GotoKnow

Tag ความลับ ของดิฉันค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ 10 มิถุนายน 2551 20:45 น. ()
แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2555 17:37 น. ()
คุณหมอจริยา มาชวนให้เล่น Tag ก็เลยมาค่ะ แม้จะ เป็นครั้งแรก เหมือนกันที่จะบอกความลับของตัวเองออกมา...ให้ใครๆทราบบางส่วน ...

ามลับ บางส่วน ....ที่บอกว่า บางส่วน เพราะ ยอมรับว่า เป็นคนที่ มีบุคลิกหลากหลาย  ในตัวเองพอสมควร....แต่ก็รู้ตัวว่า  บุคลิกข้อใด เป็น ข้อเด่น ข้อด้อย ของตัวเอง  สำหรับข้อด้อยก็ได้พยายาม แก้ไขให้ดีขึ้น   ด้วยตัวของตัวเอง....ต่อไปนี้ เป็นความลับ บางส่วนค่ะ...

1.ความลับอย่างหนึ่งคือ   จริงๆแล้วไม่ค่อยชอบเรียนอักษรศาสตร์ค่ะ ...ชอบและสนใจ เรื่องที่เกี่ยวกับ  การบริหาร การเงิน ธุรกิจ การค้า   แต่ทำไมถึงมาเรียน ก็ยังงๆอยู่  (น่าจะไปเรียนเศรษฐศาสตร์)  อาจจะเพราะ ได้แรงบันดาลใจจากคุณพ่อ   ที่เก่งด้านภาษามาก (สมัยทำงานอยู่ที่รัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ตัวเองเคยได้รับมอบหมาย  ให้เขียนสุนทรพจน์  ให้ท่านนายกรัฐมนตรีท่านหนึ่ง   ที่ทางที่ทำงาน  เชิญท่านมาเปิดงานสัมนา   เป็นภาษาอังกฤษ  เขียนแล้ว   นำไปให้คุณพ่อแก้ไข แต่ลงเอย ด้วย ท่านเขียนให้ใหม่หมด)  ต่อมา ไปเรียนด้านการบริหารธุรกิจ  และ สุดท้าย ก็ดิ้นรนออกมาทำธุรกิจด้วยตัวเองจนได้  โดยได้แรงหนุนจาก เพื่อนร่วมงานเก่าๆด้วยว่า มีบุคลิก ไม่เหมาะ   ที่จะทำงานราชการหรือรัฐวิสาหกิจเลย  จะทำต่อไปก็ได้   แต่ไม่สนุก

2.เป็นคนมีความฝันและจินตนาการ ....ฝันซ้ำซาก อยู่ได้ ในเรื่องซ้ำๆกัน....และก็แปลกที่...ความฝันมักเป็นจริง... ในหลายๆเรื่อง ...(อย่างกับหนังสือ เรื่อง..The Secretเรื่องนี้ ขอยืนยันว่า การมีพลังจิต การเพ่งพลังไปยังเรื่องใดมากๆ  มีโอกาสที่ เกิดเป็นจริงได้ พิสูจน์มาแล้ว ) พอฝันเรื่องไหน เป็นจริง ก็หาเรื่องใหม่มาฝันต่อไป ตอนนี้ ก็ยัง ฝันอยู่ ทุกวัน...  อย่างเรื่อง งานด้านธุรกิจของตัวเอง ก็เป็นความฝันว่า...ต้องเป็นเจ้าของกิจการ ต้องมีธุรกิจของตัวเอง... ความฝัน ก็เป็นจริง...และยังมีอะไร อีกหลายอย่าง ที่เกิดขึ้นจาก ความฝันที่เป็นจริง  ของตัวเองค่ะ...

3.โดยธรรมชาติ เป็นคนไม่ยึดติดอะไรเป็นพิเศษ  (นอกจากลูกและหลาน)  จึงไม่ค่อยจะเกิดอารมณ์เศร้า หรือเหงา กับใครหรืออะไร  สักเท่าใด ถ้าพบเจออะไร   ที่ไม่ค่อยถูกกับจริต ของตัวเอง  ก็พร้อมที่จะปล่อยวางได้ทันที  โดยที่เกือบไม่รู้สึกอะไรเลย  อาจจะเป็นเหตุหนึ่ง  ที่นั่งสมาธิได้  ค่อนข้างดี (หลวงพ่อบอก)  เพราะเกิดจิตว่างได้โดยง่าย   

4 เป็นคน ที่มีความมานะพยายามค่อนข้างมาก  เป็นนิสัยประจำตัว   จำได้ว่า ตอนเด็กๆ คะแนนสูสีกับเพื่อน ผลัดกันแพ้ชนะมาตลอด แต่ส่วนใหญ่เขามักจะสอบได้ดี กว่าเรา เสียเรื่อย 
เพราะเขาเก่งด้านศิลปะ เช่น วาดรูป เย็บปักถักร้อย ในขณะที่เราไม่เก่งเลย วิชาพวกนี้ คือ ตัวช่วยดีๆนี่เอง  เรื่องนี้ ทำให้เกิดมุมานะมาก พยายามฝึกจนให้ดูเหมือนเก่ง 
(ครูจับตัวเป็นตัวแทนโรงเรียน ไปประกวดวิชาการบ้าน การเรือน เช่น  ร้อยมาลัยบ้าง แกะสลักขิงข่า เป็นรูปต่างๆบ้างหลายครั้ง   เคยได้รางวัลดีที่สุด คือที่ 2 ...แถมไม่เพียงแต่ ต้องพยายามฝึกทำการฝีมือเท่านั้น ต้องพยายามเอาใจครูการฝีมือ เป็นพิเศษอีกด้วย ให้ครูรัก เพื่อ จะได้ให้คะแนนเราเป็นพิเศษ ซึ่งเรื่องการทำให้ผู้ใหญ่รัก นี้ เป็นเรื่องถนัด กว่าเรื่องการฝีมือจริงๆ

(บางทีแกล้งป่วย ครูก็ยังตามไปจับตัวมาจากบ้านจนได้
) ซึ่งในช่วงนั้น สงสัยในใจตลอดเวลาว่า ทำไม ครูจึงดูนักเรียนไม่ออก ว่า ใครเก่งอะไร ไม่เก่งอะไร แต่ถึงจะรู้สึกกดดันอย่างไร  ก็ทนได้  เพราะความอยากได้คะแนน  และอยากเห็นคุณพ่อคุณแม่ยิ้ม   อย่างภูมิใจ  ที่ลูกสาวสอบได้อย่างที่หวังไว้

5. สิ่งที่ไม่ค่อยดีนัก แต่คนใกล้ชิด จะรู้ดี และยอมรับได้ คือ เป็นคนค่อนข้าง เจ้าระเบียบไปเกือบทุกอย่าง   ชอบจัดบ้าน แต่งบ้าน จัดงานเลี้ยง    คิดและแต่ง รายการอาหาร(แต่ไม่ชอบทำ)  ชอบรับแขก  ชอบจัดการอะไรต่ออะไรให้เข้าที่เข้าทาง ชอบการวางแผนทุกอย่าง ...ถ้าไม่เป็นตามแผนที่คิดไว้ จะออกหงุดหงิดเล็กๆ....ดูๆแล้ว ไม่น่าดี แต่โชคดี ที่ครอบครัวและคนที่ทำงานด้วย   เกิดความชิน และยอมรับ ( ในระดับที่ ส่วนใหญ่ ก็มักเก็บไปเป็นนิสัยของเขาเองด้วยส่วนหนึ่ง )ได้มาตลอด  ไม่งั้น คงน่าเบื่อพิลึกละ!!!

    สิ่งที่อยากทำ ตอนนี้ คือ อยากทำกับข้าวเก่งๆ   อยากมีชุดเครื่องครัวสวยๆ ครบชุด อย่างในหนังสือที่อ่านประจำคือ  Martha Stewart Living   หรือ Vogue Living ค่ะ (นี่คือที่มาของชื่อบล็อก Good Living ด้วย)    แต่พอจะไปเรียน ลูกก็ห้ามว่า อย่าไปเลย อยากกินอะไร ให้แม่บ้านทำดีกว่า .. อยากให้แม่ทำในสิ่งที่ แม่ถนัด

คำสำคัญ (Tags): #5 ข้อ #tag #ความลับ 
สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ

ความเห็น

jaewjingjing
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ

มาอ่านความลับที่ไม่ลับอีกต่อไปแล้วของพี่ศศินันท์ค่ะ ^_^

คนส่วนมาก ก็น่าจะมีบุคลิกหลายแบบค่ะ

เป็นความลับและเป็นบุคลิกที่ดีนะคะ ในสิ่งที่กล่าวมาค่ะ

เนปาลี
เขียนเมื่อ
  • สวัสดีค่ะ คุณพี่ศศินันท์..

ยังจำครั้งแรกที่เห็นคุณพี่ศศินันท์ใน G2K ได้..  หลังจากที่ได้อ่านความคิดเห็นในบันทึกของคุณอรแล้ว   สิ่งที่วิ่งเข้ามาชนกับความคิดของต้อมคือ "ผู้หญิงคนนี้สวย+เก่งจัง"  

และก็..ติดตามเข้ามาอ่านบันทึกของคุณพี่ศศินันท์อยู่เรื่อย     ต้องขอขอบพระคุณจริงๆ ค่ะ

JJ
เขียนเมื่อ

ตามมาเรียนรู้ครับ ยังไม่เคย tag ใคร ครับ

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ขาดข้อ ห้า หรือเปล่าคะ พี่ศศิฯ

ชอบ

2.เป็นคนมีความฝันและจินตนาการ ....ฝันซ้ำซาก อยู่ได้ ในเรื่องซ้ำๆกัน....และก็แปลกที่...ความฝันมักเป็นจริง... ในหลายๆเรื่อง ...

3.โดยธรรมชาติ เป็นคนไม่ยึดติดอะไรเป็นพิเศษ (นอกจากลูกและหลาน) จึงไม่ค่อยจะเกิดอารมณ์เศร้า หรือเหงา กับใครสักเท่าใด ถ้าพบเจออะไร ที่ไม่ค่อยถูกกับจริต ของตัวเอง ก็พร้อมที่จะปล่อยวางได้ทันที โดยที่เกือบไม่รู้สึกอะไรเลย อาจจะเป็นเหตุหนึ่ง ที่นั่งสมาธิได้ ค่อนข้างดี (หลวงพ่อบอก) เพราะเกิดจิตว่างได้โดยง่าย

ตัวดิฉันเองมีข้อสองอยู่บ้างนะคะ

ข้อสามก็ ข้ออ่อนของเรา เห็นมั้ยคะว่า sense ว่าต้องได้ prototype อย่างพี่ศศิอีกเรื่อง

ขอบคุณค่ะ

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ข้อห้า มา แล้ว จึ๋ย น้องถูกดึงดูดโดยพี่ได้อย่างไร ไม่เป็นไปตามกฏ The secret..และอันนี้ น้องเป็นคนมีระเบียบน้อย..ค่ะ

อาจเพราะ มีความ(จำเป็นต้อง)เป็นคนเจ้าระเบียบอยู่ลึก ๆ ก็อาจเป็นได้นะคะ แก้ตัวได้...น้ำขุ่น ๆ

Gutjang
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์

ลูกๆ น่ารักจังค่ะอยากให้แม่ทำในสิ่งที่ แม่ถนัดมากกว่า ...

ชื่นชอบข้อที่ "มีความมานะพยายาม" ถึงจะทำในสิ่งไม่ค่อยถนัดก็ยังคว้ารางวัลที่ 2 มาครองได้นะคะ

...ขอบคุณค่ะ

Bright Lily
เขียนเมื่อ
  • คุณแม่ตอนสาวๆ คงสวยมากๆ เลยค่ะ อยากเห็นรูปตอนนั้นจังเลยค่ะ ส่วนคุณลูกสาวสวยน่ารัก ผิวดีมากๆ เลยค่ะ อารมณ์ของภาพที่ออกมา ได้กลิ่นกรุ่นแห่งความอบอุ่นของครอบครัวนะคะ
  • พี่เป็นคนน่ารักมากๆ เลยค่ะ บุคลิกแต่ละอย่างแตกต่างกัน แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นข้อเด่นนะคะ
  • ขอบคุณสาวน้อยแก้มยุ้ยเนปาลีที่โพสต์อยู่ข้างบนค่ะ ที่ยังมีความประทับใจดีๆ มีกำลังใจส่งให้พี่อรอย่างสม่ำเสมอค่ะ 
paew
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ
มาอ่านและเรียนรู้จักกับพี่ศศินันท์ คุณย่าคนสวยที่เก่งมากๆค่ะ...ขอบคุณค่ะ

  • เป็นบันทึกที่ "เปลือยความรู้สึก" ได้งดงามมากครับ
  • ขอบพระคุณครับ
โอ๋-อโณ
เขียนเมื่อ

ความลับสุดยอดทุกข้อเลยค่ะ พี่ศศิฯเป็น role model ในหลายๆเรื่องได้จริงๆค่ะ รู้สึกได้อีกอย่างว่าเสน่ห์ของพี่ศศิฯที่รับรู้ได้จากการสื่อสารคือ พี่เป็นคนที่ทำให้คนอื่นเกิด inspiration ได้มาก ไม่น่าแปลกใจเลยค่ะว่าทำไมเขียนอะไรๆก็มีคนติดตามอ่านมากมายแม้ไม่รู้จักตัวจริง ชื่นชมจริงๆค่ะ (พูดอย่างที่คิดเป๊ะๆ ไม่เกินความจริงเลยนะคะนี่...บอกไว้ก่อนเดี๋ยวโดนพี่ศศิฯบอกว่าปากหวานอีก อิ....อิ...)

โอ๋-อโณ
เขียนเมื่อ

ลืมเพิ่มความเห็นว่า พี่ศศิฯก็เป็นคนผิวสวย และคุณแม่น้องพีทก็ผิวสวยผ่องจริงๆอย่างที่พี่ศศิฯเคยบอกค่ะ แล้วอย่างนี้น้องพีทจะไม่ผุดผ่องได้ยังไงนะคะ เอาไปกำลังสองแบบนี้

a l i n_x a n a =)
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านความลับของคุณย่าคนเก่งแถมสวยอีกต่างหาก มาขำๆที่บอกว่าครูตามมาจับตัวจากบ้าน มีอย่างนี้ด้วยหรือคะ

กมลวัลย์
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์

เอ..เข้ามาเขียนรอบหนึ่งไปแล้วว่าตามมาอ่านความ(ไม่่)ลับของคุณพี่ สงสัยเน็ตหลุดตอนนั้นพอดี

ชื่นชมคุณพี่ค่ะ..อีกอันหนึ่งที่ไม่ลับคือ..ความเสมอต้นเสมอปลายค่ะ ^ ^

  • ดีจังครับรู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไร
  • ผมคุยกับตัวเองยังไม่จบเสียที
  • เป็นโจทย์ที่ยากมาก ๆ แต่จะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด
  • สักวันจะเขียนให้ได้อย่างพี่ครับ
  • ขอบคุณสำหรับแนวทางจากที่ผู้ที่เดินนำหน้ามาก่อน
พลเดช วรฉัตร
เขียนเมื่อ

สวัสดีครับ

เข้ามาร่วมประทับใจในความลับครับ

ถือเป็นกูรูจิหรือเป็นต้นแบบของครอบครัวครับ

เป็นบุญของลูกหลานจัง :)

พิสูจน์
เขียนเมื่อ

อ๊ะๆรู้ความลับหมดแล้ว...แต่เป็นความลับที่มีประโยชน์..มีคุณค่า..มีแนวคิด..ในการนำไปใช้ในชีวิตครับ

gfgfdg
เขียนเมื่อ

การรู้จักตัวเอง...เป็นสิ่งที่หลายๆคน ไม่มี...การรู้จักตัวเอง

ทำให้เรารู้ว่า..เรากำลังทำ ดี หรือ ไม่ดี ถูก หรือ ไม่ถูก...

ทำให้เราปรับปรุงตัวเองได้ตลอดเวลา...ว่าแต่ว่า ตอนนี้ คุณ ศศินันท์

กำลัง เพ่งฝันเรื่องอะไร อยู่ อยากรู้จัง....

ครูโย่ง
เขียนเมื่อ

มาแอบดูความลับ ครับ

อ่าว ได้ดูแล้ว ไม่ใช่ความลับแล้ว

ความลับโดนเปิดเผยซะแล้ว อิอิ

แวะมาเยี่ยมครับ

สบายดีนะครับ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ jaewjingjing

พี่ก็รับ tag มาจากคุณหมอจริยาค่ะ เล่นสนุกๆ แต่ที่เขียนน่ะจริงค่ะ คุณหมอบอก 5 ข้อ ก็ 5 ข้อค่ะ พอสนุกๆ อิๆๆๆ...

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ  แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

ค่ะ คนส่วนใหญ่ ก็จะมีบุคลิกหลายแบบปนๆกัน มากบ้าง น้อยบ้างค่ะ สำหรับพี่เอง ก็เช่นกัน แต่ที่ว่า หลากหลาย เพราะบางที  สิ่งแวดล้อมและงานการ ก็มีส่วนในการเสริมสร้าง ให้คนเรา เปลี่ยนไปด้วย เช่น จากคนที่ไม่ค่อยชอบพุด ชอบแสดงออก กลายเป็นคนที่  เมื่อโดนหน้าที่หรือสถานการณ์ บังคับให้ต้องพูดในที่สาธารณะ    แต่เมื่อฝึกและทำได้ดี เลยเป็นคนชอบแสดงออกไปก็มีค่ะ ตัวอย่าง คือ ลูกน้องเก่าคนหนึ่งของพี่เอง เพื่อนๆนักเรียน ก็แปลกใจเขามาก ที่เปลี่ยนจาก คน ขรึม มาเป็นนักพูดได้อย่างไร...

แต่บางคน ก็ไม่เปลี่ยนนะคะ เด็กๆเป็นอย่างไร เดี๋ยวนี้ ก็เป็นแบบนั้นค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะน้อง  เนปาลี

ดีใจที่เข้ามาอ่าน เพราะรู้สึกว่า เราจะเป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกันมาตลอดนะคะ

เมื่อพูดถึง เรื่องของบุคลิกของคนเรา เลยนึกไปถึงเรื่อง  ที่เป็นที่สนใจของผู้คนทั่วไป คือเรื่อง ประเทศสหรัฐอเมริกา กำลังจะมีการเลือกตั้งประธานาธิบดี คนใหม่ ในเวลา อีก ไม่กี่เดือนข้างหน้านี้

สังเกตดูว่า...คนอเมริกันมีบุคลิกอุดมคติของ คนที่จะเป็นผู้นำทางการเมือง  ที่เด่นๆคือ  ความกล้าหาญ และความเด็ดเดี่ยว นะคะ เห็นได้อย่างชัดเจนมากๆ

ท่านวุฒิสมาชิก Hillary Clinton เป็นคนๆหนึ่งที่พี่ นิยมชมชื่นมากๆค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ JJ

ขอบคุณรูปที่เอามาฝากนะคะ ดูขรึมๆ และสงบๆดีนะคะ จริงๆก็ไม่เคยคิดจะเขียนค่ะ พอดี คุณหมอจริยาชวน ก็เลยเขียนดูสนุกๆค่ะ ก็เป็นเสี้ยวเล็กๆของชีวิตค่ะ

มีต้นหนวดปลาหมึกที่บ้านมาฝากค่ะ เพิ่งเคยเห็นดอก เป็นครั้งแรก ปลูกมานานมากแล้ว เพิ่งผลิดอกสีชมภูเล็กๆ ถ้าบานหมด น่าจะสวยกว่านี้ จะคอยถ่ายรูปไว้ค่ะ

DSS "work with disability" ( หนิง )
เขียนเมื่อ

มาติดตามความลับของคุณย่าค่ะพี่ศศินันท์  อิอิ

ดอกแก้ว
เขียนเมื่อ

มาอ่านความลับ ที่มีเสน่ห์มากคะ

พี่ศศินันท์เป็นคนที่รู้จักตัวเอง รู้ว่าเราฝันถึงอะไร

อยู่ในสังคมอย่างสนุกสนาน

ใช้ชีวิตตามความฝัน และมีความสุขกับคนรอบข้าง

หน่อยว่า สุดยอดของความลงตัวเลยนะคะ

เป็นความลับที่เป็น ตัวอย่างที่ดีแก่ทุกคนเลยคะ

...........................

หน่อยชอบที่ พี่ บอกว่า ไม่ชอบเรียนอักษรศาสตร์

แต่หน่อยว่า พี่ไม่ต้องเรียนก็เก่งได้ เพราะพี่ใช้ภาษาได้สวยมากเลยคะ

หน่อยว่า แรงบันดาลใจสำคัญ

คนสร้างแรงบันดาลใจให้พี่นี่ยิ่งใหญ่มากเลยคะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณหมอ จริยา

จริงๆไม่เคยคิดจะเขียนนะคะ เห็นคุณหมอเขียน และมาชวนก็เขียนบ้างค่ะ เป็นอะไร ที่เปิดเผยได้ และได้แชร์บางสิ่ง บางอย่างกับคุณหมอด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

พี่เอง ก็ซึมซับสิ่งดีๆหลายๆอย่างมาจากคุณหมอเช่นกันค่ะ เช่น ความละเมียดละมัยทางอารมณ์ ที่แสดงออกมาทางโคลงกลอน ความเป็นนักวิชาการในตัว และความที่เป็นคนรักธรรมชาติ รักต้นไม้ ชอบทำสวน เป็นบุคลิกที่ ถูกใจพี่มากๆค่ะ โชคดี ที่ได้มีโอกาสรู้จักกับคุณหมอ

 

Sasinand
เขียนเมื่อ

อีกอย่างนึงค่ะ ชอบมากๆที่คุณหมอจริยา เป็นคนมีอารมณ์ขัน เขียนอะไรน่ารักๆให้พี่ยิ้มได้บ่อยมากค่ะ ... ...
ชอบอ่านกลอนคุณหมอ
พี่เองไม่มีแวว เป็นนักกลอนกับเขาเลยค่ะ อิๆๆๆ....
ต้องขอบคุณ
อนุทิน ที่ทำให้มีโอกาสได้รับคำชวนให้มาเขียนบันทึกนี้ จากคุณหมอค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณครู Gutjang
ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่านค่ะ อยากให้คุณกั๊ดเขียนบ้างค่ะ ส่วนในเรื่อง การทำอาหาร ก็ไม่ใช่ ทำไม่ได้เลยนะคะ พอทำได้ แต่ไม่เรียกว่า เก่ง ค่ะ อยากจะทำอาหาร ที่สามารถออกแขกได้ และทำได้หลายๆอย่างค่ะ ที่จริง อยากจะไปเรียนหลายหนแล้ว ก็ไม่ได้จังหวะเสียที ...

อีกอย่าง ลูกชาย ก็ทำอาหารเก่งด้วย เลยติดความสบายค่ะ ไม่ต้องเหนื่อยเอง แต่จริงๆ เลี้ยงเด็ก นี่ยากกว่าทำอาหารอีกนะคะ เลยมีคุณสมบัติที่พอจะทดแทนกันได้..
แต่ยังไงๆ สลัดง่ายๆ อย่างนี้ ทำได้ค่ะ...อิๆๆ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณอร Bright Lily

ขอบคุณในคำชมค่ะ ก็เหมือนคุณอรค่ะ ทำกิจการเอง ก็เหนื่อยหน่อย แต่ก็มีอิสระ และฝึกความรับผิดชอบเต็มร้อยนะคะ

เรื่องความเป็นคนค่อนข้าง เจ้าระเบียบไปเกือบทุกอย่างนี่ เป็นความอึดอัดของพี่ค่ะ...เพราะชอบถูกมอง เป็นตัวแปลกๆ เรื่องมาก อยู่เรื่อยๆ  ก็พยายามลดๆลง   ตอนนี้ น้อยกว่าเดิม มากกว่า 30 %แล้วค่ะ เพราะไม่อย่างให้เป็นสาเหตุของความเครียดกัน

แต่เรื่องการชอบการวางแผนทุกอย่าง ...ยังเป็นอยู่ แก้ไม่หายค่ะ แต่ก็ไม่พยายามไปวางให้ใคร วางให้ตัวเองค่ะ  คือ ไม่ชอบทำอะไร แบบฉุกละหุก เท่านั้นเองค่ะ มีน้ำกล้วยหอมปั่นกับสตรอเบอรี่มาฝากค่ะ เย็นๆ หอมๆด้วยค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ paew

ขอบคุณที่ชม เขินๆๆ...ไม่ดีอะไรนักค่ะ มีข้อเสียเยอะไป ยังบอกไม่หมดค่ะ แต่ก็พยายามปรับปรุงตัวนะคะ นอกจากบางสิ่ง ที่เป็นส่วนตัวจริงๆ เช่น ชอบฝัน ชอบสร้างจินตนาการ นี่คงไม่เปลี่ยน เพราะ ไม่มีใครเดือดร้อนนะคะ

แต่ถ้าจะให้พี่ คิดว่า สิ่งไหนดีที่สุดสำหรับตัวเอง ก็คงตอบได้ว่า เรื่องการไม่ค่อยจะยึดติดอะไรของพี่ เพราะทำให้ทุกข์ไม่มากนัก และการไม่ยึดติด จะมาจากการ Self taught ของเราเองค่ะ คือเมื่อถึงจุดหนึ่ง  เตือนสติตัวเองได้ค่ะ ขอนำดอกไม้มาฝากนะคะ กล้วยบัวค่ะ สีสวยมากๆ ม่วงตัดเขียวเข้ม ออกดอกตลอดปีค่ะ
 

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ คุณ นายสายลม อักษรสุนทรีย์ ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
ตอนแรก เมื่อเปิดMicrosoft Word ออกมา ก็ไม่ทราบจะเขียนอะไรค่ะ แต่พอเริ่มเขียน ก็พอเขียนออกมาได้อย่างที่เห็น จริงๆก็ไม่มีอะไรมากค่ะ เพราะเชื่อว่า มีอีกหลายๆคน ที่มีอะไรที่คล้ายคลึงกันนะคะ  เวลานี้เป็นเวลาบ่าย ขอเอากาแฟมาserveนะคะ ....

Sasinand
เขียนเมื่อ

คุณโอ๋โอ๋-อโณคะ
คุณพ่อพี่เป็นชาวสงขลา ยังมีที่ดินที่คุณย่าให้ไว้จนบัดนี้ และมีบ้านส่วนกลางให้ทุกคนในครอบครัวไปพักได้ ถ้ามีโอกาสได้ไป แล้วจะไปเยี่ยมคุณโอ๋นะคะ....อยากพบกัน ตัวเป็นๆค่ะ อิๆๆๆ

 

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ คุณอุ๊  a l i n_x a n a =)

สมัยเด็กๆ พี่จะค่อนข้างสนิทกับคุณครูหลายๆคนค่ะ รวมทั้งคุณครูการฝีมือท่านนี้ด้วย เรียกว่า เข้าผู้ใหญ่ได้ดี และเคยพาคุณครูไปที่บ้าน ดังนั้น พอ เราหยุดเรียนเพราะ เก ท่านก็จะไปตามถึงบ้านเลยค่ะ เป็นปกติ
เรื่องทำกับข้าว พี่ก็พยายามฝึก จนกลุ่มของพี่ 3 คนได้คะแนนเต็มมากับครูท่านนี้อีกเหมือนกัน...การทำกับข้าวทำเป็นกลุ่มค่ะ
วิชาพวกนี้ เรียกว่า วิชาการฝีมือ เป็นคะแนนช่วยอย่างสำคัญค่ะ

วาดเขียนก็เป็นคะแนนช่วยค่ะ พี่ก็พยายามจนได้คะแนนดีเหมือนกัน เป็นโรค ชอบให้ตัวเองสอบได้คะแนนดีๆ ไปอวดพ่อแม่ค่ะ ขอเอาซุปที่บ้านคุณอุ๊ ชอบ มาฝากนะคะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะอาจารย์ กมลวัลย์

ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ พอดี
คุณหมอจริยามาชวนให้เล่นก็เลยนึกสนุกลุกขึ้นมาเขียนค่ะ
จริงๆดูแล้ว อาจไม่ลับเท่าไรนักด้วยซ้ำ เพราะ บางเรื่อง อ่านดูในบันทึก ก็จะมีแนวๆนั้นอยู่แล้ว เช่นเรื่องการทำธุรกิจเป็นต้นค่ะ และแถมไม่เคยแสดงฝีมือแต่งกลอนเลยสักทีด้วย อิๆๆ

แต่งจริงๆ ก็แต่งได้ค่ะ  เพราะเรียนมาหลายปี ตั้งแต่อยู่เตรียมอุดม แต่ไม่เก่ง เลยไม่อยากแต่งโชว์ค่ะ
และขอบคุณอาจารย์มาก ที่ชมว่า สม่ำเสมอ ค่ะ เพราะจริงๆ ก็คิดว่า เป็นเช่นนั้นนะคะ เป็นคน ไม่ค่อยเปลี่ยนค่ะ
เอาแกงป่าไก่ มายั่วน้ำลายเล่น คิดว่า คงไม่ได้ทานบ่อยนะคะ

สวัสดีครับ ความลับ เป็นความรู้สึกในใจ เมื่อสามารถบอกเล่าออกมา จะช่วยให้เราปลอดโปร่งขึ้น สิ่งที่คิดว่าเป็นความลับของเราอาจจะเป็นความฝัน หรือ แรงบันดาลใจสำหรับใครบางคนก็ได้

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ คุณเกษตร(อยู่)จังหวัด

ขอบคุณที่เข้ามาทักทายค่ะ จริงๆแล้ว คนเราก็รู้จักตัวเราเองทุกคนค่ะ เพียงแต่ ในบางเรื่อง อาจยังไม่ชัด แต่ในเวลาที่ต้องตัดสินใจให้เด็ดขาด คราวนี้ส่วนใหญ่ก็จะรู้แล้ว แต่ต้องไม่ไปฟังคนอื่นๆมากไปนะคะ เราต้องพิจารณาเอง
แต่อาจจะปรึกษาคนใกล้ชิดบ้างได้เช่น  มีหลานผู้หญิงอยู่คนหนึ่ง เขาเรียนได้ดีทุกวิชา จนไม่รู้ว่า ตัวเองชอบอะไรมากที่สุด  แต่เขาก้ได้ คุณพ่อคุณแม่ เป็นผู้ชี้ทางให้ แต่เขาต้องตัดสินใจเองสุดท้าย เขาก็ตัดสินใจเรียนเศรษฐศาสตร์ และไม่ผิดหวังเลยค่ะ

แต่ถ้าเป็นความถนัดและความต้องการของตัวเอง ที่โดดเด่นมาก ก็จะไม่ลังเล เพราะ มีอยู่อย่างเดียว ไม่เลือกอย่างอื่น เช่นหลานอีกคน ที่เก่งดนตรี และไม่ชอบอย่างอื่น นอกจากดนตรี เป็นต้นค่ะ  คุยมานาน ทานข้าวเหนียว ส้มตำก่อนค่ะ อร่อยมากๆ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะท่าน พลเดช วรฉัตร

ดีใจและขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ ออกเขินนิดๆ ที่เขียนเรื่องราว ที่ค่อนข้างส่วนตัวค่ะ แต่ก็อาจจะเป็นประโยชน์อยู่นิดหน่อย เพาะข้อที่เกี่ยวกับความอดทน ขยัน และเป็นคนปล่อยวางได้ง่ายๆ
เรื่องนี้ รู้ตัวค่ะ ว่าส่วนหนึ่งเป็นธรรมชาติ แต่อีกส่วนมาจากการที่ได้มีโอกาสเข้าวัด มานาน หลายปี และได้ไปฝึกนั่งสมาธิแบบที่เรียกว่า Intensive Course บ่อยๆ หลายปี
ศาสนา เป็นประทีปส่องสว่างนำทางผู้คนได้อย่างแท้จริงค่ะ


Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ พิสูจน์
ดีใจจังที่อาจารย์หายป่วยแล้ว คอยติดตามข่าวอยู่ตลอดนะคะ....ในบันทึกของน้องจิค่ะ..
ถ้า การแชร์ประสบการณ์ อะไรที่พอจะเป็นประโยชน์บ้างก็ยินดีค่ะ

ยังมีอีกอย่างที่ไม่ได้เขียนลงไป คือ เป็นคนชอบเขียนบันทึกค่ะ จดทุกอย่าง ทุกวัน เป็นเล่มๆเลย ตอนนี้ยังเก็บรักษาไว้ เป็นข้อมูลส่วนตัวค่ะ
อาจจะเป็นส่วนหนึ่ง ที่เข้ามาเขียนบันทึก ที่นี่ค่ะ วันนี้ เอาผลไม้แตงโมมาฝากอาจารย์ค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ คนโรงงาน

ขอบคุณมากๆค่ะ กับที่เขียนไว้ว่า
การรู้จักตัวเอง...เป็นสิ่งที่หลายๆคน ไม่มี...การรู้จักตัวเอง

ทำให้เรารู้ว่า..เรากำลังทำ ดี หรือ ไม่ดี ถูก หรือ ไม่ถูก...

ทำให้เราปรับปรุงตัวเองได้ตลอดเวลา..

พระพุทธเจ้าของเราทรงทราบดีว่า มนุษย์จริงๆ แล้วเกิดมาทำไม ที่จริงคือเกิดมา สำหรับสร้างบุญสร้างบารมี เกิดมาเพื่อแก้ไขตัวเอง มีข้อผิดพลาดอยู่อย่างไรติดตัวข้ามภพข้ามชาติมา แก้เสียให้หมดในชาตินี้ 
ดังนั้น การที่เราจะพยายามรู้ว่า ตัวเรามีข้อด้อย อะไร ซึ่งจะได้แก้ไขเสีย จะเป็นเรื่องที่ดีมากๆค่ะ มีมะพร้าวน้ำหอมพันธุ์พิเศษ ที่บ้าน สีทอง อร่อยมากค่ะ นำมาฝาก...

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณครูโย่ง

พี่สบายดีค่ะ  ตามบันทึก มีพูดว่า ชอบทำงานธุรกิจ ชอบทำ ทำอย่างมีความสุขค่ะ  คือเมื่อ ทำงานไป แม้จะมีอำนาจในการตัดสินใจทุกอย่าง  แต่ก็มีน้ำจิตน้ำใจกับเพื่อนร่วมงานไปด้วย  คิดว่า เป็นครอบครัวเดียวกัน  งานการจึงไม่ค่อยมีปัญหาค่ะ วันนี้ ขอเอาขนมเค็ก มาฝากนะคะ  เป็นshort cake อร่อยมากค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ DSS "work with disability" ( หนิง )

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ พี่พลาดโอกาสการขอพบคุณอย่างน่าเสียดายนะคะ ต่อไป คงต้องมีโอกาสอีกซักทีน่า..นะคะ

ในข้อ ว่า เป็นคนไม่ยึดติดอะไรเป็นพิเศษ นั้น พี่ดีใจ ที่สามารถตั้งจิตเช่นนั้นได้ค่ะ พี่ว่า เป็นความไม่ประมาทดีเหมือนกันนะคะ เรามัวแต่ไปยึดโน่น ติดนี่ เป็นทุกข์เปล่านะคะ คุณหนิงชอบทานโยเกิร์ตไหมคะ พี่ชอบมาก ทานกับผลไม้ก็อร่อยนะคะ
 

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณดอกแก้ว

ดีใจที่ทราบว่าคุณดอกแก้ว แข็งแรง สบายดีขึ้นแล้ว พี่เป็นห่วงและตามไปให้กำลังใจที่บันทึกของทุกคนที่พูดถึงคุณดอกแก้วอยู่เสมอค่ะ

พี่เอง ก็ประทับใจคุณนะคะ ที่เราได้พบกันวันนั้น และได้เห็นว่า คุณดอกแก้วเข้มแข็งมากๆค่ะ คงเป็นเพราะธรรมชาติของตัวเอง และมีกำลังใจสำคัญคอยเคียงข้างด้วย เรื่องกำลังใจนี่ สำคัญมากค่ะ

การที่พี่มีโอกาสมาทำความรู้จักและแลกเปลี่ยน ประสบการณ์กับคุณ ซึ่งกันและกัน  เป็นเรื่องของการสร้างเสริมกำลังใจจริงๆค่ะ ไม่มีดอกแก้ว ขอมอบดอก ราชาวดีหอมๆให้นะคะ


 

mim
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์

ตามมาขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมมิมที่บันทึก ตอนนี้คุณยายอาการไม่สู้ดีค่ะ แล้วมิมจะรายงานคะหลังไปเยี่ยมในวันหยุดนี้ค่ะ

ตามมาอ่านความลับพี่ศศินันท์ด้วยคะ....^_^

 

 

 

Sasinand
เขียนเมื่อ

คุณ jaewjingjing คะ

พี่เอารูปนี้มาฝากนะคะ คิดว่าคุณแจ๋วคงชอบนะคะ 

Sasinand
เขียนเมื่อ

คุณ แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช คะ ขอบคุณที่มาเยี่ยม เอาดอกไม้สวยๆมาฝากค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

 นาย เอกราช แก้วเขียว

ค่ะ ความลับของเรา อาจเป็นแรงบันดาลใจของใครพอดีก็ได้ เช่น การที่มีความมุ่งมั่น ทำในบางสิ่งบางอย่างให้ดีให้ได้ ทั้งๆที่ไม่ชอบ แต่เป็นความจำเป็นค่ะ... มีลูกเชอรี่สีแดงสด มาให้คุณเอกราชด้วยค่ะ เป็นผลไม้ที่ทั้งอร่อยและมีสารต้านอนุมูลอิสระด้วยค่ะ

ไม่ระบุ
เขียนเมื่อ

ชอบดูรายการของ Martha Stewart เหมือนกันค่ะ แม้เคเบิ้ลจะเอาเทปเก่ามาฉายซ้ำไปซ้ำมา

ดิฉันก็ไม่ชอบเรียนอักษรเหมือนกันค่ะ แต่คะแนนมันถึง ใครๆ ก็บอกว่าน่าเสียดายถ้าไม่เลือกไว้ ตอนนั้น ไม่รู้ว่าชอบอะไร เห็นว่าเป็นคณะในฝันของหลายคน ถ้าติดใครๆ ก็คงอิ๗ฉา แล้วก็ติดจริงๆ ค่ะ เข้ามาเรียนปุ๊บ 2 ปีแรก เปลี่ยนวิชาเอก 2 ครั้ง แต่ที่สุดแล้วก็ไม่ชอบเอกที่จบมาหรอกค่ะ แต่ฮึดสู้เรียนจนจบ ไม่ขายหน้าคุณพ่อคุณแม่

แต่คณะอักษรฯ ก็สอนให้มองอะไรได้กว้างจริงๆ ค่ะ แม้ไม่ค่อยชอบ แต่ก็รู้ว่าได้อะไรมาเยอะ

 

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

มาอีกรอบค่ะ คุณพี่ศศิ

ยังติดใจอยากถามเรื่องราวนักอักษรศาสตร์ ประมาณว่า มีกี่สาขา

กี่เอก วิชาหลักที่เรียน ..

อาจถามไม่ไล่เรียง เป็นความอยากรู้มานาน ไม่มีใครที่ใกล้ชิดที่สุด(เช่นคุณพี่)ที่จะขอถามแบบคนไม่รู้ ..ได้ อิ อิ

ข้ามสีทันดร
เขียนเมื่อ

สวัสดีครับพี่ศศินันท์

ผมไม่ได้แวะมาเยี่ยมพี่ซะนานเลยครับ

ดูแลสุขภาพด้วยครับ

หวัดดีค่ะ...คุณศศินันท์

สบายดีนะค่ะ...ขอบคุณสำหรับความลับที่ไม่ลับอีกต่อไปค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ มะขามอ่อน/ครูมิม

ความลับที่ไม่เป็นความลับ พี่ก็เปิดเผยแล้วค่ะ คนเราก็มีทั้งเรื่องดี ไม่ดี นะคะ เป็นปกติ แต่อันไหนที่ไม่ดี และจะเป็นเรื่องที่ toxic แก่คนรอบข้าง ก็พยายามปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นค่ะ คิดถึงครูมิมค่ะ  มีดอกกล้วยไม้ที่บ้านมาฝากค่ะ เหลืองสดใสมากๆเลยค่ะ...

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ MO

ยินดีและดีใจที่ได้รู้จักค่ะ ชาวอักษรฯเหมือนกัน  สิ่งที่เหมือนกันคือ ไม่รู้ว่า จะเรียนคณะอะไรดี ที่จะถูกใจจริงๆ แต่สอบติดอักษรฯ  คุณพ่อคุณแม่ ก็ดีใจ แต่พอเรียนเข้าจริงๆ ก็ชอบ แม้ ไม่มากที่สุด และได้วิชาความรู้จากที่นี่ มามากๆ จนคิดว่า ตัดสินใจไม่ผิด แต่ถ้าชอบอย่างอื่นด้วย ก็ไปเรียนเพิ่มเติมเอาได้ ไม่ยาก...

อีกนานต่อมา คิดย้อนไป ก็แอบคิดว่า ถ้าเรียนปริญญาตรีเศรษฐศาสตร์แล้วต่อโท บริหาร น่าจะเข้าท่าที่สุด เท่านั้นเองค่ะ
ส่วนรายการของ Martha Stewart ชอบดูค่ะ และชอบว่า เขาเป็นผู้หญิงเก่งคนหนึ่ง รับหนังสือเขาด้วยค่ะ...
กลางวันนี้ นำโยเกิร์ตผลไม้มาฝากค่ะ อาหารสุขภาพ อร่อยและมีประโยชน์ค่ะ

Raynu
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะพี่ศศิฯ เก็บไว้นานเพิ่งมีเวลาเข้ามาอ่าน ในฐานะที่เป็นรุ่นพี่สถาบันเดียวกัน (ถึงจะต่างคณะ) ขอชื่นชมในความชอบและสนใจของพี่ในด้านการบริหาร การเงิน ฯลฯ ค่ะที่สามารถทำได้ดีแม้จะเรียนด้านอักษร เรย์มีเพื่อนที่เรียนอักษรฯ ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยชอบเรื่องตัวเลข เศรษฐกิจอะไรทำนองนี้ หนังสือ The Secret เรย์ก็อ่านค่ะชอบมากเลย ซื้อเล่มสองมาแล้วตั้งแต่งานสัปห์ดาหนังสือแต่ยังไม่มีเวลาอ่าน (อันนี้ไม่ได้ค่าโฆษณานะคะ) อิอิ

สวัสดีค่ะ

* ขอบคุณค่ะที่แนะนำให้รู้จักตนเอง

* เป็นกำลังใจให้เลี้ยงหลานค่ะ

* ฝากดอกไม้มาให้ชมค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณหมอ จริยา

ขอบคุณที่สนใจ เรื่องคณะอักษรศาสตร์ค่ะ ณ ปัจจุบัน มีการแบ่งนิสิตออกเป็น 3 ระดับคือ
ปริญญาตรี Bachelor Degree Programs
Major
Thai
English
French
German
Spanish
Italian
Chinese
Japanese
Pali and Sanskrit
History
Geography
Philosophy
Information Studies Minor
Linguistics
Comparative Literature Studies
European Studies
American Studies
Russian
Korean

Elective
Malay
Vietnamese
Burmese
Portuguese

International Program
Language and Culture

Master Degree Programs
Thai
English
French
German
Chinese
Japanese
Pali and Sanskrit
History
Geography
Philosophy
Library and Information Science
Dramatic Arts
Linguistics
Comparative Literature
Buddhist Religion Studies
Translation and Interpretation

International Program
Thai Study
Southeast Asian Studies
English as an International Language
French for the business world
Chinese as foreign language

Ph.D. Programs
French Language andLiterature
German
History
Linguistics
Literature and Comparative Literature
Philosophy
Thai

International Program
English as an International Language
Thai Study

Short Courses
Intensive Thai Program

วันนี้ อากาศครึ้มทั้งวัน ถ่ายรูปสนามหญ้าเขียวๆมาฝากค่ะ ดูแล้ว สดชื่นค่ะ

 

 

 

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณกบ ข้ามสีทันดร

ยังคิดถึงอยู่ว่า หายไปนาน ไม่ได้มาทักทายกันเลย แต่ก็ไม่ห่วงเท่าไร คนวัด บุญรักษาอยู่แล้วค่ะ

พี่เอง ก็สบายดีค่ะ ตอนนี้ ได้ทำในสิ่งที่อยากทำมากขึ้นกว่าเดิมๆอีกนิดหน่อย งานการอยู่ตัว แต่ก็ยังปล่อยไม่ได้ ต้องคอยดูอยู่ตลอดค่ะ
คุณกบ เป็นอีกคนหนึ่ง ที่หาตัวเองเจอ รู้ว่าใจและสิ่งที่ชอบที่สุดอยู่ตรงไหน และงานการที่ทำอยู่ ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการทำบาปเลยค่ะ

นับว่าโชคดีเหลือเกินค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะน้อง อ้อยควั้น

ดีใจจังที่มาเยี่ยมค่ะ ไม่ได้คุยกันนานเลย...
พี่คิดว่า....ถึงแม้ว่า ส่วนใหญ่ คนเรามักยังไม่รู้ตัวเองว่า ชอบอะไรจริงๆตอนเรียนหนังสือ
แต่เราก็ต้องมีใจให้กับ สิ่งที่อยู่ตรงข้างหน้าเสมอนะคะ เราคงต้องตั้งใจเรียนแบบ สุดชีวิตน่ะค่ะ พอต่อไป ความชอบของเราจริงๆ อาจปรากฏขึ้น ตามความคิดและประสบการณ์ที่เปลี่ยนไป ก็ไม่เป็นไร  เพราะเราก็มีฐานที่แน่นหนาพอ ที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆเพิ่มเติมได้เสมอนะคะ ตอนนี้ ขอเอารูป น้ำตกที่ยังไม่ได้เปิดน้ำ ในมุมหนึ่งของสวน มาดูกันเล่นๆนะคะ ได้ความรู้สึกเย็นๆดี

Waterfallcorner

แผ่นดิน
เขียนเมื่อ

เป็นคนมีความฝันและจินตนาการ ....ฝันซ้ำซาก อยู่ได้ ในเรื่องซ้ำๆกัน....และก็แปลกที่...ความฝันมักเป็นจริง... ในหลายๆเรื่อง

"""""

ผมเองก็รู้สึกว่าตัวเองมีลักษณะเช่นนี้อยู่มากเหมือนกัน

ฝันเรื่อย ๆ ...และหลายความฝันก็เป็นจริง  แต่บางครั้งก็ล้มพับอย่างไม่เป็นท่า

...

มีความสุขมาก ๆ นะครับ

สวัสดีค่ะ....

      มาแอบดูความลับค่ะ.....

      หนูก็เป็นคนชอบฝันค่ะ ฝันได้ฝันดี  แต่ยังไม่มีโอกาสทำให้ฝันตัวเองเป็นจริงเลย...แต่(ตั้งใจไว้ว่า)จะพยายามค่ะ

     รักษาสุขภาพด้วยนะคะ  ด้วยความเคารพค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ คุณBe An Actuary
พี่เองได้ประสบการณ์ชีวิตมาว่า...พอเรียนจบ และมาทำงาน ก็ทำได้ดี ขยันขันแข็ง ก้าวหน้าดี
แต่เมื่อนานเข้า ก็ชักคิดว่า เราท่าจะไม่ค่อยเหมาะกับงานที่เราทำสักเท่าใด เพราะเหตุผลหลายๆอย่างค่ะ จึงเริ่ม มองๆอะไรๆไว้บ้าง

แต่โชคช่วย ยังไม่ทันจะมองมาก ผลกรรมของเราแต่ชาติก่อน ก็มานำทางเราเสียก่อน เป็นเส้นทางชีวิต ที่ค่อนเด่นชัดขึ้น ภายในเวลาไม่นาน ประมาณ 2 ปีได้
ชีวิตจึงได้หักเห มาเป็นเช่นทุกวันนี้
จะว่า เป็นการเพ่งพลังจิตไป ก็ไม่ค่อยใช่ เป็นเรื่องของเส้นทางชีวิต ที่ถูกลิขิตมามากกว่าค่ะ คุณเรย์ชอบทานกุ้งไหม พี่ชอบมากค่ะ แต่บ่อยไม่ได้ ไขมันสูง  วันนี้ เอากุ้งอร่อยมาฝากค่ะ
 

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)

ก่อนอื่นต้องบอกว่า ดอกไม้สวยมากๆค่ะ สีส้มนี้ชอบจังเลย และขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ และบอกว่า เป็นกำลังใจให้เลี้ยงหลาน
ค่ะ
พอหมดภาระกิจเรื่องเลี้ยงลูกไปแล้ว ก็มาถึงหลานแล้ว อะไรที่เคยทำผิดพลาดไปตอนสมัยเลี้ยงลูก ตอนนี้ ก็ขอแก้ตัวค่ะ

แต่อย่างไรก็ตาม ก็ไม่ได้ยึดติดจนเกินไปค่ะ จนกลายเป็นหลานบังเกิดเกล้า คือรู้ตัวว่า เรามีฐานะเป็นย่า ต้องมีหน้าที่อบรมดูแลให้หลานเป็นเด็กดี แต่ไม่ตามใจจนเหลิงค่ะ
มีดอกไม้สีสดๆในแจกันมาฝากนะคะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณพนัส แผ่นดิน
ค่ะ คนเรามีความฝันกันทุกคน
แต่ถ้าจะให้มีทางเป็นความจริง คงต้องเป็นฝันที่มีเหตุผล และไม่สูงเกินกำลังเราจนเกินไป
ความฝัน อาจจะเป็นจริงได้โดยการทำกิจกรรมบางอย่าง ข้อพิสูจน์ก็มีให้เห็นอยู่  
และสิ่งที่ทำนั้นดูเหมือนจะไม่ยากอย่างที่คิด เพียงแต่เราอาจจะต้องมีทัศนคติที่ถูกต้อง มีความมุ่งมั่นที่จะทำ และต้องเรียนรู้เทคนิคบ้าง แต่ทั้งหมดก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรงนะคะ
พี่เพิ่งย้ายต้นไม้เก่า ใส่กระถางใหม่ค่ะ ที่ดอกสีแดงๆ การเปลี่ยนดิน เพิ่มปุ๋ยธรรมชาติ ทำให้ต้นไม้งามค่ะ

ก็เหมือนตัวพี่ค่ะ ถ้าอยู่ที่เดิม ไม่โต แต่ไม่ตาย ไปเรื่อยๆ แต่พอเปลี่ยนที่ทาง ได้ดินได้น้ำดี ก็ออกดอกสวยงามค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ ครูตุ๊กแก
ความฝันก็คือความฝัน เป็นความปราถนาของเราที่อยากเป็น อยากได้ โน่นนี่ แต่จะเป็นจริงหรือไม่ ก้ยังมีปัจจัยที่มาประกอบอีกหลายอย่างมากค่ะ

และข้อสำคัญ เราอย่าไปยึดติดกับความฝันของเราค่ะ ถ้าได้ตามฝัน ก็ดี ถ้า ไม่ได้ ก็ หันมาเผชิญกับความจริงดีกว่า
พี่เป็นคนไม่ยึดติดค่ะ ทำให้เราสบายขึ้นมาก ไม่เครียดค่ะ
อยากให้ดูดอกของต้นหนวดปลาหมึก เพิ่งออกดอกเป็นครั้งแรกในช่วง 12 ปี และดอกก็บานช้ามากๆค่ะ ตั้งแต่เริ่มบาน รูปบน จนขณะนี้ รูปล่าง 3 อาทิตย์แล้ว ได้แค่นี้เอง อยากดูว่า บานหมดทั้งช่อจะเป็นอย่างไร...

Octopustree

ศน.อ้วน
เขียนเมื่อ

กราบสวัสดีค่ะ..ท่านอาจารย์ศศินันท์

  • อาจารย์สบายดีนะคะ
  • อ่านความลับบางส่วนแล้วน่ารักจังค่ะ
  • มีหลายอย่างที่หนูคล้ายกับอาจารย์ค่ะ..แรก ๆ หนูไม่คิดมาก่อนว่าจะชอบเรื่องของภาษา  หนูเรียนวิทยาศาตร์มาค่ะ 
  • แต่กลับมาพบความสำเร็จในเรื่องของภาษา..
  • ตอนนี้หนูก็รับ tag จากคุณหมอจริยามาด้วยค่ะ  กำลังส่งต่อให้เพื่อน ๆ ค่ะ
  • กิจกรรมลักษณะนี้ก็ดีนะคะ..ร่วมด้วยช่วยกันพรวน
  • เพื่อสังคมครอบครัวของเราจะได้อบอุ่นเพิ่มมากยิ่งขึ้น
  • หนูมีดอกจำปาหอม ๆ มาฝากท่านอาจารย์ค่ะ  เพิ่งเก็บค่ำนี้เองค่ะ
  • ด้วยรักและเคารพค่ะ

                                  

 

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะอาจารย์ วัชราภรณ์ วัตรสุข

ดีใจจังที่อาจารย์เข้ามาเยี่ยมค่ะ
เรื่องความชอบในสิ่งที่เรียน มากน้อยกว่ากัน ในตอนแรกๆ พี่คิดว่า ทุกคนเหมือนกันหมด โดยเฉพาะผู้หญิงค่ะ คณะใดที่สอบได้ และเราก็โอเคกับวิชาที่จะเรียน เราก็เอาไว้ก่อน และเราก็เรียนได้ดี

แต่บังเอิญว่า เมื่อเรา โตขึ้น ไปพบสิ่งแปลกๆ ใหม่ๆในชีวิต...ที่เรารู้สึกว่า นี่คือ สิ่งนี้  ใช่ ที่สุด ก็ไม่เสียหาย เราก็มีพื้นฐานจากวิชาเดิมที่เรามีอยู่แล้ว มาต่อยอดได้โดยง่ายเลยค่ะ
พี่เอง ก็ได้เป็นตัวเป็นตนมา ณ ทุกวันนี้ ก็ได้จากความรู้ที่ได้จากการเรียนอักษรศาสตร์ค่ะ แล้วเราก็มาต่อยอดเอาเองทีหลังด้วย

ขอบคุณสำหรับดอกจำปาอันหอมหวาน ที่มีลักษณะคล้ายกับอาจารย์น่ะค่ะ จริงๆนะคะ ไม่ได้ยอ พี่ได้ดอกไม้แล้ว เลยขอหยิบไอสครีมผลไม้ ให้อาจารย์นะคะ เย็นๆ ชื่นใจค่ะ

ยุวนุช
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์ นุชได้อ่านตั้งแต่คุณพี่ไปจูงมาอ่าน แต่โพสต์ไม่ได้ เพิ่งได้โอกาสวันนี้ โพสต์สะดวกมากเพราะ........ ความลับ...ค่ะ มาใช้คอมพิวเตอร์ระหว่ารอประชุมที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น มาเครื่องเช้ามืด กลับคืนนี้ค่ำๆ

ความลับคุณพี่น่ารักจัง เป็นข้อคิดที่เป็นประโยชน์ด้วยค่ะ

นุชก็เขียนTag, the secretไว้แล้วแต่ยังไม่ได้ลงเลยค่ะ พรุ่งนี้อยู่บ้าน หากการจราจรทางคอมพิวเตอร์ไม่รวน คงโพสต์สำเร็จ อยู่ตจว. ต้องทำใจค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ คุณนายดอกเตอร์
ดีใจจัง ที่ไม่ลืม และอุตส่าห์หาเวลามาจนได้ แถมมาอย่าง มีความลับหน่อยค้วย อิๆๆๆ
อยากอ่านของอาจารย์ด้วยค่ะ...จริงๆคนเรา ก็มีความลับกันทุกคน บางอย่าง บอกได้ บางอย่าง บอกไม่ได้นะคะ...และมนุษย์ คือ มนุษย์..มีข้อดี ข้อด้อยกันทุกคน..
พี่ว่า พอกาลเวลาผ่านไป เราก็รู้แล้วว่า อะไรควรละวาง อะไร ควรทำต่อไปค่ะ
และสิ่งสำคัญสำหรับพี่คือ เรื่องอภัยทาน  พี่ว่า พี่ต้องพยายาม ทำให้ถึงที่สุด คือ ให้อภัยแบบ ไม่มีติดค้างเลย ให้ได้ค่ะ
สิ่งหนึ่ง ที่ทำให้จิตใจคนเรา เยือกเย็น ผ่องใสขึ้น คือ อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวย เลยเอารูปสนามหลังบ้าน เขียวๆ ที่ทำให้พี่ จิตใจสงบ เย็น มาฝากด้วยค่ะ
 

ครูโย่ง
เขียนเมื่อ

กวิน
เขียนเมื่อ
  • สวัสดีครับ
  • มาอ่านเสมอ แต่มิได้ลงชื่อไว้ วันนี้มาลงชื่อไว้สักหน่อย
  • The grass is always greener on the other side of the fence
  • สุภาษิตฝรั่งบทนี้ใช้ได้บ้างไมได้บ้างนะครับ เพราะสนามหญ้าที่นี่เขียวจัง...
Boo
เขียนเมื่อ

สวัสดียามเย็นค่ะ คุณพี่ศศินันท์

* มาอ่านความลับของคุณพี่คนงามสง่าค่ะ

* ปูเชื่อเรื่อง ความคิด ใน The Secret เช่นกันค่ะ

ฝัน และหวังก่อนใช่ไหมคะ ... แล้วลงมือทำ

แต่ปูยังไม่ได้เริ่มทำเลยค่ะ  .. อิ อิ แต่ฝันมากมาย :)

*  แต่อีกไม่นานค่ะ จะลงมือทำ ยังไง เมื่อถึงเวลานั้น

คงต้อง เรียนขอคำปรึกษา จากคุณพี่แล้วนะคะ ...

ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ   ...

* กะว่าจะเข้าไปทักทายที่อนุทิน ก็ยังยุ่งๆ อยู่ แต่อ่านประจำค่ะ

* ทานดินเนอร์ให้อร่อยพร้อมครอบครัวอันอบอุ่น ในบ้านที่ร่มรื่นย์ นะคะ ...

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ กวิน

นิยมนับถือเรื่องบทเรื่องกลอนของคุณจริงๆนะคะ เรียนอักษรศาสตร์มา สู้คุณไม่ได้เลยค่ะ อิๆๆๆ....

ว่างๆเขียนบันทึก ความลับของฉัน เป็นกลอนเลยนะคะ จะคอยอ่านค่ะ เป็นคนชอบสีเขียวค่ะ ยิ่งสีเขียว ของใบไม้ ต้นไม้ ยิ่งชอบมากค่ะ เลยขอเอามาฝากอีกรูป เป็นสนามหน้าบ้านค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ poo

คิดถึงจัง หายไปนาน ไม่ได้ค่อยเข้าไปในอนุทินเลย ...

คนเราก้มีความหวัง ความฝันกันทุกคนนะคะ แต่ก้แล้วแต่ปัจจัยอีกหลายๆประการด้วยค่ะ ว่า ฝันจะเป็นจริงได้ไหม แต่ถ้า ยังไม่เป็นจริง ก้ทำจิตเป็นกลางๆได้ค่ะ พี่เป็นคนไม่ยึดติด อาจมีผิดหวังมั่ง แต่ทำใจยอมรับได้ค่ะ
ความมีใจสงบนิ่ง ทำให้ไม่กระสับกระส่าย และมีความสุขพอควรค่ะ
ขอเอาภาพดอกไม้น้อย ที่กำลัง ไหวสั่นพริ้ว เพราะแรงลมมาฝากค่ะ พอถ่ายรูปเสร็จ ฝนก้ตกเลยค่ะ


ยุวนุช
เขียนเมื่อ

สนามหญ้าเขียวขจีสดชื่นเย็นตา หลานชายก็น่ารักวัน น่ารักคืน มีความสุขที่ได้ร่วมรับรู้ค่ะ

wihok
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ คุณพี่ศศินันท์คนเก่ง

  • มาศึกษาความลับของพี่ค่ะ
  • เคยฝันหลายอย่างและฝันก็เป็นจริงค่ะ ขอยืนยันว่า การมีพลังจิต การเพ่งพลังไปยังเรื่องใดมากๆ มีโอกาสที่ เกิดเป็นจริงได้
  • มีพวงมาลัยข้อมือ ฝีมือของนักเรียนชั้น ป. 6 ของโรงเรียนแห่งหนึ่งค่ะ  
  • ไปเป็นกรรมการตัดสินงานศิลปหัตถกรรมนักเรียน  ร้อยมาลัยของจังหวัดกำแพงเพชรมาค่ะ
  • ขอบคุณ  คุณพี่ศศินันท์มากค่ะ

                               

Sasinand
เขียนเมื่อ

ขอบคุณค่ะ อาจารย์ยุวนุชค่ะ
วันหลัง คงได้มีโอกาสไปเยี่ยม อาจารย์อีกนะคะ เอารูป คลองหลังบ้านพี่ มาฝากค่ะ น้ำใสไหลเย็น ปลาเยอะค่ะ เขาห้ามจับปลาด้วย  จึงได้ยินเสียงปลาฮุบเหยื่ออยู่เรื่อยๆ  
อากาศดีค่ะ  พี่มาเดินจงกรมตรงนี้ ทุกเช้าค่ะ และนั่งจิบกาแฟที่ศาลาใกล้ๆกัน มองไม่เห็นในภาพ

เรื่องการทำสมาธินี่ แม้เพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆ เช่น ครึ่งชั่วโมงถึง 45 นาที ก็สามารถ ปรับพลังงานที่ห่อหุ้ม ตัวเราอยู่ หรือที่เรียกว่า Bio-energy หรือ ออร่า มีคลื่นความถี่ เท่ากับคลื่นแอลฟ่าหรือ เธต้าในสมอง ทำให้พลังงานในตัวเรา เชื่อมโยง เป็นหนึ่งเดียวกับคลื่น คอสมิค ของจักรวาล ทำให้เรามีสุขภาพดี แข็งแรง มีชีวิตที่สงบเย็น และสมดุลค่ะ

Sasinand
เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะคุณ NU 11

ขอบคุณที่มาบอกว่า...

  • เคยฝันหลายอย่างและฝันก็เป็นจริงค่ะ ขอยืนยันว่า การมีพลังจิต การเพ่งพลังไปยังเรื่องใดมากๆ มีโอกาสที่ เกิดเป็นจริงได้
  • ตัวเองก็เคยฝัน ในสิ่งที่อยากได้ อยากเป็น แต่ไม่เกินสติกำลังของเรา ไม่ผิดศีลธรรม และมีการทำความเพียรประกอบด้วย กฏแห่งการดึงดูด  ก็คงจะทำงานบ้างค่ะ จึงทำให้ได้สิ่งที่ฝันไว้ หลายครั้งด้วยกัน นี่คือสถานปฏิบัติรรม ที่สีคิ้ว มีพระประจำ 2 รูป และมีคนไปปฎิบัติธรรม เป็นประจำ อากาศดี เย็นตลอดปี เหมาะ ในการไปถือศีล นั่งสมาธิค่ะ
     

    โอ๋-อโณ
    เขียนเมื่อ

    เพิ่งได้เห็นน้องพีทตอนยิ้มชัดๆ charming มากเลยค่ะ ขอ Happy Birthday มาด้วยนะคะ ขอรูปชัดๆของสุดหล่ออายุ 2 ขวบเต็ม (ใช่ไหมคะ) สักบันทึกนะคะ พี่ศศิฯ อยากเห็นรอยยิ้มนี้ชัดๆอีกสักที ดูแล้วคงมีความสุขค่ะ

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะคุณ โอ๋-อโณ

    ดีใจจังที่คุณโอ๋มาเยี่ยม น้องพีท ที่มีพี่ชายหนุ่มหล่อตั้ง 3 คน น่ารักทุกคน พี่ยังไปพุดให้ใครต่อใครฟังว่า คุณโอ๋เลี้ยงลูกเก่งจริงๆค่ะ นับถือๆๆ
    ปกติ การจะเลี้ยงเด็กผู้ชาย 3 คนได้ดีอย่างนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายค่ะ พี่พูดด้วยใจจริงค่ะ มันเหนื่อยค่ะ
    อย่างที่พี่เล่าในบันทึกนี้ค่ะ พี่เป็นคนทุ่มเท ทำอะไร ก็ตั้งใจมาก ถ้าตัดสินใจว่า จะทำ ดังนั้น จึงใช้พลังสูงค่ะ และแถม ค่อนข้างระเบียบอีกต่างหาก เลย ถ้าจะทำอะไร ต้องคิดก่อน วางแผนก่อน ถ้าทำแล้ว ท่าจะสูญเปล่า มักไม่ค่อยทำเพราะ เป็นการใช้พลังงานอย่างสิ้นเปลือง โดยใช่เหตุ รู้ตัวเองดีค่ะ....
    วันนี้ เอาดอกเข็มชมภู มาฝากคุณโอ๋นะคะ สวยน่ารักมากค่ะ จากที่บ้านค่ะ
     

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สิ่งที่ให้พลังแก่มนุษย์แน่ๆอย่างหนึ่งคือ ความหวัง ความหมาย ในการดำรงอยู่ของคนเรา....จะมีมากน้อยเพียงไร ขึ้นกับ ความหมายและความหวัง ที่คนๆนั้น มอบให้แก่ตัวเอง

    ช่วงนี้ จึงเริ่มมีความหวังและความฝัน ขึ้นมาอีก หลายอย่าง แต่ส่วนใหญ่ ก็เป็นสิ่งที่เกี่ยวกับครอบครัว  ไม่ค่อยจะมีที่เกี่ยวกับตัวเองตรงๆเท่าไรนัก และคิดว่า ความฝันน่าจะเป็นจริง เพราะ ไม่ใช่ ฝันลมๆแล้งๆ โดยไม่ลงมือทำอะไร
    Dok_kha

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    ประสบการณ์ การพัฒนาพลังจิตของตัวเอง  ---คือ ทำสมาธิ ตั้งจิตมั่น ตอกย้ำๆ คิดทางบวก...จิตตั้งมั่น ทำฝันให้เป็นจริง...

    แต่ความคิดทางบวก จะไม่เป็นประโยชน์ หากเราไม่ลงมือกระทำอะไร ในทางบวกด้วย

    คิดเฉยๆ..ก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น...

    ป้าสุ
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะ

    ความฝัน....เป็นสิ่งท้าทายให้ทุกคนก้าวเดินสู่ความสำเร็จและสวยงาม

    Boo
    เขียนเมื่อ

    บางทีแกล้งป่วย ครูก็ยังตามไปจับตัวมาจากบ้านจนได้)

    * ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ อย่างคุณพี่ จะมีแกล้งป่วยด้วย :)

    * นึกถึงหลานตาปั๋ง ตอนนี้เลยค่ะ เริ่มเข้าชั้นบริบาล ก็

    * หากลเม็ด ในการไม่ไปโรงเรียนต่างๆ นานาๆ แล้ว

    * นึกแล้วก็ขำนะคะ ... น้องพีทนี่ท่าทางขยันนะคะ

    * แล้วปูจะเข้าไปดูภาพในอนุทินนะคะ .. เพราะบันทึกเข้ายากมากๆ

    * โหลดช้านะคะ ... ขอบคุณค่ะ

    naree suwan
    เขียนเมื่อ
    • แวะมาเยี่ยมพี่ศศินันท์ค่ะ ห่ายหายไปจากหน้าจอซะนาน
    • คิดถึงทุกๆคนค่ะ กำลังตามอ่านบันทึก
    • มาเจอความลับของพี่ ว้าว พี่เก่งหลายๆอย่างจริงๆ
    • ชอบดูรายการทีวีของ Martha Stewart Living  
    • เขามีไอเดียหลากหลาย ทำให้ผู้ชมไม่เบื่อ เป็นผู้หญิงที่มุ่งมั่นแม้จะมีปัญหาหนักหนา ก็ผ่านมาได้ โดยไม่ยอมแพ้นะคะ
    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะ คุณป้าสุ

    ทุกคน มีสิทธิ์ ที่จะมีความฝันกันทั้งนั้นค่ะ
    บ่อยครั้งที่ ความฝัน เป็นตัวเร่งและตัวกำหนดทิศทางของพวกเรากันด้วย

    อย่างรายการจำพวก Reality Show เป็นตัวอย่างที่ดีในการแสดงให้เห็นถึง    ความโหยหาความฝันอันบริสุทธิ์ของผู้คน

    แต่ความฝันจะเป็นจริงได้หรือเปล่า ก็ยังขึ้นกับปัจจัยหลายๆประการด้วยนะคะ

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะคุณ poo

    คุณปูบอกว่า...ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ อย่างคุณพี่ จะมีแกล้งป่วยด้วย
    โธ่ คุณปูคะ ตอนนั้น พี่ยังเด็ก และก็มีความรู้สึกอึดอัดเหลือคณา กับการถูกจับไปประกวด ร้อยมาลัยอยู่เรื่อย เหมือนกับ หาคนไปยาก ต้องมาจับเราไป ทั้งๆที่ พี่ว่า ฝีมื่อพี่ ก็พอ ใช้ได้ ไม่ได้ดีมากอะไรค่ะ
    ข้อสำคัญ พี่ไม่ชอบทำการฝีมือค่ะ ที่พยายามทำให้ได้ดี เพราะอยากได้คะแนนค่ะ

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    อาจารย์ naree suwanคะ

    หายไปนานมากๆ คิดถึงจังค่ะ

    พูดถึงความฝัน
    เคยอ่านพบว่า...ความฝันของคนอเมริกันส่วนใหญ่  ถ้าเลือกได้เขาอยากรวย และอยากมีความสุข
     
    เรื่องอื่น เป็นเรื่องของวัตถุ  
    แต่เรื่อง ความสุขนั้น เป็นเรื่องของจิตใจมากกว่าวัตถุ 
    แต่สิ่งที่ทำให้คนเราไม่มีความสุขนั้น ส่วนใหญ่เกิดจากการไปเปรียบเทียบกับคนอื่นและการ "ไม่รู้จักพอ"ของเราเอง
    ดังนั้น การที่คนเราจะมีความสุขนั้น จริงๆ แล้วง่ายมาก นั่นคือ ใช้ชีวิตที่พอเพียง นั่นเองนะคะ
     

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    ตัวอย่าง คนที่ตามล่า หาความฝัน ของตัวเองได้ ล่าสุด 06-07-2008

    Nadal's astounding journey to win his first crown at the grasscourt grand slam began under cloudy skies at 9:36 a.m. EDT, and finished in near darkness at 4:16 p.m. EDT.

     

    The 22-year-old collapsed on to his back the moment Federer buried a forehand into the net on Nadal's fourth match point.

     

    Dragging himself up from the turf, a tearful Nadal clambered through the stands to embrace his family and friends, who draped the red and yellow Spanish flag over his shoulders.

     

    In a Wimbledon first, the Majorcan then strode across the commentary boxes on Centre Court to shake hands with Prince Felipe and Princess Letizia of Spain in the Royal Box and went on to exchange high fives with numerous fans in the stands.

     

    "It's impossible to explain what I felt in that moment... winning my favorite tournament, it's a dream,"

    Nadal

    ๑ ใน 77 โดย หุย
    เขียนเมื่อ

    แวะมาเยี่ยมค่ะ ...แหม..แฟนๆ เยอะ ตรึม เช่นเคย.. รูปใน blog สวยๆ ดูแล้วเพลินตาดีจังค่ะ ไว้หุยวาดรูปเสร็จจะมาอวดมั่ง

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะคุณ Trip Maker เรียก หุย ก็ได้ค่ะ
    หายกันไปนาน เคยไปเยี่ยมที่บล็อกหลายทีแล้วค่ะ คงไม่ค่อยได้อยู่นะคะ
    ตอนนี้ พี่ก็ยุ่งๆกับการ ปรับปรุงบ้าน ซ่อมบ้าน แต่งบ้าน ทำสวน นิสัยชอบค่ะ
     
    ไม่มีอะไรมาก ก็ชอบจัดการอะไรต่ออะไรให้เข้าที่เข้าทาง ไม่ชอบรกๆค่ะ และตอนนี้ ยังสนใจ เรื่องการทำอาหารเป็นพิเศษ เพราะ มีแรงบันดาลใจ ในการจะคิดทำรายการอาหารให้หลานกินค่ะ

    สำหรับเรื่องการเป็นคนชอบมีความฝัน พอมาดูๆแล้ว มีผู้คนอีกมากมาย ที่เป็นอย่างพี่ นะคะ

    All our dreams can come true-if we have the courage to pursue them.
    Walt Disney

    ใช่เลยนะคะ...แต่ถ้ามัวแต่ฝันอย่างเดียว ไม่ลงมือไล่ล่าความฝัน   ก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
    ที่ผ่านมา ฝันมาตลอด และ มีมากเหมือนกัน ที่ ฝันนั้น กลายเป็นจริง...
    ตอนนี้ ยังจะฝันต่อไป แต่ไม่ฝัน ลมๆแล้งๆ ต้องวางแผน ให้ฝันเป็นจริงให้ได้ค่ะ

    วันนี้เอาซุปข้าวโพดร้อนๆมาฝากค่ะ


    และบรรยากาศ ตอนแดดร่ม ลมตกที่บ้าน  เป็นบรรยากาศ ที่สวยงามไปอีกแบบ  เงียบ สงบ จิตโปร่ง แจ่มใสดีมาก
      ชอบเงียบๆค่ะ 
    เพราะบรรยากาศของความเงียบสงบ  ทำให้เราคิดอะไร ในทางบวก เกิดจินตนาการไปถึงสิ่งดีๆ   ไปได้มากมายเชียวค่ะ
    Sunshine is delicious and refreshing .

    แผ่นดิน
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีครับ...

    แวะมาบ่อยครั้ง  แต่ถ้าไม่มีเวลามากพอ ผมก็เลยไม่อยากฝากตัวหนังสือไว้ ..

    วันนี้เกเรไม่ไปทำงาน  เพราะเกิดอาการปวดเมื่อยตามแขน ขา ..และแผ่นหลัง  อันเป็นผลพวงของการไป "ดำนา" กับพ่อกับแม่

    พูดไปก็ขำ..(อายด้วย) ..เป็นลูกชาวนา  กลับทำนาไม่เก่ง  ดำนานิด ๆ หน่อย ๆ ก็บ่นเหนื่อยซะแล้ว -

    เคยคิดว่า  ทำยังไงดีนะ  ลูกชาวนา ถึงจะรักการทำนา หรือรักวิถีการทำนาของพ่อแม่  เพื่อให้เขาได้ใช้ชีวิตอย่างรู้ค่า ไม่เปล่าเปลือง ...  เลื่อนลอย  โดยไม่รับรู้เลยว่า "ตำนานความหนักหน่วงของคนข้างหลังที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ  กรำงานอยู่กลางทุ่งนั้น...มันไม่ใช่นิยายน้ำเน่า..หากแต่มันเป็นการลงแรงเพื่อชีวิต..และเพื่ออนาคตของใครอีกหลายคน"

    คำตอบที่ค้นพบแล้วก็คือ ..."ให้ลูก ๆ ได้ทำนากันบ้าง  และทำกันอย่างจริงจัง ไม่มากไม่น้อย แต่ไม่ฉาบฉวย..."

    .....

    ชอบการวางแผนทุกอย่าง ...ถ้าไม่เป็นตามแผนที่คิดไว้ จะออกหงุดหงิดเล็กๆ....ดูๆแล้ว ไม่น่าดี แต่โชคดี ที่ครอบครัวและคนที่ทำงานด้วย   เกิดความชิน และยอมรับ

    ....

    ผมเองก็มีลักษณะเช่นนี้อยู่มาก  จนบางทีก็ขำตัวเองว่า ตกลงคนรอบข้างเข้าใจ...เห็นใจ  หรือทำใจได้กับความเป็นเรากันแน่ ๆ  ...แต่ที่สุดแล้ว  ความเป็นตัวตนของแต่ละคน  บางทีก็เป็นเรื่องขบขันของเรา ๆ ได้เหมือนกัน  โดยเฉพาะในวันว่าง ๆ  (ที่แช่มชื่น)  เมื่อมานั่งคุยกันแล้ว หยิบยกขึ้นมาหยิกแซวกันอย่างคุ้นเคย  เรื่องเครียด ๆ  ก็กลายเป็นเรื่องขำ ๆ ไปในตัวก็มีถมไป

    ...

    มีความสุขมาก ๆ นะครับ

     

    naree suwan
    เขียนเมื่อ
    • แวะมาขอบคุณที่พี่แลกเปลี่ยนไว้ในบันทึกน้องเม้งนะคะ
    • วันนั้นน้อยใจนิดๆ ที่นักศึกษาหลายคนไม่เตรียมตัวมาเลย เลย
    • ทั้งๆที่บอกล่วงหน้าว่าจะสอบแต่ยังไม่ถอดใจหรอกนะคะ
    • ภาระกิจสร้างคน เป็นภาระกิจที่ต้องดูแลกันยาวไกล ไม่ใช่ 2 - 4 ปีจบแล้วจบกัน
    • เมื่อเช้า มี 2 หนุ่มอดีตนักศึกษากระมิดกระเมี้ยนมาคุยด้วย
    • จบไป 2 ปีแล้วยังตกงานอยู่ อยากขอคำแนะนำในการเรียนต่อ ป โท
    • ก็ต้องโอ๋กันก่อน ว่าไม่เป็นไรหรอกค่อยๆหางานไป
    • ไปสมัครงานที่ไหนบ้างแล้ว สมัครยังไง
    • เรียกว่าต้องสอนกันไม่รู้จบค่ะ ก็ให้คำแนะนำไป และบอกให้ทิ้งเบอร์ไว้ หากมีงานไหนดีๆครูจะโทรไปบอก
    • แต่ดีใจมากค่ะ หากเขามีความทุกข์แล้วเขานึกถึงเรา... เพราะ 2 คนนี้สมัยเป็นนักศึกษาไม่ตั้งใจเรียนเลย
    • แม้ว่า out come ทางการศึกษาวัดผลเป็นรูปธรรมได้อยาก
    • แต่ผลในวันนี้ จากการที่นักศึกษาแวะมาหา หรือ โทรมาปรึกษาปัญหาในที่ทำงาน เล็กๆน้อยๆ ก็เป็นแรงใจในการปฎิบัติหน้าที่สร้างคนต่อไป อย่างไม่ย่อท้อค่ะ
    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะคุณ แผ่นดิน
    ขอบคุณที่แวะมา ตอบช้าไปหน่อย พอดี ตอนนี้ยุ่งๆหลายเรื่องค่ะ
    ดีใจ ที่เรามีอะไรบางอย่างเหมือนกัน เช่น  การชอบวางแผนชีวิต แม้แต่เรื่องชีวิต ประจำวัน

    ชอบการวางแผนทุกอย่าง ...ถ้าไม่เป็นตามแผนที่คิดไว้ จะออกหงุดหงิดเล็กๆ....ดูๆแล้ว ไม่น่าดี แต่โชคดี ที่ครอบครัวและคนที่ทำงานด้วย   เกิดความชิน และยอมรับ
    มันเป็นบุคลิกเฉพาะตัวของแต่ละคน นะคะ ที่เป็นตัวตนของเรา ซึ่ง ถ้าคนรอบข้างเข้าใจและรับได้ ก็ไม่เป็นปัญหาค่ะ
    พอดี มีข่าว ที่ค่อนข้างดังคือ Randy Pausch, the Carnegie Mellon University computer scientist คนดังเสียชีวิตแล้ว

    Lecture ครั้งสุดท้าย ของเขาดีมากค่ะ เขาเล่าถึง ความฝันในวัยเยาว์ his childhood fantasies เขากล่าว ว่า ทุกคนมีความฝัน และสิ่งที่ควรทำ คือ พยายามให้ฝันนั้นเป็นจริงค่ะ  (students live out their dreams)

    A month after hearing the dreadful news, on September 18, 2007, Pausch delivered the lecture that would become his legacy. He regaled students and colleagues with a tour that was both heart-wrenching and amusing of his attempts to live out his childhood fantasies. Some he managed to pull off: experiencing zero-gravity, helping to design attractions for Disney World by participating in its Imagineering program and writing an entry in the World Book encyclopedia--on virtual reality, his expertise. Others didn't come true, such as becoming a pro football player. He alluded to teaching as a way of helping students live out their dreams.

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะอาจารย์ naree suwan
    ขอยกย่องอาจารย์ว่า เป็นครูแท้ค่ะ หายากจริงๆ มีแต่ เจอนักศึกษาไม่ค่อยเอาใจใส่ ก็จะถอดใจเสียแล้ว  ขอเป็นแรงใจให้อาจารย์อีกคนนะคะ

    ไม่ระบุ
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะ

    ดีใจมากที่เจอคนเก่ง กำลังมองหาตัวอย่างของคนที่ใช้ชีวิตอย่างมีแบบแผน มีการวางแผนการทำงาน มีประสบการณ์ทำงานโชคดีที่เจอค่ะ

    ไม่ระบุ
    เขียนเมื่อ

    ขออนุญาตนำสิ่งดีๆ ที่ได้อ่าน ไปเล่าให้ลูกศิษย์ฟังนะคะ

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะคุณครู krutoiting
    คุณครูชมมากไปค่ะ ไม่ได้ดีอะไรนักค่ะ เพียงแต่เล่าให้ฟังว่า ตัวเองเป็นคน ชอบคิดอะไรล่วงหน้า ชอบวางแผนชีวิตตัวเองและครอบครัว ตลอดจนการงาน
    แต่ก็มียืดหยุ่นนะคะ ไม่ได้ทำตามแผนเปีๆเหมือนกัน ต้องปรับไปตามสถานการณ์ด้วยค่ะ แต่แผนหลัก ยังอยู่ค่ะ
    ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

      ขอบคุณค่ะ คุณครู krutoiting
    นำดอกเข็มอินเดียที่บ้านมาฝากด้วยค่ะ

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    สวัสดีค่ะ ครูโย่ง
    คุณครูไม่ได้มาคนเดียว แต่จูงเด็กน้อย มาอีก 2 คน น่ารักจังค่ะ
    ครูโย่ง จะมีความลับอะไรบ้างไหมคะ อยากอ่านค่ะ แต่ที่ไม่ลับ คือครูโย่งเป็นครูในดวงใจ ของลูกศิษย์ทุกๆคนค่ะ เชื่อมั่น เช่นนั้นค่ะ

    ครูปู~natadee t'ซู๊ด
    เขียนเมื่อ

    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    ขอบคุณมากค่ะ ที่นึกถึง เช่นเดียวกัน ขอสวัสดีปีใหม่ครูปูด้วยนะคะ

    Sila Phu-Chaya
    เขียนเมื่อ
    • มาแอบอ่านความลับบางส่วนของคุณSasinand
    • สุดท้ายแล้วความสุขของลูกผู้หญิงคือการจัดระเบียบการดำเนินชีวิตที่งดงามค่ะ  ศิลาว่าเราคงไม่ใช่เป็นคนจู้จี้  เพียงแต่ชีวิตเราทำให้สวยงามได้ด้วยความเอาใจใส่...สวนสวย ๆ ทำให้เรามีความรู้สึกสดชื่น สงบภายในได้ ...ห้องครัวคลาสสิค มีอุปกรณ์ครบ ทำให้เราอยากทำอาหารและขนมอร่อย ๆ หรือมีไว้ให้คนอื่นทำให้ก็ดีค่ะ (อิอิ)
    • สรุปก็คือความเรียบง่ายพอเพียงทำให้จิตยิ้มได้ยามที่เราเหนื่อยล้าค่ะ
    • มาสวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ
    Sasinand
    เขียนเมื่อ

    ใช่เลยค่ะ....สุดท้ายแล้วความสุขของลูกผู้หญิงคือการจัดระเบียบการดำเนินชีวิตที่งดงามค่ะ 
    ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ ตอนนี้ แถมด้วยการชอบทำสวนครัวด้วยค่ะ


    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท
    ภาษาปิยะธอน (Piyathon)
    เขียนโค้ดไพทอนได้ด้วยภาษาไทย