เขาหัดร้องของเขาเอง โดยที่อาจารย์ไม่ได้สอนในห้องเรียน...อืม...ได้ยินแล้วก็ชื่นใจค่ะ ไม่เสียแรงที่เขาเลือกมาเรียนเอกภาษาไทย อิอิ....

  

           ปิดท้ายด้วย "พี่โอม" และเพื่อน ๆ (รุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ที่จบไปแล้ว) มาพบปะพูดคุยและให้    คำแนะนำแก่น้อง ๆ ในเรื่องต่าง ๆ ทั้งเรื่องการเรียน การใช้ชีวิตที่ มมส ฯลฯ นับว่านิสิตจีน รุ่นนี้โชคดีมากที่มีพี่ ๆ คอยให้ความอบอุ่นและเอาใจใส่ เราคิดว่า ความสำเร็จในการเรียนและการดำเนินชีวิตที่เมืองไทยของเด็กจีนรุ่นที่ 2 นี้ คงอยู่ ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วล่ะค่ะ.... 

 

หมายเลขบันทึก: 190072เขียนเมื่อ 24 มิถุนายน 2008 15:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

นิสิตจีนนี่น่ารักเนาะ  เหมือนอาจารย์ผู้ดูแลเลย  อิอิ 

แต่ขอแซวอาจารย์เก๋ว่า  ไปทริปคราวหน้าเรียกพี่บ้างก็ได้นะคะ   อิอิ แอบอิจฉาน้องที่วิเทศสัมพันธ์ไง

โลกถูกย่อให้อยู่ใกล้นิดเดียว ภาษาใช่เป็นอุปสรรคระหว่างกันแล้ว

  • ตามาทักทายอาจารย์
  • มากเลยนะเนี่ย
  • 38 ชีวิต เป็นชาย 12 คน หญิง 26 คน
  • ตอนงานรับปริญญา
  • พบหลายท่าน
  • พูดไทยชัดมากๆๆ

พี่หนิงคะ...เก๋ไม่ได้ไปทริปนั้นกะเด็ก ๆ อะค่ะ ที่ไปคือ อ.เก๋ ชุติมาค่ะ (เสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ไป ยิ่งได้ไปอ่านที่น้องเจี๊ยบ วิเทศ เขียน ยิ่งดูน่าสนุกค่ะ) ถ้าทริปหน้าเก๋ได้ไปด้วย จะชวนพี่หนิงนะคะ อิอิ...

คุณเอกราชคะ...

ใช่แล้วค่ะ ตอนนี้โลกชักจะเล็กลงทุกที ไม่มีอุปสรรคในการสื่อสารระหว่างกันอีกต่อไปแล้วจริง ๆ ค่ะ...

สวัสดีค่ะ อ.ขจิต

หนูก็ไม่ได้เข้ามาเขียนซะนานเหมือนกัน วุ่นๆ เรื่องเด็ก ๆ และเรื่องเรียนต่อของตัวเองนิดหน่อย

จำนวนเด็กเอกภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศที่มี 38 ชีวิตนี่ยังน้อยกว่าเด็กเอกธุรกิจระหว่างประเทศอีกนะคะอาจารย์ (มี 73 คนค่ะ)ถ้าข้อมูลไม่ผิด รู้สึกว่า เอกไทยในฐานะภาษาต่างประเทศจะมีนิสิตจีนโครงการ 3+1 มาเพิ่มอีก 20 กว่าคนอะค่ะ (แต่ไม่รู้จะมาเมื่อไหร่) ถึงเวลานั้น เด็กเอกนี้ก็จะมีหกสิบกว่าชีวิตแล้วล่ะค่ะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ เรียนแยกห้องกันอยู่แล้ว อิอิ...

  • มาทักทายอาจารย์
  • อาจารย์ปิดความคิดเห็นบันทึกนี้ไว้ครับ
  • สมัยก่อนตนอยู่ Auckland ชอบไปนั่งเล่น Albert Park อีกที่หนึ่งคือห้องสมุดของ Auckland U. ครับ
  • อาจารย์สบายดีไหมครับ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต

หนูสบายดีค่า ดีใจจัง เขียนบันทึกทีไร อาจารย์มักจะเป็นคนแรก ๆ ที่มาแสดงความคิดเห็นทุกทีเลย อิอิ ดีค่ะ ดีมากๆ

ตอนนี้มาเรียนที่โอคแลนด์แล้วล่ะค่ะ แต่ไม่มีเรียนเลยนี่สิ จริง ๆ อยากเข้าชั้นเรียนมากกว่าน่ะค่ะ ไม่ถนัดกับการนั่งค้นคว้าเอง ...เฮ้ออออ

อ้อ อาทิตย์ก่อน ๆ เข้าไปดูเว็บคณะการบัญชีและการจัดการ เห็นชื่ออาจารย์ขจิตเป็นอาจารย์ที่คณะนั้นด้วย กำลังลาศึกษาต่อ ป.เอกอะค่ะ ไม่ทราบว่าอาจารย์เข้ามาเป็นอาจารย์นานแล้ว หรือว่าหนูเชย ไม่รู้จักอาจารย์อะคะ หุหุ ถ้าเป็นอย่างหลังหนูต้องขอโทษอย่างแรงนะคะ ^^

  • อาจารย์ครับ
  • สงสัยอาจารย์เข้าใจผิด
  • มีอาจารย์ชื่อขจิต จริงๆๆครับ
  • แต่คนละนามสกุล
  • ผมสอนอยู่ที่เกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสนครับ
  • อยู่ศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์
  • อาจารย์ท่านนั้นชื่อ ขจิต ก้อนทอง
  • ผมขจิต ฝอยทองครับ
  • ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
  • คนละคนแน่ๆๆครับ ฮาน่าดู
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท