ลองมองตัวเราเองดี ๆ เราจะพบว่า เราก็มีอะไรดี ๆ หลายอย่างที่คนอื่นไม่มี เราสามารถทำ "หนึ่งวันเดียวกัน" ของเรา ให้มีความหมายได้ ก็ต่อเมื่อเราเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี
เพราะได้รับเกียรติจากพี่ ศน.อ้วน
ที่อยากจะทราบความลับของชีวิตครูปู โดยการส่ง tag มา ทั้ง ๆ
ที่ครูปูเอง ก็ไม่รู้นักหรอกว่า
เค้าจะต้องทำกันยังไงบ้าง
หลังจากวิ่งไปแอบดูความลับของครูมิม พี่อักษร และครูสุมาแล้ว
เลยต้องมานั่งจัดลำดับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับชีวิต
แล้วไม่ค่อยได้ไปบอกใคร ที่พี่ ศน.อ้วน เรียกว่า
"ความลับ"
คิดไป นึกไป ก็ได้ซึมซับระหว่างทางว่า
มีข้อเท็จจริงของชีวิตเราตั้งหลายเรื่องแหน่ะ ที่ถูกละเลย
และไม่เคยหยิบขึ้นมาให้ความสำคัญหรือสานต่อเลย ทั้ง ๆ ที่แต่ก่อน
เรานั้นแสนจะกระเหี้ยนกระหือรือ (สำนวนใครหว่า อิอิ) ตีอกชกตัว
ป่าวประกาศเสียงดัง ว่าฉันจะต้องทำให้ได้
ฉันจะมุ่งมั่นเรื่องนี้
ทำให้นึกถึงเรื่องที่เคยอ่าน ซึ่งได้มาจาก forward mail
ของเพื่อนท่านหนึ่ง ที่ว่า
"คนเราไม่เคยนึกถึงตีน
เมื่อรองเท้าไม่กัด"
คนเรา
มักมองไม่เห็นของดีที่ตนมีอยู่
จนเมื่อสูญเสียมันไปแล้ว
ไม่เห็นคุณค่าของสองแขน
จนกระทั่งมันอยู่ในเฝือก
ไม่เห็นคุณค่าของงาน
(ที่เราว่าแย่ ๆ ) จนกระทั่งตกงาน
ไม่เห็นคุณค่าคนรัก
(ที่เราว่าไม่เพอร์เฟ็กท์)...
จนกระทั่งเธอหรือเขา
ไปแต่งงานกับคนอื่น
ไม่เห็นคุณค่าของพ่อแม่
(ที่เราว่าขี้บ่น)...
จนกระทั่งไปงานศพของท่าน
สิ่งที่คนจำนวนมากเลือกทำคือ
บ่นว่าตนเองไม่มีความสุข
ไม่ประสบความสำเร็จ
ไม่รวย
ไม่ได้เป็นเจ้าของสิ่งนั้นสิ่งนี้
และเอ่ยประโยคยอดฮิตว่า
"มันไม่แฟร์เลย"
บางที
ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าโลกไม่มีความยุติธรรม...
ก่อนที่เราจะบ่น
ลองมองตัวเราเองดี ๆ
เราจะพบว่า
เราก็มีอะไรดี ๆ
หลายอย่างที่คนอื่นไม่มี...
เราสามารถทำ "หนึ่งวันเดียวกัน"
ของเราให้มีความหมายได้
ก็ต่อเมื่อเราเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี
และใช้วันนี้...
วันแรกของวันที่เหลืออย่างคุ้มค่าที่สุด
เพราะวันแรกของชีวิตที่เหลือนี้
ช่างสั้นเหลือเกิน...
และเพราะเรา
จะไม่มีทางรู้ว่า
เรา มี
"วันแรกของวันที่เหลือ" อยู่อีกสักกี่วัน
แหล่งอ้างอิง http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=neptune&group=4&date=15-03-2007&gblog=6
ภารกิจการแฉความลับของตัวเองในครั้งนี้
คงจะไม่ได้ทำให้ผู้อ่าน shocked อยู่ฝ่ายเดียวเสียแล้วกระมัง... หุ หุ
หุ ^_^