โรงพยาบาลผู้เขียนเป็นโรงพยาบาลขนาด 90 เตียง เป็นโรงพยาบาลชุมชน ซึ่งโรงพยาบาลชุมชนส่วนหนึ่งมักจะไม่มีหน่วยผู้ป่วยวิกฤตหรือผู้ป่วยหนักหรือ ICU แต่เนื่องจากว่า โรงพยาบาลของผู้เขียนมีผู้มารับบริการเป็นจำนวนมาก แถมด้วยต้องเป็นศูนย์รับส่งต่อจากโรงพยาบาลใกล้เคียงด้วย คุณหมอหลายท่านจึงอยากจะให้จัดตั้งเสียทีหลังจากที่ยื้อมานานหลายปี
ปัญหาที่ตามมาของเราในตอนนี้ก็คือการไม่มีอาคารหรือตึกที่จะจัดตั้งหน่วย จึงต้องไปอาศัยตึกผู้ป่วยสามัญ ทำให้พื้นที่คับแคบมาก ที่เก็บเครื่องมือก็ยังไม่มี การขาดอุปกรณ์ที่จำเป็น เช่น เครื่องช่วยหายใจและเครื่องเฝ้าติดตามต่างๆ รวมถึงการขาดคนที่ต้องทำงาน พยาบาลและผู้ช่วย นั่นก็หมายความว่า ต้นทุนเราต้องสูงขึ้น แถมด้วยความยุ่งยากในการหาเครื่องมือและบุคลากร
ส่วนของผู้เขียนนั้น ผู้เขียนถูกมอบหมายให้ดูแลและวางระบบ แต่ด้วยความที่เคยทำหน้าที่ในการเป็น fa เป็นโค้ชและทำงานด้านวิสัญญีมาตั้งแต่จบพยาบาลได้สองปี สมองจึงถูกใบ้กิน น้องๆที่จะมาอยู่ด้วย ถามทุกวันว่าจะเอาอย่างไร โครงสร้างเป็นอย่างไร วางjob กันอย่างไร จะแต่งชุดสีอะไร
ด้วยความคุ้นชินกับการเป็นโค้ชนี้เอง จึงบอกกับน้องๆไปว่า เรามาช่วยกันระดมสมองดีมั้ย ว่าจะอยู่ก้นอย่างไร ระบบและโครงสร้างตลอดการสร้างคุณค่าให้แก่คนไข้จะเอาอย่างไร ในขณะที่เราก็ต้องมีความสุขมาก เรื่องนี้ผู้เขียนเน้นนัก ด้วยเป็นนโยบายที่อยากให้พนักงานรักและผูกพันองค์กร
น้องๆดูตื้นเต้นมากจะคุยกันคืนนี้เลย แล้วจะนำมาเสนอผู้เขียนในตอนบ่ายพรุ่งนี้และอยากให้เปิดรับคนไข้เร็วๆ ประมาณว่า ร้อนวิชา อยากเห็นคนไข้หนักได้รับการดูแลที่ใกล้ชิด ไฟแรงน่าดู น่าปลื้มใจและที่สำคัญผู้เขียนไม่ต้องไปประชุม รอฟังรายงานอย่างเดียวเลย
แบบนี้ผู้เขียนชอบนะ ถือว่าเป็นการบริการแนวใหม่ที่เน้นให้สมาชิกมีส่วนร่วม อาจารย์พอลล่าบอกว่า ให้เขาคิดเขาทำเองเขาจะรู้สึกภาคภูมิใจ ส่วนผู้เขียนก็มีหน้าที่ในการพิจารณาและควบคุมให้เป็นไปตามข้อตกลง
หากเราๆท่านๆ รักและรู้จักสร้างเสริมสุขภาพ เพื่อป้องกันตัวเองจากโรคภัยที่ร้ายแรง ไม่ว่าจะเป็นอุบัติเหตุ โรคหัวใจความดัน เบาหวาน โรคทางเดินหายใจ ความรุนแรงของโรคก็ไม่น่าจะบังเกิด กันไว้ดีกว่าแก้ แย่แล้วต้องนอน ไอซียู
มาช่วยกัน ป้องกันโรคร้ายด้วยการสร้างเสริมสุขภาพ การตรวจสุขภาพประจำปี การออกกำลังกาย การกินอาหารไทยๆๆ ผักผลไม้เยอะๆ สร้างความแข็งแรงให้ร่างกายก่อนที่โรคร้ายจะคุกคามโดยไม่รู้ตัว
สวัสดีค่ะ แดง คนขยัน เป็นกำลังใจให้ค่ะ อยากเห็น ICU เปี่ยมรัก จังเลย จะติดตามต่อไปนะคะ พอลล่าคิดว่าหน่วยงานใหม่ คงต้องมีการพัฒนาบุคลากรกันเต็มที่เลยใช่ไหมคะ เพราะเครื่องมืออุปกรณ์เราก็อาจจะไม่คุ้นชิน เท่าไหร่ แต่ป้าแดงก็พัฒนาจากใจเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว เรื่องอื่นจิ๊บๆ ใช่ไหมคะ สู้ๆๆ ค่ะ (^_^)
สวัสดีค่ะ อ.พอลล่า
to pa daeng
ได้ยินชื่อที่เรียกขานว่า "ป้าแดง" แล้ว ไม่ค่อยอยากเรียกเช่นนั้น
เพราะหน้าตายังสดใส อ่อนกว่าวัย อ่อนกว่าความจริงแท้ ตั้งมากมาย!!
ได้เห็นรูป "ป้าแดง" ได้อ่านความเจริญก้าวหน้าของ รพร.ท่าบ่อแล้ว ให้หวนคิดถึง
(วันเวลาผ่านเลย รวดเร็วจังเลยครับ)
วันหน้า ฟ้าใส คงได้ร่วมงานพัฒนาด้วยกัน ขอเป็นกำลังใจให้พัฒนาต่อไป
Sirikasem
June26,2008
สองสามวันมานี้ได้รื้อฟื้นความรู้พยาบาลครับเอื้อย
ข้าราชการชั้นสูงที่ถูกส่งมาเป็นผู้ประสานโครงการป่วย
เริ่มจากปวดหัว เดินไปโรงหมอกลับเจอเพื่อนหมอของท่านที่ไปเรียนเวียดด้วยกันแต่ไม่ได้ตรวจเพราะท่านหมอบอกว่าเดินได้อยู่ให้มากินอบหมากับเหล้าขาวก็หายท่านเลยนั่งกินเหล้าแทนการตรวจ
พอวันรุ่งขึ้นเกิดอาการขาชาขึ้นมาจนถึงรักแร้ ความดันสวิงสูงต่ำ ขาอ่อนแรงเดินไม่ได้
ท่านหมอคนเดิมเลยให้นอนใส่ RLS ถุงหนึ่ง เกิดช็อคขึ้นมาอีกต้องตามกันไปเยี่ยมไปเฝ้ากันค่อนคืน
โรงพยาบาลที่นี่เครื่องมือประมาณว่าสถานีอนามัยชั้นสองบ้านเรา โชคดีที่ในห้องไอซียูมีถังออกซิเจนอยู่หนึ่งถัง
กว่าจะย้ายเข้าน่านได้ก็เวลาสายๆของอีกหนึ่งวัน ได้ข่าวว่าไปเอกซ์เรย์ที่โรงบาลปัว เจอลิ่มเลือดอุดตันในสมองขนาดสิบ ซม.
เลยคิดถึงความเสี่ยงเวลาอยู่ในสถานที่แบบนี้ถ้าเจ็บป่วยขึ้นมาก็ลำบากมาก แล้วถ้าเป็นประชาชนตาดำๆยิ่งลำบากใหญ่ครับ
คืนที่ไปเฝ้าไข้ มีคนมาโรงหมอด้วยพิษเห็ดสิบกว่าคนแนะครับ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
สวัสดีค่ะ อ.คุณหมอศิริเกษม
สวัสดี อาวปาลี
แวะมาเยี่ยมป้าแดง
เอาใจช่วยนะคะป้าแดง
ที่ม.อ. กำลังเตรียมเปิดหน่วยใหม่ในเร็วๆนี้
เป็นศูนย์คัดกรองโรคระบบทางเดินหายใจ
ของเราไม่มีปัญหาสถานที่ แต่มีปัญหาเรื่องขาดแคลนพยาบาล
ตอนนี้ต้องขอจากคลินิกอายุรกรรมไปช่วยก่อน
เปิดเป็นทางการเมื่อไหร่จะแจ้งข่าวนะคะ
สวัสดีคะ อ.ลักษมี