217 ประสบการณ์การต่อสู้กับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

สติมาปัญญาเกิด

 

 

 

 

 

ผมก็ยังยืนยันว่าไม่ได้ต้องการที่จะโยงกับสถานการณ์การเมืองในปัจจุบัน:)

ขอนำประสบการณ์การต่อสู้กับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง หรือผิดศีลธรรมในชีวิตของผม

ซึ่งคงยกตัวอยางให้พอเห็นภาพ โดยไม่เจาะจง แต่หวังว่าทุกท่านจะเข้าใจได้ชัดเจน

มนุษย์เรา สังคมมนุษย์เราคงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีกฏระเบียบวินัยทั้งในทางจิตใจและทางสังคม

ศีลธรรมและกฏหมายที่ชอบจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้คนในสังคมอยู่กันได้อย่างสงบเรียบร้อย

สิ่งใดถูก สิ่งใดผิด เราก็จะทราบกันโดยทั่วไป เช่นศีลธรรมในทุกศาสนา ผู้ที่นับถือศาสนานั้นๆ ก็มักจะทราบว่าสิ่งใดคือส่งที่ผิดศีลธรรม

ในทางกฏหมายแม้คนจะไม่ทราบกฏหมายหมดหรือหมดทุกคน แต่ก็พอจะสัณนิษฐานได้ว่าส่วนใหญ่พอจะทราบว่าสิ่งใดถูกผิดตามกฏหมาย

ดังนั้นเราพอจะบอกได้ว่าสิ่งใดคือผิดศีลธรรม ผิดกฏหมาย

สิ่งใดถูกสิ่งใดทำแล้วได้บุญ ก็จะทราบกันดี

แต่ทำไมคนจึงทำผิดศีลธรรมและกฏหมาย........เพื่ออะไร

ในแง่ธรรมะก็ต้องบอกว่าคนทำผิดศีลธรรมเพราะกิเลสรุนแรงกว่าความละอายต่อบาปและความอยากได้ในสิ่งนั้นมาก

ในด้านกฏหมาย คนทำผิดเพราะมีผลประโยชน์ที่ดีกว่า

ผมจะไม่พูดถึงเรื่องทำผิดกฏหมาย

แต่ในเรื่องปฏิบัติธรรม จากประสบการณ์ของการต่อสู้กับกิเลสในการปฏิบัติธรรมที่อยากจะเล่าสู่กันฟังเป็นวิทยาทานนี้

เหตุเพราะสติของเราอ่อนแอกว่ากิเลส จิตจึงไม่สามารถคิดในสิ่งที่ชอบ ( มรรคมีองค์ 8 )

เวลากิเลสมารุมเร้า เราแทบจะไม่ได้สติเลย และในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนั้นเอง หากไม่มีสติมาเตือน ก็มักจะทำให้ทำในสิ่งที่ผิดศีลธรรมได้เสมอ

ยกตัวอย่างในสมัยหนึ่งที่ผมนั่งสมาธิใหม่ๆ แล้วจู่ๆ ก็มียุงมาเกาะและดูดเลือดเรา

ถ้าไม่มีสติ ความโกรธความไม่พอใจจะวิ่งเข้ามาหาเราทันที ไม่มีใจที่จะคิดอะไร มือจะไปตบยุงทันที .......โกรธก็ทำลาย

แต่ถ้ามีสติ จะคิดในสิ่งที่ชอบ ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ เกิดอะไรขึ้นกับเรา และควรจะทำอย่างไร ที่ไม่ใช่ทำตามกิเลส

ศีลข้ออื่นก็เช่นกัน

การรักษาตนให้พ้นจากการทำผิดศีลทั้งปวงจึงมีสติเป็นตัวช่วยอย่างมาก

ความจริงแล้ว มรรคมีองค์ 8 คือการทำสิ่งที่ชอบนั้นใช้ได้กับทุกพฤติกรรมของมนุษย์ รวมทั้งการเมืองด้วย ถ้านักการเมืองและรัฐบาลที่บริหารอยู่นั้นมีศีลธรรม ก็จะรู้ว่าควรจะเลือกทำแต่ในสิ่งที่ถูกต้อง..เท่านั้น

ดังนั้น ในบันทึกก่อนหน้านี้ ที่บอกถึงเรื่องทำไมมนุษย์ชอบทำลายก่อนสร้าง คำตอบ

จึงน่าจะอยู่ที่ว่า หากทุกคนมีจิตสำนึกว่าอะไรถูกอะไรผิด และทำในสิ่งที่ถูก ทำลายกิเลสที่อยู่ในใจของตน

ก็จะได้ทางออกที่เหมาะสมที่สุดครับ

ผมเคยเรียนในบันทึกก่อนๆ ว่าผมยังคงชนะศึกที่อยู่ในใจมา ก็เพราะมีสติเป็นอาวุธนี้เองครับ

ด้วยความปรารถนาดี

 

 

 

 

 

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะท่านอ.พลเดช

• เข้ามาน้อมรับธรรมะยามบ่ายค่ะ
• การจะชนะศึกที่อยู่ในใจมา ก็เพราะมีสติเป็นอาวุธ
• ต้องเพียรรักษาสติให้ดี  เพื่อจะได้เป็นอาวุธต่อสู้กับกิเลส
• คนไม่มีราก กำลังลงสมรภูมิชีวิตค่ะ .. อุปโลกน์ให้ตัวเองเป็น นักรบ
• เข้ามารับ สติ เป็นอาวุธ พอดีเลยค่ะ
• กราบขอบพระคุณค่ะ

[พลเดช วรฉัตร]

คุณ คนไม่มีราก ครับ

ต้องฝึกสติให้เข้มแข็ง หากเป็นดาบ ก็ต้องให้คมเอาไว้นะครับ

ตัดทีเดียวต้องให้ขาด

อดีตดับไปแล้ว ดับเลย อย่าเก็บมาคิด (นอกจากในฐานะข้อมูลหนึ่งในการวางแผนอนาคต)

อนาคตยังไม่มาถึง

ทำปัจจุบันเพื่ออนาคตครับ

ส่งกำลังใจมาให้ครับ

[หยั่งราก ฝากใบ]

• กลับมารับธรรมะอีกครั้ง
• สาธุค่ะ

[กมลวัลย์]

พอพูดถึงยุงหรือมดมากัด..

มีครั้งหนึ่งเคยนั่งดูมดกัด(นั่งสมาธิอยู่ เป็นคนนั่งสมาธิแล้วไม่เข้าลึก)..เจ๊บ(เหมือนโดยเข็มเล็กๆ คันๆ) ดูตั้งแต่มันไต่ (รู้สึกได้) กัดที่แขน จนมันไป..

จำได้ว่าดีใจที่ครั้งนี้ดูทัน..ดีใจที่เกิดสติ ยับยั้งได้ ปล่อยได้..

สติมาปัญญาเกิดจริงๆ ค่ะ ^ ^

[พลเดช วรฉัตร]

อ.กมลวัลย์ ครับ

ใช่ครับ ถือเป็นบทเรียนที่ดูเหมือนเล็กๆ แต่ไม่เล็กเลยครับ

เพราะกระบวนการเหมือนกันเลย

ถ้าสติมา จะเห็นข้อมูลที่เร็วและมากขึ้น

ทำให้คิดได้ (มีเวลาคิดนานขึ้น)และรู้จักที่จะทนหรือฝืนตัวเอง

ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ใช่ทำได้ง่ายนะครับ

ถ้าเป็นกรณีของมดหรือยุง ก็ดูว่าทำง่าย

แต่ถ้าเป็นเรื่องอื่นๆ ที่ใหญ่ขึ้นหรือหนักขึ้น

ใจเราต้องฝืนมากขึ้น

สติต้องเข้มแข็งมากขึ้น

ถ้าเป็นเรื่องปัญหาชีวิต สติก็ช่วยชีวิตได้เลย

ถ้าเป็นเรื่องปัญหาของสังคมและของประเทศชาติ  สติก็ช่วยสังคมและประเทศชาติไม่ให้ล่มจมได้เลยครับ

ตอนนี้อยากจะบอกได้คำเดียวว่า

คนในประเทศ(ทุกฝ่าย)ต้องการสติมากเหลือเกิน........

 

 

 

 

[suksom]

ใช่ครับผม สติเป็นอาวุธ

บางครั้งผมก็ขาดอาวุธครับ แย่เลยครับ เหอๆๆ

[พลเดช วรฉัตร]

คุณ Suksom

สติเป็นอาวุธ ลองนึกถึงเจไดที่มีดาบเลเซอร์เป็นอาวุธครับ พอข้าศึกหรือกิเลสมา ก็ฟันฉีบเดียว ขาดเลย

เราสร้างอาวุธนี้โดยการฝึกนั่งสมาธิกำหนดสติหรือเดินจงกรมครับ

โชคดีครับ

[ศน.อ้วน]

กราบสวัสดีค่ะ..ท่านอาจารย์พลเดช

• ท่านอาจารย์สบายดีนะคะ
• หนูไม่ได้เข้ามาสวัสดีท่านอาจารย์เสียนานเลยค่ะ..
• เข้ามาวันนี้ดีจังค่ะ..สติมาปัญญาเกิด  สติเตลิดเกิดปัญหา
• บางครั้งก็ลืมตัวเหมือนกันค่ะ..การขาดสติ
• การกำกับตัวเองบางครั้งก็ค่อนข้างยากนะคะ
• หนูว่าต้องอาศัยการฝึกฝนและทำอยู่เป็นนิจ..นะคะ
• ขอบพระคุณค่ะ..สำหรับสิ่งดี ๆ ที่ได้กลับบ้านด้วย
• หนูมีดอกจำปาหอมกรุ่น..เพิ่งเก็บเย็นวันนี้ค่ะ..
• มากราบท่านอาจารย์ค่ะ..
• ด้วยความเคารพค่ะ

                                

[พลเดช วรฉัตร]

คุณ วัชราภรณ์ วัตรสุข ครับ

2 คำจำให้ขึ้นใจครับ

อย่า ประมาท

เพราะไม่ได้นับเป็นเหตุการณ์หรือเป็นวันเดือนปี แต่นับเป็นขณะจิต ขณะลมหายใจเข้าหรือลมหายใจออก

ไม่ว่าจะเคยปฏิบัติธรรมมาเพียงใด อายุเท่าใด คุณวุฒิใด เป็นอาจารย์หรือเป็น ดร. ก็ วัดกันแค่ขณะจิต

หากประมาท ใช้อาวุธ"สติ" ไม่ทันหรืออาวุธไม่คมพอ ก็น่าจะสติไม่มา ปัญหาเกิดเช่นที่ว่าครับ

อย่าประมาทในอารมณ์ที่เกิด อย่าประมาทในกิเลสที่เกิด คิดว่าไม่สำคัญหรือเล็กนิดเดียว

เหมือนอยุ่ในเรือสำเภาแล้วเห็นว่าก้อนกรวดนั้นดเล็กนิดเดียว ไม่สามารถสร้างปัญหาให้เรือจมได้

ฝึกสติให้มากครับ

และทดลองฝึกฝืนใจตัวเอง ไม่ให้ยอมแพ้กิเลส ในเรื่องที่ฝึกได้

ค่อยๆ ฝึกไปเรื่อยๆ สติก็จะเข้มแข็งขึ้น

อาวุธจะคมมากขึ้น ตัดกิเลสได้ฉับไว ลดปัยหาที่จะลุกลามได้ทันทีครับ

เจริญสุขในเย็นวันอาทิตย์ครับ

 

[ทิพย์]

สวัสดีค่ะ

ดิฉัน ประมาท บ่อยครั้งมากโดยที่บางครั้งคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ต้องมานั่งตามแก้ป้ญหาที่เกิดขึ้น แต่ไม่เคยจำ อาจเป็นไปได้ว่าด้วยความที่เป็นคนใจอ่อนอยากให้ อยากช่วยเหลือคนอื่น แต่บางครั้งทำให้เราเดือดร้อน เรียกได้ว่า การที่เราช่วยเหลือคนอื่นกลับต้องมานั่งแก้ป้ญหาอีก เท่ากัยเรา ไม่มีสติ เราประมาท ถือว่าเป็นกิเลส ที่เราอยากให้คนอื่นได้มีความสุขและประโยนช์บ้าง และบางครัท้งก็เคยคิดว่า ชาติก่อนเราคงทำกรรมเวรไว้กับเขา ชาตินี้เราถึงต้องมาชดใช้ แต่ก็บ่อยเหลือเกิน เปลี่ยนคนไปเรื่อยๆ เรียกว่า รู้ว่าเขาเอาเปรียบเราแต่ก็ให้ โดยคิดว่าเขาคงมีสามัญสำนึกบ้าง แยกแยะออก พูดง่ายๆ ว่าผู้นำต้องเสียสละยังใช้ได้อยู่เสมอไปหรือเปล่า

[พลเดช วรฉัตร]

คุณทิพย์

สวัสดีครับ

ดังนั้นจึงต้องฝึกสติให้เข้มแข็งมากขึ้นครับ

การฝึกจิตต้องเริ่มจากการหยุดครับ

หยุดพื่อช้า (เช่นเดินจงกรม)

เพื่อสติจะได้ตามอารมณ์ตามกิเลสตามอริยาบทได้ทัน

จะสังเกตุว่าการปฏิบัติธรรมที่ถูกต้อง ต้องฝืนทั้งนั้นครับ คือฝืนความอยากหรือไม่อยาก(ฝึก)

การหยุดทุกชนิดทำให้มีเวลาสำหรับการพิจารณา

มาถึงเรื่องที่ปรารภนะครับ

การที่คุณทิพย์บอกว่าช่วยคนอื่นแล้วต้องมานั่งแก้ปัญหาตัวเองบอกว่าเพราะเป็นคนใจอ่อน

รวมทั้งคิดว่าเคยทำกรรมกับคนนั้นมาจึงยอมเสียเปรียบ เพราะจะได้ชดใช้หมดหนี้

และสุดท้ายคิดว่าผู้นำต้องเสียสละ

ผมเข้าใจ และในช่วงชวิตหนึ่งก็เคยผ่านประสบการณ์เหล่านี้มาแล้วเหมือนกัน

การปฏิบัติธรรมที่ถูกทางจะทำให้เห็นคำตอบปัญหาเหล่านี้ครับ

ใจอ่อนนั้นถูกต้องเลย ซึ่งก็เป็นธรรมชาติของจิตประเภทหนึ่งซึ่งเราสั่งสมมา ถ้าใจอ่อนในเรื่องสร้างบุญสร้างกุศลก็ถือว่าดีครับ แต่อย่าใจอ่อนกับการทำที่ไม่ดี

อะไรที่ผิดศีล ผิดกฏหมายอย่าไปทำครับ เรียกว่าอ่อนกับความดี แข็งกับความชั่ว

การชดใช้หนี้กับคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิตเรา ผมคิดว่ามีเหตุผล เพราะการที่คนเราจะได้มาพบกันในชาตินี้ ล้วนมีเหตุนำมาทั้งนั้น ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

การยอมชดใช้ไปนั้นถือว่าชนะใจตนเองครับ แต่ก็เมื่อเราตั้งใจยอมชดใช้เพื่อใช้หนี้แล้ว (ทั้งที่รู้ว่าเสียเปรียบ)ก็ขอให้เป็นครั้งเดียวครั้งสุดท้าย จบกันไป เป็นบทเรียนที่ต้องจำไว้และไม่ยอมให้เกิดอีก

ส่วนเรื่องที่คิดว่าการเป็นผู้นำต้องเสียสละนั้น ผมคิดว่าต้องมีเหตุผมที่เหมาะสมด้วย และที่สำคัญต้องเป็นสิ่งที่เราพิจารณาและตัดสินใจอย่างชัดเจนแล้วว่ามีคุณค่าพอ....เพราะสิ่งนี้จะเป็นบารมี เป็นการยกจิตของเราให้สูงขึ้นไปอีก ถ้ามารไม่มี บารมีไม่เกิด ก็พูดได้เช่นกันว่า ถ้าสถานการณ์ไม่เกิด ผู้นำก็ไม่ได้สร้างบารมี

ประโยชน์สูงสุดในชีวิตเราก็คือการได้เรียนรู้จากประสบการร์ชีวิตของเราเองครับ

ไม่ได้อยู่ความผิดหวังหรือล้มเหลว หรือแก้ปัญหาไม่ได้หรือเสียรู้คน

แต่อยุ่ที่เราจะเรียนรู้ ได้ปัญญาจากสิ่งเหล่านั้นหรือไม่

ดังนั้นการฝึกสติจึงมีความสำคัญเพราะถ้าสติไม่มา สติไม่เข้มแข็ง ไม่ว่องไว กิเลสก็จะมาพาเราไปทำในสิ่งที่ง่ายกว่า ซึ่งไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ถูกต้อง และจะยิ่งทำให้เกิดปัญหาอื่นตามมาเช่นที่ปรารภไว้ครับ

การฝึกสติ ขอให้มีคำว่าหยุดเริ่มต้นเสมอครับ

ขอให้โชคดีครับ

ด้วยความปรารถนาดี

[สมิงทัดมอธอ]

ขอบพระคุณท่านพลเดชที่ติดตามผลงานผมครับ ได้เข้ามาอ่านบล็อคของท่านแล้วได้ความรู้และแง่มุมข้อความคิดหลากหลาย จึงขออนุญาตนำเข้า planet นะครับ บทความของผมส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเมืองระหว่างประเทศคงต้องรบกวน ท่านอาจารย์แวะไปติชมบ้าง ขอฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยครับ

[พลเดช วรฉัตร]

คุณปณิธัศร์ ครับ

ยินดีครับ

ไม่ต้องถึงกับเป็นลูกศิษย์หรอกครับ

เป็นกัลยาณมิตรกันในทางความรู้นะครับ

แลกเปลี่ยน เรียนรู้กัน โดยคนทั่วไปได้ประโยชน์ด้วย จะดีที่สุดครับ

คนไทยจำเป็นต้องเปิดตัวสู่เวทีระหว่างประเทศมากขึ้นครับ โดยเฉพาะภาคประชาชน ที่ต้องเปิดโลกทรรศน์ให้กว้างขึ้น ความรู้ในเรื่องของประเทศอื่นๆ จึงมีประโยชน์มากครับ

ช่วยกันนะครับ

 

 

[ศน.อ้วน]

 

หนูเข้ามากราบขอบพระคุณค่ะ..สำหรับธรรมที่ล้ำค่ะ

๒ คำ จำให้ขึ้นใจ..  อย่าประมาท

อย่าประมาทในอารมณ์ที่เกิด..ตรงนี้แหละค่ะ..ที่หนูต้องระมัดระวัง

กราบขอบพระคุณอีกครั้งหนึ่งค่ะ..ท่านอาจารย์

 

[พลเดช วรฉัตร]

คุณ วัชราภรณ์ วัตรสุข ครับ

ยินดีเสมอครับ

ลับอาวุธ(สติ)ให้คมด้วยนะครับ

ตัดได้ขาดคือหยุด

คือหยุดคิด(มีเวลาคิด)

บางครั้งแรงกรรมก็มีส่วนทำให้ฝืนลำบากยิ่งขึ้น

แต่ถ้าสติมาทัน ตัดได้ฉับไวบ่อยๆ เข้า

ไม่นานแรงกรรมนั้นก็จะเบาบางลงจนถือว่าหมดฤทธิ์

ส่งกำลังใจให้ครับ

 

 

[ธรรมาวุธ]

สวัสดีครับท่านพลเดช

• พูดถึงเรื่องการตบยุง  ผมเลิกตบยุง(ด้วยเจตนา) มานานพอสมควรแล้วครับ  แล้วก็พลอยทำให้ไม่ฆ่าสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยอื่นๆ ตามไปด้วย
• มีอยู่ครั้งหนึ่ง  ผมเห็นแมวกำลังกัดจิ้งจกอยู่  มันยังไม่ตาย  ผมเลยไล่แมว(ไม่รู้ทำบาปกับแมวหรือเปล่านะครับ)  แล้วเอาจิ้งจกตัวนั้นมาปล่อยในบ้าน  เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแววตาจิ้งจกที่น่าสงสาร  แววตาใสๆ เหมือนมีน้ำตามาคลอ  และเหมือนเขาจะบอกว่าขอบใจนะ(อันนี้คิดเอาเองครับ)
• ทำให้ผมพลอยเศร้าใจกับเขาไปด้วย  แต่ก็ดีใจที่ได้ช่วยชีวิตเขา  และคิดว่าตอนนี้เขาก็คงยังมีชีวิตอยู่
• แปลกนะครับ  ที่เรื่องเล็กๆ เหล่านี้ก็ดูเป็นเรื่องยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน
• สิ่งเหล่านี้กระมังครับที่ช่วยให้เราได้รู้ว่าทุกชีวิตมีค่า  เราควรมีความเอื้อเฟื้อ เมตตาต่อกัน
• ถ้ากับชีวิตเล็กๆ เหล่านี้เรายังมีเมตตาต่อเขาได้  ประสาอะไรกับชีวิตใหญ่ๆ ระดับมนุษย์ ระดับชาติ หรือแม้แต่ระดับโลก
• ไม่รู้นักการเมืองในปัจจุบันจะยังมีสิ่งเหล่านี้ในจิตใจหรือเปล่านะครับ

ธรรมสวัสดีครับ

[พลเดช วรฉัตร]

คุณธรรมาวุธ ครับ

ทุกวันนี้ ผมยังช่วยชีวิตสัตว์ทุกชนิด ที่เห็นเฉพาะหน้าที่กำลังจะมีภัย แม้จะเป็นสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยเพียงใดก็ตาม

เป็นต้องช่วยชีวิตทุกครั้งไป ยังทำได้อยุ่ครับ

และเห็นด้วยครับว่า ในความรู้สึกนั้นยิ่งใหญ่ทีเดียว

ที่ผมเขียนเรื่องการต่อสู้กับสิ่งที่ไม่ถูกต้องโดยเรียนว่าต้องใช้สตินั้น

เพื่อจะบอกด้วยว่า ในสถานการณ์บ้านเมือง ก็ต้องใช้สติเช่นกัน

ขอบคุณครับ