สัปดาห์ก่อนโน้น หลังจากรับประทานอาหารก่อนเที่ยง เพื่อเตรียมตัวจะอยู่เวรเที่ยง มีเวลาเหลืออีกประมาณ 30 นาที ผู้เขียนมานั่งท่อง net เปิดไปเจอชมรมดนตรีไทยของคณะแพทย์ เปิดรับสอนเรียนดนตรีไทย ฟรีทุกวันอังคารและพฤหัส เวลา 12.00 - 13.00 น. อ่านแล้วผู้เขียนปิ๊งมาก จึงรีบโทรไปสมัคร น้องเขาบอกว่าไปเรียนได้เลย แล้วจึงคุยให้เพื่อนร่วมงานฟัง มีสมาชิกห้องแล็บเค็มสนใจอีก 3 ท่าน เลยโทรไปเพิ่มชื่อ แล้วเราก็นัดแนะกันเตรียมตัวไปกัน
หลังจากเสร็จสิ้นกระบวนการ พบว่าพวกเรา 3 คน (ยกเว้นน้องนกวันนี้ของดก่อน) ไปถึงสถานที่ช้าไปเกือบ 10 นาที คุณครูสายรออยู่ก่อนแล้ว พวกเราที่ไปมีแต่พยาธิ รวมแล้ว 4 คน (พี่เกศจากหน่วย Hemato) คุณครูบอกว่า ตอนนี้ยังไม่เริ่มเรียนเป็นทางการ แต่ไหน ๆ ก็มาแล้ว คุณครูก็เลยทำการทดสอบพวกเราทั้ง 4 คน ดังนี้ น้องหญิงตีฉิ่ง ครูสายบอกว่าฉิ่งน่ะเป็นเหมือนกับผู้นำของวง (Conductor) ซึ่งน้องเขาเล่นดนตรีสากลอยู่แล้ว น้องเขาจึงจับจังหวะได้อย่างรวดเร็ว และถูกต้อง พี่ญาและพี่เกศครูสายให้ตีกรับ (หรือกลับน๊ะ) ซึ่งให้ตีพร้อมกับจังหวะฉับ (ฉิ่ง...ฉับ...ฉิ่ง...ฉับ) ส่วนผู้เขียนคิดว่าจะนั่งสบาย.. ก็หาไม่ ครูสายเลือกโหม่งให้ผู้เขียนตี ก็ตีให้ลงจังหวะฉับเหมือนกัน..คุณครูไม่ได้บอกอะไร บอกแค่นี้เอง...แล้ว...
ครูสายและสมาชิกคนอื่น ๆ ก็เล่นบรรเลงเพลงพร้อมกับเครื่องดนตรีทั้งระนาด จะเข้ ซอ และขิม และปล่อยให้พวกเราตีเครื่องดนตรีประจำตัวประกอบไป ..ผู้เขียนสังเกตุว่าสมาชิกใหม่ทั้ง 3 คนตีเครื่องดนตรีได้แบบไม่มีปัญหา แต่ผู้เขียนแรกชักมีปัญหา เพราะเมื่อถึงจังหวะฉับ ผู้เขียนจะตีโหม่งพบว่า บางครั้งตีแรงไป โหม่งมันไม่กลับมาตอนที่จังหวะเราตี ทำให้กะจังหวะผิดพลาด หลายครั้งเข้า คิดว่าเราลองจับโหม่งเอาไว้ คราวนี้ก็ดีขึ้น
ครูสายบอกว่าการเล่นดนตรีไทยน่ะต้องเล่นเป็นวง เราต้องฟังเสียงและเล่นไปด้วยกัน บางคนเล่นเดี่ยวเก่งมาก แต่พอเข้าวง ก็เข้ากับวงไม่ได้ก็มี การเลือกเครื่องดนตรีก็ขึ้นกับสรีระด้วย ประเภทนิ้วสั้น นิ้วยาว การฟัง การจับจังหวะ ประมาณว่าการทำงานเป็นทีม...สาเหตุที่แต่ละคนอยากเรียนน้องหญิงบอกว่าอยากจะสีซอ (แต่ไม่มีใครยอมฟัง) น้องเขาบอกว่าเครื่องดนตรีอื่นเล่นได้หมดยกเว้นเครื่องสาย คราวนี้กะว่าจะเล่นให้ได้ ส่วนพี่ญาประมาณว่าที่บ้านลูก ๆ เล่นเป็นหมด เครื่องดนตรีก็มีเกือบครบ เลยอยากจะเล่นเองบ้าง เสียดายตั้งทิ้งไว้ ส่วนพี่เกศผู้เขียนจำไม่ได้แล้วล่ะ ประมาณว่าอยากเรียนทำนองนี้ ผู้เขียนรู้สึกว่าอยากเรียนรู้อะไรแปลก ๆ ใหม่ ๆ จริง ๆ ตอนเข้าทำงานใหม่ ๆ ผู้เขียนลองสมัครมาเรียนได้ไม่กี่วัน ช่วงนั้นเป็นช่วงเข้าใหม่ เลยไม่ค่อยกล้าขอแลกเวรเที่ยงกะใคร ไป ๆ ขาด ๆ อีกทั้งผู้เขียนเล่นจะเข้ เจ็บนิ้วมั่ก มาก คราวนี้กะว่าจะแก้ตัวใหม่ด้วยขิม (ถ้าสรีระได้)
หลังจากนั้นเราก็ได้รู้กำหนดวันเรียนอย่างเป็นทางการก็คือวันพฤหัส 12 ที่จะถึงนี้ ซึ่งกว่าจะหาฤกษ์ยามได้ เพราะวันนี้เป็นวันครู พร้อมกับให้พวกเราทำพิธีไหว้ครูและเตรียมค่ากำนนไปด้วย ครูสายหวังว่าพวกเราผ่านมาแล้วจะไม่ผ่านไป เราก็หวังไว้เช่นกันว่าพวกเราจะเล่นวงดนตรีไทยให้ได้เหมือนกั...นน
มาขอเรียนดนตรีไทยครับ