ก่อนถึงพฤหัสสกัดความรู้ แวะมาศึกษาเรื่องเหล่านี้กันดีกว่า
http://gotoknow.org/blog/sawaengkku/86218
กิจกรรมใหม่ ๆ ที่มีในวงแคน...วันนี้
จากพันธกิจด้านศิลปวัฒนธรรม สู่กิจกรรมใหม่ ๆ
32 ปีกับการยืนหยัดและดำเนินกิจกรรมด้านศิลปวัฒนธรรมมาอย่างต่อเนื่อง
ของ ชมรมนาฏศิลป์และดนตรีพื้นเมือง (วงแคน)กับการพัฒนาไปอย่างไม่รู้จบ
ผิดบ้าง พลั้งบ้าง เผลอบ้าง ออกนอกลู่นอกทางบ้าง แต่ก็ไม่เคยห่างซึ่งความคิดและอุดมการณ์
ขอย้อนอดีตคร่าว ๆ เผื่อบางท่านยังไม่รู้จัก "วงแคน"
ตั้งขึ้นเมื่อประมาณปี 2519 โดยรุ่นพี่ ๆ ที่มีใจรัก ตั้งเป็นวงหมอลำในชื่อ "ดอกฟ้าศรีนครินทร์"
ต่อมาเป็น "วงโปงลาง" มหาวิทยาลัยมหาสารคาม รับนิสิตโควต้าดนตรีและนาฏศิลป์เพื่อทำกิจกรรม
ทำหน้าที่อนุรักษ์ สืบทอด และเผยแพร่ศิลปวัฒนธรรมด้านดนตรีและนาฏศิลป์อีสาน ให้กับมหาวิทยาลัย
ฝึกซ้อมโดยรุ่นพี่ สอนรุ่นน้อง ออกค่ายสอนดนตรีแก่น้อง ๆ ทั้งมัธยมและประถม ปีละ 1 ครั้งช่วงเดือนมีนาคม รับจ้างแสดงดนตรีโปงลางทั่วไปเพื่อหาเงินทำกิจกรรม, ค่าอาหารกลางวัน เป็นตัวแทนมหาวิทยาลัย
เข้าร่วมกิจกรรมสำคัญ ๆ อาทิเช่น ศิลปวัฒนธรรมอุดมศึกษา ฯ ทำบุญตักบาตร/คืนสู่เหย้า ปีละ ครั้ง ช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์ ปัจจุบันได้รับความอนุเคราะห์เรื่องสถานที่ในการฝึกซ้อมจาก "พิพิธภัณฑ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม"
ซ้อมวันจันทร์ - วันพฤหัสฯ เวลา 18.00-21.00 น.
ปี 2549 ได้เสนอขออนุมัติงบสนับสนุนจากโครงการ "ตลาดประกอบฝัน ครั้งที่ 3" จัดตั้งศูนย์
สืบสานศิลปวัฒนธรรม เป็น 1 ใน 8 โครงการ ทั่วประเทศ
วันนี้วงแคน ก็ยังเหมือนเดิมเมื่อครั้งอดีต ยังคงฝึกซ้อม และรับงานแสดง ตลอดทั้งเป็นตัวแทน
มหาวิทยาลัยมหาสารคามในการเข้าร่วมกิจกรรม เช่นเดิม แต่อาจต่างเรื่องกระบวนการจัดการ และรูปแบบกิจกรรมแต่ยังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยอุดมการณ์ "อนุรักษ์ สืบทอด และเผยแพร่ศิลปวัฒนธรรม" 
ปี 2551 มีน้องใหม่เข้ามามาก รุ่นพี่ก็มีปะปราย ตัวผมเองก็พยายามที่จะหากิจกรรมใหม่ ๆ
เสริมให้กับเขาเหล่านั้น เริ่มจากเมื่อคืนนี้เอง 23 มิ.ย. 51
ผมแจกกระดาษให้น้องคนละแผ่น คำถามเดียวที่ให้เขาเขียนคือ "มาวงแคนวันนี้ ได้อะไร?"
มีข้อแม้ว่า ขอให้เขียนตามจริง ระบุให้ชัดเจน ผมเลยคัดตัวอย่างมาให้อ่านกัน ลองอ่านกันดูนะครับ
- มามื้อนี้ได้สอน "โค๊ดโปรแกรม" ทำให้น้อง ๆ ประทับใจ
- ได้รู้จักเพื่อนใหม่ ๆ รู้จักพี่ ๆ หลายคน ได้ซ้อมรำและรู้สึกตลกตัวเองมาก ๆ เลยเพราะไม่เคยรำแบบนี้
มาก่อน แต่ก็สนุกดี
- ได้รู้จักเพื่อนใหม่คนหนึ่งชื่อ กุ๊ก
- ได้ต่อท่ารำที่ไม่เคยรำ ได้รู้วัฒนธรรมของแต่ละท้องถิ่น รุ่นพี่ดีจังให้ความสำคัญกับวัฒนธรรมถึงแม้
เป็นคนรุ่นใหม่
- ได้หัวเราะ
- ได้เล่นเครื่องดนตรีที่ไม่เคยเล่น
- ได้ตีกลอง ตีฉาบ ซึ่งผมเล่นดนตรีไม่เป็นเลย
- ได้สอนเพื่อนที่ไม่เคยรำ ทำให้เขาอยากรำและอยากมาชมรมอีก
- ได้คำแนะนำจากพี่ สนิทเพื่อนมากขึ้น และได้แสดงความคิดเห็น
- ได้พบเพื่อนที่คิดถึงหลายคน
- ได้ต่อท่ารำใหม่ ๆ วันนี้รำได้ 1 เพลง 4 ท่า ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีรึเปล่า
- ได้รู้จักนิสัยของเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ และปรับตัวได้มากขึ้น
- ได้วิธีคิดในการทำงาน การวางแผนการทำงาน รับทราบความรู้สึกของคนในชมรม
- คนในชมรมมีอคติต่อกัน
- ฯลฯ
ผมอ่านไปก็นั่งยิ้มไป ผมจะเอาข้อความเหล่านี้เขียนลงในกระดาษชาร์ด แล้วไปติดไว้ที่ชมรมตอนเย็น
ให้น้อง ๆ เขาได้อ่านกัน
และเมื่อคืนผมแจ้งน้องเขาไปว่า "ให้เวลาคนละ 3 นาที" ในการแนะนำตัว/พูดเรื่องอะไรก็ได้
"ห้ามขาด" "ห้ามเกิน" "เริ่มพรุ่งนี้" (24 มิ.ย. 51) โดยวิธีการสุ่มตามใจผม เพื่อฝึกพูด ต่อที่ประชุมชน
และฝึกการนำเสนอ จะสุ่มวันละ 2-3 คน ทุกวัน
แล้วผมจะมาเล่าให้ฟังนะครับว่า วันนี้มีใครบ้าง แล้วเขาเล่าอะไรให้ฟัง
พร้อมกับโจทย์กิจกรรมใหม่ที่จะให้เขาเย็นนี้
ขอบคุณที่อดทนอ่านให้ครับ
สวัสดี
คำสำคัญ (Tags): #วงแคน
หมายเลขบันทึก: 190002เขียนเมื่อ 24 มิถุนายน 2008 12:09 น. ()ความเห็น (12)
มาปรบมือให้ดัง ๆ ... ปรบด้วยใจนะครับ ไม่ใช่มาเชียร์เพื่อให้เขียนบันทึกเท่านั้น
นี่คือบันทึกที่บันทึกเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ "วงแคน" เหมือนกัน ถ้าเป็นไปได้ ให้นำไปลงในเว็บไซด์วงแคนด้วยก็น่าจะดี
ไว้มีเวลาที่จะเขียนในเรื่อง "จุดเปลี่ยน..ในบางเรื่องของวงแคน" ให้ได้อ่านกันบ้าง
ทุกวันนี้ วงแคนน่าจะเป็นองค์กรนิสิตเพียงองค์เดียวที่มีโครงสร้างองค์กรอย่างเป็นรูปธรรมมากที่สุด ซึ่งนั่นเป็นเพราะโครงสร้างนโยบายในการเติมเต็มคนมาเป็นระยะ ๆ และที่สำคัญก็คือ พลังใจและสายสัมพันธ์ในหมู่มวลนิสิตด้วยกันนั่นแหละคือกลไกอันทรงพลังให้ชมรมมีตัวตนอย่างน่ายกย่อง
.....
ใจจริง. ปีหน้า ถ้าเป็นไปได้พี่อยากมีเจ้าหน้าที่หญิงสักคนนะ .
เผื่อให้ช่วยดูแลเรื่องการฟ้อนรำและการแสดงให้ได้บ้าง และจะได้ช่วยแบ่งเบาภาระของยะลงด้วยเหมือนกัน
จะได้เป็นสองแรง...แข็งขัน
วงแคน เป็นชมรมที่น่ายกย่องมากๆ
ช่วยงานมหาลัยตลอดเลย ไม่รู้มีเวลาพักบ้างหรือเปล่า
ขอขื่นชมๆๆๆๆๆ
- ป้าดดดดด
- สุดยอดครับ
- นึกถึงสมัยอยู่ขอนแก่น ผมก็เป็นคนโปงลางคือกัน อิอิ
- หนับหนุนเต็มที่
มาชื่นชมคะ
ในรูปนี่ ทีมเต็มๆเลยนะคะ
คนยางสีสุราช
สวัสดีคะ พอดีจะมีงานแต่งงานในวันที่ 23มกราคม ปีหน้า ถ้าจะติดต่อ วงแคนมาแสดง สามารถติดต่อ คุยราคาได้ที่ไหนคะ
บ่าวภูไท นครฯ
ผมเป็นคนหนึ่งที่เฝ้าดูความเป็นไปขอวงแคน อาจจะสัมผัสกับวงแคนไม่นานนักแต่ก็รู้ความเป็นไปพอสมควร แต่ก่อนคนที่เข้ามาอยู่ในวงแคนไม่ใช่เพียงเพราะมีหน้าที่ที่ถูกยัดเยียดให้รับมอบหมาย โดยบอกกันว่า "โควตา" เมื่อเข้ามาแล้วต้องมาอยู่ในวงแคน ฉะนั้นเรื่องจิตวิญญาณของการร่วมอนุรักษณ์สืบสานศิลปวัฒนธรรมอีสานจึงไม่มีเท่าที่ควร หลายๆคนพยายามที่จะแสดงความเป็นตัวตน ไม่ได้มองถึงวัตถุปรสงค์ของวงแคนว่าเป็นอย่างไร
ปัจจุบันการแสดงของวงแคน โดยเฉพาะด้านดนตรีค่อนข้างที่จะไม่มีเอกลักษณ์มากๆ นำเสนอแค่ความแปลกใหม่ ทันสมัย สนุกสนาน (มันส์....อย่างเดียว)อยากถามผู้รับผิดชอบเหมือนกันว่า ตอนนี้ลายเปิดวงของวงแคนหายไปไหน ระบำจัมปาศรีตอนนี้ไม่รู้ว่าลายอะไรผสมปนเปไปหมด นอกจากนี้การแสดงชุดเดิมๆของชมรมกำลังถูกมองว่าเชย
วงแคนมีเอกลักษณ์ของตนเองมานับสามสิบปี แต่ทุกวันนี้คนที่เข้ามาไม่ได้ร่วมกันอนุรักษ์แต่เข้ามาเพื่อจะทำหน้าที่ของตนเองให้สมบูรณ์เท่านั้น พยายามนำเสนอตามยุคตามสมัย ละทิ้งอุดมการณ์แห่งการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านอันทรงคุณค่า แสวงหาการแข่งขันและความเป็นเลิศ และขาดเอกลักษณ์
ผมอาจเป็นคนหนึ่งที่ผ่านมาและด้วยจิตสำนึกของอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมอีสานอันเก่าแก่และทรงคุณค่า เรื่องการพัฒนาให้มีความแปลกใหม่น่าจะไม่ใช่หน้าที่ของวงแคน เพราะผมรู้ว่ามีคนที่ทำหน้าที่นี้และทำดีด้วยคือ คณะศิลปกรรมฯ แล้ววงแคนจะเดิมตามรอยของคนอื่นทำไม่ ในเมื่อเรามีเอกลักษณ์อันทรงคุณค่าแต่เรากับไม่เห็นค่าของสิ่งที่เรามีอยู่.....ฮักแพงแบ่งปัน.....
เด็กรามราช
นางรำใช่พี่สมปองป่ะที่นามสกุล
นิวงษา
ภูชุม
หรือไม่ก็แก้วนิวงศ์คนที่สามนะแต่ตอนนี้จบแล้วใช่ป่ะเป็นตัวเกร็งนางรำรุ่นเก่าเลยนะเนี้ย
เจ๋งจิงๆพี่สมปอง
สวัสดี สมาชิกชาววงแคนรุ่นใหม่ ๆ
ดีใจที่พี่น้องทั้งหลายได้อนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้าน สืบสานต่ออุดมการณ์ของวงพื้นเมืองไว้
จากรุ่นพี่วงแคน ภุมริน 3
สวัสดีครับ ยินดีที่ได้อยู่เป็นสมาชิกวงแคน
รุ่นพี่เก่าแก่ ปี 42
รุ่นพี่ ปี 42
หลังจากเฝ้าดูมานานก็ยังไม่เห็นเว็บวงแคนขึ้นใหม่สักทีรออยู่