รอ

เคยรออะไรด้วยความหวังไหม....วันหนึ่งที่ต้มบะหมี่กินกันกับลูกชายตัวน้อย   ระหว่างรอบะหมี่เขานั่งมองถ้วยแล้วยิ้มอย่างมีความสุข  เลยเก็บความสุขนั้นมาเผื่อครับ

“รอ”

 

บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสหมูสับ

เธอนั่งนับเวลาแสนช้าเชื่อง

แต่เธอรู้การรอคอยไม่เปล่าเปลือง

แววตาเธอจึงรองเรืองระหว่างรอ

วนมือไปซ้ายย้ายไปขวา

นาฬิกาอืดอาดเสียจริงหนอ

เอาล่ะ..เท่านี้ก็คงพอ

เปิดฝา..น้ำลายสอ  รีบตักซด

 

[แอมแปร์~natadee]

+ สวัสดีค่ะท่านพี่ไพโรจน์

+ บรรยายได้สวยงาม เห็นภาพค่ะ

+ หอมมมมมมมฉุยเลยค่ะ...

+ อร่ยน่าดูชม

+ สุขสดชื่นกับการรับประทานนะค่ะ

[ไพโรจน์ คงเกิด]

สวัสดีครับน้องแอมแปร์

ดีใจจังที่แวะมา กำลัง "รอ" อยู่นะเนี่ย

แอบแวะไปอ่านเรื่องราวในบล็อกแอมแปร์มาหลายเรื่องแล้ว

เขียนบล็อกได้น่าอ่านมากจ้ะ มีมุมมองที่สร้างสรรค์ ชวนให้คิดและสะกิดใจ

แม้บางเรื่องชวนเศร้า...แต่ก็นั่นแหละชีวิตย่อมมีหลายรสชาติ

แล้วพบกันใหม่ครับ

[หนานชาติ]

ขอคารวะด้วยอักษร

ฝากกลอนทักพี่สหาย

นับถือในหนึ่งคำบรรยาย

หนึ่งจอกมิเมามาย...สหายกวี

[ไพโรจน์ คงเกิด]

สวัสดีครับ คุณ "ข้าหนาน"

ยินดีที่แวะมาทายทัก

ทอถักสายใยใฝ่ฝัน

เรียงถ้อยร้อยคำจำนรรจ์

ผูกพันเพื่อนพ้องผองมิตร